ตะพาบๆ กม.ที่ 368 "ยุ่งยาก"
ต ะ พ า บ ๆ ก ม . ที่ 3 6 8 " ยุ่ ง ย า ก " โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 368 "ยุ่งยาก" โจทย์โดย พี่กะว่าก๋า เวลาเห็นคำนี้รู้อย่างไร ทำให้ นึกถึงอะไรได้บ้าง เขียนออกมา บอกให้เพื่อนๆ ได้รับรู้กัน - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - "ยุ่งยาก" คำนี้ . . ทำให้นึกถึงตัวเอง เมื่อ . . . . . น่าจะเกือบๆ 50 วันที่แล้ว ที่ตัดสินใจจะเลิกกินน้ำตาล และจับตัวเองคุมอาหารการกินอย่างจริงจัง แต่คำว่า "ยุ่งยาก" ที่ว่าเนี่ยะ ไม่ได้หมายถึงสิ่งที่เราคิดนะ . . มันเป็นคำที่คนอื่น มองการคุมอาหารของเราครั้งนี้ ว่ามันเป็นแบบนั้น ยุ่งยาก!พอตัดเราเริ่มตัดน้ำตาลจริงจังได้เกือบๆ อาทิตย์ สิ่งที่เราทำคือ เดินไปป่าวประกาศเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคน ว่า . . ปีใหม่นี้ น้องปลีกวิเวกสักพักนะคะ งดปาตี้ งดสังสรรค์ ช่วงหนึ่ง เพราะต้องการรักษาตัวเอง มีพี่ที่เรารักคนนึง พูดกับเราว่า . . "พี่ไม่เข้าใจว่า แกรจะทำไปทำไม ทำไปๆ สุดท้าย พอแกรกลับมากินเหมือนเดิม . . มันก็อ้วนเหมือนเดิมอยู่ดี!"ซึ่งตอนนั้น . . ก็ในใจก็แอบจี๊ดดดด อยู่นะคะ . . บางครั้งก็ไม่ค่อยเข้าใจพี่เค้าจริงๆ คือ เข้าใจว่าส่วนหนึ่ง เป็นเพราะความน่าเชื่อถือที่ติดลบของเรา อีกส่วน คือ พี่เค้าหวังดี ว่า . . ทำๆ เลิกๆ จะทำให้มันวุ่นวาย ยุ่งยากทำไม แล้วมาทำช่วงปีใหม่ ที่พี่เค้าจะต้องมีนัดกินข้าวนัดปาตี้ แลกของขวัญ บลาๆ อีก การกินแบบนี้ มันยิ่งเพิ่มความยุ่งยากเข้าไปใหญ่
แต่ . . . . . .
พอตอนที่เราไปกินอะไรด้วย ไปกินบุฟเฟ่ต์โน่นนี่ เวลาเห็นเรากินเยอะๆ แบบสั่งเนื้อหลายถาดเกินไป หรือว่า เห็นเราไปปาตี้กับเพื่อนๆ พี่เค้าก็เบรคนะ ว่าทำไมเพลินกับการกิน ขนาดนั้น เข้าเผ่าได้แล้วไหม กลัวเสียสุขภาพ บลาๆ
มันน่าจะเหนื่อยเกินไปนะคะ ถ้าต้องใช้ชีวิตของเราตามความคิด ของคนอื่นทุกอย่าง แม้ว่าเค้าจะเป็นผู้ใหญ่ที่รักเราและมีความหวังดี กับเราก็ตาม แต่บางครั้ง เราก็แค่อยากใช้ชีวิต อย่างเป็นตัวเรา เป็นตัวของตัวเอง เราทำอะไร อยู่ตรงไหน กับใคร แล้วเรามีความสุข เราก็อยากจะอยู่ตรงนั้น ทำเรื่องนั้น กับคนนั้น . . วนไปอยู่อย่างนั้นไม่ว่าจะดีหรือร้าย เราไม่เคยโทษใคร ไม่โทษด้วยตัวเองด้วย เพราะนั่น . . เป็นเส้นทางที่เราเลือกเอง เวลาผ่านไป วันนี้ เป็นวันที่ 58 ของการตัดน้ำตาล ความยุ่งยาก ที่คนมอง กลับกลายเป็นความเคยชินของเราแล้ว การตื่นเช้ามาทำอาหาร ที่หนึ่งปีก่อนนี้ ถึงกับต้องเคี่ยวเข็ญตัวเองสุดๆ ตอนนี้ กลับกลายเป็นความสนุกอย่างหนึ่ง อาหารที่ปราศจากน้ำตาล และสารให้ความหวาน ที่โคตรไม่อร่อยในก่อนหน้า ตอนนี้ เหมือนลิ้นเรา ปรับสภาพไปแล้วจริงๆ กินผักกาดแก้วเปล่า เราก็ได้รับรสหวานแล้วอ่ะแม้ ควาามยุ่งยาก ในการกินอาหารนอกบ้านไม่ได้ มันจะยังอยู่เหมือนเดิม แต่ . . มนุษย์ เรามันเก่งอยู่แล้ว เรื่องการปรับตัว เราเองก็เหมือนกัน เราก็เลือกหา อะไรที่เรากินได้ . . มันก็ไม่แย่นะ เรายัง Happy ดี พาแม่ออกไปกินตามสั้งนอกบ้าน ทั้งๆ ที่เป็นวัน FAST ของเรา ก็ยังได้ หอบขวดน้ำแร่ใส่เกลือ ไปนั่งกินเป็นเพื่อนนางแบบชิลๆ

