Group Blog
 
<<
กันยายน 2555
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
12 กันยายน 2555
 
All Blogs
 

เค้กก้อนนี้ชื่อ "วังน้ำเขียว"

มาจนถึงวันนี้ ผ่านไปแล้วปีกว่า
กับวิกฤตการณ์วังน้ำเขียว...
ซึ่งมาจนถึงวันนี้ไม่ได้มีอะไรดีขึ้น
หรือแตกต่างกับตอนที่เกิดเรื่องเลยสักนิด

หากเป็นคนที่ติดตามข่าวคราว เบื้องลึก เบื้องหลัง
คงจะรู้ดีว่าตอนนี้ เรื่องราวมันลุกลามใหญ่โต
จากการทะเลาะกัน ไม่ถูกกัน
และเหยียบตีนซึ่งกันและกัน ของคนไม่กี่คน
เลยกลายเป็นช่องว่างให้บางคนภายนอกมองเห็น
คนที่จ้องวังน้ำเขียวเตรียมตัวเล็งเป้ามาที่นี่
มาได้จังหวะ คน ๆ นั้นก็ยิงเข้ามา...
ยิงเข้ามาจริง ๆ ...ยิงแบบแม่น ๆ เข้าเต็มกลางหลัง
ไม่มีใครได้ตั้งตัว...จากเรื่องของคนไม่กี่คน
ตอนนี้กลายเป็นเรื่องของคนเยอะแยะมากมายเต็มไปหมด

วังน้ำเขียว สถานที่ ๆ ใกล้ กรุงเทพฯ 
อากาศดี มีหมอก ...
((((น้าที่ทำงานด้วยกันบอกว่าที่ไหนมีหมอกที่นั่นอันตราย5555))))

วันนี้ "วังน้ำเขียว" 
กลายเป็นก้อนเค้กก้อนใหญ่ที่ใคร ๆ ต่างพากัน
ช่วงชิงผลประโยชน์กันทั่วหน้า
ไม่ว่าจะเป็นข้าราชการ"บางคน"ที่โยกย้ายเข้ามา หรือย้ายออกไป
ล้วนมีเรื่องของผลประโยชน์มาเกี่ยวข้อง
เปรียบเปรยง่าย ๆ ว่า ถ้ามาแบบคนมีตังค์
ก็กลับไปแบบราชา...(มันยิ่งกว่าคนมีตังค์อีกนะนั่น)

ข้าราชการที่ย้ายเข้ามาล้วนแต่ห่วง "ตำแหน่ง" หน้าที่ของตัวเอง
ไอ้จะหาที่ ห่วงชาวบ้านด้วยความจริงจัง จริงใจคงหายากหน่อย
เพราะมันมีคำว่า "ผลประโยชน์ร่วม" อุดทางอยู่
ถึงอยากจะช่วย แต่พอเจอคำนี้ เจอนักการเมืองท้องถิ่นกล่อม
ก็รายไหนรายนั้นทุกราย...

คนที่ตายก็คือ "ชาวบ้าน และ คนทำมาหากิน"
ยิ่งชาวบ้านที่ไม่ได้รับข่าวสาร หรือไม่ได้ติดตามสถานการณ์
พอมีคณะไหนต่อคณะไหนมาก็พากันตั้งความหวัง
ต่างคิดว่า ทุกอย่างจะจบ ทุกคณะ ทุกท่านที่มา จะทำให้สถานการณ์
กลืนไม่เข้า คายไม่ออก ของที่นี่หายไป
แต่เปล่า...มันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
มันเหมือนเดิมตลอดมาและอาจตลอดไป...

ไม่ใช่ว่ามาพวกคณะที่มามาแล้วไม่ได้ประโยชน์ 
แต่สาเหตุเป็นเพราะคนที่นี่ต่างพากันตั้งความหวัง...
ไม่คิดดิ้นรน "ช่วยเหลือตัวเอง"
((((ไอ้คนที่โดนจับก็รอให้ช่วย ส่วนคนที่ไม่โดนก็คิดว่าไม่ใช่เรื่องของกรู ที่สุดแล้วแล้วกรูที่ว่าแทบจะหากินไม่ได้ เพราะขายอะไรไม่ออก งานก็ไม่มีทำในพื้นที่ เออกรูก็คิดว่าเรื่องของมิงเหมือนกัน...ส่วนผู้นำบางคนก็มัวแต่ คิดว่าชาวบ้านตัวเองไม่เืดือดร้อน...อุทยานจับแต่คนกรุงเทพกับผู้ประกอบการ...แล้วกรูถามคำ ที่เมิงรับเค้าเข้ามาในหมู่บ้านมันไม่ใช่ลูกบ้านเมิงใช่ไหม...))))

คนพวกนี้มัวแต่หวังว่าคนใหญ่คนโตจะช่วย ข้าราชการจะช่วย
แต่ท่านรู้บ้างหรือเปล่า...ว่าคนพวกนี้
....เค้าก็ห่วงบั้ง ห่วงตำแหน่ง ห่วงเก้าอี้
ห่วงผลประโยชน์ และเชื่อนาย ของนาย ของนายเค้ายิ่งกว่าอะไร...

