Bloggang.com : weblog for you and your gang
'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น'
*
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า
:)
~ 'มีและเป็นอย่างไรถึงจะไม่ทุกข์ ' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
มีและเป็นอย่างไรถึงจะไม่ทุกข์
บทความโดย
พระไพศาล วิสาโล
ชีวิตคนเราส่วนใหญ่หมุนเวียนไปตามความอยาก มีความอยากเป็นตัวผลักดันให้โลดแล่นไป ความอยากของคนเรานั้นจะว่าไปก็หนีไม่พ้นความอยากมี กับความอยากเป็น เช่น อยากมีเงินมีทอง อยากมีชื่อเสียงเกียรติยศ หรืออยากเป็นคนเด่นคนดัง เป็นนักกีฬา เป็นดารา แต่ไม่ว่าจะมีอะไรหรือเป็นอะไร ถ้าอยากมีอยากเป็นแล้วก็ทำให้ทุกข์ทั้งนั้น ไม่ใช่ทุกข์เพียงเพราะมีความอยากเท่านั้น แม้ได้มีได้เป็นสมอยากในที่สุดก็ทุกข์เช่นกัน
ทันทีที่มีความอยากขึ้นมาใจก็เป็นทุกข์แล้ว เพราะว่ายังไม่ได้สมอยาก ระหว่างที่ดิ้นรนขวนขวายไปหาสิ่งนั้นมาก็ทุกข์อีก ต้องเจออุปสรรคมากมายกว่าจะฟันฝ่าจนได้มา ครั้นได้มาแล้วก็ทุกข์ในการที่ต้องรักษา ต้องดูแล กลัวคนจะมาแย่งเอาไป ครั้นสิ่งที่หามาได้เกิดเสื่อมไปหรือถูกคนแย่งชิงไป ก็ทุกข์อีก เห็นได้ว่าทุกขั้นตอนของความอยาก เริ่มจากการมีความอยาก ไปจนถึงการตอบสนองความอยาก และรักษาสิ่งที่ตนอยากเอาไว้ ล้วนเต็มไปด้วยความทุกข์ เราทุกข์เพราะกลัวความพลัดพรากสูญเสีย จึงต้องดิ้นรนเพื่อป้องกันการพลัดพรากสูญเสียเอาไว้ แต่บ่อยครั้งก็ไม่สามารถป้องกันไว้ได้ เพราะความพลัดพรากสูญเสียเป็นธรรมดาของชีวิต
แต่ถึงแม้ความพลัดพรากสูญเสียยังไม่เกิด ทรัพย์สมบัติของเรายังคงอยู่ในสภาพเดิม เราก็หนีความทุกข์ไม่พ้น
แต่คราวนี้ทุกข์เพราะอยากได้อันใหม่ที่ดีกว่า คนที่มีรถราคาแพงหลายล้านบาท ยากนักที่จะพอใจกับรถคันเดิม
ส่วนใหญ่อยากได้รถคันใหม่ที่แพงหรือแรงกว่าเดิม
อาหารอร่อยก็เช่นกัน แม้ว่าจะชอบแค่ไหน แต่เมื่อกินไปทุกวันๆ ๆ ก็เบื่อได้ ทั้งๆ ที่รสชาติก็เหมือนเดิม
มีอะไรก็ตามถ้าเรามีไม่เป็นก็ทุกข์ได้ทั้งนั้น พระพุทธองค์เคยตรัสกับนางวิสาขาซึ่งเศร้าโศกเสียใจที่หลานสาวตาย พระพุทธเจ้าตรัสถามว่า ถ้าคนในกรุงสาวัตถีน่ารักเหมือนหลานของนาง นางจะรักเขาเหมือนหลานไหม นางวิสาขาตอบว่ารัก พระองค์จึงถามต่อว่าคนในกรุงสาวัตถีตายวันละกี่คน นางตอบว่ามากจนนับไม่ได้ พระองค์จึงถามว่า