หลังตู้เย็น
หลงรักนักเขียน - ประภาส ชลศรานนท์
ผู้เขียน : ประภาส ชลศรานนท์
สำนักพิมพ์ : เวิร์คพ้อยท์ พับลิชซิ่ง
จำนวนหน้า : ๒๓๘ หน้า
ราคา : ๑๗๕ บาท
ระดับความชอบ : ๘.๕/๑๐
ได้รับการติดต่อมาจากคุณป๋องแป๋งถึงโครงการทำหนังสือกระตุ้นนิสัยรักการอ่าน ด้วยการแนะนำนักเขียนที่ชื่นชอบ โน้มน้าวให้ผู้อ่านบทความของเราคล้อยตามว่า นักเขียนที่เราชื่นชอบมีสรรพคุณอย่างไร ทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนไปอย่างไรเมื่อได้อ่านผลงานของเขา
มีคนมาเข้าโครงการแล้วจำนวนหนึ่ง นักเขียนบางคนที่เราชื่นชอบและเปลี่ยนชีวิตเราหลายคนมีคนเขียนถึงเสียแล้ว ก็ไล่เรียงมาเรื่อยๆ จนถึงชื่อนี้ ประภาส ชลศรานนท์ พี่จิก ของน้องๆ ทั้งหลาย
เลยไปเอาหนังสือเล่มนี้มาอ่าน ผมซื้อไว้ตั้งแต่ ๑๙ ต.ค. ๒๕๔๙ อ่านไปได้ครึ่งเล่ม ปกติผมจะไม่ค่อยชอบอ่านบทสัมภาษณ์มากนัก แต่ในการนี้เพื่อให้รู้จักพี่จิกมากขึ้น จึงเอามาอ่านจนจบ
หนังสือเล่มนี้รวมบทสัมภาษณ์จำนวน ๑๑ ชิ้น ไล่เรียงมาตั้งแต่เป็นนิสิตถาปัด จุฬาฯ เป็นต้นมาทีเดียว
ลองดูชื่อบทสัมภาษณ์แหล่งที่มากันครับ
หนุ่มนามธรรม (โดยปลาร้าหอม, นิตยสารเปรียว, ๒๕๒๖)
นายทุนน้อย (โดยพิมพ์สี, นิตยสารแพรว, ๒๕๓๑)
แฟมิลี่แมน (โดยมนธิรา, นิตยสารแพรวสุดสัปดาห์, ๒๕๓๕) ประโยคนี้ผม Mark สีเหลืองไว้ตั้งแต่อ่านครั้งแรก ถ้าเจ้าชู้ที่ว่ามีผู้หญิงหรืออะไรนี่ ไม่เจ้าชู้เลยคือเวลาเห็นผู้หญิงก็สวยดีนะ ไม่ได้เป็นพระอิฐพระปูนหรอก แต่ว่าเราไปจีบเขาเพื่ออะไรล่ะ เรามีเมียแล้ว แล้วจะทำไปทำไม ผมว่าไม่เห็นมีประโยชน์เลย ทำไปเพื่ออะไร มันจะมีแต่ความทุกข์ ผมอ่านบทความที่เกี่ยวกับครอบครัวของพี่จิกแล้วอึ้งทุกที แกจะรู้สึกผิดที่กลับมาเล่นกับลูกไม่ทันในตอนเย็น แกไม่เคยทะเลาะกับภรรยาเลยครับ สุดยอดครับ ตอนแรกผมไม่เชื่อหรอกเพราะลิ้นกับฟันต้องกระทบกันบ้างแหละ แต่จากที่แกสาธยายในหลายๆ ที่ ผมชักเชื่อแล้วครับ นับถือจริงๆ เพราะของผมทะเลาะกันประจำจนลูกๆ แซว ทะเลาะกันอีกแล้ว
ขอชื่อประภาสถึงชาติหน้าตอนบ่าย (โดยนิตยสารวาไรตี้, ๒๕๓๘)
จุดยืน (โดยทิพากร บุญอ่ำและวรพจน์ พันธุ์พงศ์,นิตยสาร GM , ๒๕๔๒)
ผู้ใหญ่หัวใจกระดาษ (โดยมติชนรายสัปดาห์, ๒๕๔๓)
ผู้ชายช่างคิด (โดยศิริน พาเว, นิตยสารแพรว, ๒๕๔๕)
คำถามที่ตอบไม่ได้ (โดยTalk A Tive, นิตยสารแพรวสุดสัปดาห์, ๒๕๔๗)
