เรื่อง นาวาหัวใจ, ทอรักปักใจ และ เจ้าสุราร่ำรัก
เขียนโดย จั้นชิง, ต่งนี และ โม่เหยียน

ตอนแรกคิดว่า' นาวาหัวใจ' เป็นเรื่องเดี่ยว แต่ที่ไหนได้มีมาอีก 'เจ้าสุราร่ำรัก' และ 'ทอรักปักใจ' เลยเรียงตามกลอนในบทนำที่น่าจะมีทั้งหมดสี่เรื่องนะคะ ภายใต้ราชสำนักต้าชิง เกิดผู้มีอิทธิพลยิ่งในหมู่ประชา สำนักเดินเรือใต้หล้าผูกธาราเป็นหนึ่ง คณะละครไพศาลแผ่ศิลปะทั่วถึง ผ้าทอเจียงหนานอวดโฉมวิจิตรตราตรึง ร้านสุราสมคะนึงเชิญเชื้อผู้คนรื่นเริง

--- SPOILER ALERT ---
นาวาหัวใจ
คุณหนู อินซิ่วหลี เป็นคลื่นลูกใหม่ของอู่ต่อเรือตระกูลอิน ด้วยผลงานออกแบบเรือที่มีประสิทธิภาพล้ำหน้า แต่เมื่อเรือที่ส่งไปให้สำนักเดินเรือใต้หล้าถูกส่งกลับ คุณหนูเลยต้องไปถาม ฮั่วจี้เก๋อ คุณชายเก้าตระกูลฮั่ว เจ้าสำนักเดินเรือให้รู้แจ้ง

ความจริงทั้งสองฝ่ายก็มีความลับทั้งคู่ อินซิ่วหลีคือท่านหญิง ฟู่ฉาอันหลี ธิดาคนที่สี่ใน เฉิงฉินจวิ้นอ๋อง เธอพลัดพรากจากครอบครัวไปหลายปี กว่าท่านอ๋องจะตามตัวพบก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อเรือเต็มภาคภูมิและชอบความเป็นอิสระจนทนอยู่ในวังไม่ได้ ท่านอ๋องและชายาเลยยอมให้เธอแสดงตนเป็นธิดาตระกูลอินต่อไป

ฮั่วจี้เก๋อที่จริงก็เป็นท่านชายรองของ รุ่ยชินอ๋อง ในสกุลเย่เหอนาลา หลานยายคนโปรดของพระพันปี มีกิตติศัพท์หนุ่มเพลย์บอยเป็นฉากบังหน้า แต่ความจริงทนปัญหาในวงการขุนนางไม่ไหว จึงไปบุกเบิกด้านการขนส่งอย่างลับๆ จนกลายเป็นผู้ทรงอำนาจทางเศรษฐกิจขนาดราชสำนักยังจับตามอง

เรื่องนี้อ่านไปเรื่อยๆ ค่ะ เพราะรู้สึกว่าพระเอกนางเอกไม่ต้องผจญอะไรเท่าไหร่ (ไม่ถูกใจ จขบ. ที่ชอบให้ตัวละครโดนผู้แต่งแกล้งบ้างนิดๆ หน่อยๆ) ถึงมีอุปสรรค แต่ก็เตี้ยซะจนลุ้นไม่ขึ้น ตัวละครแทบทุกคนล้วนแต่ดี ใจกว้าง และยอมรับความแตกต่างจนทำให้เรื่องน่าเบื่อไปนิดค่ะ อ้อ โชคดีที่นางเอกเป็นแมนจู ไม่งั้นมีหวังเจอมัดเท้าให้สยองจนไม่มีฉากถอดถุงเท้าแช่น้ำแน่เลยค่ะ

ขอใช้ชุดนี้ตอบโจทย์เริงร่าอ่านท้าร้อน ปี 2 ข้อสิ่งจับต้องได้ โดยนาวาคือเรือที่จับต้องได้ค่ะ