ถ้าเช่นนั้นนางไม่ต้องเศร้าโศกทั้งวันทั้งคืนดอกหรือ แล้วพระองค์ก็ตรัสว่า วิสาขาเอย ผู้ใดมีสิ่งที่รักร้อยสิ่ง ผู้นั้นก็ทุกข์ร้อย ผู้ใดมีสิ่งที่รักเก้าสิบ ผู้นั้นก็ทุกข์เก้าสิบ ผู้ใดมีสิ่งที่รักแปดสิบ ผู้นั้นก็ทุกข์แปดสิบ ผู้ใดมีสิ่งที่รักเพียงหนึ่ง ผู้นั้นก็ทุกข์หนึ่ง ผู้ใดไม่มีสิ่งที่รัก ผู้นั้นก็ไม่มีทุกข์ ไม่มีโศก ไม่มีความคับแค้นใจ
การมีสิ่งที่น่าพึงพอใจคือสาเหตุแห่งทุกข์ เพราะเมื่อได้มาแล้วก็ต้องมีจากพราก เป็นธรรมดาของโลก ถ้าไปยึดในความมีหรือยึดติดถือมั่นในสิ่งที่มีแล้วก็เตรียมใจทุกข์ได้เลย มีอะไรก็ตาม ถ้าไม่อยากทุกข์ ก็อย่าไปยึดมั่นในสิ่งนั้น คือมีโดยใจไม่ได้เข้าไปยึดครอง พูดอีกอย่างหนึ่ง ให้เรามีเหมือนกับไม่มี
ทีนี้เราลองหันมาดูความเป็นบ้าง ใคร ๆ ก็อยากเป็นคนเก่ง แต่พอรู้ว่ามีคนอื่นเก่งกว่า ก็ไม่สบายใจ เกิดความอิจฉาริษยา ถ้ามีใครมาวิจารณ์ว่าไม่เก่ง ก็โมโห หรือเล่นกีฬาแล้วแพ้ก็เป็นทุกข์ ทั้งๆ ที่การแพ้เป็นเรื่องธรรมดา แต่ทุกข์เพราะว่าฉันเป็นคนเก่ง คนเก่งต้องไม่แพ้ ในทำนองเดียวกันใครที่เป็นคนเด่นคนดัง แต่ถ้าไปไหนไม่มีคนทักหรือคนรู้จัก ก็เป็นทุกข์
แม้แต่ความเป็นแม่เป็นพ่อ ทันทีมีความสำนึกขึ้นมาว่าฉันเป็นพ่อเป็นแม่ สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาก็คืออยากจะให้ลูกเคารพเชื่อฟัง ไม่อยากให้โต้เถียงเรา นี่เป็นกิเลสอย่างหนึ่งที่ติดมากับความเป็นแม่หรือความเป็นพ่อ แต่พอลูกไม่เป็นอย่างที่เราคาดหวังก็เป็นทุกข์ เรียกว่าความเป็นแม่ความเป็นพ่อมันกัดเรา
มีตัวอย่างแม่คนหนึ่งที่กลุ้มใจเรื่องลูก ลูกเอาแต่เล่นเกมออนไลน์ การบ้านไม่ทำ การเรียนไม่เอาใจใส่ ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เรียกให้มากินข้าวก็ไม่กิน นอนก็ไม่เป็นเวล่ำเวลา พอแม่ว่ากล่าวมาก ๆ ลูกก็ไม่พอใจตามประสาวัยรุ่น จนถึงกับปั้นปึ่ง ไม่พูดกับแม่ แม่ก็น้อยอกน้อยใจว่าอุตส่าห์เลี้ยงลูกมาด้วยความรัก แต่ลูกมาทำกับแม่อย่างนี้ จึงยื่นคำขาดว่า ถ้าลูกไม่พูดด้วยแม่จะโดดตึก แล้วลูกก็ไม่พูดกับแม่จริงๆ แม่เสียใจมากจึงกระโดดตึกตายจริง ๆ อย่างนี้เรียกว่าถูกความเป็นแม่ทำร้ายเอา คือไปยึดถือกับความเป็นแม่มาก สำคัญว่าฉันเป็นแม่ ดังนั้นลูกต้องเชื่อฟังฉัน ต้องไม่เย็นชากับฉัน แต่เมื่อไม่ได้รับสิ่งนั้นจากลูก ก็น้อยเนื้อต่ำใจ หัวใจสลาย จนทำร้ายตัวเอง
