เรื่อง โอรสสวรรค์ทาสรัก
เขียนโดย เฉียนเฉ่าโม่ลี่ แปลโดย มดแดง
--- SPOILER ALERT ---เกาเยวี่ย (14 ปี) เป็นลูกสาวขุนนางบู๊ที่ต่ำต้อย แต่กลับได้ช่วย (และล่วงเกิน) องค์รัชทายาทแห่งเทียนเฉาที่ถูกลอบทำร้าย จึงได้เข้าเป็นนางข้าหลวงประจำวังตะวันออกของรัชทายาท
เฟิงอี้ (18 ปี) ที่มีฉายาสุภาพบุรุษแสงจันทร์ เนื่องจาก 'คมสง่าดุจหยกงาม เลิศล้ำเปี่ยมราศี ควบคุมอารมณ์ได้ดี เป็นมังกรในปฐพีตัวจริง'
ทว่าฐานะของเฟิงอี้ไม่มั่นคง ถึงเป็นพระโอรสองค์โตใน
พระอัครมเหสี ในฐานะรัชทายาทไม่สามารถสร้างฐานอำนาจ แถมองค์ชายรอง
เซินจิ่ง ใน
พระอัครเทวีเจี๋ย ก็ปรีชา ขยายอำนาจทางทหารและทรงอิทธิพลในกองกำลังทหารรักษาพระองค์ นอกจากนี้ องค์จักรพรรดิยังโปรดปราน
พระราชเทวีเจิน ผู้เป็นพระมารดาของ องค์ชายหก
จื๋อหรงในฐานะนางข้าหลวงคนแรกและคนเดียวในตำหนักที่ขอบเขตงานไม่ชัดเจน งานนี้เป็นทั้งรางวัลและบทลงโทษไปด้วยกัน ถึงดูเหมือนอนาคตสดใสดุจผ้าทอไหมทอง แต่กลับคล้ายถูกผลักลงขุมนรก เกาเยวี่ยจำเป็นต้องเติบโตอย่างรีบด่วน ละเอียดรอบคอบ ระมัดระวังตัวทุกฝีก้าว ด้วยแนวคิดว่าหากสุดท้ายยังต้องม้วยมรณา อย่างน้อยก็ตายอย่างรู้เนื้อรู้ตัว
ถึงเฟิงอี้จะชอบเกาเยวี่ยมากจนพยายามให้เรียนรู้ (แบบโหด) เรื่องการเมืองและอำนาจสำหรับอนาคต แต่ก็ต้องเก็บงำความรู้สึกไว้ เพราะพระอัครมเหสีต้องการสร้างสัมพันธ์กับขุนนางชั้นสูงโดยเล็ง
หลิวเจี๋ยเอ๋อร์ ธิดาเสนาบดี ไว้เป็นพระชายา และวางขันที
ต้าสือ เป็นสายในวังตะวันออก
สมดุลอำนาจเปลี่ยนแปลงเมื่อองค์จักรพรรดิประชวรหนักและเซินจิ่งเตรียมยึดอำนาจ เฟิงอี้จึงต้องหักใจยอมให้เกาเยวี่ยออกจากวัง และตั้ง
เฉินจือเจิน ธิดาแม่ทัพใหญ่
เฉินจิ้ง ขึ้นเป็นพระชายาเอก และให้หลิวเจี๋ยเอ๋อร์เป็นพระชายารอง จนสามารถขึ้นเป็นจักรพรรดิได้อย่างไม่เสียเลือดเนื้อ ทว่า เซินจิ่งที่ได้เป็นจิ้งอ๋อง กลับขอสมรสพระราชทานกับเกาเยวี่ยโดยได้รับการสนับสนุนจากพระพันปีและอัครมเหสีองค์ใหม่
ตอนอ่านคำโปรยหลังปกทำเอานึกว่าพระเอกมีปัญหาทางจิตเสียอีก แต่ในเรื่องไม่ใช่เลย แค่ชอบเอาอกเอาใจปรนนิบัติคนที่รักอย่างออกนอกหน้าอย่างไม่สมสถานะอันสูงส่ง ซึ่งก็เป็นโทนเรื่องหลักตลอดเลยค่ะ หวานซะน้ำตาลพุ่งกระฉูด ซึ่งธรรมดาไม่ค่อยถูกจริต จขบ. นัก แต่ในเรื่องนี้ได้วางโครงเรื่องการแย่งชิงอำนาจไว้เป็นฉากหลังไว้มากพอดู ทำให้มีช่วงเวลาพักเติมความเปรี้ยวและขมของชีวิตบ้าง
ด้วยโครงสร้างเนื้อเรื่อง สามารถเขียนให้ออกสไตล์ดราม่าชิงอำนาจเต็มพิกัด แต่ผู้แต่งเลือกที่จะเสนอในด้านความหวาน แล้วเอาเรื่องหนักมาเป็นส่วนเสริม โดยเฉพาะพระเอกที่ความจริงคมในฝักแบบถึงเวลาก็เชือดไม่เลี้ยงได้สร้างภาพพจน์อันงดงามนุ่มนวลเป็นฉากหน้า ทำให้กลายเป็นนิยายรักมดขึ้นหมดรังที่มีฉากหลังหนักแน่น ไม่ลอยไปลอยมาเป็นลูกโป่งแบบที่เจอบ่อย ฝีมือแปลก็ดี สรุปว่าใช้ได้เลยล่ะค่ะ
ที่มา
[1] เฉียนเฉ่าโม่ลี่ (มดแดง แปล).
โอรสสวรรค์ทาสรัก. ชุดมากกว่ารัก. แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 2 เล่มจบ, 232+248 หน้า, 2554.
อยากอ่านๆ
โดย: รินบุญญา 28 พฤศจิกายน 2554 23:13:16 น.
เดี๋ยวต้องลองหาอ่านดู
โดย: เหมือนพระจันทร์ 30 พฤศจิกายน 2554 19:11:21 น.
โดย: สารพัดช่าง 1 พฤษภาคม 2555 19:39:41 น.