ชายแปลกหน้าคนหนึ่งขับรถผ่านมายังหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
เมื่อเขาเห็นชายชราจึงจอดรถเพื่อถามทาง

"คุณตาครับ หมู่บ้านนี้ชื่อว่าอะไร?
คนในหมู่บ้านนี้เป็นคนยังไง? ผมต้องการหาที่อยู่ใหม่!"

ชายชราเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มครู่หนึ่งแล้วตอบไปว่า
"บอกตาได้ไหม ว่าหมู่บ้านที่คุณเคยอยู่ ชาวบ้านเป็นคนยังไง?"

ชายแปลกหน้าตอบไปว่า
"เขาเป็นคนไม่ค่อยมีมารยาท เห็นแก่ตัว ผมอยู่ที่นั่นไม่ได้
มันไม่มีความสุข นี่ก็คือสาเหตุที่ผมย้ายออกมา"

เมื่อชายชราได้ยิน ก็พูดออกมาว่า
"พ่อหนุ่ม น่ากลัวว่าคุณต้องผิดหวังเป็นแน่
คนในหมู่บ้านนี้เป็นเหมือนกับหมู่บ้านที่คุณเคยอยู่"

เมื่อชายแปลกหน้าได้ฟัง ก็รีบบึ่งรถอกไป

ผ่านไปอีกครู่หนึ่ง ก็มีชายแปลกหน้าอีกคนหนึ่งขับรถผ่านหมู่บ้านนี้มา
เขาถามคำถามเดียวกันกับชายแปลกหน้าเมื่อสักครู่นี้ถาม
"คนในหมู่บ้านนี้เป็นคนยังไง?"

ชายชราถามคำถามเดิมที่ถามชายแปลกหน้าเมื่อครู่นี้
"หมู่บ้านที่คุณเคยอยู่ชาวบ้านเป็นคนยังไง?"

ชายแปลกหน้าคนที่ 2 ตอบว่า
"ทุกคนมีน้ำใจและมีจิตใจดีงามมากครับ
ผมและครอบครัวมีความสุขกันมาก
และรู้สึกโชคดีที่ได้มาอยู่หมู่บ้านนั้น
แต่เป็นเพราะหน้าที่การงาน ผมเลยต้องย้ายออกมาเพื่อหาที่อยู่ใหม่
ผมอยากได้หมู่บ้านที่ผู้คนมีน้ำใจเหมือนที่เคยอยู่นะครับ"

เมื่อชายชราฟังจบก็พูดออกไปว่า
"โชคดีเป็นของคุณแล้ว ชาวบ้านที่นี่เป็นเหมือนกับหมู่บ้านที่คุณเคยอาศัยอยู่
คุณต้องรักพวกเขาแน่ๆ พวกเขาก็ต้องชอบคุณแน่ๆ เชื่อผมสิ!"

@ทั้งๆที่เป็นหมู่บ้านเดียวกัน ทำไมชายชราจึงตอบออกไปไม่เหมือนกัน?
หรือว่าชายชราผู้นี้เป็นคนเลือกที่รักมักที่ชังหรือเปล่า?
หากเป็นอย่างนี้ ชายชราคนนี้ทำตัวเหมาะสมหรือไม่?

จริงๆแล้วสิ่งที่ชายชราบอกกับชายแปลกหน้าทั้งสองคนล้วนเป็นความจริงใจ
หากเขาบอกกับชายแปลกหน้าคนแรกว่าคนในหมู่บ้านนี้เป็นคนดี
เมื่อชายผู้นี้มาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านนี้ระยะหนึ่ง ก็จะตำหนิชายชราว่าเป็นคน "โกหก"
เพราะสิ่งที่ชายแปลกหน้าพบเจอ ผู้คนในหมู่บ้านนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับหมู่บ้านที่เขาเคยอยู่
"ไม่มีมารยาท เห็นแก่ตัว"

ชุมชนก็คือชุมชน คนไม่เหมือนกัน ทัศนียภาพที่มองย่อมไม่เหมือนกัน



มีคนอยู่ประเภทหนึ่งที่ถูกเรียกว่า "คนวิจารณ์" คนกลุ่มนี้ชอบจับผิด
พวกเขามีชีวิตเป็นสุขอยู่กับการได้วิพากษ์วิจารณ์ติฉินนินทาคนอื่น
ต่อให้คุณยืนอยู่ในแสงแดดจ้า สิ่งที่พวกเขามองกลับเป็นเงาของคุณแทน

อีกประเภทหนึ่งถูกเรียกว่า "คนสำนึกคุณ"
เขามักนำจิตสำนึกคุณมองเรื่องราวผู้คนและสรรพสิ่ง
แม้บางครั้งคุณเป็นคนทำลายเขา เขากลับสำนึกคุณว่า
คุณคือผู้สอนให้เขาได้เรียนรู้ชีวิต ทำให้เขาเจริญเติบโต

โลกใบนี้ก็คือโลกใบเดิม
โลกใบนี้เป็นอย่างที่คุณเป็น
เปลี่ยนแปลงตัวเองก่อน ก่อนที่จะเปลี่ยนแปลงผู้คนบนโลกใบนี้!



นุสนธิ์บุคส์