แค่เหนื่อย...
แอบอู้การอัปบล็อคไปเสียหลายวันหนึ่งในสาเหตุหลัก ก็คือ องค์การโทรศัพท์มันสุดยอดของความเฮงซวยมั่กๆๆต่อเข้าไปเถอะ ต่อติด แต่เล่นเนตไม่ได้หรือบางทีเล่นได้ห้านาทีแล้วก็หลุดไปเลยหรือไม่ ต่อติดแล้ว แต่ดันขึ้นมาว่า error โคตรเกลียดคำนี้เลย หรือไม่ก็เล่นไป แล้วก็จุดธูปไปขอให้ลงนิยายเสร็จก่อนนะ แล้วค่อย สัญญาณหายเพราะมันหายแต่ละที เล่นเอายี่สิบนาที ถึงครึ่งชั่วโมงแล้วสัญญาณก็กลับมา เหมือนมันไปเที่ยวนะ พอนึกได้ว่าทำงานอยู่ก็ค่อยมา เวรไหมล่ะส่วนอีกหนึ่งในสาเหตุอู้ ก็คือ พักนี้ขี้เกียจตัวเป็นขน(กรั่กๆๆ) มาจากสาเหตุด้านบนด้วยและอีกอย่าง มีเพื่อนของเพื่อน มาเที่ยวโดยตัวเอง โดนไอ้เพื่อนเวร ขอร้องว่าให้ช่วยไปทำหน้าที่ไกด์แทนให้หน่อย เด้วมารับช่วงต่อตอนบ่าย (วันอาทิตย์) แล้วมันก็เบี้ยวสุดท้าย วันจันทร์ที่พวกพี่ ๆ เค้ากลับ ตรูก็ยังไปเป็นไกด์อยู่ เนื่องจากไอ้เพื่อนที่ว่า มันลางานไม่ได้ แล้วมันก็โยนภาระโครมมาให้แต่มันก็มีข้อดีนะ เพราะได้รู้จักคนเพิ่มขึ้นอีกตั้งสี่คนแน่ะ อื่มม ที่สำคัญ ได้เข้าไปที่วิวล่าเขาแผงม้าแล้วสวยโคตรๆๆ จะบอกไอซ์ว่า มาฮันนิมูนได้เลยเก็บรายละเอียดมาแล้ว เฮ้อออออแม่หนีไป กทม ทิ้งเราไว้คนเดียวหนึ่งอาทิตย์พร้อมงานทาสีบ้านใหม่ แล้วตรูคนเดียวจะเสร็จไหมเฮ้ออออออ อ้อ.... ลืมเล่าว่า เมื่อวันก่อน เจอไอ้คนนั้นคนที่เราไม่น่าฝันถึง พ่อเจ้าประคุณ รีบเปิดประตูรถลงมาทักทาย แล้วถามว่า ตรูมากะใครแหม ตรูไม่ย้อนถามไปว่า แล้วเธอมากะใครก็ดีถมแระเวงกำจริง ๆๆๆ แต่ก็นะ เห็นสภาพความโทรม และข่าวไม่ค่อยดี ของเค้าแล้วก็โหสิ ...ป่ายนอนดีกว่า พรุ่งนี้ทาสีต่ออีกอ่ะนัทปล.คิดถึงคนมาเยี่ยมทุกคน แต่ไม่อาจไปเยี่ยมคืนได้เพราะเนต เป็นอย่างที่ว่า เฮ้อออ เมื่อไร ประเทศไทยจะพัฒนาได้ใช้เนตฟรีเหมือนเมืองนอกบ้างหว่า (ก็รอต่อไป)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed 
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
)