ไปร้านชาบู เลือกสั่งน้ำเปล่า แต่หอบเครื่องต้มยำไปเอง โอ้วววววว มันก็ดูยุ่งยาก แต่ . . . ก็ยังได้นะตอนที่พี่เค้าพูดกับเราว่า . . ทำไปทำไม ทำไปๆ สุดท้ายแกรก็กลับมาอ้วนเหมือนเดิม . . ประโยคนี้มันติดหู เหมือนกันนะคะ มันหลอกหลอนเราอยู่เกือบอาทิตย์ แต่ในใจ เราค้านมาก สิ่งที่ใจเราคิดคือ "ทำไมวะ" ทำไมเราจะทำไม่ได้อ่ะ นี่มันร่างกายเรานะ เราจะทำยังไงกับมันก็ได้สิ แล้วนะ ถ้าคนๆนึง ลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างที่ดูแล้วมันไม่ได้แย่กับตัวเขา คุณไม่สนับสนุนไม่เป็นไร แต่ก็ไม่ควรพูดตัดกำลังใจนะ . .
ความยุ่งยากที่คนอื่นคิด ผ่านมาเกือบสองเดือนแล้ว ปัจจุบัน . . . มีแต่คนทัก . . ว่าเราตัวบางลงอีกแล้วนะ จากหนึ่งคน สองคน สามคน กลายเป็นสิบคน ทักเราว่าผอมลงเชื่อไหมว่าสิ่งหนึ่งที่ทำให้เรารู้สึกดี ไม่ใช่ว่าความผอมของเรา แต่เป็นความเข็มแข็ง ความพยายาม ความตั้งใจ ของตัวเราเอง ที่ทำให้มันผ่านมาจนถึงวันนี้ได้ มันไม่เกี่ยวกับน้ำหนักที่ลดลงไปจริงๆ 58 วัน ผ่านไปไฟเรายังลุกท่วม ไม่มีแผ่วลงเลย . .

ถ้าจำเพาะช่วงเวลาเอาแค่ สองเดือนล่าสุดที่เราตัดน้ำตาล น้ำหนักเราลงไป 13 กิโลฯ เรามีความพยายามเป็นอย่างยิ่งที่จะ ทำยังไงก็ได้ให้ไอ้ที่ลงไปนั้นเป็นไขมัน ไม่ใช่กล้ามเนื้อ แต่รวมๆ แล้วกล้ามเนื้อก็ยังหายไปเกือบกิโลกว่า . .หรือ ถ้านับจากสองสามปีที่ผ่านมา ที่เราพยายามคุมอาหาร ได้บ้างไม่ได้บ้าง เข้าเผ่า หลุดเผ่า เข้าเผ่า หลุดเผ่า วนเป็น วงจารอุบาท ที่เราทำตัวเองบ้าง เราคิดว่า ยังไงมันก็ไม่ได้สูญเปล่า ไปทั้งหมดหรอกนะ . . อย่างแรกคือ ทุกครั้งที่เราเอาตัวเองเข้าเผ่า เราจะมีความรู้ด้านนี้เพิ่มขึ้นทุกครั้ง จริงๆ เราฟังไลฟ์หมอทุกคนที่คิดว่าดี เราเอาตัวเองไปอยู่ในทุกกลุ่ม ไม่ว่าจะเป็นกลุ่ม กินเนื้อ กลุ่มกินผัก กลุ่มกิน LCHF ชุมชน IF อะไรที่เขาว่าดี เราเอามาลองทำ คือ ใครมาเถียงเรื่องโภชานาการกับเรา เรานี่คือสามารถ เอาวิชาการเถียงกลับใส่คนๆ นั้นได้เป็นวันๆจริงๆ บอกเลย วิชาการเราแน่นมาก . . ตั้งแต่สองสามปีที่ผ่านมา แม้ว่าน้ำหนักเรา จะขึ้นๆ ลงๆ แต่ถ้านับตัวเลขกับอีสิบสามโลด้านบน รวมๆ เรา คือ นน. ลงมา 22 กิโลกรัมแล้วนะ แต่เราไม่ค่อย อยากพูดถึงเท่าไร เพราะเราไม่ได้โฟกัสที่มันความยุ่งยากที่คนอื่นคิด . . มันก็เป็นแค่ ความท้าทายอย่างหนึ่งต่อตัวเราเท่านั้นแหละ . .
