ต้นส้มแสนรัก หนังสือหนึ่งเล่มที่คุณควรอ่าน ในบรรดาวรรณกรรมเยาวชนที่ผู้คนพูดถึง จะมีสองเล่มที่ถูกพูดถึงบ่อยๆ เล่มแรกคือ เจ้าชายน้อย อีกเล่มคือ ต้นส้มแสนรัก เจ้าชายน้อยอ่านนานมากแล้ว แต่ไม่ Get จนป่านนี้ยังงงๆ ว่าเขาจะสืี่ออะไร พยายามจะอ่านใหม่ แต่ยังไม่สบโอกาส แต่กับต้นส้มแสนรัก หมายมั่นปั้นมือจะเอาไว้แก้ตัว เลยตั้งใจมาก ตั้งแต่หาหนังสือมาอ่านเลย หนังสือเล่มนี้สัญชาติบราซิล มีคนแปลเป็นไทย ๒ ราย ฉบับที่ผมอ่าน สมบัติ เครือทอง เป็นคนแปล เคยเห็นเล่มนี้ในร้านหนังสือมือสอง แต่ตอนนั้นมัวแต่ติดเรื่องของคนแปล ว่าคนไหนแปลดีกว่ากัน จนอ่าน Blog ของคุณ MagicApple ที่เขียนถึงเล่มนี้ ก็เลยขอยืมเสียเลย เธอก็ใจดีให้ยืม ปรากฏว่าเป็นคนในบริษัทเดียวกันซะงั้น เลยส่งหนังสือกันทางเอกสารภายในบริษัทเลย ประหยัดค่าส่ง เธอใจดีแถม เด็ดดอกไม้ริมทาง มาให้อีกเล่ม อ่านจบก่อนเล่มนี้เสียอีก ไม่ใช่เล่มนี้ไม่ดีนะครับ แต่เนื้อเรื่องเยอะ เลยต้องตั้งใจอ่าน จึงโดนเล่มอื่นแซงไปหลายเล่มเลย สะดุดที่ความในใจจากผู้แปล โดยเล่าเรื่องในวัยเด็กที่ตัวเองไม่ผิด แต่ถูกตี เรื่องแบบนี้แหละครับติดอยู่ในใจนานทีเดียว กว่าจะเข้าใจก็ใช้เวลานานด้วยสิ ดังนั้นอย่าทำโทษลูกโดยไม่มีเหตุผล เพราะจะเป็นแผลติดใจเขาไปอีกนาน หรือหากทำไปแล้ว อย่าอายที่จะขอโทษนะครับ เด็กๆ ก็มีหัวใจครับ ชอบอีกอย่างตรงผู้แปลเขียนความในใจที่ปัตตานี เลยตัดสินใจอ่านต่อ เพราะคงคุ้นเคยกับลีลา ก็คนใต้ด้วยกัน ต้นส้มของเซเซ่ ชื่อ มิงกินโย ครับ บางครั้งอารมณ์ดีๆ จะเรียก ซูรูรูก้า ตัวละครสำคัญอีกตัวคือ โปรตุก้า ที่เป็นศัตรูตัวฉกาจของเซเซ่ แต่สุดท้ายมาเป็นคนที่เซเซ่รักที่สุด ทั้งเล่มเป็นการเล่าเรื่องของเซเซ่ วัยห้าขวบ ที่มีความฝัน และฉลาดมาก แต่อยู่ในครอบครัวที่มีพ่อที่ตกงาน แม่ต้องทำงานหาเลี้ยงครอบครัว ครอบครัวโดยรวมไม่ดี ทำให้เซเซ่ซนและชอบก่อเรื่อง แต่ทุกเรื่องมาจากจินตนาการ และจิตใจที่ดีงาม เลยได้ใจจากคนรอบข้าง ฉากที่ดูโหดร้ายคือฉากที่เซเซ่ถูกทุบตี ไม่ว่าจากพี่ หรือพ่อ โหดมากครับ ทั้งๆ ที่เซเซ่อยากจะช่วยแต่คนเหล่านั้นไม่เข้าใจ และแล้วหัวใจเด็กน้อยต้องสลายเมื่อมิงกินโย และโปรตุก้า จากไปพร้อมกัน แต่จินตนาการก็ทำให้มิงกินโยมาทำให้เซเซ่รอดพ้นวิกฤติได้ จบงดงามครับ แม้ภายในเรื่องจะมีเรื่องราวซ่อนอยู่มากมาย มิตรภาพของเซเซ่กับโปรตุก้า สุดยอด เหนือคำบรรยายครับ ผมชอบมากกว่ากับต้นส้ม มิงกินโยเสียอีก แต่จริงๆ ดูแตกต่างกันนะครับ สองความสัมพันธ์นี้ สรุปว่าดีสมราคาครับ มิเสียแรงที่ตั้งตารออ่าน เรื่องราวในวัยเยาว์นี่มีเสน่ห์มากเลยครับ วัยเด็กช่างงดงาม เราผู้ใหญ่ต้องสร้างความทรงจำดีๆ ฝากไว้ให้เขานะครับ เพราะเขาจะจำเรื่องพวกนี้ไปตลอดชีวิต ขอบคุณคุณ MagicApple สำหรับการให้ยืมหนังสือทรงคุณค่าเล่มนี้ ว่าแล้วก็หาโอกาสไปอ่านเจ้าชายน้อยบ้างดีกว่า เผื่อจะเปลี่ยนใจชอบขึ้นมาบ้าง Link ที่เกี่ยวข้อง : เจ้าชายน้อย   Create Date : 06 พฤศจิกายน 2550 30 comments Last Update : 26 ตุลาคม 2553 6:10:41 น. Counter : 8685 Pageviews. Share Tweet