หันกลับไปมองไปยาลใหญ่ (โดยวชิรา, นิตยสารอะเดย์, ๒๕๔๗)
พี่จิก บอกไว้ในเล่มว่าหนังสือที่ชอบตอบคนอ่าน คือ
เจ้าชายน้อย เป็นหนังสือที่ยังมีอะไรให้ค้นคว้าอยู่ตลอด
ปัญญาวิวัฒน์ ของ พ.อ.สมัคร บุราวาศ เป็นหนังสือที่อธิบายเหตุการณ์และพฤติกรรมมนุษย์ได้ละเอียดดี
การ์ตูนเรื่อง "ป๋าอัจฉริยะ" ของยานางิซาว่า
หลายชีวิต ของอาจารย์คึกฤทธิ์นี่ก็สุดยอด ตอนเจ้าลอยนี่อ่านแล้วขนลุกทุกที
นิราศสุนทรภู่
แก่นพุทธศาสน์ ของท่านพุทธทาส นี่คนไทยไม่อ่านไม่ได้เลย
ที่เห็นและเป็นอยู่ แปลจาก Being There
เพิ่งอ่านไปได้ ๒ เล่มเอง คือ เจ้าชายน้อย และ แก่นพุทธศาสน์ ที่เหลือจดไว้เป็น Waiting List ต่อไป
อีกเรื่องที่อ่านเจอในเล่มนี้คือ
นักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งออกมาบอกว่า เส้นลายมือของมนุษย์ที่ได้รับการโคลนนิ่งจะไม่เหมือนกับคนต้นแบบเพราะเส้นลายมือถูกกำหนดโดยอะไรบางอย่างจากสมอง
ของใครของมันครับ
สำหรับหนังสือชุดที่ทำให้กลับมาอ่านพี่จิกอีกครั้งคือ คุยกับประภาส ครับ
ลองอ่านที่เคยเขียนถึงหนังสือชุดนี้ไว้ครับ
แมงกะพรุนถนัดซ้าย
ตัวหนังสือคุยกัน
ได้ไอเดียมากมายจากหนังสือชุดคุยกับประภาส ที่ได้กับตัวและนำมาใช้คือการเลี้ยงลูก
พี่จิกให้ความสำคัญกับการเล่นกับลูกมาก เล่านิทานเป็นร้อยๆ เรื่องให้ลูกฟังก่อนนอน ซึ่งเอามาพยายามทำกับลูกบ้าง
แนวทางการไปเที่ยวแบบญี่ปุ่นก็เอามาปรับใช้กับลูก เมื่อครั้งไปเที่ยวเมืองเหนือ แจกสมุดพร้อมดินสอคนละชุด ไปวาดรูปดอกไม้กัน ผู้คนเดินมาแอบดูกันใหญ่ เจ้าหนูสองคนนี่ทำอะไรกัน แล้วลูกๆ ก็เอารูปที่วาดมาอวด
อีกเรื่องที่ประทับใจคือ พี่จิกจะชอบบ่อน้ำในบ้านมาก อยากมี แต่ลูกยังเล็กกลัวตกน้ำ เลยยังไม่ขุดบ่อ แต่พอเห็นภาพในยุคหลังที่ลูกโตกันหมดแล้ว ถ่ายภาพที่บ้านแกเห็นบ่อน้ำแล้วครับ แสดงว่าเมื่อถึงเวลาเหมาะสม ลูกว่ายน้ำเป็นแล้ว ก็ได้เวลาทำตามความตั้งใจ เปลี่ยนแปลงได้เสมอ ทำไมต้องยึดติด
อีกเล่มที่เพิ่งอ่านคือ แม่เภา ตัวละครตัวนี้โดนใจหลายๆ คน วันก่อนผมกับลูกโดนแซงคิว ด่าเขาเสียเปิงเลย ลูกงง พ่อทำอะไร? เลยต้องมาอธิบายลูกอีก โดนลูกล้อเรื่องนี้จนป่านนี้เลย
บก. มีคำถามที่อยากให้เนื้อหาสื่อความหมายคำตอบของคำถามเหล่านี้ออกมา
อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้เริ่มต้นอ่านหนังสือ?
