|
สุข - ทุกข์ในมือเรา
พระไพศาล วิสาโล
ชีวิตไม่อาจเป็นไปดังหวังได้ทั้งหมด เปรียบไปก็ไม่ด่างกับเกมกีฬาที่ต้องมีแพ้ชนะ ใครที่หวังชัยชนะไปเสียทุกครั้งก็เตรียมตัวทุกข์ใจไว้ได้เลย
พูดเช่นนี้มิได้หมายความว่าให้เตรียมตัวเป็นผู้แพ้ตั้งแต่อยู่ในมุ้ง หามิได้ ใครที่คิดเช่นนั้นก็คงงอมืองอเท้าเสียแต่แรก
คนเราควรพากเพียรอย่างเต็มที่ แต่ใครเล่า ที่จะกำหนดผลสำเร็จไปได้หมด
คนที่มีน้ำใจเป็นนักกีฬาต้องรู้จักแพ้ให้เป็น ฉันใด
ในยามที่ชีวิตตกต่ำ บัณฑิตพึงทำใจให้เป็นฉันนั้น
แต่คนเรามักทำใจไม่ได้ เพราะคอยหวนคะนึงถึงวันคืนอันชื่นบานสมัยยังมั่งมีศรีสุข หรือยังมีหน้ามีตา
แต่อดีตนั้นมีไว้เพื่อเป็นฐานหนุนส่งให้เกิดปัจจุบัน เพื่อก้าวไปสู่อนาคต
ใครที่เอาอดีตมาเหนี่ยวรั้งตนไว้ไม่ให้ก้าวไปข้างหน้า ก็เท่ากับเป็นนักโทษในกรงขังของตนเอง
ชีวิตนั้นให้รางวัลก็แต่ผู้ที่อยู่กับปัจจุบัน เพราะปัจจุบันเท่านั้นที่เป็นของจริง
จริงอยู่ บ่อยครั้งปัจจุบันมีแต่เรื่องระทมทุกข์
อดีตนั้นน่าพิสมัยมากกว่า
แต่ถ้าเราจะหวนไปหาอดีตบ้างก็ควรเป็นชั่วครู่ชั่วขณะ เพื่อชุบชูจิตใจให้ชื่นบาน จะได้มีกำลังมาฟันฝ่าชีวิตในปัจจุบัน
อย่างไรก็ตาม อย่าลืมว่าชีวิตจะสุขหรือทุกข์นั้น อยู่ที่เราเป็นสำคัญ
ไม่ใช่เพราะคนอื่น หรือเหตุอื่น
เช่นเดียวกับความจนและความรวยนั้นอยู่ที่มุมมองของเรา
คนไทยเป็นอันมากกำลังทุกข์ เพราะคิดอยู่ตลอดเวลาว่า ตัวเองยากจนลง
ตราบใดที่ยังจมอยู่กับความคิดแบบนี้ก็ไม่มีวันคลายทุกข์ไปได้
แต่เราลืมไปแล้วหรือว่า ชีวิตความเป็นอยู่ของเราตอนนี้ ถึงอย่างไรก็ยังดีกว่าบางช่วงในอดีต
ลองมองไปรอบตัว จะพบว่าข้าวของในบ้านหลายชิ้น เคยเป็นของสุดเอื้อมสมัยเรายังเด็ก หรือเป็นหนุ่มเป็นสาว
รถยนต์ แก้วแหวนเงินทอง วีดิโอ สเตอริโอ ซีดี ฯลฯ
มองในแง่นี้ เราไม่ได้จนลง แต่รวยขึ้นต่างหาก
ยิ่งถ้าเปรียบกับคนอีกมากมายตอนนี้
ไม่ว่าจะมองลงไปข้างล่างหรือมองขึ้นไปข้างบน เราก็ยังสบายกว่ามาก
คนที่ถูกยึดรถไปสมควรแล้วที่จะคิดว่าตนเองโชคดีกว่าคนที่กิจการล้มละลาย
ส่วนคนที่กิจการล้มละลายก็ยังนับว่าโชคดีกว่านักธุรกิจพันล้านที่มีหนี้ท่วมหัว
แต่ถึงจะเป็นหนี้เป็นสินมากแค่ไหน เราก็ยังมีสิทธิ์เลือกได้ว่า ตัวเองจะทุกข์หรือไม่ทุกข์
เพราะถึงที่สุด สุขหรือทุกข์ไม่ได้อยู่ที่จำนวนทรัพย์หรือหนี้สิน หากอยู่ที่ใจของเรา
ถ้าเราคิดอยู่ตลอดเวลาว่า ตัวแย่แล้ว ๆ นรกก็เกิดขึ้นทันตาเห็น
เรามีสิทธิที่จะคิดว่าตัวเองไม่แย่ แต่สิทธินี้เราจะใช้หรือไม่ อยู่ที่ใคร
ถ้าไม่ใช่ตัวเราเอง
กระนั้นก็ตาม นอกจากวิธีคิดหรือมุมมองแล้ว
คุณภาพจิตของเราก็สำคัญ
ถ้าเราเป็นคนรู้จักสันโดษ ยินดีในสิ่งที่ตัวเองได้มาหรือมีอยู่
มีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ รู้จักแสวงหาความสงบในจิตใจ
วิกฤติเศรษฐกิจที่กำลังเผชิญอยู่ขณะนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องเหลือวิสัยที่จะฟันฝ่าไปได้
**คัดจาก "ร่มไม้และเรือนใจ" โดย พระไพศาล วิสาโล
จัดพิมพ์โดยกองทุนวุฒิธรรม เพื่อการศึกษาและปฏิบัติธรรม กันยายน ๒๕๔๓
|
^ ^
หวัดดีค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
กำลังพยายามเปลี่ยนแนวคิดและ
มุมมองอยู่ค่ะแต่ว่ายากจัง ใจไม่
ยอมทำตามสักที