ผมอ่านเรื่องต้นส้มเเค่เล่ม 1 เองครับ จำได้ว่าตอนนั้นเป็นช่วงวิเคราะห์วรรณกรรมเเล้วอาจารย์ให้อ่านมาวิเคราะห์ ผมงงๆกับพ่อในเรื่องมากครับเลยวิจารณ์เรื่องนี้ไปเยอะ โดนอาจารย์วิจารณ์กลับเยอะเป็นพิเศษครับเลยจำได้เเม่น โดยส่วนตัวผมชอบเรื่องเจ้าชายน้อยมากกว่าครับ ดูง่ายๆสบายดี เเต่เรื่องนี้ผมอ่านเฉยๆครับไม่ได้ตีความอะไร   โดย: OH-hoคุง IP: 58.9.63.164 6 พฤศจิกายน 2550 23:13:10 น.

อิอิอิ จะมาบอกว่าเรามีหนังสือเล่มนี้ด้วยล่ะ เล่มที่เราเป็นการพิมพ์ครั้งที่ 6 สะดุดใจที่ความในใจจากผู้แปล (1) เหมือนกันค่ะ โดยเฉพาะประโยคนี้ "คงไม่มีใครปฏิเสธได้ว่า อดีตคือสิ่งที่ช่วยบอกสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในปัจจุบัน และสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในปัจจุบันคือ สิ่งที่บอกอนาคต"   โดย: อุ้มสี 6 พฤศจิกายน 2550 23:25:13 น.

ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดให้นะคะ   โดย: มณฑารัตน์ 6 พฤศจิกายน 2550 23:46:58 น.

