เรื่อง เจ้าดวงใจ และ ทาสหัวใจ
โดย เหลยเอินน่า แปลโดย เสี่ยวเฟิงหลิง

--- SPOILER ALERT ---

เจ้าดวงใจ
เด็กกำพร้า จวินจี้หวา ถูกอาขายเข้าหอสุคนธ์ฟ้า เมื่ออายุ 13 ก็ได้ความช่วยเหลือของคณิกาที่เห็นแววคู่แข่งจนสามารถหนีออกมาซ่อนตัวที่บ้านผีสิงท้ายตรอกที่เจ้าของเดิมโดยใส่ร้ายตายในคุก ครอบครัวฆ่าตัวตายหมด ความจริงคือลูกชาย หานชุนซู่ ได้ ท่านอาหู ช่วยไว้ และยังสอนวิชาให้ จนสามารถเข้าวงการค้าในตลาดมืด แต่เสียท่าบาดเจ็บ เลยหนีมาซ่อนตัวที่บ้านเก่าและได้จวินจี้หวาคอยดูแล แต่เมื่อเรื่องสงบแล้ว หานชุนซู่บอกให้จวินจี้หวากลับไปอยู่หอสุคนธ์ฟ้าร่ำเรียนวิชาต่างๆ เพราะไม่มีทางไปอื่น

ห้าปีให้หลัง จวินจี้หวาช่วงชิงตำแหน่งคณิกาอันดับหนึ่งแห่งเจียงหนานด้วยศิลปะอันเยี่ยมยอด ได้ถูกว่าจ้างให้ไปแสดงในงานวันเกิดของนายท่านผู้เฒ่าเหมียวแห่งคฤหาสน์หงส์มั่งมี อันเป็นการร่ายรำหงส์วอนรักคู่กับ จูฝูเสี่ยว แห่งเจียงเป่ย โดยไม่ทราบว่าสกุลเหมียวมีความเกี่ยวข้องกับหานชุนซู่ซึ่งตอนนี้กลายเป็นผู้ทรงอิทธิพล การที่ผ่านความทุกข์มามากทำให้ผมงอกก่อนวัยจนมีฉายาว่าทุกข์พันปี และไม่ทราบจะแสดงออกถึงความประทับใจในตัวจวินจี้หวาได้อย่างไร ถึงแม้แม่เล้ากำลังจะจัดงานชิงบุปผาในอีกไม่นาน ...

เล่มนี้ไปอย่างเรื่อยๆ มาเรียงๆ จังค่ะ ความจริงตัวเอกทั้งสองก็น่าสนใจดี แต่อ่านแล้วไม่ประทับใจ เรื่องความรักของท่านอาหูน่าสนใจกว่าอีก ระดับความชอบก็ราวค่าเฉลี่ยหรือไม่ก็สูงกว่ากระจี๊ดนึงของชุดมากกว่ารักค่ะ อ้อ ถึงจะบอกเป็นเรื่องคณิกา แต่ติดเรทไม่มากนะคะ น่าจะระดับกลางๆ ของมากกว่ารัก

ทาสหัวใจ
สามปีหลังจากเล่มที่แล้ว จูฝูเสี่ยว ยอดคณิกาขายศิลป์แห่งเรือนไหมงาน ได้รับการว่าจ้างไปแสดงที่งานเฉลิมฉลองของโรงยาอาอายุยืน และได้พบ อาฉี คนเลี้ยงม้าที่ดูซื่อๆ เป็นที่ปิ๊งอย่างยิ่ง แต่ไม่นานก็กลายร่างเป็นหมาป่า เอ้อฉีเฟิง ประมุขใหญ่ของโรงยา

สิบสามปีที่แล้ว เอ้อฉีเฟิงมีความหลังรักกับ ชิวเสียงเฟิ่ง ลูกสาวคนโตของอาจารย์ที่คล้ายจูฝูเสี่ยว ความรักราบรื่นเพราะอาจารย์จะยกลูกสาวให้ แต่ศิษย์น้องรองที่รักด้วยก็ล้างครอบครัวอาจารย์จนทำให้ชิวเสียงเฟิ่งตายด้วย เอ้อฉีเฟิงและศิษย์น้องสามและลูกสาวคนเล็กของอาจารย์ต้องพยายามกอบกู้กิจการขึ้นมาใหม่ และไล่ล่าศิษย์น้องรองจนได้ข่าวว่ามีการติดต่อกับหานชุนซู่ จึงเข้าหาจูฝูเสี่ยวเพื่อหาทางติดต่อผ่านจวินจี้หวา ...

เรื่องนี้ก็โครงไม่เหมือนใครดี นางเอกแปลกสุดๆ แต่ไม่ค่อยรู้สึกประทับใจเท่าไหร่ เพราะมัวแต่สงสัยว่าลักษณะจูฝูเสี่ยวนี่ดูเหมือนโอยรันของญี่ปุ่นไปหน่อยไหม ขนาดรูปยังรู้สึกเลย 555 ให้อ่านได้เรื่อยๆ แล้วกัน อ้อ ติดเรทระดับกลางๆ ของมากกว่ารักนะคะ

ที่มา
[1] เหลยเอินน่า (เสี่ยวเฟิงหลิง แปล). เจ้าดวงใจ. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 232 หน้า, 2556.
[2] เหลยเอินน่า (เสี่ยวเฟิงหลิง แปล). ทาสหัวใจ. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 219 หน้า, 2556.