'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'วิชายืดชีวิตทรมาน' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~



ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต
ตอน 'วิชายืดชีวิตทรมาน'
โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง





พระอาจารย์*เคยปรารภว่า...
“สังขารของผู้นั้นแตกดับหรือตาย
แต่คุณธรรมของผู้นั้นมิได้ตาย หรือสูญสิ้นไป
ดังนั้นจะเกิดประโยชน์อะไร กับการขอร้องให้อยู่ต่อไปนาน ๆ จนเกินอายุของสังขาร”


ดูเหมือนว่าวิทยาการแม้จะล้ำเลิศล้ำยุค แต่ก็ยังประยุกต์ใช้
ภายใต้ความกดดันของการกลัวความตายจนเกินเหตุ

ใช้เครื่องมือเทคโนโลยีต่าง ๆ มายืดอายุอีกนิด เลื่อนวันตายออกไปอีกหน่อย
ได้เวลาของชีวิตมากขึ้นมาอีกนิดหนึ่ง ฉีกปฏิทินเพิ่มอีกใบ
เพื่อเสวยวิบากกรรมเพิ่มขึ้นหรือไม่

ทั้งนี้สุดแต่ว่าการกระทำนั้นทำให้คืนกลับสู่ชีวิตที่มีคุณภาพ
หรือว่าเป็นการทำให้ทุกข์ทรมานนานขึ้น

...ช่วยๆ กันให้เขาทรมานอีกหน่อยเถิดอย่างนี้หรือไม่

อีกทั้งค่าดูแลรักษาพยาบาลในการยืดเยื้อนี้แพงมากมายมหาศาล
ซึ่งสามารถจัดสรรไปส่งเสริมการป้องกันการตายด้วยวิธีอื่นได้อีกมาก

ความจริงแล้ววิถีไทยเรา ถือว่าความตายเป็นเรื่องธรรมดา
คุ้นเคยกันดี ไม่มีใครหนีพ้นความตายไปไม่ได้

ส่งเสริมให้ไม่ให้ตื่นตระหนกกับความตาย
แม้เมื่อยังไม่ตาย ก็ให้นึกถึงความตายหรือหัดตาย
เมื่อความตายมาก็มีจิตใจสงบ นึกถึงแต่สิ่งที่ดีงาม จบชีวิตไปอย่างงดงาม

ซ้ำยังเป็นโอกาสของการปล่อยวางได้ง่ายขึ้น
ไหน ๆ ก็ต้องตาย ก็พลิกวิกฤตเป็นโอกาส ควรตายอย่างมีสติ

เฝ้าดูการตาย ใช้การตายให้มีประโยชน์ ให้ปล่อยวางจากตัวกู-ของกู เพื่อความหลุด





หลายคนพยายามฝึกใจทำใจมาหลายสำนัก แต่ไม่ค่อยเป็นผล เนื่องจากสิ่งยวนใจมากนัก
นับว่าโชคดีสำหรับท่านเหล่านั้น เพราะบรรยากาศใกล้ตาย
เอื้ออำนวยต่อการฝึกสติปัญญายิ่งนัก
เพียงแค่ตั้งใจคิดอย่างแยบยลก็เห็นผลแล้ว

ภาษาวัดเราเรียกว่าโยนิโสมนสิการ ฝึกน้อมสัจธรรมนำมาคิดไตร่ตรองโดยแยบคาย
จะทำให้สิ่งที่รับรู้มาเป็นปัญญาที่สูงขึ้น คือการวิเคราะห์สิ่งสิ่งรับรู้ให้เป็นปัญญา

แม้จอมศาสดาที่เกื้อกูลต่อโลกได้อีกยาวนาน แต่สเปคของสรีระ มีอายุการใช้งาน
สังขารมีวันเสื่อมจนใช้การไม่ได้
ความพยายามในการยืดอายุของท่านเมื่อสังขารหมดสภาพการใช้งานแล้ว น่าจะต้องมีลิมิต

