เล่มนี้คุณ MagicApple ให้ยืมมา ขอยืม ต้นส้มแสนรัก เธอให้เล่มนี้แถมมาด้วย บอกมาว่าน่าจะถูกใจ

เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย เป็นนักเขียนสำนักศิษย์สะดือ ไม่รู้รุ่นไหนเมือนกัน แต่หลังๆ จะเห็นเขียนเรื่องท่องเที่ยว
แต่เล่มล่าสุดที่อ่านเป็นหนังสือธรรมะ ซะงั้น ชื่อเล่ม ภูมิคุ้มใจ
เคยยืมเล่ม สุขสันต์วันธรรมดา จาก คุณแอม (I am just fine^^) มาอ่าน ซึ่งเป็นรวมบทความช่วงอยู่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ก็สนุก ถูกใจดี
แต่ผมชอบเล่ม ภูมิคุ้มใจ มากกว่านะ
พระไพศาล วิสาโล บอกถึงเพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย ในเล่ม ภูมิคุ้มใจ ว่า เดินไปถึงที่เที่ยวก่อน แต่จากไปทีหลัง เนื่องจากเธอเป็นคนที่เที่ยวแบบเก็บรายละเอียด
สงสัยจะเที่ยวแบบขนนก ที่พี่จิก ประภาส ชลศรานนท์ ชอบพูดไว้
จริงๆ เราเคยได้เที่ยวแบบขนนกมาครั้งหนึ่ง คือ อยู่ที่เดียวมันสามวันเลย ศึกษาชาวบ้าน ความเป็นอยู่ ได้อะไรมากกว่าท่องเที่ยวแบบเดิมๆ วันเดียวสามที่
หลังๆ โฮมสเตย์จึงฮิตขึ้นมา อ้อ ครั้งนั้นที่เที่ยวแบบขนนกคือไปทำ Project Base กับที่บริษัท ที่อัมพวาครับ
อีกเล่มที่เห็นชื่อ เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย คือ การ์ตูน มิลินทปัญหา ที่มีชื่อเธอเป็นผู้แต่ง

เล่มนี้พูดถึงที่ท่องเที่ยวต่างประเทศเป็นหลัก อ่านแล้วชอบหลายบท หลายตอน ที่ชอบหนักๆ คือ

บท 180 นาทีรอบเกาะ
หญิงใดไม่เที่ยวเทียวไป ทุกแคว้นแดนไพร
ไม่พบประสบพบสุข

หญิงใดอยู่เหย้าเนาทุกข์ ไม่ด้นซนซุก
ก็ชื่อว่าชั่วมัวเมา...

เป็นคำขวัญประจำใจของผู้เขียน เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวของผู้หญิง ที่เธอคิดว่าไม่ได้ลำบากกว่าผู้ชายเลยในการท่องเที่ยว

บท ทัชมาฮาล...แหวนแต่งงานของกาลเวลา
ใครคนหนึ่งเคยบอกว่า...ความรัก...มักทำตัวเข้าใจยากเสมอ ถ้าเราวิ่งเข้าหา ยิ่งไขว่คว้าไล่ตาม มันก็ยิ่งถอยหนีห่างจากดราออกไป แต่ถ้าเราอยู่นิ่งๆ เฉยๆ เสีย ความรักก็จะวนเวียนอยู่รอบๆ ใกล้ๆ ตัวเรา

บท เลาะฝั่งแปซิฟิก
บางทีไม่สำคัญหรอกว่าเราจะไปไหน แต่สำคัญว่าไปกับใครมากกว่า และบางทีเราก็เลือกเพื่อนร่วมทางก่อนเลือกเส้นทาง
โดยส่วนตัวชอบประโยคนี้มาก เพราะมักจะถามคนชวนเสมอๆ ว่าใครไปบ้างทริปนี้

บท เลาะฝั่งแปซิฟิก (บทที่สอง)
เมื่อไหร่ที่รู้สึกว่าความรื่นรมย์แห่งชีวิตหล่นหายไป สิ่งแรกที่ควรถามตัวเองก็คือ เรามองข้ามรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ บางอย่างของมันไปรึเปล่า

ในเล่มมีความรู้เกี่ยวกับ ยูธ โฮสเทล ให้ทราบด้วย
มีหลายที่ที่อ่านแล้วอิจฉา อยากไปบ้าง แต่ขอเที่ยวเมืองไทยก่อนดีกว่า ช่วงนี้

ก่อนจบเล่มมีกลอน จริงๆ ชอบทั้งกลอนเลย จะยกมาทั้งหมดเดี๋ยวจะหาว่าไม่ใช่ Capture จะกลายเป็นลอกแทน เอาช่วงที่โดนมากๆ คือ
เพราะว่าฟ้ากว้าง
นักเดินทางจึงฝันไฝ่
มีนกตัวไหน...
ไม่อยากบินไกลให้สุดฟ้า

และอีกตอน

ใต้ปีกนกมีลมหนุน
อยากขอบคุณคนข้างหลัง
เหตุผลที่คนกล้าเดินทาง
เพราะมีคนข้างหลัง...คอยคิดถึง

กลอนเต็มๆ อ่านเอาในเล่มนะครับ

น่าอ่านมากครับเล่มนี้ แต่ละบทก็สั้นๆ ใช้เวลาไม่นาน ได้ใจดีครับ เขียนเก่งจริงๆ ขอชื่นชม

ขอบคุณ คุณ MagicApple อีกครั้งสำหรับหนังสือดีๆ ครับ

Create Date : 12 สิงหาคม 2550
Last Update : 12 สิงหาคม 2550 22:18:44 น.		27 comments
Counter : 3032 Pageviews.
Share Tweet