เรื่อง แม่ทัพเจ้าหัวใจ, จอมมารเจ้าหัวใจ, เจ้าสำนักเจ้าหัวใจ และ ประมุขเจ้าหัวใจ
แต่งโดย โม่เหยียน แปลโดย พวงหยก, กระดิ่งลม และ พริกหอม

นโยบายเดิมค่ะ คือจะรวมรีวิวไว้ที่เดียวกัน ค่อยๆ เพิ่มไปเรื่อยๆ ^_^

--- SPOILER ALERT ---

แม่ทัพเจ้าหัวใจ
ซูหรงเอ๋อร์ เป็นศิษย์คนโตของสำนักเทวะ ชำนาญวิชาพันหน้า (ปลอมแปลงโฉม) อย่างเดียว วันหนึ่งโดนหมาป่าไล่ตกเขา ต้วนอวี้สือ ช่วยไว้จนเป็นชายคนแรกที่เห็นหน้าจริง ทำให้ซูหรงเอ๋อร์ตกลงใจจะแต่งงานกับต้วนอวี้สือตามคำทำนายของอาจารย์ เรื่องของเรื่องคือต้วนอวี้สือไม่รู้ตัวว่าโดนสาวหมายหัวเข้าแล้ว

ต้วนอวี้สือเป็นแม่ทัพใหญ่ของกองทัพพยัคฆ์ รักษาด่านหุบเขาเทวะที่เป็นจุดยุทธศาสตร์ของชายแดนทิศเหนือ ซูหรงเอ๋อร์จึงปลอมตัวเข้ามาในค่ายและได้ช่วยชีวิตต้วนอวี้สือจากพิษของจอมมารแห่งเหมียวเจียง (ใช้ยาแก้พิษของศิษย์น้อง) จนทำไปทำมาทั้งคู่ก็ตกลงแต่งงานกันได้ (จขบ. ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่) แต่การที่ซูหรงเอ๋อร์ปลอมตัวเป็นชายอยู่ในค่าย จึงเริ่มมีข่าวท่านแม่ทัพมีรสนิยมแปลกๆ ต้วนอวี้สือที่ยังไม่หายดียังถูกปองร้ายอีก ซูหรงเอ๋อร์ที่ดูเผินๆ ไม่เอาไหน จะช่วยสุดที่รักได้อย่างไรดี แถมต้วนอวี้สือกำลังจะได้รับพระราชทานสมรสกับองค์หญิงด้วย!

อ่านแล้วรู้สึกเป็นนิยายรักเบาๆ แบบไม่ต้องคิดอะไรน่ะค่ะ นางเอกออกจะออกจะติงต๊อง กระเปิ๊บกระป๊าบหน่อยๆ (แต่รู้สึกแบบนี้จะฮิตไม่เบา) ท้ายเล่มมีจากใจนักเขียนแต่ออกจะธรรมดาไม่ประทับใจอะไรพิเศษ ขอใช้เรื่องนี้ตอบโจทย์เริงร่าอ่านท้าร้อน ปี 2 โจทย์ธีมตั้งเอง นางเอกปลอมตัวเป็นชายค่ะ

จอมมารเจ้าหัวใจ
ฉู่อิน ฉายาจอมมารแห่งเหมียวเจียง เป็นคุณชายใหญ่ป้อมตระกูลฉู่แห่งเหมียวเฉิง ที่เปลือกนอกเป็นบุรุษหนุ่มรูปงาม ภายในเป็นจอมยุทธผู้เชี่ยวชาญการใช้พิษ เพราะน้องสาวมาร้องห่มร้องไห้ใส่ความต้วนอวี้สือ พี่ชายเลยออกล่าชายโฉด แต่ที่จริงแล้วกลับไล่ผิดตัว กลายเป็นไล่ตาม สุ่ยหลิงเอ๋อร์ น้องสามสำนักเขาเทวะ เด็กสาวอายุ 16 ผู้มีดีแต่วิชาตัวเบา ที่ปลอมตัวเป็นต้วนอวี้สือ