เนื่องจากหลายครั้งมีข้อขัดแย้งระหว่างผู้ใกล้สิ้นใจกับความปรารถนาดีของแพทย์
การต่ออายุสมอง หัวใจ ไต ตา หรืออวัยวะใด ๆ ออกไป
จำเป็นต้องทำให้ถึงที่สุดเสมอไปหรือไม่
บ่อยครั้งที่แพทย์เราเชื่อว่าอัตรารอดชีวิต (survival rate) คือตัวชี้วัดความสำเร็จในช่วยเหลือ
แต่หลายครั้งก็พบว่าการยืดอายุนั้นมิได้เป็นความปรารถนาของผู้กำลังจะตาย
อาจเป็นการยืดเวลาทรมาน เราจะชื่นชมกับการยืดเวลาความทุรนทุรายได้อีก 1-2 ชั่วโมง หรือหลายวัน กระนั้นหรือ
บ่อยครั้งที่การยืดชีวิตได้สัก 1-2 ชั่วโมงเขาก็จะเอา
แม้บุคคลนั้นจะสำคัญสักแค่ไหน แต่อาจได้เห็นสภาพร่างกายที่ถูกปะชุนไปทั่วร่าง
เครื่องค้ำจุนทุกอวัยวะ จนดูน่าสังเวชยิ่งนัก







...ศ.นพ.ประเวศ วะสี ได้บรรยายไว้ในหนังสือปัจฉิมอาพาธว่า ...

ลองวาดภาพว่าถ้าพระพุทธเจ้าถูกหามเข้าไอซียู ใส่หลอดใส่สาย ใช้เครื่องช่วยหายใจ
มีคนมาแหกพระเนตร เจาะพระเศียร ฯลฯ ว่าภาพลักษณ์ของพระศาสดาจะเป็นอย่างไร...

โชคดีเพียงใด ที่วิทยาการต่อลมหายใจเพิ่งมารุ่งเรืองเอาอีกสองพันห้าร้อยกว่าปี
มิใช่นั้นแล้วเราอาจไม่มีภาพดับขันธ์อย่างสุขสงบเย็น
ท่ามกลางเหล่าสาวก ดั่ง ณ กุสินาราแห่งความหลัง

การแพทย์ควรทบทวนเรื่องความตายและวิธีตายด้วย
หลายครั้งภาระแพทย์ถูกฝึกอบรมมาเพื่อยืดชีพจร
และจบลงที่เลิกปั๊มหัวใจ เมื่อ adrenalin ก็เอาไม่อยู่
ถูลู่ถูกังด้วยเจตนาดีของหมอผู้มีใจกลัวตาย

บทเรียนตะวันออกควรบอกให้แพทย์ทบทวนอย่างหนัก
ทำอย่างไร เมื่อขณะนี้วิชาการตะวันตกช่วยเราได้มากในการบอกพยากรณ์
อยู่ได้อีกนานเท่าใด ทำอย่างไรถึงจะส่งเสริมการมีชีวิตช่วงสุดท้ายอย่างดีที่สุด

วิทยาการที่ถือเป็นอัจฉริยะฉีกแนวต้องมุ่งให้ผู้ใกล้สิ้นลมรู้สึกสบาย
ร่างกายหมดคราบน้ำตา จิตอำลาด้วยรอยยิ้ม
อย่ายอมให้ใครตายอย่างไร้ศักดิ์ศรี สิ้นใจอย่างทุรนทุราย


อย่าใช้ survival rate เป็นตัวชี้วัด
ช่วยส่งเสริมให้มีความสุขสงบที่สุด
เปลี่ยนบรรยากาศโกลาหลเป็นบรรยากาศสุขเย็น
ส่งเสริมศาสตร์แห่งความสงบทั้งทางกายและจิต
สร้างบรรยากาศให้เหมาะแก่การ ทำโยนิโสมนสิการ

ไม่ควรคิดแค่ว่ายืดเวลาใส่ท่อ ก่อนตายคือเวลาของการเจ็บกายและใจ
วิชาที่ทำให้อยู่อย่างไม่เจ็บสำคัญกว่าวิชายืดลมหายใจจากท่อ