ไม่ว่าเป็นอะไรก็ตามย่อมทุกข์ได้ทั้งนั้น เพราะว่าเรามักจะเป็นกันไม่ถูก นั่นคือไปยึดความเป็นนั่นเป็นนี่เอาไว้ ทั้งๆ ที่มันเป็นแค่สมมุติ เด็กนักเรียนที่สอบได้ที่ ๑ จากโรงเรียนในชนบท อาจจะคิดว่าตัวเองเก่ง แต่ที่จริงมันเป็นแค่สมมุติที่หาความแน่นอนไม่ได้ เพราะพอไปเรียนในกรุงเทพ ฯ กลับสอบได้อันดับท้าย ๆ
แต่ถ้าหากว่าเรารู้ทันว่าความเป็นคนเก่งนั้นเป็นเรื่องสมมุติ เราก็พร้อมที่จะปล่อยวางได้ และไม่ไปเป็นทุกข์กับมันยามมันเสื่อมสลายไป หรือในยามที่คนอื่นเขาไม่รับรู้สมมุติเหล่านั้น
จะมีอะไรก็ต้องมีให้ถูก คือไม่ยึดมั่นถือมั่น พร้อมรับความเปลี่ยนแปลงและความพลัดพรากสูญเสีย จะเป็นอะไรก็เป็นให้ถูก คือรู้ว่าสิ่งที่เป็นนั้นเป็นแค่สมมุติ จะเป็นคนเก่ง คนดัง คนใหญ่คนโต เป็นอธิบดี ปลัดกระทรวง หรือผู้อำนวยการ ก็ล้วนเป็นสมมุติที่พร้อมจะแปรเปลี่ยนไป ไม่มีวันยั่งยืนได้ และถึงแม้จะยังไม่แปรเปลี่ยน แต่มันก็เจือไปด้วยทุกข์
แต่ถ้าให้ดีที่สุดก็คือคือว่าไม่สำคัญมั่นหมายว่ามีหรือเป็นอะไรเลย เคยมีพราหมณ์ผู้หนึ่งเห็นพระพุทธองค์ว่ามีผิวพรรณวรรณะผ่องใส จึงถามพระองค์ว่า ท่านเป็นเทวดาหรือ พระพุทธองค์ทรงตอบปฏิเสธ พราหมณ์ถามต่อไปว่า ถ้าเช่นนั้นท่านคงเป็นคนธรรพ์ พระองค์ก็ปฏิเสธอีก พราหมณ์จึงพูดต่อว่า ท่านคงจะเป็นยักษ์แน่ พระองค์ก็ปฏิเสธ พราหมณ์จึงพูดว่า ท่านคงจะเป็นมนุษย์กระมัง พระพุทธองค์ทรงตอบว่าไม่ได้เป็น สุดท้ายพราหมณ์ก็เลยถามว่า ถ้าเช่นนั้นท่านเป็นอะไร พระองค์ทรงตอบว่า กิเลสที่เป็นเหตุให้ได้ชื่อว่าเป็นเทวดาก็ดี เป็นคนธรรพ์ก็ดี เป็นยักษ์ก็ดี เป็นมนุษย์ก็ดี เราได้ละหมดแล้ว สุดท้ายพระองค์ก็ตรัสกับพราหมณ์ว่า จงถือว่าเราเป็นพุทธะเถิด
พระพุทธองค์ไม่ทรงถือว่าพระองค์เป็นอะไรเลย แต่หากจะเรียกขาน ก็ขอให้เรียกพระองค์ว่าพุทธะ ทั้งนี้เพราะพระองค์ตระหนักว่าการเป็นอะไรก็ตาม ล้วนเป็นเรื่องสมมติ ถ้าเข้าไปยึดมั่นสำคัญหมายก็ทำให้เป็นทุกข์ทั้งนั้น
เพราะฉะนั้นจะมีหรือเป็นอะไรก็ตาม อย่าเผลอเข้าไปยึดมั่นสำคัญหมายว่านั่นเป็นตัวเราหรือของเราจริง ๆ
มิฉะนั้นจะถูก
ตัวกู ของกู
กัดเอาจนหาความสุขไม่ได้
*บทความคัดจาก
www.visalo.org/
ด้วยความเคารพ
**ภาพประกอบบล็อกจาก wallcoo.net
Create Date : 04 ธันวาคม 2556
Last Update : 4 ธันวาคม 2556 13:10:32 น.
