ผีน้ำ!!

ผีน้ำ!!

เก็บเรื่องมาเล่า

ใบหนาด



"นายเหน่" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากหน้าน้ำท่วมที่บางบาล

พวกผมเป็นคนภาคกลางตอนล่าง สิงห์บุรี ชัยนาท อ่างทอง อยุธยา เวลาเกิดน้ำท่วมหนักปีไหน คนอยุธยา หรือสมัยปู่ย่าตาทวดเรียกตัวเองว่า "คนกรุงเก่า" ต้องรับเวรรับกรรมหนักกว่าเพื่อนมาหลายปีแล้วละครับ

พูดถึงอยุธยา...แหม! คนจังหวัดอื่นหาว่าพวกผมใจคอโหดร้าย อาชญากรชุกชุมยิ่งกว่าดอกเห็ดหน้าฝน ไม่ว่า ปล้น, ฆ่า, ข่มขื่น, ชิงทรัพย์ แถมใช้วิธีโหดเหี้ยมป่าเถื่อนเหลือเชื่อจริงๆ เอ้า...ปีกลายก็เอาก้อนหินเขวี้ยงใส่รถตลกจนตายดับมาแล้ว!

มาปีนี้ เกิดข่าวอื้อฉาวว่าไอ้วายร้ายมันมารอยเดิมอีกแล้ว เล่นงานจนคนขับรถหน้าแตก ตาหวิดบอด ต้องนอนแซ่วอยู่ที่โรงพยาบาล...ถามว่าตำรวจทำอะไรอยู่?

โธ่! ทำงานตัวเป็นเกลียวน่ะซีครับ คดีมันเยอะ โจรมันแยะ ไหนจะพวกค้ายาบ้า ยาอียาไอซ์ ไหนจะพวกหวยเถื่อนอีกล่ะ ไม่มีเลขท้ายบนดินมาเกือบปีแบบนี้ แหม...ธุรกิจมันยุ่งเหยิงเป็นเรื่องรามเกียรติ์อย่าบอกใครเชียว

คือยุ่งทั้งเจ้ามือหวยใต้ดิน ยุ่งทั้งตำรวจ น้ำขึ้นต้องรีบตัก ขืนใครมัวถือคติช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม มีหวังตอนปลายปีเขาออกหวยบนดินอีกครั้งแล้วจะน้ำไหลออกตา!

ตำรวจยิ่งมีน้อย แต่คนร้ายเยอะนะครับ วันดีคืนดีก็มีสาวคาราโอเกะถูกตำรวจตื๊อไปหาความสุขกัน สาวเจ้าไม่ยอมเลยแขนขาด...สาบานว่าโดนตำรวจขับมอเตอร์ไซค์ไล่ฟัน แต่ตำรวจยืนว่าโดนสิบล้อเฉี่ยวจนแขนขาดต่างหากล่ะ? ฟังคำให้การแล้วไม่ว่าใครๆ ก็ล้วนแต่ขนหัวลุกตั้งไปตามๆ กัน

เจ้านายกับลูกน้องรักกันดีครับ ประชาชนตาดำๆ อย่างพวกผมน่ะซีที่ต้องรับกรรม พูดไม่ออก ได้แต่กลอกตา...ป่านนี้ยอดตำรวจนายนั้นจะได้เลื่อนยศหรือเปล่าก็ไม่ทราบเห็นข่าวคราวเงียบๆ ไป

ระยะหลังๆ ราว 3-4 ปีมานี่ คนกรุงเก่าเคราะห์หามยามร้ายสาหัสจริงๆ ครับ

น้ำท่วมนี่แหละเรื่องใหญ่ ชาวเสนา ชาวบางบาลอย่างพวกผมอยู่ที่ลุ่มนี่ครับ พอน้ำมาก็รับเต็มๆ ก่อนเพื่อนเชียว ปีกลายกรมชลไม่ยัก "ระบายน้ำ" มาแต่เนิ่นๆ กลับมา "ปล่อยน้ำ" เอาตอนฝนตกหนักแทบจะล้นเขื่อน...อ้างว่าไม่นึกนี่นา ว่าฝนมันจะหนักขนาดนี้ กรมอุตุฯเคยเตือนแล้วก็จริง แต่ไม่อยากเชื่อ

ถ้าขืนบ้าจี้ระบายน้ำออกมาแล้วเกิดฝนไม่ตกล่ะ น้ำท่าขาดแคลนขึ้นมาขอถามหน่อยเถอะว่าใครจะโดนด่า? กรมชลฯ น่ะซีปั๊ดโธ่!

ปีนี้ก็มาแบบเดียวกับปีกลายอีกแล้วครับ สงสัยอธิบดีท่านทำงานเหน็ดเหนื่อยมานาน อยากจะพักผ่อนเต็มทีแล้ว ไม่มีใครคิดช่วยเหลือท่านมั่ง หาคนอื่นๆ มาทำงานแทน...แค่น้ำทำท่าจะล้นเขื่อนก็สั่งปล่อยน้ำทันที ไร่นาบ้านเรือนใครจะล่มจมช่างมัน ต้องรักษาเขื่อนไว้ก่อน เดี๋ยวก็เจอปัญหาเขื่อนร้าวเขื่อนแตกไม่สาหัสกว่าเรอะ?