ควรตระหนักว่าไม่ควรใส่ใจ survival rate ที่จะได้มาอีกชั่วโมงหรือกี่วันก็ตาม
มากไปกว่าราคาของชีวิตที่มีอยู่








คนเราควรมีชีวิตอย่างมีคุณภาพตามสเปคการใช้งาน
ดีกว่ามีชีวิตเน่าๆ ที่มีลมหายใจ ใจร้ายให้หัวใจเต้นอย่างวังเวงไปอีกแค่ไหน
เพื่อสูบฉีดโลหิตไปหล่อเลี้ยงแดนไกล เพื่อพยุงร่างกายที่แปรเปลี่ยนหรือหมดสภาพไปแล้ว
นี่คือการดื้อรั้นทำงานกับเครื่องจักรที่หมดอายุการใช้งาน

หมอคนใดบ้างกล้ายืนยันว่าคนที่นอนหายใจทางท่อ แวดล้อมด้วยจอคลื่นไฟฟ้าหัวใจ
อุปกรณ์คล้ายอยู่ในยานอวกาศนอกโลก ไม่ใช่ภาวะแสนทรมานยิ่งกว่าครั้งใดในชีวิต
แน่ใจหรือว่าคนที่ควรอยู่บนสวรรค์ไม่ได้ถูกวิทยาการรั้งไว้ในนรกภูมิ

การแพทย์สาขาวิชาสิ้นชีวิต ควรรู้จริงถึงพยากรณ์ หยั่งรู้ชะตาร่างกาย
สภาพการใช้งานของสรีระ นำไปสู่การไปดี ไม่ใช่ไปร้าย
เป้าหมายคือการตายสบาย ไม่ใช่การตายยืดเยื้อ
ไม่ใช่ถูลู่ถูกังไปยังวันฤกษ์ดีตามปฏิทิน
การตายด้วยอุปกรณ์ดิจิตอลราคาแพงมิได้บ่งชี้ถึงการตายชั้นยอด
ยืดเวลาได้มิใช่การตายชั้นเยี่ยม ไอซียูมิใช่ที่ตายชั้นหนึ่ง
คติธรรมแห่งภูมิปัญญาไทยคือไปดี...
ดีก็คือดี ไม่มีคำอธิบาย

*พระอาจารย์ หมายถึงพระาจารย์พุทธทาสภิกขุ








*คัดจากหนังสือ"ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต"โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง




**กราบขอบพระคุณและอนุโมทนาบุญกับผู้เขียนมาณ ที่นี้ค่ะ






Create Date : 13 ตุลาคม 2555
Last Update : 13 ตุลาคม 2555 21:55:47 น. 5 comments
Counter : 1860 Pageviews.

 
สวัสดี...วันพระ แรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐

“เมื่อใดอยากให้ใจพบสุข...แต่พออยากได้ใจกับทุกข์...”


โดย: คนป่าหาธรรม วันที่: 15 ตุลาคม 2555 เวลา:13:14:05 น.  

 
ขอบคุณนะคะสำหรับบทความดีๆ อยู่ในแวดวงนี้ มองเห็นความวุ่นวายกับการยื้อชีวิต ที่สุดท้ายแล้วได้แค่ร่างกายที่ยังไม่เน่าเปื่อย สำคัญที่สุดคือเราจะเอาอะไรมาแยกแยะ และเตรียมให้พร้อมเพื่อการจากไปอย่างสงบดี


โดย: So happy (wirada ) วันที่: 20 ตุลาคม 2555 เวลา:7:23:23 น.  

 
ขอบคุณค่ะ ที่นำเรื่องดีๆมาแบ่งปัน
ถ้าเลือกได้ ขอตายอย่างสง่า ไปอย่างสงบดีกว่าค่ะ


โดย: วนานันทน์ (eat pray love ) วันที่: 22 ตุลาคม 2555 เวลา:14:02:34 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่

ชอบทั้งข้อความและภาพประกอบเลยครับ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 ตุลาคม 2555 เวลา:5:29:23 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 ตุลาคม 2555 เวลา:6:02:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.