0 comments
Counter : 1019 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
?
]
**หลังไมค์เจ้า**
Cute Clock Click!
เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย
รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล
Latest Blogs
~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~
~เพชรรากษส/อลินา ~
~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~
~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~
~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~
~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~
~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒
Group Blog
ชวนศึกษา(ธรรมะ)
ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
นิย๊าย ~ นิยาย
นิย๊าย-นิยาย(๒)
นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
นิยายสายจีน
วรรณกรรมเยาวชน
สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
อ่านตามเกม
ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
ฅนเมือง อู้กำเมือง
เรื่องเล่าจากหลังดอย
ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
บทกวีที่ผูกพัน
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
สารบัญหนังสือในบล็อก
All Blogs
~สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๘ เพื่อนบล็อกด้วยข้อคิด-ธรรมะจากพระอริยสงฆ์... "จิตใสใจสุข" โดย พระไพศาล วิสาโล~
~อย่าร้องไห้เมื่ออาทิตย์ลับฟ้า : ข้อคิด-ธรรมะโดย พระไพศาล วิสาโล~
~ บทสนทนาว่าด้วยเรื่อง "ความตาย" กับท่าน'เขมานันทะ' ~
~ 'มิตรในเรือนใจ' โดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ 'มิตรที่ถูกเมิน' บทความธรรมะ โดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ 'ชีวิตกับความรัก' ข้อคิด - ธรรมะโดย "เขมานันทะ" ~
~' สามมิติของชีวิต' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ 'มีและเป็นอย่างไรถึงจะไม่ทุกข์ ' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ 'รักแท้ :การฝึกปฏิบัติเพื่อหัวใจที่เบิกบาน'โดย ติช นัท ฮันห์ ~
~ 'เปลี่ยนผิดให้เป็นถูก' : บทวิเคราะห์"เด็กเก็บว่าว"โดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ บูมเมอแรงแห่งชีวิต : บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ ธรรมะเพื่อสุขภาวะบนวิถีความพอเพียง บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ 'มหัศจรรย์แห่งลมหายใจ' ข้อคิด - ธรรมะโดย พระติช นัท ฮันห์ ~
~ 'พุทธศาสนากับสถาบันสงฆ์ไทย' บทความโดยพระไพศาล วิสาโล ~
~ " The World We Have/เราคือโลก โลกคือเรา" โดย Thich Nhat Hanh (ติช นัท ฮันห์)~
~'เปลี่ยนความทุกข์ให้เป็นพลัง' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล~
~สุขมีที่กลางใจ & จิตแจ่มใส ดอกไม้บาน โดย พระไพศาล วิสาโล~
~ "ถอยหลังจึงก้าวหน้าได้" บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ วันนี้เมื่อ ๒,๖๐๐ ปีผ่าน...Old Path White Cloud ..โดย ติช นัท ฮันห์ ~