อ่านครั้งแรกเมื่อสมัยอยู่มัธยมหนึ่งจำได้ แล้วก็มาอ่านซ้ำเมื่อประมาณปีที่แล้ว อารมณ์ที่ได้แตกต่างกันไปอย่างสิ้นเชิง แต่ที่เหมือนกันก็คือ ร้องไห้น้ำตาไหลกับตอนที่เซเซ่รู้ข่าวเรื่องโปรตุก้ากับรถไฟ...แต่ตอนมิงกินโยจะโดนตัดไม่ได้อินเท่าไหร่ เหมือนอย่างที่คุณคนขับช้าว่าละค่ะ ว่าอารมณ์ต่างกันในความสัมพันธ์ทั้งสอง มิงกินโยจะออกแนวอบอุ่น เป็นมิตรภาพที่จริงใจ แต่โปรตุก้าจะออกแนวมาเติมเต็มในสิ่งที่เซเซ่โหยหามานาน อ่านแล้ว...ร้องไห้ก็ตรงที่เซเซ่ผู้น่าสงสารมาตั้งแต่ต้น เมื่อไม่มีมิตรภาพจากทั้งสอง ก็ต้องกลับไปน่าสงสารอย่างเก่า... แต่อย่างน้อยก็ยังดีที่เคยมีช่วงเวลางดงามบ้างนะคะ   โดย: ดุ่บดั่บ (PoYoKo ) 7 พฤศจิกายน 2550 0:25:54 น.

ลืมบอกไปค่ะ....ภาคสองก็น่าอ่านนะคะ จำได้ว่าร้องไห้หนักกว่าเล่มแรกอีก แต่จะว่าไป เนื้อหาและอารมณ์จะคล้าย ๆ เดิม ถ้าจะอ่านเอาเนื้อเรื่องก็ไม่ต้องอ่านก็ได้ค่ะ เพราะพลอตไม่ค่อยต่างเท่าไหร่ แต่ถ้าอยากร้องไห้สักหน่อย....ก็ไม่ควรพลาดค่ะ   โดย: ดุ่บดั่บ (PoYoKo ) 7 พฤศจิกายน 2550 0:33:41 น.

ต้นส้มฯนี่ไม่เคยอ่านค่ะ สงสัยต้องลองหามาอ่านดู ส่วนเจ้าชายน้อยอ่านตั้งแต่เด็กจนมาอ่านตอนนี้อีกรอบก็ยังมึนๆอยู่ค่ะ   โดย: PinGz (Kai-Au ) 7 พฤศจิกายน 2550 7:05:24 น.

เคยอ่านนานมากแล้ว ตอนสมัยม.ต้นค่ะ จำได้ว่าอ่านไปร้องไห้ไป น้ำตาท่วมหนังสือเลย   โดย: piccy 7 พฤศจิกายน 2550 8:18:25 น.

อ่านกี่รอบก็เสียน้ำตาทุกรอบครับสำหรับต้นส้มฯ ส่วนเจ้าชายน้อยยังไม่ได้อ่านเลยสักที   โดย: ahiruno007 7 พฤศจิกายน 2550 11:37:18 น.

มาลงชื่อว่าอ่านแล้วทั้งเล่มหนึ่งและเล่มสองค่ะ... หลายคนบอกว่าภาค 2 ไม่สนุก แต่เรามองต่าง... ภาคสองจะเป็นตอนที่เซเซ่โตขึ้นแล้ว อารมณ์ ความรู้สึกและมุมมองต่อเรื่องราวต่าง ๆ ย่อมต้องโตขึ้นตามวัย...คนอ่านอาจจะคาดหวังในตัวเซเซ่ที่คุ้นเคยจากภาคแรก ก็เลยรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป... ส่วนเจ้าชายน้อยนั้นก็อยากจะเชียร์ให้อ่านนะคะ อย่าไปจ้องจะตีความทางปรัชญาอะไรให้ลึกซึ้งจนเกินไป ความหมายอยู่ที่ใจคุณสัมผัสได้ค่ะ   โดย: แม่ไก่ (แม่ไก่ ) 7 พฤศจิกายน 2550 18:58:32 น.

เชียร์ให้อ่านเจ้าชายน้อยด้วยคนค่ะ จะอ่านแบบเบาๆก็อ่านได้จะอ่านเอาปรัชญาก็อ่านดีนะคะ   โดย: MagicApple IP: 192.101.73.58 7 พฤศจิกายน 2550 19:50:00 น.