ตอนที่พี่เค้าพูดกับเราแบบนั้น . . เราตอบพี่เขาไปว่า" รอบนี้ . . ถ้าไม่ทำ น้องอาจจะตายจริงๆ ก็ได้นะ . . "ที่พูดออกไปแบบนั้น ไม่ได้ประชด แต่ มันอาจจะเกิดขึ้นจริงๆ ก็ได้นะคะ ถ้าเรายังปล่อยให้น้ำตาล 300+ กับค่า a1C 12+ อยู่ในปัจจุบัน แม้ว่าค่าน้ำตาลเรายังไม่นิ่ง น่าจะหลายสาเหตุ แต่ มันก็ยังถือว่าเป็นค่าที่ดีกว่าเดิมมาก เพราะเราก็ไม่ได้กินยาแล้ว การไม่กินยา มันแสดงให้เห็นว่า . . ค่าที่เห็นนี้ไม่ได้ถูกกดให้ต่ำด้วยยา ตอนนี้ เราก็แค่ทำต่อไป ให้มันนานขึ้น ให้ร่างกายมันรักษาตัวเอง และปรับสภาพต่อไป . . เอาจริงๆ วันนึง ที่เรา Fast เราแทบจะเจาะ นิ้วตัวเองเทสสามสี่ครั้งต่อวัน แม่เราบอกเราเป็นพวกบ้า ชอบเจ็บตัว ทำไงได้ ก็มันตลก เราเลยมีความสงสัยมาก เจาะตอนเช้าไม่ได้กินข้าว เสือก 140+ พอกินข้าวผ่านไป สามชั่วโมง เสือกลดลด ลองเจาะแล้ว เจาะอีกอีก มันก็ดันลดลงเรื่อยๆ บ้าบอ 55++
ดังนั้น . . แม้ว่ามันจะดู "ยุ่งยาก" ในสายตาของใครหลายๆคน แม้ว่ามันจะดูเรื่องเยอะ แต่ . . . เราก็เลือกที่จะใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไปค่ะ ซึ่งไอ้ภารกิจยุ่งยากที่ว่านี้ ถูกเรากาปฎิทินนับวันไปถึงเดือน สิงหาคมแล้วนะคะ 55+ เราคิดว่าเราทำได้ . .รอวันนั้นในเดือนสิงหาคม วันเกิดปีนี้ ถ้าความยุ่งยากที่ว่า มันสามารถเปลี่ยนให้เรากลายเป็นตัวเองในเวอร์ชั่นใหม่ ที่ดีกว่าเดิมได้แล้วล่ะก็ . . ก็ช่างแม่มความยุ่งยากมันเถอะค่ะ! ยังทำต่อไป . . ความตั้งใจแบบไฟลุกท่วม ปล. ขอบคุณทุกกำลังใจ ขอปั่นงานก่อนเดวแวะไปคุยด้วยนะคะบั น ทึ ก ต ะ พ าบ โ ด ย ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
Create Date : 13 มกราคม 2568 |
Last Update : 13 มกราคม 2568 14:59:02 น. |
|
8 comments
|
Counter : 163 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณกะริโตะคุง, คุณThe Kop Civil, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณmultiple, คุณทนายอ้วน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtoor36, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร, คุณจันทราน็อคเทิร์น |
โดย: กะริโตะคุง วันที่: 13 มกราคม 2568 เวลา:13:13:31 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 13 มกราคม 2568 เวลา:18:59:43 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 13 มกราคม 2568 เวลา:21:36:20 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 มกราคม 2568 เวลา:6:04:36 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 14 มกราคม 2568 เวลา:7:19:48 น. |
|
|
|
|
|
คำพูดนั้นไม่เจ็บหรอกครับ ถ้ามองในอีกมุมหนึ่งคนอื่นเขาปรามาสเราขนาดนี้ หาว่าเราอ่อนแอ ทำไม่ได้หรอก!? มันก็ถึงคราวที่จะต้องพิสูจน์กันซักตั้งนึงนะครับ ว่าเราไม่เป็นอย่างที่เขาพูด
รับคำพูดนี้มาแล้วใช้มันเป็นแรงส่งให้เราไปถึงจุดหมาย ไฟแห่งความมุมานะมันต้องมาแล้ว ณ จุดนี้
//เป็นผม ผมสู้ตายยย