~ 'แก้ทุกข์ที่ใจ' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ เรียนรู้อยู่กับ'ทุกข์' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~'พลังแห่งสติ' vs. 'พลังแห่งความซึมเศร้า' บทความธรรมะโดย "ติช นัท ฮันห์"~
~ "ผ่านพ้นความเจ็บปวด" บทความโดยพระไพศาล วิสาโล ~
~ 'สุขเพราะละ' บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ เตรียมใจรับมือความทุกข์ บทความโดย...พระไพศาล วิสาโล~
~ คู่มือหยุดทุกข์ : โดย พระยุทธนา เตชปัญโญ ~
~ 'อัตตาสลาย จึงคลายทุกข์' บทความโดยพระไพศาล วิสาโล ~
~ ความงามแห่งรุ่งอรุณ บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ คืนดีรับปีใหม่ : บทความโดยพระไพศาล วิสาโล ~
~ 'ไม่หอบสังขารหนีความตาย' บทความโดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ 'ยิ่งหลงยิ่งกลัว' บทความโดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ทำสมาธิอย่างไร ให้สุขแท้ : บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~' เว้นวรรค รักษาใจ' : บทความโดย พระไพศาล วิสาโล ~
~ ทำชีวิตให้ช้าลง : บทความโดยพระไพศาล วิสาโล ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'อยู่ดีไปดี' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
"ในสุข มีทุกข์ ในทุกข์ มีสุข" บทความโดย พระไพศาล วิสาโล
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'คนตายเตือนคนเป็น' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'สายธารการเกิดดับ' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'วิชายืดชีวิตทรมาน' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'นักโทษประหาร' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ "ข้างหน้าเป็นความหวัง ข้างหลังเป็นบทเรียน" บทความโดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'มันก็เท่านั้นเอง' โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน 'ฝนตกไม่ต้อง ฟ้าร้องไม่ถึง' โดย...ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน ดูดวงจันทร์ โดย ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ศาสตร์และศิลป์ของการสิ้นชีวิต ตอน ละครชีวิต โดย...ศ.นพ.ธีระ ทองสง ~
~ ชาล้นถ้วย : ปรัชญาเซนอันลุ่มลึกแต่เรียบง่าย โดย ว.วชิรเมธี ~
~ หนึ่งคนตาย ล้านคนตื่น : หลักคิดก่อนวิกฤตมาใกล้ โดย พระอาจารย์ ว.วชิรเมธี
"ขอโทษ"...คำขอที่ยิ่งใหญ่ (บทความโดย พระไพศาล วิสาโล)
~ การเมืองร้อนรุ่ม แต่ใจสงบเย็น (สุขใจในนาคร) ~ พระไพศาล วิสาโล
~ ธรรมะคลายใจ ~ โดย ว.วชิรเมธี
~ สู่เส้นทางรัก โดย "แพทย์เชิงดอย" ~
~ เป็นสุขในทุกความเปลี่ยนแปลง ~พระไพศาล วิสาโล
ระลึกถึงความตายสบายนัก : การเจริญมรณสติในชีวิตประจำวัน โดย พระไพศาล วิสาโล
~ เติมความว่างให้จิตบ้าง ~ พระไพศาล วิสาโล
ขจัดสารพิษในจิตใจ บทความโดย...พระไพศาล วิสาโล
ย่างก้าวบนดอกบัว : Walking on Lotus Flowers