ถ้าอ่านเจ้าชายน้อย อาจพบว่า you are not what you eat ค่ะ เพราะกินอย่างนึงแต่เห็นเป็นอีกอย่าง ส่วนต้นส้มแสนรัก อ่านครั้งไหน รู้สึกไม่เหมือนกันสักครั้ง   โดย: อั๊งอังอา 7 พฤศจิกายน 2550 21:54:42 น.

เห็นว่าพิมพ์ใหม่ เปลี่ยนปก เปลี่ยนคนแปล เลยรีๆรอๆอยู่อ่ะค่ะ ยังไม่ได้อ่านสักที เป็นอีกเล่มที่ตั้งใจว่าต้องอ่านให้ได้ในชีวิตนี้   โดย: Wayamin 7 พฤศจิกายน 2550 22:40:56 น.

เรื่องต้นส้มเคยอ่านนานมาแล้วจำได้ว่าตอนที่อ่านเราร้องไห้จนตาบวมปูดเลยค่ะ   โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง 8 พฤศจิกายน 2550 13:25:27 น.

ภาคแรกเราอ่านสำนวนแปลคุณมัทนี และชอบมากกว่าสำนวนแปลของคุณสมบัติ แต่ไม่ว่าอ่านสำนวนใคร ก็น้ำตาซึม น่าหยิบมาอ่านใหม่.... อยากรู้ว่าวัยที่เปลี่ยนไป ประสบการณ์ที่เปลี่ยนไป จะมีผลต่อความรู้สึกที่เรามีต่อเรื่องราวในหนังสือแค่ไหน อย่างไร   โดย: นัทธ์ 8 พฤศจิกายน 2550 20:56:48 น.

วิธีชนะมิตรและจูงใจคน ของ เดล คาร์เนกี้ ไม่เคยอ่านครับ แต่เคยมีเพื่อนบอกว่า ดีเหมือนกันครับ ยินดีด้วยครับ หนังสือหายากน่าดูเหมือนกัน   โดย: ahiruno007 IP: 58.9.19.70 9 พฤศจิกายน 2550 12:49:19 น.

^ ^ ได้เล่ม ปีศาจ มาด้วยนะครับคุณ สนทนากับคนขายเรื่องวรรณกรรม เขาเลยแถมมาให้เล่มนึงเลย ประทับใจจัง คนขายหนังสือที่รู้เรื่องหนังสือนี่ อ้อ ไปงานมหกรรมหนังสือที่ ม.ขอนแก่น มา ไปนอนวัดมา รับเอาส่วนบุญทุกคนนะครับ   โดย: คนขับช้า IP: 202.149.24.3 9 พฤศจิกายน 2550 13:03:14 น.

หนึ่งในหนังสือสุดรักเลยหละค่ะ อ่านด้วยความน้ำตาท่วม กี่รอบก็น้ำตาท่วมค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 10 พฤศจิกายน 2550 12:14:41 น.

ซื้อมาดองไว้นานแล้ว แต่ฉันยังอ่านไม่จบเลย คิดว่า ต้องรีบๆอ่านให้จบซะแล้ว   โดย: รุ้งสีที่แปด 11 พฤศจิกายน 2550 19:30:15 น.

ฮัลโหล ฮัลโหล จขบ. อยู่หรือเปล่าจ๊ะ สงสัยต้องเปลี่ยน BG เป็นสีชมพูแล้วมั๊ง เพื่อให้เข้ากับยถานการณ์ไงจ๊ะ   โดย: หอมกร 11 พฤศจิกายน 2550 20:40:16 น.

^ ^ จริงด้วยคุณหอมกร ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำ   โดย: คนขับช้า IP: 203.146.63.189 11 พฤศจิกายน 2550 21:12:31 น.

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ เพิ่งดูหนังแฮรี่ ภาค 5 จบไปเป็นรอบที่สอง อย่างหนึ่งที่เรื่องนี้บอกคนอ่านคือมิตรภาพดีๆ มีค่าค่ะ บางคนอาจไม่อยากให้เด็กๆ อ่าน แต่เราคิดว่าเป็นเรื่องที่เด็กอ่านได้สนุกและผู้ปกครองไม่ต้องสอนมากนะคะ แนะนำๆ   โดย: อั๊งอังอา IP: 124.120.115.186 12 พฤศจิกายน 2550 9:07:35 น.