ทอรักปักใจ
อ้ายซินเจวี๋ยหลัวฝูหรง เป็นโอรสของ จักรพรรดิซุ่นจื้อ กับพระสนมคนโปรดที่ถูกลอบสังหารแต่เกิดจนพระบิดาจัดการแสร้งตาย และได้พระเชษฐา (อนาคต) จักรพรรดิคังซี ดูแลปกป้องมาแต่เล็ก จนเมื่ออายุราวสิบสามก็ร่วมจับ เอ๋าไป้ จนบาดเจ็บหนักเพราะเอาตัวเข้ากัน ระหว่างพักฟื้นก็หลบหนีออกจากวังเพราะไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับการแก่งแย่งชิงดีอีก (บ่าวไพร่โดนประสารไปสิบกว่าคนฐานเลินเล่อ) อีกปีให้หลังอาการกำเริบสลบที่เมืองเจียงหนิง (นานกิง)

ตระกูลสุ่ยเคยเป็นเศรษฐีผ้าทออันดับหนึ่ง แต่หลังจากราชสำนักออกกฏจำกัดจำนวนเครื่องทอ ทำให้กิจการทรุดอย่างหนัก แถมทั้งนายท่านฮูหยินเหมือนไม่เข้าใจสถานการณ์ ลูกชาย สุ่ยอวิ๋นจิ่น ไม่สามารถ ทำให้พี่สาวฝาแฝด สุ่ยอวิ๋นชู ที่เฉลียวฉลาดต้องพยายามแบกรับเอาไว้ทั้งหมด ถึงตระกูลสุ่ยจะสามารถตัดช่องน้อยเอาตัวรอดได้ แต่จะเป็นการลอยแพคนงานเก่าแก่ ทำให้ยืดเยื้อไปเรื่อยๆ จนแทบหมดตัว ครอบครัวคู่หมั้นก็พยายามหลีกเลี่ยงไม่ยอมแต่ง

วันหนึ่งสุ่ยอวิ๋นชูพบชายหนุ่มแปลกหน้าสิ้นสติอยู่ (ถึงจะบรรยายอย่างไร อายุก็น่าจะราวสิบสี่นะ ยังไง จขบ. ก็ไม่อิน ถึงจะโอเคตามลักษณะทางสังคม แต่เด็กชะมัด ทำให้ไม่สามารถทำเป็นลืมๆ กับการอธิบายความงามแบบซาลาเปา!) และเห็นเนื้อผ้าที่ใส่ว่าเป็นของชั้นสูงสุด (จขบ. สงสัยว่าตั้งปียังใส่เสิ้อจากในวังอยู่) จึงช่วยมารักษาที่บ้าน เมื่อฟื้นขึ้นก็พูดไม่ได้ แถมต้องการอาศัยอยู่ด้วย ถึงสุ่ยอวิ๋นชูเห็นเบาะแสว่าน่าจะเป็นเชื้อพระวงศ์ แต่เริ่มติดใจอะไรบางอย่างเลยยอมให้อาศัยช่วยงานหนักในชื่อ อ้ายซิน อย่างสงบสุขกว่าปี แต่เมื่อสุ่ยอวิ๋นจิ่นที่มีปณิธานต้านชิงกู้หมิงถูกล้อมจับในตลาดมืด สุ่ยอวิ๋นชูก็ต้องใช้ฐานะของอ้ายซินคลี่คลายวิกฤต ...

เรื่องนี้ผู้แต่งจับใส่ในรัชสมัยคังซี โดยเอาตำนานต่างๆ มารวมใส่เข้ากัน แถมแต่งเพิ่มขึ้นด้วย ซึ่ง จขบ. ก็โอเคนะคะ แต่ในการดำเนินเรื่องออกมาลอยๆ โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับจักรพรรดิ ฯลฯ ทำเอาเรื่องที่น่าสนุกออกฮาแฝงมุกจิกกัดเสียรสชาติไปไม่น้อย (นางเอกพระเอกหัวไวดีทั้งคู่ รักเดียวใจเดียว มองตาเข้าใจมาก ^_^) ฉากบู๊ช่วงหลังทำเอามึนเพราะความไม่น่าเชื่อในหลายด้าน และผิดหวังเรื่องผ้า เพราะไม่ได้มีกล่าวถึงนอกจากในฐานะสินค้าหรือเครื่องหมายฐานะ ไม่รู้สึกถึงเสน่ห์ของศิลปะเลยแม้แต่น้อย! ถึงจะเห็นจุดของผู้แต่งจากในท้ายเล่มมาเสริม ความชอบประมาณค่าเฉลี่ยหรือต่ำกว่าค่ะ แบบว่าอ่านได้แต่ไม่ประทับใจอะไร