ผมเป็นคนคลองบ้านกุ่ม อำเภอบางบาล พูดให้ชัดๆ ลงไปเลย สมัยก่อนไปเรียนกรุงเทพฯ กลับบ้านทีก็ต้องขึ้นรถไฟมา ต่อรถอยุธยา- อ่างทองมาลงก่อนถึงป่าโมก เดินผ่านวัดจุฬามณีไปถึงแม่น้ำ...ต่อเรือข้ามฟากแบบโยงเชือกอีกทีก็ไปขึ้นที่ท่าน้ำ ย่ำต๊อกไปอีกเกือบหนึ่งกิโลเมตรกว่าจะถึงบ้าน

สองข้างทางเปลี่ยวอย่าบอกใครเชียวคุณเอ๋ย!

ซ้ายมือเป็นวัดโบสถ์และหมู่บ้านที่อยู่ติดคลองบ้านกุ่ม ทางขวาเป็นดงสะแก ถัดเข้าไปเป็นป่าช้าครับ สองข้างมีต้นไม้ใหญ่น้อยร่มครึ้ม ไม่ว่ามะม่วง มะขาม ก้ามปู ยามลมพัดจนยอดไม้ส่งเสียงซู่ซ่า ขนาดกลางวันพวกเด็กๆ ยังต้องจ้ำอ้าวไปตามๆ กัน

"ผีหลอกโว้ย! ผีหลอกแล้ว..." คนปากเปราะมันแหกปากขึ้นดื้อๆ แล้วใครจะกล้าเล่นต่อล่ะครับ? บรื๋ออออ...บางทีมาเล่นไล่จับหรือซ่อนแอบกันเพลิน จู่ๆ เสียงหัวเราะครืนมาจากยอดไม้ใกล้กับป่าช้า หมูหมาหอนโจว๋...คราวนี้ไม่จ้ำละครับ แต่วิ่งอ้าวแทบไม่คิดชีวิต กว่าจะถึงบ้านก็หอบฮั่กๆ เพราะเหนื่อยแทบขาดใจตาย

ผมยังจำภาพน้ำท่วมสมัยเด็กๆ ไม่เคยลืมเลย!

บางบาลถูกแช่อยู่ในน้ำ ไม่ว่าบางชะนี, กบเจ่า ล้วนแต่ตกอยู่ในสภาพเดียวกัน จะไปไหนก็ต้องอาศัยเรือ ไม่ว่าในคลอง ลานบ้าน ถนน หรือข้ามไปทุ่งนา...ต้นข้าวงอกพ้นน้ำเป็นสายเชียว เหมือนสายบัวไม่มีผิด ...ผมไปถูกผีหลอกเอาที่ทุ่งนาหน้าบ้านนี่เอง

สาเหตุคือพายเรือไปเก็บสายบัวกันครับ มองดูสายน้ำเวิ้งว้างไปหมด เห็นแต่ยอดตาลโด่เด่เป็นกลุ่มๆ ลมพัดเย็นเยือกน่าวังเวงใจพอลึก ทั้งที่เป็นกลางวันแสกๆ ก็เถอะเอ้า

วันนั้นผมไปกับพี่สาวตอนสายๆ มองไม่เห็นถนนแล้ว ใครเดินก็ต้องลุยน้ำแค่เอว ถ้าลงนาก็คงหวิดมิดหัว ขณะกำลังเก็บสายบัวเพลินๆ ก็ได้ยินเสียงจ๋อมๆ หันไปมองก็ไม่เห็นใคร...นึกถึงลูกชายลุงพรำที่ตกจากยอดตาลลงมาตายเมื่อปีก่อน เขาว่าผีดุเหลือกำลังนัก

ทันใดนั้นเอง พี่สาวก็ร้องว่านั่นใคร? ผมหันไปเห็นร่างดำๆ กำลังเดินลุยน้ำราวครึ่งแข้งมาจากดงตาล ก้มหน้าก้มตาจนมองไม่ถนัด...แต่แล้วก็นึกขึ้นได้ เฮ้ย! มันต้องเกือบมิดหัวนะ ไม่ใช่ครึ่งแข้ง!

อ้าปากค้างตะลึงมอง ร่างดำๆ ที่เดินจ๋อมๆ ใกล้เข้ามา กลิ่นเหม็นสาบสางลอยเข้าจมูก เสียงพี่สาวดังว่า...ผีหลอก! ผมเองก็ลืมตัวซะสนิท อารามกลัวสุดขีดถึงกับกระโดดลงจากเรือ พี่สาวร้องว้ายๆ จ้ำพายไม่คิดชีวิต ผมเองก็ว่ายลิ่วลืมตาย ได้ยินเสียงปีศาจหัวเราะแหบโหยไล่หลังมาติดๆ

เดชะบุญที่เรือไม่ล่ม ผมเองก็ไม่จมน้ำตายซะก่อน...เข็ดหลาบไม่กล้าออกทุ่งนาอีกแล้ว ยกเว้นจะไปกันเป็นโขยง ขนาดกลางวันแสกๆ ยังโดนผีหลอกนี่นา...ขนหัวลุกครับ!

//www.matichon.co.th/khaosod/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hPVEl5TVRBMU1BPT0=§ionid=TURNd013PT0=&day=TWpBd055MHhNQzB5TWc9PQ==

Create Date : 22 ตุลาคม 2550 Last Update : 22 ตุลาคม 2550 20:08:59 น. Counter : 1036 Pageviews.		0 comments
Share Tweet