เคยได้ยินชื่อมานาน แต่ยังไม่เคยอ่านสักที   โดย: Untrue 13 พฤศจิกายน 2550 8:44:34 น.

^ ^ หามาอ่านนะครับคุณ Untrue เล่มนี้ขอเชียร์ รับรองไม่ผิดหวัง   โดย: ึคนขับช้า IP: 202.149.24.3 13 พฤศจิกายน 2550 18:46:43 น.

โดย: หอมกร 14 พฤศจิกายน 2550 7:45:56 น.

คนเขียนเขาเขียนได้สะเทือนใจจริงๆ ครับ ไม่แปลกใจว่าทำไมจึงเป็นหนังสือที่นิยมอ่านกันทั่วโลก ทำให้ต้องระลึกไว้เลยว่า ความคิดจิตใจของเด็กนั้นยิ่งใหญ่กว่าที่ผู้ใหญ่จะนึกถึง (ทั้งๆ ที่ทุกคนก็เคยเป็นเด็กมาก่อน...)   โดย: คนทับแก้ว 14 พฤศจิกายน 2550 10:46:14 น.

^ ^ เพิ่งเข้าหลักสูตร สุนทรียสนทนา มา เขาให้เราดึงความเป็นเด็กน้อยในตัวเราออกมาใช้ เข้ากับหนังสือเล่มนี้ดีจัง เขาว่าเด็กน้อยช่างฝัน และไม่มีความกลัวครับ   โดย: คนขับช้า IP: 202.149.24.3 16 พฤศจิกายน 2550 8:01:26 น.

+ หวัดดีค่ะ... + ตามมาจาก G2K ค่ะ.... + อ่านเล่มนี้หลายเที่ยวในวันวัยที่ต่างกันค่ะ + แต่ทุกครั้งอารมณ์เดิมค่ะ...รักเซเซ่ โปรตุก้า ต้นส้ม + เสียน้ำตาทุกครั้ง... + เป็นหนังสือที่ชอบซื้อให้เพื่อน ๆ ในวันพิเศษค่ะ... + ขอบคุณมากค่ะ...ที่ทำให้ได้นึกถึงสิ่งดี ๆ จากต้นส้มแสนรักค่ะ   โดย: แอมแปร์ IP: 222.123.45.158 23 สิงหาคม 2551 22:59:05 น.

อ่านรอบแรกไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่อ่านรอบต่อ ๆ ไป ร้องไห้น้ำตาไหลพราก ๆ เลย แต่แปลก นอกจากเรื่องประชาธิปไตยบนเส้นขนานแล้ว เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่หยิบมาอ่านตอนไหนก็ไม่เบื่อ   โดย: กระแต IP: 202.28.27.3 28 กันยายน 2551 21:54:54 น.

สำหรับผม.."ต้นส้มแสนรัก" -เป็นหนังสือ top 10 ตลอดกาลที่ชอบมาก -เป็นหนังสือเล่มแรก..ที่อ่านแล้ว..ร้องไห้ให้กับตัวละคร -เป็นหนังสือที่ผมซื้อแจกเพื่อนเยอะที่สุด -เป็นหนังสือที่ทำให้ "เข้าใจเด็ก" มากยิ่งขึ้น -เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่ "ผู้ใหญ่" ควรอ่าน เช่นเดียวกับ "เจ้าชายน้อย" -เป็นหนังสือที่ทำให้รู้ว่า..ความเดียงสาในวัยเด็ก เป็นสิ่งมีค่ามาก...ก ดีใจที่ชอบเช่นกันครับ :)   โดย: booknotbite IP: 58.11.16.218 4 พฤศจิกายน 2552 0:02:06 น.

ชอบมาก เพิ่งเริ่มอ่าน   โดย: nuch IP: 182.52.200.74 5 เมษายน 2554 17:26:08 น.