ฉู่อินโดนหลอกอยู่ตั้ง 49 วัน กว่าจะจับหลิงเอ๋อร์ได้ แถมคั้นอย่างไรสาวเจ้าก็ไม่ยอมบอกร่องรอย จนต้องลากกระเตงออกเดินทาง ทำไปทำมาก็กลายเป็นโดยจับหัวใจแทน (ตรงไหนน่ะ จขบ. ตามไม่ค่อยทัน) ก่อนจะให้แผนทรมานสังขารจนได้ใจสาวมาบ้าง แต่อย่าลืมว่าจอมยุทธอย่างต้วนอวี้สือย่อมไม่อยู่เฉย คราวนี้มีหวังว่าที่เขยสำนักเทวะคงได้ฟัดกันจนตายทั้งคู่แหง

ความรู้สึกหลักคือเป็นเรื่องรักเบาสมองแบบหวิวเป็นปุยนุ่นเลยค่ะ ตัวละครหลายคนออกจะติงต๊องยังไงชอบกล (ถึงหลายคนจะอธิบายในเรื่องว่าเลือดเย็นหรืออะไรแบบนั้น แต่สำหรับ จขบ. แล้ว พอมองบุคลิกในองค์รวมกลับรู้สึกว่าตื้นชะมัด) สรุปว่าให้อ่านได้เรื่อยๆ แบบรอบเดียวก็เกินพอ

ความจริงทั้งเล่มที่อ่านนี่ชอบจากใจนักเขียนท้ายเล่มมากที่สุด (รสนิยมแปลกดีนะคะ) อย่างตั้งชื่อโน๊ตบุ๊คยี่ห้ออัสซุส โดยแผลงเป็นจีนว่าอาโซ่วซือ แล้วเทียบกับตัวคันจิจนได้ชื่อว่าเจ้าซูชิ กับตอนที่ไฟล์นิยายหายจนต้องรีบวิ่งพร้อมน้ำตาไปหาช่าง ถึงกู้ออกมาได้ก็จริงแต่มีไฟล์นิยายเก่าที่ตั้งชื่อไว้แบบน่าคิดลึกแบบ xxx ติดมาเป็นโขยง จนโดนช่างมองแปลกๆ ^_^

ขอใช้เรื่องนี้ตอบโจทย์เริงร่าอ่านท้าร้อน ปี 2 ข้อบุฟเฟต์ หมวดนิยายแปลค่ะ

เจ้าสำนักเจ้าหัวใจ
ซือเย่าเอ๋อร์ เป็นศิษย์คนรองของสำนักเทวะ มีฝีมือด้านสมุนไพรแบบไม่มีใครเทียบ วันหนึ่งไปเก็บ หลงเซี่ยวเทียน ประมุขป้อมประตูมังกรที่บาดเจ็บสาหัสจากการฆ่าล้างวังวิญญาณหยกที่เป็นอันตรายต่อยุทธภพ ถึงซือเย่าเอ๋อร์สามารถช่วยหลงเซี่ยวเทียนที่ตายไปครึ่งตัวให้หายดีได้ แต่ก็เห็นว่าเป็นคนที่อึดสุดๆ เลยจับเป็นหนูทดลองยา แน่นอนว่าฝ่ายชายที่ยังเจ็บอยู่ย่อมไม่เห็นดีด้วยและนึกว่าซือเย่าเอ๋อร์เป็นนางมาร

ภายหลังซือเย่าเอ๋อร์ออกเดินทางหาสมุนไพรดอกเทวะเมามาย และรวบรวมยาหายากอื่นๆ ครั้งหนึ่งได้รักษาเด็กสาวที่ครอบครัวรู้จักกับหลงเซี่ยวเทียน (เพื่อรางวัลเป็นยาหายาก) จนทั้งสองได้พบกันอีกครั้ง คราวนี้หลงเซี่ยวเทียนเมื่อปรับความเข้าใจแล้วก็หลงไหลซือเย่าเอ๋อร์จนติดตามหนึบออกเดินทางหาสมุนไพร กว่าจะได้ใจสาวก็ต้องใช้แผนทรมานสังขารเสียหลายครั้ง (เจ็บจริงนะ)