สุดท้ายจริงๆ คือสงสัยนิดหน่อยว่าที่ปกดูชุดจะไฮโซแบบในวังไปหน่อย และนางเอกเป็นชาวฮั่นในตระกูลเศรษฐี แปลว่าน่าจะโดนรัดเท้า (แบบว่า จขบ. สยอง) กับสังเกตประวัติการพิมพ์ชุดนี้ที่เป็นมาราธอนปีละเล่ม ด้วยความหวังว่าถ้าเรื่องสุดท้ายออกปีหน้าได้ก็ดีนะคะ ^_^

เจ้าสุราร่ำรัก
บ้านตระกูลเจียงทำกิจการร้านสุราสมคะนึงที่มีสุราบุปผาแดงเป็นสินค้าเด่น ผู้นำคือคุณชายใหญ่ เจ้าสุรา เจียงซื่อยง ที่เลื่องลือทั้งความสามารถ พระเดช และพระคุณ ดูแลลูกน้องอย่างดี แต่ถ้าทรยศก็โดนหนักยิ่ง ส่วนน้องชายอีกสองคน คือ เจียงซื่อไหว และ เจียงซื่อก่วง อายุน้อยกว่ามาก และเพิ่งรุ่นหนุ่ม แลยไม่ได้มีบทบาทอะไร เมื่อตระกูลเจียงประกาศรับสาวใช้ใหม่ ก็มีคนมาสมัครมากมาย โดยมักหวังเป็นสาวใช้ส่วนตัวของคุณชายรองๆ เพื่อให้มีโอกาสเลื่อนเป็นอนุ

ตู้จื่อเวย มีน้องเล็กๆ สองคน พ่อเป็นเจ้าของร้านสุราเล็กๆ เมื่อแม่ตาย พ่อ (อนุอยู่หลายคน) ก็แต่งแม่เลี้ยง เยี่ยหงอิง ที่ก้าวเข้ามากุมอำนาจเบ็ดเสร็จในบ้าน และบีบบังคับให้ตู้จื่อเวยไปขโมยตำราหมักสุราของร้านสุราสมคะนึง โดยจัดการให้ตู้จื่อเวยไปขายตัวเป็นสาวใช้ ตู้จื่อเวยก็อุตส่าห์ผ่านเข้าเป็นหนึ่งในสามสาวใช้ใหม่ที่การคัดเลือกยากยังกับเลือกนางกำนัล จนไปเป็นที่ต้องตาของคุณชายใหญ่เพราะความสามารถในการแยกแยะสุราจากกลิ่นที่ยอดเยี่ยม

เจียงซื่อยงใช้เวลานิดเดียวก็สืบพื้นเพและจุดประสงค์ของตู้จื่อเวยได้ คราวนี้ก็ถึงบทลงโทษผู้ปองร้ายละ หนล่าสุดผู้รับใช้ที่พยายามขโมยตำราโดนตัดมือ แต่สำหรับสาวน้อยคนนี้ คุณชายกลับทำไม่ลง เลย (ใช้พล๊อตสากล) จับมาเป็นนางบำเรอ ...

เรื่องนี้ถึงโครงจะไม่มีอะไรเลย แต่ จขบ. รู้สึกประทับใจในความเรียบง่าย แถมมีเรื่องสุราแบบต่างๆ ที่เป็นเสน่ห์พิเศษ นางเอกความจริงเข้มแข็งแต่ใส่หนังแกะนอบน้อมตลอดเวลา แต่เมื่อโดนมอมเหล้าก็กลายร่าง ^_^ ตามด้วยฉากฮาแบบต่างๆ (โดยเฉพาะมุกทะลึ่งหน่อยๆ เรื่องติดเรทนะคะ) ส่วนพระเอกก็ดี แต่ไม่มีอะไรเด่นมากเป็นพิเศษ

ที่มา
[1] จั้นชิง (กระต่ายแพรไหม แปล). นาวาหัวใจ. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 186 หน้า, 2554.
[3] ต่งนี (กุ้งแก้ว แปล). ทอรักปักใจ. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 208 หน้า, 2556.
[4] โม่เหยียน (พริกหอม แปล). เจ้าสุราร่ำรัก. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 196 หน้า, 2555.