Bloggang.com : เปียร์รุส : ~ เซ็ง ๆ ~

~ เซ็ง ๆ ~

วันนี้ มันน่าจะเป็นวันที่ดีนะ ถ้าไม่มีเรื่องบางอย่างมากวนใจ
ให้หัวใจมันร้อนกว่าอากาศ

น่าแปลกที่คนบางคนเปลี่ยนแปลงเร็วยิ่งกว่าอณุหภูมิของอากาศ

ธรรมชาติของคน เต็มไปด้วยความอิจฉา หรือยังไงนะ บางคนก็เก็บมันไว้ได้อย่างมิดชิด
ในขณะที่บางคน แสดงมันออกมาอย่างน่าเกลียด

เราเองก็ตอบไม่ได้หรอกว่า ถ้าอยู่ในสถานะการณ์เดียวกับ
ที่แม่เราเจอ เราจะใจเย็นได้เหมือนเขาหรือเปล่า

แต่ที่รู้ เราคงใจเย็นไม่พอ ถึงแม้ว่าคน ๆ นั้นจะเป็นญาติโกโหติกา ก็ตามที เราคงไม่รักษามารยาทถึงขนาดให้เขามาเอาเปรียบหรือ พูดจากระแทกแดกดัน หรอก

คนบางคนที่เราคิดว่าดี แต่จริง ๆ แล้วพอถึงเวลามันอาจ
จะไม่ได้ดีจริงอย่างที่เราคิดก็ได้ แต่ในขณะเดียวกัน มันก็จะแสดงธาตุแท้ออกมาทางสีหน้าและอารมณ์ รวมถึงแววตา

คนไม่เหมือนกัน และแต่ละคนก็ถูกเลี้ยงมาในคนละแบบกัน รวมถึงสังคม และคนรอบข้าง เพราะฉะนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่คนที่เราคิดว่าดี แท้จริงแล้วมันไม่ได้ดีอย่างที่คิด พอถึงเวลา ธาตุแท้แห่งการเห็นแก่ตัวมันก็แสดงออกมาทั้งนั้น

บ้านเราไม่ได้ชอบเอาเปรียบใคร ไม่ชอบเลี้ยงคนไว้หลอกใช้ให้ทำโน่นทำนี่ให้ จะผิดอะไร ถ้าเราจะจ้างเขาด้วยเงินที่หามาได้ แต่ก็น่าแปลกที่มีคนบ้างคนไม่พอใจ

ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมฟ่ะ เงินก็เงินบ้านตรู แล้วมันไปหนักกะบาล บ้านใครไม่ทราบ ถึงได้เดือนเนื้อร้อนใจกันขนาดนั้น อยู่กันดี ๆ ไม่ชอบหรือไงฟ่ะ...

บอกตรง ๆ นะ ว่าถ้าวันนี้เป็นตัวเราเองไม่ใช่แม่ เราคงเอาแหลกราญกันไปข้างหนึ่ง อากาศก็ร้อนอย่างที่บอกเมื่อวาน แล้วเลือดในกายเรามันก็ร้อนได้ที่ พร้อมที่จะมีเรื่องได้ในตลอดเวลา

ตอนนี้ถึงพยายามอย่างที่สุดที่จะนับหนึ่งให้ครบถึงร้อย
พยายามจะเข้าใจทุกคน และพยายามใจเย็นอย่างที่สุด
แต่ดูท่าทางคงทำได้ไม่นาน คนอย่างเราใจเย็นไม่เป็น
เราก็รู้ดี แม่เลยไม่ค่อยอยากให้รู้อะไรเท่าไร
แต่ถ้าแม่บอกออกมาก็แสดงว่าแม่ทนไม่ได้ก็เท่านั้น

เราไม่ใช่คนรักแม่มากมาย แต่ในบางกรณี แม่ของเรา ๆ ก็ไม่ต้องการให้คนอื่นมาแตะต้อง กระทบกระเทียบ เพราะไอ้ที่พูดมานั้น เป็นสิทธิของลูก ของคนในครอบครัวที่ประกอบด้วย พ่อแม่ เราและน้องที่สามารถทำได้

