เรื่อง บ่วงแค้นลิขิตรัก
แต่งโดย หยวนย่วน แปลโดย พวงหยก

ท้ายเล่มบอกว่า บ.ก. ให้แต่งประเด็นการหย่าภรรยา โดยเขียนเน้นความบีบคั้นรันทดเพื่อหลอกน้ำตา ทำให้ผู้แต่งเอ๋อ...จนกระทั่งเชื้อโก๊ะๆ แผลงฤทธิ์

--- SPOILER ALERT ---
ซูม่านลู่ ธิดาสุดที่รักคนเดียวของคหบดีใหญ่แดนใต้แห่งเมืองหนานซี แต่งให้กับ เหยียนเฟยสี่ คุณชายรองตระกูลเหยียนแห่งเมืองเป่ยหยาง การหมั้นนี้ถูกกำหนดตั้งแต่ก่อนซูม่านลู่เกิดเพราะแม่ที่เสียไปของทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกัน แต่ที่ผิดกันคือซูม่านลู่เคยแอบไปดูคู่หมั้นก่อนและหลงรักทันที ส่วนเหยียนเฟยสี่กลับเกลียดชังอย่างแรงเพราะพ่อนอกใจแม่ (ที่เป็นคู่ทุกข์คู่ยากช่วยสร้างฐานะตกอับจนรุ่งเรือง) ไปมีภรรยาน้อยด้านนอกตั้งแต่ก่อนจะเกิดเสียอีก

เมื่อพ่อเอ็นดูลูกสะใภ้ที่ร่ำรวยและเป็นสายสัมพันธ์เพื่อสร้างอิทธิพลคนนี้อย่างหนัก เหยียนเฟยสี่เลยระบายความเคียดแค้นเข้าใส่อย่างเต็มที่และปล่อยให้คนในตระกูลรังแกอย่างหนัก ซึ่งซูม่านลู่ก็ทนมาตลอดอย่างสงบเสงี่ยมอดทน พยายามเอาอกเอาใจคนรอบข้าง มีเพียงสาวใช้ ปี้ลั่ว ที่เห็นใจถึงสองปีจนเหยียนเฟยสี่พานางรำหนีออกจากบ้านและทิ้งใบหย่าไว้

ซูม่านลู่กลับบ้านอย่างเจ็บช้ำปางตาย ท่านซูโกรธจัดจนตัดขาดกับตระกูลเหยียน ไม่ช้าตัดสินใจยกกิจการให้ลูกสาวที่ถึงจะไม่สวย แต่ได้รับการศึกษาอย่างดี มีพรสวรรค์ด้านการค้า ถึงช่วงแรกจะขลุกขลักบ้าง แต่ซูม่านลู่ก็สามารถจัดการอย่างเฉียบขาดจนได้ชื่อว่าเป็นพยัคฆ์หน้ายิ้ม หญิงแกร่งเขี้ยวลากดิน และถึงจะโดนนินทาเรื่องโดนหย่า ก็มีคนสนใจมาขอแต่งงานเพราะความร่ำรวยมหาศาล แต่ท่านซูอยากแต่งเขยเข้าบ้าน จะได้ไม่ผิดพลาดอย่างคราวที่แล้วอีก

ส่วนเหยียนเฟยสี่ที่หนีออกจากบ้านก็ท่องเที่ยวไปจนช่วย ถังอิ๋นเฟิง หัวหน้าตระกูลถังทางตะวันออกเฉียงหนือที่ทำกิจการด้านสมุนไพรเครื่องหอมให้สามารถยืนหยัดขึ้นมาได้อีกครั้ง จนกลายเป็นเสาหลักตระกูลถัง แต่เมื่อต้องการขยายกิจการลงใต้ ถ้าสามารถร่วมมือกับสกุลซูที่ทรงอิทธิพลก็จะอนาคตสดใสทันที ทำให้ถังอิ๋นเฟิงมาหนานซีเพื่อเจรจา แต่เมื่อเหยียนเฟยสี่ได้พบซูม่านลู่อีกครั้ง ก็พบว่าเธอไม่เหมือนคนเก่าแม้แต่น้อย ถึงไม่สวยก็มีเสน่ห์ ที่เคยเงียบกลับพิเศษโดดเด่นเป็นตัวเองที่แท้จริง ที่เดิม เรียบร้อยนุ่มนวลไม่ต่างจากเงาจันทร์เสี้ยวที่สะท้อนบนผืนน้ำ ... ตอนนี้กลับเหมือนดาบคมกริบที่มีความอ่อนหวานเป็นฝัก

เรื่องนี้ช่วงแรกโดนใจ จขบ. พอดูค่ะ รู้สึกดรามาบีบคั้นดี แถมลักษณะทางสังคมก็ไม่เวอร์มากมายถึงผู้แต่งจะออกตัวไว้ก็เถอะ แต่พอถึงตอนสุดท้ายก็รุ้สึกแป๊กไปนิดเพราะขมวดปมง่ายไปหน่อย (ถึงจขบ. จะชอบเรื่องการให้อภัย แต่อ่านแล้วไม่ค่อยประทับใจแบบเรื่อง 'ด้วยแรงอธิษฐาน' ของกิ่งฉัตรน่ะค่ะ) ติดเรทด้วยนะ แต่สรุปรวมให้ความชอบสูงกว่าค่าเฉลี่ย อ้อ จากใจนักเขียนท้ายเล่มฮามากๆ ค่ะ

ที่มา
[1] หยวนย่วน (พวงหยก แปล). บ่วงแค้นลิขิตรัก. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 215 หน้า, 2555.