เพราะที่บ้านมีห้องสมุด เลยห้อมล้อมไปด้วยหนังสือ เวลาว่างก็เลยนอนอ่านหนังสือ เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เด็ก
เมื่อมีบ้านเป็นของตัวเอง ห้องหนึ่งที่ต้องมีคือ ห้องสมุด
ความในใจที่อยากบอก ?
เพราะการอ่านคือการเรียนรู้โลก ดังนั้นอยากเรียนรู้ก็ต้องอ่าน
หนังสือคือโลกใบเล็กที่ย่อลงมาในมือคุณ ไม่อ่านไม่มีทางรู้เลยครับ
อ่านหนังสือเถอะครับ รับรองมีแต่ข้อดี
ประวัติพี่จิกเท่าที่ผมรู้นะครับ
เป็นเด็กชลบุรี
เรียนที่ชลบุรีจนจบมอต้น
มาสอบมอปลายได้ที่เตรียมอุดม เป็นเกียรติประวัติทั้งวงศ์ตระกูล โรงเรียน และหมู่บ้าน
แต่มาเรียนมอปลายแบบร่อแร่ วาดรูปเก่ง ทำกิจกรรม
จนพบว่าถาปัดเหมาะกับเขา เลยตั้งใจสอบจนได้
ทำกิจกรรมต่อเนื่อง ทำละครเวที เป็นกิจกรรมหนึ่งที่พี่จิกบอกว่าควรหาโอกาสทำในรั้วมหาวิทยาลัย เพราะเป็นการจำลองการทำงานจริง
ปัจจุบันเป็นนักเขียนหน้าสุดท้ายใน a day
ผมเคยถามไว้ใน Pantip ไว้อย่างนี้นะครับ
เมื่อพูดถึงพี่จิก ประภาส ชลศรานนท์ นึกถึงอะไรครับ?
คิดได้ไวๆ ตอนนี้
หอดูดาวเกิดแก้ว เป็นหนึ่งใน Waiting List ที่ผมอยากไป พี่จิกคุยกับผู้ก่อตั้งข้างสระว่ายน้ำในหมู่บ้าน
วิถีญี่ปุ่น
ถามอย่างตอบอย่าง ให้คิดเอาเอง
ภาษา
ขุดบ่อน้ำเปลี่ยนแปลงได้เสมอ
เดินทางตอนเด็ก โบกรถ
ได้คำตอบมาหลากหลายทีเดียว
นี่คือเรื่องราวนักเขียนในดวงใจของผมครับ
ลองค้นหาตัวตนเขาเพิ่มเติมได้ที่ //www.facebook.com/prapaschol นะครับ
มีความสุขทุกคนครับ
| Create Date : 03 ธันวาคม 2554 |
| Last Update : 8 เมษายน 2555 11:25:22 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 1854 Pageviews. |
 |
|
|
แวะมาทักทายครับ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
สำหรับตัวเองไอดอลสำหรับการอ่าน ก็มีหลายคน เท่าที่นึกออกตอนนี้
พี่จิก / พลอย จริยะเวช / นิ้วกลม / ดังตฤณ
ไอดอลสื่อสารมวลชน
ชัยรัตน์ ถมยา / ณัฐฐา โกมลวาทิน / ดาริน คล่องอักขระ / สัญญา คุณากร