ใครดีมาก็ดีตอบ ใครร้ายมา เราจะร้ายกลับคืนเป็นหลายร้อยเท่า แต่โกรธไม่นาน แต่จะจดจำไว้แสนนาน แต่อย่าเปิดโอกาสเท่านั้น มีโอกาสเมื่อไรก็จบเมื่อนั้น

เหมือนสุภาษิต ที่บอกไว้ว่า

ความพยาบาทเป็นของหวาน

โอเคเลยมันใช่สำหรับเรา เราถึงพยามเหลือเกินที่จะไม่โกรธใครจนถึงขั้นนี้

แค่นี้ดีกว่า ก่อนที่จะหมดอารมณ์เขียนงานต่อเพราะเรื่องไร้สาระของคนไร้สาระหลายคน

ปล. อ่านไม่รู้เรื่องก็ผ่านไป แค่อยากระบายมันออกมา และก็ไม่ต้องคอมเมนท์ในเรื่องนี้ด้วย ส่วนข้างล่างต่อไป เชิญคอมเม้นท์กันตามสบาย

เปลี่ยนโหมดดีกว่า...

วันนี้รับงานมาสองงาน เรือ่งสั้น 30-35 หน้า เอสี่
หัวข้อ เรื่องสันวันฝนโปรย
กำหนดส่ง ปลาย พค. นี้

อีกงานคือ เรื่องสั้น 20-25 หน้าเอสี่
หัวข้อ ด้วยความทรงจำแห่งรัก (หรือเปล่าหว้า)
กำหนดส่ง ปลาย มิย.

ไอ้อันแรกนี่มันจวนเจียนขาดใจเต็มที เพราะไอ้ที่ค้าง ๆ อยู่มันก็เยอะจนหมดแรงที่จะทำ

แถมยังรับงานแนววิทฯ มาอีก เรื่องอีกเพียงเรื่องเดียวก็จะปิดให้เขาแล้ว ดีนะที่งาน เขียนเกี่ยวกับหนังสือที่ชอบ ลงนิตยสาร หยุดไปก่อน โชคดีไป ไม่งั้น ตายแน่ ๆ

สงสัยว่า พักนี้คงต้องหยุดอ่านหนังสือแล้วเขียนงานสะสางให้เรียบร้อยก่อน เพราะว่าจวนได้กำหนดส่งงานให้
ทาง สนพ. อีกแล้ว ก่อนจะโดนทวง 555

วันนี้ ไปงานศาลเจ้าพ่อมา เค้าเปิดประมูล สินค้าด้วยล่ะ
แต่นั่นไม่ใช่ส่วนที่ดีที่สุดของงานสำหรับเรา
แต่ส่วนที่ดีที่สุด ก็คือ ได้นั่งดุพุ ที่จุดขึ้นไปสว่างอยู่บนฟาก
ฟ้าเกือบ ยี่สิบนัด ระยะใกล้ด้วย นานแล้วที่ไม่ได้เห็นพุใกล้อย่างนี้

ไปนอกก่อนดีกว่า พรุ่งนี้มีฉีดยาองุ่นด้วย

ราตรีสวัสดิ์ครับผม

เจ้านัท
โหดม อารมณ์ไม่จอย

Create Date : 03 พฤษภาคม 2549

Last Update : 3 พฤษภาคม 2549 23:42:20 น.

1 comments

Counter : 505 Pageviews.

อ๊...จะ"ไปนอก"ซะละน้องเรา ไปนอกเกี่ยวอะไรกะฉีดยาองุ่นว่ะ

ค่อยๆทำไปอย่าเครียด ฉันยังไม่เครียดเลยอะนะ เดี๋ยวไมเกรนกำเริบหรอก

โดย: พยาบาลเกเร

วันที่: 4 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:27:39 น.