จะทำอะไรที ก็มีคำพูดหลุดจากปากท่านว่า
"เดี๋ยวจะถูกย้าย"
((((ถ้าใครคิดได้ก็จะพูดว่า ย้ายก็ย้ายไปดิ จะย้ายตอนนี้หรือตอนไหนก็ต้องย้าย
อยู่ดี...ส่วนไอ้คนที่นี่มันก็ยังอยู่ที่นี่ใช่ไหม..ถ้ามาแล้วหวังแต่ผลประโยชน์
ห่วงตัวเอง จะโดนย้าย หรือจะย้ายตามวาระไปมันก็ไม่แปลกหรอก))))

ไม่มีใครช่วยพวกท่านได้ตราบใดที่ท่านยังคงนั่งรอสิ่งทีเรียกว่า "ความหวัง"
นักการเมืองท้องถิ่น ก็ได้จังหวะ ...
มองเห็นช่องทางในการทำประโยชน์จากสถานการณ์นี้
มีเงื่อนไง กับ ใครบางคนที่ใส่แว่นชอบทำหน้าตาย
...แอบทำอะไรกัน พวกท่านก็ไม่รู้
มัวแต่ยกมือไหว้ หวังให้เค้าช่วย...
ใช่เค้าก็ช่วยนะ...แต่ช่วยให้ผลประโยชน์เข้าตัวเองนะ ไม่ใด้ช่วยท่าน

สิ่งที่เค้าดิ้นรน ก็เพื่อผลประโยชน์ตัวเอง
หน้าฉากกับหลังฉากมันไม่เหมือนกัน ...
สถานการณ์มันอึ้มครึ้นจนแทบบ้า...กันคนพวกนี้
จะขยับอะไรก็ขยับไม่ได้ ...เหอะๆๆๆ
ใครจะสร้างจะทุบอะไร ก็ไม่มีใครทำได้ ยกเว้นคน ๆ นี้
ทำไมยังคงทำอะไรได้ในพื้นที่...น่าแปลกไหม..
ที่ ๆ เขาขายให้คนใหญ่คนโต ก็ยังสร้างโน้นสร้างนี่ได้
ไม่เห็นอุทยานฯที่อยู่ใกล้กันแค่เอื้อมยังไม่สามารถทำอะไรได้เลย
น่าแปลกเนอะ...(หรือใครคิดว่าไม่แปลก)

ณ วันนี้ สถานการณ์อุทยาน สงบลงนิดหนึ่ง 
(ไม่ได้หมายความว่ามันจบ มันไปดังตรงอื่นแล้วเดี๋ยวมันก็จะวกกลับมาหาวังน้ำเขียวอีก)
แต่สถานการณ์ สปก. กลับเริ่มปะทุ...
คนที่ยังไม่รู้เรื่อง สปก. ก็เฮกัน...รับสปก.
รู้บ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้ว่า การรับ สปก. 4-01ช
ตอนนี้จะทำให้พวกท่าน ๆ ทั้งหลายหมดสิทธิ์รับสิทธิ์
ในเรื่องธนาคารที่ดินที่รัฐบาลมีมติ ครม. อนุมัติออกมาพร้อม งบประมาณ
วังน้ำเขียวจะไม่มีสิทธิ์ได้รับเรื่องธนาคารที่ดิน...

ไอ้เรื่องเก่า...
อุทยานฯ ก็ยังแก้ไขไม่ได้ ไม่จบ (มันยังแก้ไม่ได้เลย)
นายอำเภอฯ ท่านก็อุตส่าห์หวังดีกับคนที่นี่ (คือกรูประชด)
จับเอา สปก. มาลงพื้นที่ ทำ เป็น สปก. 4-01 ช
ท่าน ๆ ที่สนิทกับเจ้าหน้าที่สปก. ลองไปถามเค้าดูสิ
ว่าถ้าเป็นที่ดินของเจ้าหน้าที่เอง 
เค้าจะรับไหม ...ตัวนี้ สปก 4-01 ช
รับลองเลยว่า คำตอบที่ได้กลับมาจะทำให้ท่านสะอึก
 ..และอาจกินไม่ได้นอนไม่หลับไปอีกหลายวัน

ผู้นำที่นี่โครตแย่...
คุยกันบนโต๊ะประชุม ว่า จะไม่มีใครรับ...ด้วยเหตุผลอย่างนั้นอย่างนี้
(เค้าเถียงกันเองนะ เรานั่งฟัง)
โดยเฉพาะกำนันบางคนเจ้าของพื้นที่ ปากดีมาก บนโต๊ะประชุม
ยืนยันว่าไม่รับเด็ดขาด เดี๋ยวจะไปคุยกับนายอำเภอเอง สุดท้ายเป็นไง
ไม่มีปาก เงียบกริบ เหมือนถูกติดกาว