งานบำรุงใจ : บทความชวน(สังคม)คิด โดย พระไพศาล วิสาโล
วิปัสสนาแห่งเซ็น (แปลและเรียบเรียงโดย ทวีวัฒน์ ปุณฑริกวิวัฒน์ )
บทเพลงแห่งเซ็น ~ บทเพลงแห่งวิปัสสนา
อุปมาแห่งชีวิต โดย : 'เขมานันทะ'
ความเอย...ความรัก
รักที่แท้ (Learning True Love)
ฝึกใจให้รู้จักคอย... เครียดคลายได้ถ้าใจคอยเป็น โดย "รินใจ"
พรแห่งชีวิต : ความสุขของมนุษย์ที่แท้
ปฏาจารา...น้ำตาที่มากกว่าห้วงมหาสมุทร
ธรรมที่นำความฉิบหายมาสู่บุคคล
สุข - ทุกข์ในมือเรา ~ พระไพศาล วิสาโล
ดอกไม้หายไปไหนหมด ?(หนังสือ "มรรคาแห่งชีวิต")
๑๓ กันยายน...เทียนธรรมรำลึก...หลวงพ่อเทียนที่ข้าพเจ้ารู้จัก โดย 'เขมานันทะ'
~ ช่วงชีวิตช่วงภาวนา ~ " เขมานันทะ"
ลักษณะพระแท้ - พระปลอม
รู้สึกนึกคิด ~ ศ.ดร. ระวี ภาวิไล
ดั่งสายน้ำไหล ~ เขมานันทะ
แด่เธอ...ผู้รู้สึกตัว ~ หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
เธอคือโลก ( You Are The World) : กฤษณมูรติ
เพลงปราโมทย์ของเซ็น : ปกิณกธรรมและธรรมอุปรากร ~ "เขมานันทะ"
~ แห่งการงานอันเบิกบาน ~ ตาร์ถัง ตุลกู / แปลโดย โสรีช์ โพธิแก้ว
ชัมบาลา : หนทางอันศักดิ์สิทธิ์ของนักรบ- - ญาณทัศนะจากดินแดนหลังคาโลก - -
~ ทางทรายใกล้ทะเลสาบ : อัตชีวประวัติช่วงแสวงหามายาชีวิตของ 'เขมานันทะ' ~
~ ดวงตาแห่งชีวิต ~ เขมานันทะ
~ คำขอที่ยิ่งใหญ่ ~ พระไพศาล วิสาโล & "อาทิตย์ยามเช้า"
~ หอมเอย...หอมกลิ่นกล้วยไม้ ~
~ ศานติในเรือนใจ ~ ติช นัท ฮันห์
~ เยื่อใยแห่งความพลัดพราก~ : บันทึกในค่ำคืนสงบ ของฤดูใบไม้ผลิ โดย "แพทย์เชิงดอย"
ชีวิตกับความรัก ~ เขมานันทะ
Cultivating the Mind of Love / ปลูกรัก ~ ติช นัท ฮันห์
คืนสู่สามัญ ~ พระไพศาล วิสาโล
คือเมฆสีขาว ทางก้าวเก่าแก่ : พุทธประวัติในทัศนะใหม่
จากดักแด้สู่ผีเสื้อ ~ เขมานันทะ
ชีวิตคุณมีอยู่เพียงขณะเดียว ~ เขมานันทะ
ในความมีอยู่~ อัครมุนี วรรณประไพ
เริ่มต้นที่...ความรัก
Friends' blogs
เมณี
บังอร-บังเอิญ
โมกสีเงิน
ป้ามด
แม่เฮือน
ปลิวตามลม
นวลกนก
January Friend
ดอกเสี้ยวขาว
อั๊งอังอา
กวินทรากร
Zhivago
BoOKend
ทิวาจรดราตรี
นัทธ์
nikanda
โสดในซอย
นายแจม
narumol_tama
Chulapinan
แพนด้ามหาภัย
beer87
yjam
วินนี่ย์หมีพูห์
เจ๋วะรัฐถะ
ammataya
ลูกปัดแก้ว
กะว่าก๋า
นิงัย
ร่มไม้เย็น
แก้วกังไส
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
ศรีสุรางค์
แพรจารุ
last_tibetstone
malarn cha
หอมกร
JewNid
กิ่งไม้ไทย
หวานเย็นผสมโซดา
komyooth
PTNCenter
rngja
dream-devil
เหมือนพระจันทร์
kangsadal
PhueJa
ปลายทางของสายรุ้ง
ปลาทองแก้มยุ้ย
Pribtaa
วิรตี
Friday Story
อุ้มสม
~:พุดน้ำบุศย์:~
สามปอยหลวง
ดอยสะเก็ด
lovereason
คนสวยที่ไม่เคยสวย
PZOBRIAN
ออโอ
เรียวรุ้ง
Webmaster - BlogGang
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
olddreamz
เมืองแจ๋ม
เปิดโลกลำปาง
ฅนเมือง
โลกล้านนา
ธรรมะดอทคอม
Yahoo !
Google
คนเมืองฟังกำเมือง
คำไท - คำถิ่น
คลังภาพ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.