เรื่อง ภวังค์หัวใจ
แต่งโดย เฟิงกวง แปลโดย จันทร์กลางน้ำ

--- SPOILER ALERT ---
จักรพรรดิมีโอรสสามองค์ องค์ชายใหญ่ มู่ทิงเทียน มีผลงานด้านการปกครอง รัชทายาท มู่เทาเทียน เป็นโอรสพระอัครมเหสีผู้ล่วงลับไปแล้ว องค์ชายสาม มู่หรงเทียน โอรสพระอัครมเหสีองค์ปัจจุบันเป็นแม่ทัพมีชื่อ การที่มู่เทาเทียนไม่มีผลงานเป็นที่ประจักษ์ทั้งที่ความจริงเก่งรอบด้าน ทำให้ถูกขุนนางหาว่า 'การุณย์เกินควร บารมีไม่พอ หนังสือไม่ห่างหัตถ์ หารู้ทุกข์ประชา'

นางกำนัลน้อย ซือหยวนเอ๋อร์ ทำงานในตำหนักเย็น เงินเดือนไม่มาก เลยชอบแอบหนีออกจากวังเอางานฝีมือไปขายเพื่อเลี้ยงน้องชายที่เรียนหนังสือเตรียมสอบรับราชการ คืนหนึ่งซือหยวนเอ๋อร์เห็นนางกำนัลถือโคมแดงดูลับๆ ล่อๆ เมื่อตามก็หลงไปที่ตำหนักรัชทายาท …

เรื่องนี้ตอนแรกก็สนุกดี ตลกด้วย อย่างตอนซือหยวนเอ๋อร์พามู่เทาเทียนเข้าร้านอาหาร แต่พอไปเกินครึ่งรู้สึกชักจะเหมือนเล่นมากไปหน่อย ทั้งที่เนื้อหาสามารถทำให้ดราม่าได้มาก แต่ออกมาง่ายเกิน ระดับความชอบเลยต่ำกว่าค่าเฉลี่ยนิด ที่น่าสนใจคือจากใจนักเขียนที่บอกว่าตอน บ.ก. บอกว่าธีมคือเรื่องภูตผีปีศาจ ผู้เขียนมีไอเดียกระฉูด แต่โดนเบรกว่าให้เขียนนิยายรักโรแมนติก ไม่ใช่สยองขวัญ ทำเอาผู้เขียนหงอยไป ความจริง จขบ. คิดว่าถ้ามีฉากโหดๆ อย่างที่บอกมาน่าจะน่าสนใจกว่านี้ 555

ที่มา
[1] เฟิงกวง (จันทร์กลางน้ำ แปล). ภวังค์หัวใจ. แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 248 หน้า, 2556.