ก็ดีหากในอนาคตข้างหน้า...ธนาคารที่ลงพื้นที่วังน้ำเขียวไม่ได้
ก็สังวรณ์ไว้เถิดว่า....ผู้นำของพวกท่านเป็นคนเลือกเอง
จะมาบอกว่าไม่รับวันนี้จะไปรับเมื่อไหร่...
ตรูผู้มีความรู้น้อย จะขอบอกว่า
เมิงไม่รับวันนี้ เมิงไปรับวันหน้าก็ยังไม่สาย
นาทีพอรับไป...ใช่ไอ้พวกถูกสั่งสิ้นสิทธิ์ ไม่ได้อยู่ในวาระ
แต่พวกนี้ไม่ต้องรอมติที่ประชุม หรือ ให้พวกท่านรับรองหรอก
พวกนี้มีวาระ....ของพวกเค้าอยู่แล้ว
พวกท่านเป็นแค่แรงผลักดัน และเป็นข้ออ้างให้ สปก.เท่านั้นแหละ...
ถ้าวันข้างหน้า 22 รายถูกสั่งสิ้นสิทธิ์จริง ๆ พวกท่านนั่นแหละ
เป็นเหตุผลหนึ่งที่อยู่ในพันเหตุผล...ของคำสั่งเหล่านี้

วกกลับมาหาสถานการณ์ตัวเอง...อุทยาน
อยู่ในสถานการณ์ที่เรียกว่า "รอ" 
เป็นสถานการณ์ที่แย่ที่สุดแล้วก็ว่าได้...
เฮ้อ....เซ็งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง




 

Create Date : 12 กันยายน 2555
0 comments
Last Update : 12 กันยายน 2555 11:24:54 น.
Counter : 4165 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


เปียร์รุส
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




In Rememberกองความทกข์ทับถมกองพะเนินเหมือนกองหิมะขาวโพลนตรงหน้าแต่..มันจะแตกต่างกันตรงที่ เมื่ออากาศเริ่มอบอุ่นขึ้น กองหิมะก็จะละลายกลายเป็นน้ำไป...แต่ความทุกข์ที่เกาะกุมแนบแน่นอยู่ชิดติดเนื้อใจนั้น...วันใดถึงจะหายเจ็บปวดและ...ทรมานเสียที



:::คำเตือน:::ขอสงวนสิทธิ์ใด ๆ ตามกฎหมาย ในการทำคัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดของนิยาย เรื่องสั้น ในบล็อคแห่งนี้ โดยไม่ได้รับอนุญาต และ หากผู้ใดกระทำการคัดลอกหรือนำไปโพสในเวปอื่น ๆ หรือบล็อค โดยมิได้รับอนุญาตมีโทษปรับตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือ หากนำเรื่องไปเสนอต่อสำนักพิมพ์ ถือเป็นการเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือนถึง 4 ปี หรือปรับตั้งแต่ 100,000 บาท ถึง 800,000 บาทหรือทั้งจำทั้งปรับ ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ.กฏหมายลิขสิทธิ์

:::แจ้งข่าว:::
10 ส.ค. 57 อัปฯ นิยาย

เรื่อง : ตราบเวลามิอาจกั้นรัก บทที่ 1

สวัสดีค่ะ หล้งจากห่างหายไปนานมากกกับ การเขียนนิยายในบล็อค พยายามเจียดเวลามาจัดการงานค้างในไหดองค่ะเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ คนไหนยังคงจำกันได้และแวะเวียนมาอ่าน ลงคอมเม้นให้ด้วยนะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจล่วงหน้าค่า... ^_^

ขอบคุณค่ะ
นัท
เปียรุส / ปรานต์ปัณฑ์
วังน้ำเขียว โคราชค่ะ




:::บอกเล่า::: ห้องที่งดการให้กุญแจ คือ

ฝากฟ้าถามดาวถึงข่าวคราวความรัก

เกลียวใจใยรัก (หัวใจที่ปลายฝัน)

ก็แค่ใครคนหนึ่งซึ่งคิดถึงเธอ

ทะเลทรายลายดาว

เรื่องสั้นขนาดยาว Season Of Love

เรื่องสั้นขนาดยาว Project Love & Kiss

ริ้วทรายใต้ตะวัน

เรื่องสั้นขนาดยาว Silver Fall's รสรักกรุ่นหัวใจ

หัวใจเพื่อรักความรักเพื่อลืม

มหรรณพแสงจันทร์

นิยายที่อยู่ในห้องที่ใส่กุญแจหาอ่านได้ตามร้านหนังสือนะคะ

ขอบคุณค่ะ

นัท...เปียรุส /ปัณณธร


รวมผลงานของเปียรุส , ปรานต์ปัณฑ์

ผลงานเดี่ยว



รวมเล่มกับนักเขียนท่านอื่น



Season Of Love

โดย ปัณณธร (เปียร์รุส)



Friends' blogs
[Add เปียร์รุส's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.