เรื่อง นักฆ่าแสนซน และ นางโลมจอมป่วน
แต่งโดย โม่เหยียน แปลโดย ชมภัสสร

--- SPOILER ALERT ---

นักฆ่าแสนซน
ศิษย์เล็กสำนักดอกโบตั๋น เฉียวซวงซวง ซุ่มซ่ามถึงที่สุด นอกจากจะไม่เคยฆ่าใครแล้วเธอยังแอบไปเตือนให้รู้ตัวจะได้หนีได้อีก เป้าหมายล่าสุดคือ เฝ่ยเหลิ่งอี้ ประมุขปราสาทเขามรกตที่กำลังพักที่ปราสาทม้าขาว ก่อนสำนักดอกโบตั๋นจะฆ่าล้างป้อมเฉียวซวงซวงแอบไปปลุกคนในป้อมโดยไปปลุก เฟยลิ่งอวี่ ที่นอนหลับอยู่ ซึ่งความจริงก็ไม่น่าเป็นห่วงคนของป้อมเพราะผลลัพธ์คือนักฆ่าโดนกวาดเกือบเรียบ

ครั้งแรกไม่สำเร็จก็ลองรอบสอง เหล่านักฆ่าปลอมตัวเป็นนางคณิกาในหอฉานจ้วนเพราะเฝ่ยเหลิ่งอี้ไปหา จวินจวิน บุปผางามอันดับหนึ่งผู้ขายศิลปะไม่ขายตัว ทำให้เฉียวซวงซวงพบเฟยลิ่งอวี่อีกครั้งและโชคดีโดนมอมสลบเลยไม่โดนกวาดล้างไปพร้อมกับนักฆ่าคนอื่นๆ ถึงรอบสามสำนักดอกโบตั๋นใช้แผนสาวงามโดยส่งภรรยาปลอมเข้าใกล้เฝ่ยเหลิ่งอี้ งานนี้ตายชัวร์ไม่ว่าสำเร็จหรือล้มเหลว หน้าที่นี้เลยถูกศิษย์พี่ศิษย์น้องโยนมาเป็นของเฉียวซวงซวงที่ไม่เหมือนนักฆ่าเลยแม้แต่น้อย ซึ่งไม่ต้องเดาเลยว่าเฟยลิ่งอวี่คือเฝ่ยเหลิ่งอี้ และเมื่อลูกแกะมาถึงปากหมาป่าก็ต้องโดนขม้ำเข้าไปทั้งตัวแน่ๆ …

เรื่องนี้ก็เน้นความซุ่มซ่ามของนางเอกเป็นหลัก ฮาดีเหมือนกันค่ะ ชอบตอนที่นางเอกหนีออกจากปราสาทม้าขาวมากกว่าตอนอื่น แต่ในภาพรวมก็ไม่ติดใจอะไร มึนกับตรรกะของนางเอกที่บอกว่าต้องตอบแทนบุญคุณสำนักอาจารย์ ในขณะที่มีส่วนอย่างมากที่ทำให้โดนกวาดเรียบ แต่ก็ยอมรับว่าทางตันจริงๆ นั่นแหละ สรุปรู้สึกเฉยๆ ระดับปานกลางของมากกว่ารัก (อีกแล้ว)

นางโลมจอมป่วน
ฝู่จวินซิ่ว เป็นธิดาตระกูลเศรษฐีชาที่ได้รับคำร่ำลือเรื่องความงาม แต่ที่ดังกว่าคือชื่อเสียว่าเป็นแม่เสือที่นิสัยหยาบกระด้างดุร้ายไร้ความเป็นกุลสตรี จนทำให้ เกิงหยุนเทียน คู่หมั้นชิ่งหนีออกจากเมืองในวันแต่งก่อนเห็นหน้า ฝู่จวินซิ่วที่แอบหลงรักมือปราบเหล็กคนนี้มานานทั้งโกรธเกรี้ยวแค้นจัดและหนีออกจากบ้าน ใช้เวลาหนึ่งปีในการร่ำเรียนวิชาและวิธีสร้างเสน่ห์ของสตรีก่อนไปขายศิลปะในหอนางโลมฉานจ้วนในนาม จวินจวิน จนกลายเป็นที่ร่ำลือในเวลาไม่นาน

เมื่อจัดฉากบังหน้าได้จวินจวินก็เริ่มโครงการล่อเหยี่อจนเกิงหยุนเทียติดเบ็ดโดนมอมยาถูกจับถอดเสื้อผ้าเหลือแต่ผ้าเตี่ยวที่จะหลุดมิหลุดแหล่แขวนไว้ที่ประตูเมืองจนเป็นที่อับอายขายหน้า เกิงหยุนเทียนรีบไปจับตัวเพราะนึกว่าเป็นสายที่โดนผู้ร้ายส่งมาแก้แค้น แต่แน่นอนว่าโดนโต้กลับอย่างเหนือชั้นกว่าหลายครั้ง จนกระทั่งทราบความจริงและออกอาการหึงภรรยาที่ไม่ได้แต่งงานคนนี้เต็มพิกัดโดยเฉพาะหลังจากที่จวินจวินได้ช่วยหายาแก้พิษที่เกิงหยุนเทียนโดนตอนไปจับผู้ร้าย

แต่จวินจวินกำลังเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องที่ เฝ่ยเหลิ่งอี้ (คุณชายลูกค้าประจำผู้ทรงอำนาจ ร่ำรวย และหล่อเหลา) กำลังเป็นเป้าหมายลอบสังหารและกำลังวางแผนจัดการอีกฝ่ายโดยใช้จวินจวินเป็นตัวละครในเวทีนี้ด้วย ทำให้เกิงหยุนเทียนเข้าใจผิดอย่างแรงว่าจวินจวินจะตกลงปลงใจกับเฝ่ยเหลิ่งอี้ ...

เรื่องนี้ออกตลกเป็นหลัก อ่านเพลินดี โดนเฉพาะตอนพระเอกโดนจับมัดและถูกพิษ ฮามาก! ถึงไม่ได้ประทับใจอะไรเป็นพิเศษก็ชอบมากกว่า 'นักฆ่าแสนซน' เยอะค่ะ แต่ที่ติดใจคืออ่านตอนสุดท้ายแล้วชักสงสัยว่าจะมีเล่มของ เสี่ยวเจา และ จื่อเอ๋อร์ ที่เป็นสาวใช้ของจวินซิ่วหรือเปล่า ^_^

ที่มา
[1] โม่เหยียน (ชมภัสสร แปล). นักฆ่าแสนซน. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 192 หน้า, 2555.
[2] โม่เหยียน (ชมภัสสร แปล). นางโลมจอมป่วน. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 189 หน้า, 2555.