สวัสดีมีสุขค่ะ

ขึ้นคานไม่กลัว มีคนสอยลงมาแล้ว
แต่ตอนนี้ตัวพองขึ้นเรื่อยๆ
กลัวเป็นหม้ายปั๋วเอาไม้เขี่ยทิ้งค่ะ.แฮ่ะ

555 คิดว่าอะไร ชานมอันดับแรก

ทั้งกลัวทั้งอยากกินนี่เอง

กลัวไม่ได้กินมากกว่ากลัวขึ้นคานจ้า
สวยขนาดนี้ จะกลัวอะไรเนาะ

สวัสดีมีสุขค่ะ

ใช่ค่ะ ไหนๆก็กินเข้าไปแล้วแมวก็ตายอยู่ดี
ให้เป็นอาหารงูไป ตามกรรมของสัตว์โลก
ช่วงนี้ฝนชุกยิ่งต้องระวังงูเงี้ยวเขี้ยวขอค่ะ

ความสุขอยู่ที่การกิน ก็จงกินไปเถิด 555
กินจนตัวกลมก็ขึ้นคานไม่ไหวเองแหละ อิอิ

แม้นมีวาสนาก็พานพบ
หากไร้วาสนาแม้ไขว่คว้าก็คลาดคลา

กลัวแบบนี้ต้องจัดการให้หมดค่ะ

ความกลัวของคุณรุ้ง
เป็นความกลัวที่ชวนอร่อยทั้งนั้นเลยครับ 555

ช่วงนี้ชามุกมาแรงจริงๆ
ไปไหนก็เจอแต่ร้านชามุก
ดีที่ผมไม่กินเลยครับ 5555

ผมต้องคุมน้ำหนักครับ
เมื่อก่อนชอบไอติมมาก
ตอนนี้ก็แทบจะไม่กินเลย

โถ สาวตัวกลมเป็นไห อย่ากลัวเลยค่ะ

เรื่องกินเรื่องใหญ่ พี่เข้าใจค่ะ เพราะของกินต่าง ๆ ที่คุณรุ้งบรรยายมา พี่ก็ชอบ แต่ไม่ชอบไข่มุกค่ะ เวลาซื้อชานม ส่วนมากจะสั่งไม่เอาไข่มุกค่ะ

กินก่อนเอาออกทีหลังได้ครับ หุหุหุ ช่วงนี้ชานมไข่มุกกลับมาฮิตอีกครั้งจริงๆ ครับ ส่วนตัวผมเฉยๆ ถ้าพวกเค้กนี่อีกเรื่องนึง

ขนมหวานของอร่อยมาตั้งตรงหน้า
นึกกลัวเหมือนกันค่ะน้องรุ้ง
กลัวไม่พอค่ะ อิอิ
ฝันดีนะคะ

ขนมหวานของโปรดของพี่เหมือนกันค่ะ
ตอนกินก็ไม่กลัว กินเสร็จนึกว่า
เรากินมากไปเปล่า นน.จะขี้นละซี..

สวัสดียามเช้าครับคุณรุ้ง

ผมโชคดีที่บางครั้งทำอะไร
แล้วไม่ค่อยมีใครมาบอกว่ามันยาก
ผมเลยทำสำเร็จได้โดยไม่รู้สึกว่ามันยากอะไรครับ

เรียวรุ้ง Literature Blog ดู Blog
ตกลงผู้หญิงเราไม่กลัวอ้วนหรอก
แต่กลัวขึ้นคานกันจริงๆ เหรอคะ

ลองทำดูค่ะน้องรุ้ง ถ้าชิมแล้วชอบ
คราวหน้าใช้ผักอะไรก็ได้ อร่อยเหมือนกันจ้า

ชอบท่อนฮุกสุดท้ายนะคะ โอ้เย่!!

เป็นเพลงมาลัยในยุคมิลเลเนี่ยมจริงๆเลย

คิดถุงคิดถังคิดถึงนะคะคุณรุ้งงงง^^

เหมือนคุณผีเสื้อเลยค่ะ ทึ่ง โอ้เย่ !

เมื่อวานมาอ่าน ชอบมากนะคะ
ขนมถูกใจหมดเลยนอกจากชาไข่มุก

ขนมเนี่ย พี่กินในปริมาณที่ไม่กลัวอ้วนอีกด้วย
ทำงัยได้ ก็มันอร่อย แต่พี่ก็ไม่กลัวแล้วละ
ขายออกแล้วนี่นา

เค้าว่าเที่ยวเกียวโตควรจะทำสิ่งนี้เลยค่ะคุณรุ้ง (ใส่กิโมโนเดินฉุยฉาย)