อ่านถึงเล่มสามนี่รู้สึกชอบเล่มนี้มากที่สุดค่ะ ตลกดี โดยเฉพาะปฏิกิริยาต่อยาทั้งหลาย แหม ให้ยาธาตุหยิน ฮอร์โมนหญิงกระฉูดขนาดหน้าอกอวบทันใจ ถ้าเป็นยาธาตุหยางก็อีกข้าง นางเอกก็ช่างศึกษาวิชากายวิภาคมาจนไม่ตกใจเลย ตลกหน้าตายสุดๆ ฯลฯ แถมรู้สึกว่าชอบสำนวนแปลมากกว่าด้วยค่ะ มีเรื่องเวอร์อย่างต่อแขนขาหรือความสูงของคน แต่ก็แค่นิดหน่อย ถ้าจะสงสัยก็น่าสงสัยชื่อเรื่องมากกว่าว่าทำไมถึงเป็นเจ้าสำนัก เพราะพระเอกเป็นประมุขป้อม

ขอใช้เรื่องนี้ตอบโจทย์เริงร่าอ่านท้าร้อน ปี 2 ข้อผู้แต่งสหสัญชาติค่ะ ท้ายเล่มมีจากใจผู้เขียนถึง บ.ก. ที่ไต้หวัน

ประมุขเจ้าหัวใจ
ฉู่เสวียน น้องสาวของจอมมารฉู่อิน เป็นสาวน้อยที่ชอบช่วยคนอื่นอย่างยิ่ง ในขณะท่องเที่ยวโดนลูกน้องของต้วนอวี้สือลวนลาม เลยฟ้องให้พี่ช่วยแก้แค้นที (ในเรื่อง 'จอมมารเจ้าหัวใจ') ในขณะเดียวกันก็หนีออกจากบ้านเพราะไม่ต้องการโดนคลุมถุงชน

ซาอู๋จี้ ฉายาจอมพิษ มีวิชาควบคุมแมลงพิษ (แมงป่องก็เข้าใจ แต่คางคกหรือปลิงนี่ จขบ. งงค่ะ) เป็นคู่กัดกับฉู่อินตั้งแต่เด็กทั้งที่ผู้ใหญ่สนิทกัน ตอนอายุ 13 ได้ทำให้ฉู่เสวียน (6 ขวบ) มีรอยแผลในหัวใจเนื่องจากการฟัดกับฉู่อิน (อันนี้น่าเห็นใจเสวียนเอ๋อร์จริงๆ ค่ะ ถ้า จขบ. เจอก็คงกลัวแมลงสุดๆ เหมือนกัน)

เมื่อซาอู๋จี้พบฉู่เสวียนอีกครั้ง ก็หลงรักอย่างห้ามใจไม่ได้ แต่ไม่กล้าบอกว่าตัวเองเป็นใคร จึงต้องคอยปกป้องดูแลและลวนลามตามโอกาสที่หาได้ จนสามารถพาฉู่เสวียนมาอยู่บ้านตัวเอง กระทั่งฉู่อินตามมารังควาน (พร้อมสุ่ยหลิงเอ๋อร์) ...

เรื่องสุดท้ายนี่ให้เรทอ่านได้เรื่อยๆ ค่ะ แต่ก็สงสัยอยู่ดีว่าประมุขในชื่อเรื่องเป็นใคร ^_^ อ้อ ฉู่อินนี่ร้ายดีนะคะ ไม่ยอมเสียเปรียบเลย ฮ่าๆ แน่นอนว่าพระเอกก็หื่นหน้าตายใช้ได้ตามระดับชุดนี้ ขอใช้เรื่องนี้ตอบโจทย์เริงร่าอ่านท้าร้อน ปี 2 ข้อหนังสือที่เกี่ยวกับความรักจบแบบ Happy Ending ค่ะ

ที่มา
[1] โม่เหยียน (พวงหยก แปล). แม่ทัพเจ้าหัวใจ. มากกว่ารัก ชุดจอมคนเจ้าหัวใจ, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 186 หน้า, 2554.
[2] โม่เหยียน (กระดิ่งลม แปล). จอมมารเจ้าหัวใจ. มากกว่ารัก ชุดจอมคนเจ้าหัวใจ, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 202 หน้า, 2554.
[3] โม่เหยียน (พริกหอม แปล). เจ้าสำนักเจ้าหัวใจ. มากกว่ารัก ชุดจอมคนเจ้าหัวใจ, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 230 หน้า, 2554.
[4] โม่เหยียน (พวงหยก แปล). ประมุขเจ้าหัวใจ. มากกว่ารัก ชุดจอมคนเจ้าหัวใจ, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 201 หน้า, 2554.