ไม่ใส่ร้ายป้ายสี แต่มีขลุ่ย
๑๐ เรื่องคัดสรรผ่านวันเวลา

ผู้เขียน : สมจุ้ย เจตนาน่าสนุก (ศุ บุญเลี้ยง) สำนักพิมพ์ : ไปยาลน้อย จำนวนหน้า : ๙๓ หน้า ราคา : ๖๐ บาท (พ.ศ. ๒๕๓๙) ระดับความชอบ : ๘.๕/๑๐
ผลงานเก่าๆ ของพี่จุ้ย ศุ บุญเลี้ยง เล่มนี้ได้มาจากเวบแลกของ //www.coolswop.com เห็นเล่มบางดีเลยหยิบมาอ่านช่วงสุดสัปดาห์ ก็ถูกใจพอประมาณ เรื่องแรกๆ ไม่ค่อยโดน แต่ครึ่งหลังของเล่มหลังชักโดน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสาวๆ ในไทยที่สวยๆ มักลงท้ายด้วยสระอา หรือ/และมีไม้หันอากาศ ช่างคิดดีครับ หรือเรื่องความงดงามและความสำคัญของเพศหญิง เรื่องนี้ก็ชอบ พี่จุ้ยเริ่มยกคำคนโน้นคนนี้ที่เปรียบเปรยผู้หญิงมาคุย ไม่ว่าจะเป็น ยาขอบ โกวเล้ง หรือคาลิล ยิบราน นักเขียนชาวเลบานอน
สองเรื่องสุดท้าย ยกระดับความชอบเล่มนี้ขึ้นอีกมากเลย เป็นเรื่องที่ว่าด้วยการทะนุถนอม ที่พูดเรื่องการถนอมหลายอย่าง แต่ที่เน้นคือการถนอมมิตรภาพ มีหลายคำพูดที่น่าสนใจ เช่น คนรู้จักมีให้มาก แต่เพื่อนไม่ต้องมีมากก็ได้ ให้เน้นคุณภาพ ไม่ใช่ปริมาณ หรือแนวคิดที่ว่า ถ้าคบกันเป็นเพื่อนต้องมีกระทบกระทั่งกันบ้าง เป็นเรื่องธรรมดา เห็นด้วยอย่างแรง เรื่องที่ต้องมีเพื่อรักษามิตรภาพคือการให้อภัยกันและกัน
เรื่องสุดท้ายชื่อ ไข่นุ้ย ทำไมลูกไม่เรียนหมอ เป็นคำอธิบายว่า ทำไมพี่จุ้ยจึงเลือกนิเทศศาสตร์ อ่านแล้วทึ่ง เคยอ่าน a day ปกพี่จิก ประภาส ชลศรานนท์ พูดถึงพี่จุ้ยไว้ว่า "เรียนไม่จบได้ไง ก็จุ้ยเก่งเรื่องนิเทศออกจะตาย" เมื่ออ่านบทความนี้ทำให้รู้ความรักในคณะนี้ แต่เรื่องเรียนไม่จบ ก็เป็นเหตุผลส่วนตัว ว่าแต่ตอนนี้พี่จุ้ยทำงานต่างจากนิเทศตรงไหน ยังนึกไม่ออก ว่าแต่คนเก่งหลายคนก็หันหลังให้ระบบการศึกษาเมืองไทยนะ เท่าที่นึกไวๆ มี กนกพงศ์, บินหลา และนักเขียนอีกหลายคน
อ่านเล่มนี้เพลินๆ ครับ ยังไงก็เป็นสาวกพี่จุ้ยมานาน และคงเป็นต่อไป
เล่มหน้าว่าจะเขียนถึงชาติ กอบจิตติ เสียหน่อย แบบว่าเขารับสมัครคนเข้าอบรมการเป็นนักเขียนอยู่ รับแค่ ๘ คน แต่อายุต้องไม่เกิน ๒๘ ปี ฝึกที่บ้านของชาติ กอบจิตติ ที่ปากช่อง เป็นเวลา ๑๐ วัน ใครสนใจลองหาอ่านรายละเอียดได้ในนิตยสารสีสัน หน้าปกสยามซองบุ๊คนะครับ ส่วนเราอายุเกินแถมทำอาหารก็ไม่เป็น แต่สนใจ เลยว่าจะร่วมแจม ไล่ตามความฝัน มันส์ดีครับ
Link ที่เกี่ยวข้อง : นักอยากเขียน
Create Date : 23 กันยายน 2551 |
Last Update : 11 ตุลาคม 2552 4:59:36 น. |
|
11 comments
|
Counter : 2432 Pageviews. |
 |
|
อ่า..เสียดาย เราอายุเกิน เลยอดไปอบรมง่ะ