เรื่อง คุณชายยั่วเย้า
แต่งโดย หวงหลิง แปลโดย พวงหยก

--- SPOILER ALERT ---
สกุลฮัวเป็นหนี้บุญคุณตระกูลมู่หรงอย่างตอบแทนไม่มีทางหมด แถมลูกสาวลูกชายที่อายุไม่กี่ขวบก็ดูเหมือนจะชอบกันดี พ่อแม่เลยจับหมั้นไว้รอให้ฝ่ายหญิงอายุ 18 ค่อยจัดพิธีแต่งงาน

หลังจากนั้นหลายปี มู่หรงฮูหยินเสียชีวิตทำให้ท่านมู่หรงออกเดินทางท่องเที่ยว ทิ้งให้ มู่หรงเซียว อยู่ที่คฤหาสนฺ์ของครอบครัวในเมืองนางแอ่นทองคนเดียว (พร้อมคนรับใช้หนึ่งกอง) สำหรับเรื่องคู่ครอง มู่หรงเซียวก็ยังจำคำสัญญาได้ในฐานะที่เป็นคำสั่งเสียของแม่ ถึงจะถูกใจ ห่าวจิ้งเหมย ธิดาเถ้าแก่้ร้านเงินก็ตาม

ส่วนฝ่ายหญิง ฮัวย่าง ได้ไปฝึกวิทยายุทธกับอาจารย์จนแข็งแกร่งและฝีมือไม่เบา แต่ไม่มีความรู้ความสามารถสมเป็นกุลสตรีเลยสักนิด เธออยากถอนหมั้นเพื่อให้สามารถออกท่องยุทธจักรโดยสะดวก เลยมาพบมู่หรงเซียวเพื่อขอให้ยกเลิกการหมั้นในวันที่ห่าวจิ้งเหมยแต่งกับบุตรชายโทนของนายอำเภอพอดี

งานนี้มู่หรงเซียวที่เป็นคุณชายสุดจะเพียบพร้อมทั้งคุณสมบัติ รูปสมบัติ และเส้นสาย (พี่สาวสามคนเป็นฮูหยินแม่ทัพใหญ่ เสนาบดี และชายาท่านอ๋อง แถมลือกันว่ามีความสัมพันธ์กับเชื้อพระวงศ์) แปลกใจอย่างที่สุดว่ามีสาวไหนไม่ชอบ จึงให้ฮัวย่างปลอมเป็นสาวใช้เพื่อดูความจริงใจในการถอนหมั้นเป็นเวลา 1 เดือน

นอกจากจะอยู่ที่คฤหาสน์แล้ว มู่หรงเซียวยังจะเดินทางไปเมืองหลวงเพื่อเคารพศพมารดาทุกปี ทำให้เป็นเป้าของการลอบทำร้ายที่มีความแค้นฝังลึกจากรุ่นที่แล้ว ...

ไม่น่าแปลกใจเลยถ้าผู้แต่งจะออกเล่มตามมาเป็นเรื่องของรุ่นพ่อและรุ่นพี่ แต่ จขบ. อาจจะคิดหนักหน่อยเพราะอ่านแล้วไม่ติดใจ คือรู้สึกเรื่องธรรมดาไปเรื่อยๆ ความจริง จขบ. ชอบเรื่องแบบที่ต้องใช้เวลานะคะ แต่เวลาอ่านแล้วไม่ค่อยซาบซึ้งว่าเริ่มเปลี่ยนแปลงตรงไหน นอกจากจะเห็นนางเอกว่าไม่สอดรู้สอดเห็นดี นางเอกน่าจะออกฮาได้มาก แต่ทำไปทำมาก็ไม่ติดใจเสียอย่างงั้น เรื่องนางอิจฉาก็รู้สึกแป๊กค่ะ

แต่ที่ไม่นิยมคือเนื้อเรื่องช่วงครึ่งหลังที่ให้โดนผู้ร้ายตามรังควานมาแต่รุ่นพ่อและตอนสุดท้ายที่มีสาวอื่นมาผจญ ก็รู้สึกว่าถ้าไม่ถือว่าพล็อตเรื่องหลวมๆ (แบบค่อนข้างขาดลักษณะสมัยศักดินาสวามิภักดิ์) ก็กลายเป็นว่าคนกลางที่มีอำนาจนี่ช่างเหยาะแหยะไปหน่อย สรุปว่าเรื่องนี้ให้ชอบน้อยกว่าค่าเฉลี่ยของชุดมากกว่ารักอีกแล้วค่ะ (แต่ก็จะยังอ่านต่อไปเรื่อยๆ 555)

ที่มา
[1] หวงหลิง (พวงหยก แปล). คุณชายยั่วเย้า. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 256 หน้า, 2555.