มาโบกรถกันเถอะ

ผู้เขียน : สมจุ้ย เจตนาน่าสนุก, ตุ้มพุทรา, วายร้ายสีแดง
สำนักพิมพ์ : รักคนอ่าน
จำนวนหน้า : ๒๓๒ หน้า
ราคา : ๑๕๕ บาท
เจ้าของหนังสือ : คุณ I am just fine
ระดับความชอบ : ๘/๑๐

จำไม่ได้ว่าเริ่มชอบพี่จุ้ย ศุ บุญเลี้ยง ตั้งแต่เมื่อไหร่ คิดไวๆ คงตั้งแต่สมัยเรียน เคยไปดูคอนเสิร์ตที่มาแสดงที่มหาวิทยาลัย ติดใจมุกที่บอกว่า "ทางขวาจะขาดทุนหน่อยนะ เพราะใบหน้าข้างซ้ายของผมหล่อกว่าข้างขวา" จนมาเปิดแสดงที่สวนสาธารณะหาดใหญ่อีกครั้งซึ่งอยู่นอกมหาวิทยาลัยก็ตามไปดู ครั้งนั้นนั่งฟังบนศาลา มุกกระจายเช่นเดิม

ผมเป็นสาวกวงเฉลียงเป็นทุนเดิมอยู่แล้วครับ ถ้าจำไม่ผิดเทปของวงนี้ม้วนแรกที่ซื้อคือชุดแบกบาล แต่ฟังเพลงของวงนี้มาก่อนหน้านั้นซักพักแล้ว
ชอบคอนเสิร์ตของวงนี้มาก แต่ยังไม่มีโอกาสได้ชมเสียที ครั้งนี้เฉลียงสามฝ่าย จะมีวาสนาไหมหนอ?

เคยอ่านของพี่จุ้ยมาจำนวนหนึ่ง เคยเขียนไว้ตอนอ่านเล่ม นักอยากเขียน ว่าแกช่างเป็นดาวยั่วชั้นดี ยั่วให้อยากขีดเขียน
มาเล่มนี้ ยั่วให้อยากเดินทาง โดยในเล่มนี้ก็เป็นการเดินทางโดยการโบกรถ เส้นทางจากกรุงเทพฯ ไปเกาะสมุย
อีกเล่มที่เคยเขียนถึงไว้คือ ไม่ใส่ร้ายป้ายสีแต่มีขลุ่ย

ในเล่มจะแบ่งกันเขียน ๓ คน ส่วนแรกจะเป็นพี่จุ้ยในนามสมจุ้ย เป็นช่วงการโบกจนถึงเกาะสมุย
ส่วนที่สองบนเกาะสมุยโดยตุ้มพุทรา ส่วนสุดท้ายเป็นการเดินทางกลับมากรุงเทพฯ
โดยส่วนตัวชอบส่วนที่สองมากที่สุดเลย ตอนแรกอ่านของพี่จุ้ยเหมือนขาดๆ เกินๆ หมายถึงสำนวนและเนื้อหาในการบันทึก
พอได้อ่านส่วนที่สองรู้สึกไหลลื่น ลงตัวดีจัง ว่าแต่ตุ้มพุทรามีงานเขียนเล่มอื่นอีกไหม จะหามาอ่านอีก ใครรู้ช่วยบอกหน่อย
จริงๆ แล้วส่วนที่สามก็เขียนดี แต่โดนส่วนที่สองขโมยซีนไปก่อนแล้ว

หลายข้อมูลในเล่มจะเก่า โดยเฉพาะราคาของต่างๆ ที่ขึ้นราคาไปหมดแล้ว ก็เล่มนี้เขียนมาหลายปีแล้ว

กลับมาทบทวนถึงตัวเอง กิจกรรมโบกรถนี่ยังไม่เคยทำเลย แม้แต่ตอนมีรถก็ยังไม่เคยรับคนที่โบกรถเลย เป็นรถเก๋งคงรับลำบาก เพราะไม่ปลอดภัย ในเล่มมีบันทึกเรื่องการโบกรถเก๋งได้เป็นวีรกรรมของนักโบกทีเดียว
ว่าแต่ถ้าลูกเราจะขอไปโบกรถแบบคุณนกในเล่มเราจะยอมไหม น่าคิด

อีกประเด็นที่คิดจากการอ่านเล่มนี้คือผมชอบคนสมุย ตอนนี้รู้จักอยู่สี่คน ทุกคนอารมณ์ดี เป็นมิตร และมีความคิดสร้างสรรค์ คงไม่แปลกที่พี่จุ้ยจะตอบว่าการได้เกิดบนเกาะสมุยเป็นความภาคภูมิใจที่สุดในชีวิต
ก็อยู่ท่ามกลางหาดทรายและเกลียวคลื่นมาตั้งแต่เด็ก น่าอิจฉาจัง

จากการอ่านเล่มนี้ทำให้รู้ว่าบ้านพี่จุ้ยมีห้องสมุดขนาดใหญ่ภายในบ้าน ก็คงไม่แปลกที่ลูกจะเป็นนักอ่าน บ้านผมเล็กๆ ยังแอบเอาหนึ่งห้องเป็นห้องสมุด อย่างน้อยก็มีที่เก็บหนังสือและเป็นแหล่งรวมพล บ้านคุณล่ะครับ มีห้องสมุดไหม?

สุดท้ายต้องขอขอบคุณเจ้าของหนังสือ คุณแอม I am just fine ที่ให้ยืมหนังสือเล่มนี้มาอ่าน เธอเขียนถึงเล่มนี้เทียบกับเล่ม เดินสู่อิสรภาพ ผลงานของชาวสมุยอีกคน เลยออกปากขอยืมเธอมาอ่าน แล้วก็ไม่ผิดหวัง ชาว LIF ใจดีอยู่แล้ว
ขอบคุณมิตรภาพดีๆ อีกครั้ง
ชอบจริงๆ ครับ คำว่า กัลยาณมิตร นี่ หรือคุณว่าไง?

มีความสุขทุกคนครับ

Create Date : 26 พฤษภาคม 2552
Last Update : 5 กันยายน 2552 14:05:34 น.		19 comments
Counter : 2682 Pageviews.
Share Tweet