Same same feeling กับ สาวๆหลายๆคนเลยค่ะ

สวัสดียามเย็นจ้ะ น้องรุ้ง

อ่านตะพาบของรุ้งไป อมยิ้มไป เป็นคนมี
อารมณ์ขันจริง ๆ จ้ะครูว่า ที่ว่าอ้วนจนตัวกลม
นี่ ไม่เชื่อหรอก นะ อิอิ
ของกินดูอร่อยไปหมด ครูก็เหมือนรุ้งแหละ
ตอนกิน ไม่กลัวหรอก แต่ตอนจะไปหาหมอ
ตามนัด กลัวเหมือนกัน กลัวหมอดุเอา "ไขมัน
ไม่ลดเลยนะ ห้าห้า"
ส่วนชา ไข่มุก เมื่อเร็ว ๆ นี้ ครูอ่านลายน์
ที่ลูกศิษย์ส่งมาให้ บอกว่า อย่ากินบ่อย เพราะ
ตัวไข่มุก ไปเกาะกระเพาะ มันย่อยยาก จ้ะ
โหวดหมวด งานเขียนฯ

เรื่องหาหมอฟัน ครูว่า น่ากลัวทั้งเด็กและ
ผู้ใหญ่อย่างเรา ๆ แหละ โดยเฉพาะตอนหมอ
กรอฟัน เสียวมาก มือเกร็งเลยแหละจ้ะ ถ้า
โดนฉีดยาอีก พระเจ้า กลัวเข็มทะลุไปถึงส่วนอื่นของปากเลยทีเดียว ห้าห้า
รุ้ง เรียนก่อนวัย ต่างกับครู ครูเรียนป.1
เอาตอนอายุ9 ขวบได้มัง เพราะป่วยบ่อยใน
ตอนเป็นเด็ก แถม พ่อให้เรียนภาษาจีนด้วย
เลยจบ ป.4 เอา 5 ปี ห้าห้า
รุ้ง ต้องเรียนเก่งแน่ สอบเทียบ ม.5 แล้ว
ต่อมหาวิทยาลัยเลย แถม เรียนรามจบเพียง
3 ปี แสดงว่า เป็นคนตั้งใจเรียน ขยัน ด้วย
เรียนราม ต้องควบคุทตัวเองให้ได้้ ไม่งั้นก็
จะต้องเรียนหลายปี อิอิ
เรื่องของความรัก จะขึ้นคานหรือไม่ อิอิ
ทางพุทธที่ครูอ่านมา เขาว่า ถ้าไม่ได้สร้าง
กรรมด้วยกันมา ก็ไม่ต้องไปร่วมชะตากรรม
ด้วยกัน ถือแบบนี้ได้ก็ดีนะจ๊ะ อ่านธรรมะมา
เขาบอกว่า คนเป็นโสด เป็นคนไม่มีกรรม
ห้าห้า

ตอนจะกินก็จะพูดติดปากว่า ไว้พรุ่งนี้ค่อยลด
พอกินอิ่มแล้วก็จะรู้สึกผิดทุกทีนะคะ
เหตุการณ์ก็จะวนแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ค่ะ

สวัสดียามเช้าครับคุณรุ้ง

อ้วนก็น่ารักไปอีกแบบ...โอ้เย่ !
555

โอ้ววว เย้..

ความอ้วนคือของสะสม(ไขมัน)ชนิดนึง
จงอย่าได้กลัว...^^

ชานมแก้วนึงต้องเบิร์นออกไปหลายแคลอรี่เลยนะครับ แต่เห็นแล้วก็อดใจไม่ไหวเหมือนกัน ผมคนนึงละ 555

มาอ่านงานเขียนบ้านนี้ทีไร
ไม่เคยที่จะไม่ได้พกรอยยิ้มกลับบ้าน
เขียนได้น่ารักน่าชังทุกครั้งไป

...ตัวอ้วนกลมเป็นไหแล้วยังไง
ต่อให้ไม่มีชายใดมาแลเหลียว
อยู่คนเดียวก็ได้ (เนอะ) มีความสุขมากกว่า
ไม่หาเหาใส่หัว มีปั๋วแล้วกวนตัว
จะดีจะชั่วอยู่คนเดียวสุขกว่ากันเยอะเลย 555..

ว่าแล้วก็ไปดีกว่า
กลอนจินมั่วมากเลย
เดี๋ยวคุณรุ้งเอาไม้เรียวไล่ตี ฟิ้วววววววว

อ่านแล้วรู้เลยครับว่าเจ้าของบทประพันธ์อารมณ์ดีเป็นนิจ รูปร่างคงไม่เหมือนในบทกลอน รู้สึกว่าโครงสร้างไม่ใช่คนอ้วนเลย

โอ้เย้ ... เป็นเหมือนกันเล๊ย...
ตอนกินไม่กลัวขอให้ได้กิน
แต่พอตัวอ้วนกลม ...ทีนี้ละ เศร้า !!! 5 5
ขอบคุณนะคะ

สวัสดียามค่ำครับพี่รุ้ง
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับ
อ่านบล็อกของพี่รุ้งไปอมยิ้มไป
โหวตครับ

รินชอบกินชานมเย็นจริงๆค่า
แล้วก็กลัวอ้วนมาก ก็กินๆๆ ทุกวันอยู่ดี
555

สวัสดีค่าคุณรุ้ง
จะเที่ยงแล้ว ทานไรกันดี อิอิ

มาเม้าธ์มอยเรื่องกิจกรรมเอ็กตรีมค่ะ
ซิปไลน์สำหรับคนไม่เคยเล่นก็น่าลองนะคะ
สนุกและตื่นเต้นมาก ยิ่งป่าทึบ ๆ จะสนุกมาก
มันได้อารมณ์ผจญภัย ป่าไม้ และระทึกตลอด

