"ฉันมองแต่สิ่งที่ฉันมี ไม่มองสิ่งที่ฉันขาด" สาวชาวไต้หวันผู้หนึ่ง เป็น โรคสมองพิการ (cerebral palsy) แต่กำเนิดร่างกายสามารถเคลื่อนไหวได้บางส่วน และพูดจาไม่ได้แต่ด้วยความมุ่งมั่นและศรัทธาเธอสามารถเรียนจบปริญญาเอกจากสหรัฐฯแล้วแสดงทัศนคติของเธอในที่ต่างๆ เพื่อให้กำลังใจและช่วยเหลือผู้อื่นครั้งหนึ่ง เธอรับเชิญไปบรรยายด้วยการเขียน (คนพูดไม่ได้ต้องใช้วิธีเขียน)หลังบรรยายเสร็จ มีนักเรียนคนหนึ่งตั้งคำถามว่า"ท่านอยู่ในสภาพนี้โดยกำเนิด แล้วท่านไม่รู้สึกน้อยใจรึ? ท่านมองตัวเองอย่างไร?"คำถามอันละเอียดอ่อนนี้ สร้างความตะลึงแก่ที่ประชุมไม่น้อยต่างเกรงว่าคำถามนี้จะทิ่มแทงจิตใจของเธอปรากฏว่า เธอหันหน้าไปยังแผ่นกระดาน เขียนตัวหนังสืออย่างไม่สะทกสะท้านว่า"ฉันมองดูตัวเองอย่างไร?"เธอหันหน้ายิ้มให้ผู้ร่วมประชุม แล้วเขียนข้อความต่อ1.ฉันน่ารักมาก2. ขาฉันเรียวยาวสวยดี3. คุณพ่อคุณแม่รักฉันจัง4. พระเจ้าประทานรักแก่ฉัน5. ฉันวาดภาพได้ ฉันแต่งหนังสือได้6. ฉันมีแมวที่น่ารักและ .ขณะนั้น ที่ประชุมเงียบกริบ ไม่มีเสียงพูดจาใดๆเธอหันกลับมามองดูทุกคน แล้วเขียนคำสรุปบนแผ่นกระดานว่า"ฉันมองแต่สิ่งที่ฉันมี ไม่มองสิ่งที่ฉันขาด"หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เสียงปรบมือดังสนั่นในที่ประชุมพร้อมทั้งน้ำตาที่สะเทือนใจจากหลายๆคน ณ วันนั้นทัศนคติเชิงสุขนิยมและบทพิสูจน์ของเธอเพิ่มกำลังใจแก่ผู้คนมากมายผู้เป็นโรคสมองพิการผู้นี้คือ น.ส.หวางเหม่ยเหลียนศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิตจาก UCLAผู้เคยจัดนิทรรศการภาพเขียนส่วนตัวหลายครั้งในไต้หวัน"ฉันมองแต่สิ่งที่ฉันมี ไม่มองสิ่งที่ฉันขาด" ฉันชอบทัศนคติต่อชีวิตแบบนี้ซึ่งถูกหลักสุขภาพจิตและสบายใจด้วยความสุขไม่ได้อยู่ที่คุณครอบครองสิ่งใดมากแค่ไหนแต่อยู่ที่คุณมีทัศนคติอย่างไรในการมองสิ่งต่างๆ credit : https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1409316692631746&set=a.1396114867285262.1073741828.100006602862843&type=1&theater Create Date :24 ตุลาคม 2556 Last Update :26 ตุลาคม 2556 0:34:44 น. Counter : 1876 Pageviews. Comments :0 twitter google Comment *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก