:::: เรื่องที่ 1 ::::

เลขาสาวเข้ามาพบเจ้านายด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
"เจ้านายคะ หนูท้องค่ะ!"

เจ้านายก้มหน้ามองเอกสารที่กำลังจะเซ็น จากนั้นก็เอ่ยอย่างยิ้มๆว่า
"ผมทำหมันมาตั้งนานแล้ว"

เลขาเมื่อได้ฟังก็ตาค้าง จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นหัวเราะ
"หนูล้อเจ้านายเล่นเฉยๆค่ะ 555"

เจ้านายเงยหน้าขึ้นมองเธอ แล้วยกน้ำชาขึ้นดื่ม
"ผมก็ล้อคุณเล่นเหมือนกัน!...."

 เมื่อยามพบเจอกับเหตุการณ์ใด อย่าเพิ่งตื่นตูม
ให้ฝ่ายตรงข้ามเปิดปากพูดก่อน เราได้เปรียบ



:::: เรื่องที่ 2 ::::

ตอนที่เขาขอเธอแต่งงาน เขาพูดว่า "ขอให้คุณมั่นใจในตัวผม"

วันที่เธอให้กำเนิดลูกสาวคนแรก เขาพูดว่า "ลำบากคุณแล้ว"
วันที่ลูกสาวแต่งงาน เขากอดภรรยาและบอกว่า "คุณยังมีผมอยู่เคียงข้าง"

วันที่เขารู้ข่าวว่าเธอป่วยหนัก เขาเฝ้าพูดย้ำกับเธอครั้งแล้วครั้งเล่า "ผมอยู่ที่นี่ ไม่ต้องกลัว"
ตอนที่เธอกำลังจะสิ้นใจ เขาจูบที่หน้าผากของเธอแล้วพูดว่า "คุณรอผมนะ"

ทั้งชีวิต เขาไม่เคยเอ่ยคำว่า "ผมรักคุณ" แต่ความรักไม่เคยห่างหายแม้ชั่วขณะ

 ในโลกนี้ มีคนมากมายที่แสดงออกไม่เป็น
แต่ความรักที่เขามีไม่เคยจางหายไปไหน



::: เรื่องที่ 3 :::

3 ปีมาแล้ว ที่ช่วงวันวาเลนไทน์
เขาได้รับข้อความจากคนที่เขาไม่รู้จัก
ในข้อความที่เขียนว่า "มีความสุขในวันวาเลนไทน์"

เขาไม่เคยตอบกลับไป
ในช่วงวาเลนไทน์ปีที่ 4
ไม่มีวี่แววว่าจะมีข้อความส่งมาถึงเขาเหมือนเดิม
เขารู้สึกกระวนกระวายใจ
จึงตัดสินใจส่งข้อความตามเบอร์นั้นไป
"มีความสุขในวันวาเลนไทน์"

ครู่ต่อมา เขาก็ได้รับข้อความตอบกลับ
"ขอบคุณครับ คุณเป็นใคร?"

 ความรักและความห่วงหา ไม่อาจรอคอยคุณอยู่ที่เดิมตลอดไป
หากคุณไม่ระวัง มันก็จะหลุดลอยไปตามกาลและเวลา



:::: เรื่องที่ 4 ::::

"แม่คะ แม่ดูนี่สิคะ!" เด็กน้อยวิ่งเอากระดาษที่เต็มไปด้วยตัวอักษร

"หนูได้ยินพี่ชายข้างบ้าน ถามพี่สาวคนสวยว่า จะทำอย่างไรให้พี่สาวรัก"
"พี่สาวตอบว่า ให้พี่ชายเขียนชื่อของพี่สาววันละพันครั้งค่ะแม่"

"เด็กโง่เอ๊ย!" เธอขยี้ผมของลูกสาวแล้วก็กอดด้วยความรัก
"แล้วลูกรู้ได้ยังไงว่าชื่อของคุณพ่อเขียนว่ายังไง?"

"นี่ค่ะ" เด็กหญิงดึงลิ้นชักของโต๊ะออกมา
"คราวที่แล้วคุณพ่อเขียนชื่อไว้ตรงนี้ค่ะ" เด็กสาวตอบ
เธอมองตามกระดาษที่ลูกชี้ มันคือ ใบหย่า.....

 โลกของผู้ใหญ่ เด็กน้อยไม่อาจเข้าใจ



:::: เรื่องที่ 5 ::::

เธอออกจากบ้านไปทำงานในเมือง ทิ้งลูกชายไว้ให้ตาเลี้ยง
ลูกชายเป็นเด็กซน มักจะทะเลาะและตีเด็กสาวข้างบ้าน

ช่วงตรุษจีนของปีหนึ่ง เธอกลับมาเยี่ยมบ้าน เธอเรียกลูกชายมาอบรม
"หนูเป็นเด็กผู้ชาย อย่ารังแกเด็กผู้หญิงนะ วันนี้แม่จะพาหนูไปขอโทษเพื่อนๆนะ"

เด็กชายร้องไห้ด้วยความอดสูใจ "พวกเธอด่าหนูว่าเป็นเด็กโกหก ฮื่อๆ..."

เธอพาลูกไปขอโทษลูกของคนข้างบ้าน
เด็กชายเมื่อพบหน้าเด็กหญิงข้างบ้าน ก็กอดแขนแม่ไว้แน่น
แล้วก็พูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่ภูมิใจสุดๆ
"นี่ พวกเธอดูสิ ฉันไม่ได้โกหกพวกเธอนะ ฉันก็มีแม่เหมือนพวกเธอเหมือนกัน!!"

 มีบางครั้ง ผู้ใหญ่ก็ไม่สามารถเข้าใจโลกของเด็กเหมือนกัน



ที่มา: //www.freesnook.com/index.php/topic,400.msg431/topicseen.html