แต่ข่าวอุบัติเหตุบ่อยก็มีให้ได้ยินเยอะค่ะ
ส่วนใหญ่เสียชีวิต ล่าสุดปีที่แล้วก็ที่จินไปเล่นเลย
ข่าวว่าจะถูกสั่งปิดนะ แต่ไม่รู้ว่่าปิดไปหรือยัง
เชียงใหม่มีกิจกรรมแนวนี้เยอะ
ซิปไลน์มีหลายเจ้า หลายป่าให้เลือกเล่น

ส่วนกิจกรรมขี่ช้างเอง ที่ไปขี่คราวก่อน
เป็นระยะสั้น ๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังกลัว
เพราะมีข่าวช้างตกมัน เหยียบ นทท.เสียชีวิต เคยได้ยินมา 2-3 ครั้ง
ที่ปิดข่าวก็มี ญาติของเด็กที่ร้านทำงานในนั้นรู้มาก็บอก
ปางช้างที่เชียงใหม่น่าจะมี 3-4 แห่งที่มีกิจกรรมแนวนี้
ใหญ่สุดจะเป็นที่ อ.แม่แตง และที่เก่าแกจะที่ อ.แม่ริม
แต่ที่ไปขี่ช้างล่องแพที่ อ.แม่วาง ทางไปดอยอินทนนท์

ล่องแก่งก็สนุกค่ะ ความโหดอยู่ในระดับ 3
เกิดกว่านี้ไม่เล่น เพราะเจ้าแต๊งค์ยังเล็กอยู่
ว่ายน้ำเป็น แต่น้ำแม่น้ำที่มีแต่โขดหินอันตราย
ตอนเล่นแม่กับลูกชายคนโตดูแลตัวเอง
พ่อเค้าต้องคอยดูลูกชายคนเล็ก มีคนคัดท้ายช่วย 2 คน ไม่งั้นมีคว่ำ

ถ้าคุณรุ้งชอบแนวนี้ มาเที่ยวเชียงใหม่
แนะนำที่ ต.ปางกึ๊ด อ.แม่แตง นะคะ
มีกิจกรรมแนวนี้ครบเลยค่ะ
ทั้งเทร็ก ขี่ช้าง ล่องแพไม้ไผ่ ล่องเก่งโหดถึงระดับ 5 รวมไปถึงซิปไลน์ด้วย
เค้ามีเจ้าหน้าที่เคยเช็คตามลำน้ำทุกจุด
ว่าเรือล่องมาครบหรือยัง
แถวนั้นคนไทยไม่ค่อยชอบไปเที่ยวกัน
ส่วนใหญ่จะเป็นฝรั่งชอบกีฬาแนวนี้ค่ะ

เอ้อระเหยลอยมา..อ่านจนจบ

เขียนได้น่ารักมากค่ะ อ่านไปแอบอมยิ้มเลยค่ะ

สวัสดีมีสุขค่ะ

ดอกขจร ดอกผักปลังทำอะไรกินได้หลายอย่างค่ะ ยำ แกงส้ม ต้มจืด ผัดไข่ จิ้มน้ำพริก ผัดน้ำมันหอย

เอ้อละเหยลอยลม
ถ้าคุณรุ้งตัวกลม . . . ปอมคงจะกลิ้งได้
จะชวนอ่ะไปหม่ำเค้ก
เลือกชิ้นเล็กเล็ก . . . ไปไหม ไปไหม

ชวนน้องแตงและน้องโบว์
แกล้มชาแก้วโต . . . แล้วจะสดใส
พวงเจ้าเอ๋ยมาลัย
แม้กายจะไกล . . . ใจใกล้กันเอย



คุณรุ้งไม่อ้วนหรอกจ้า . . . ปอมดิ๊ . . ของจริง ม้วบๆๆๆ

เรียวรุ้ง Literature Blog


อันนี้ก็น่ากลัวจริงค่ะ กลัวจะลดไม่ได้ แฮร่
ขอบคุณคุณรุ้งสำหรับกำลังใจนะคะ ไว้มีโอกาสแวะทำบุญที่วัดทางเหนือนะคะ

พูดถึงเรื่องกลัว ไปๆมาๆไหงเป็นเมนูเครื่องคาวหวานไปได้ 555 แสดงว่ามันอยู่ในใจ
สุดท้ายก็นำมาซึ้งความกลัวคือกลัวอ้วน ต่อยอดไปยังกลัวขึ้นคาน
อืม น่ากลัวจริงด้วย ระดับสตีเฟ่นคิงเลยนะครับเนี่ย

ขอบคุณน้องรุ้งสำหรับกำลังใจนะคะ
ฝันดีค่ะ

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้าบล็อกค่ะ
วันไหนเข้ามาก็อัพใหม่และแวะทักทายเท่าที่ทำได้
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

ส่งกำลังใจครับ

สวัสดีครับคุณรุ้ง

สวัสดีวันหยุดครับ