Bloggang.com : เปียร์รุส : สามนาที สี่อารมณ์....

สามนาที สี่อารมณ์....

อาทิตย์ที่ผ่านมา และตอนนี้เป็นอาทิตย์ที่เป็นแบบนั้นจริงๆ สาเหตุเกิดจากหลายอย่างแต่ที่แน่ๆ อารมณ์ไม่นิ่ง เขียนนิยายไม่ออก
หงุดหงิด โมโห และวีนแตก กับเพื่อนสาวบางคนในเกือบทุกวันตอนห้าโมงเย็น เพราะคอมเม้นท์บางคอมเม้นท์ ที่รู้สึกว่ามันเป็นแค่คำพูด ไร้ความจริงใจ

เรื่องเครียดหลักยังไม่ได้รับการแก้ไข ก็เครียดเป็นปกติอยู่แล้ว
แต่ไอ้เรื่องเครียดรองนี่ดิ มันไม่น่าจะมาเครียดก็ดันเครียด
อย่างที่ขึ้นสแตนตัส เมื่อวาน เรื่อง "คนบางคน"

จริง ๆ มันต้องเป็น "เพื่อนบางคน" มากกว่า และถ้าจะย้ำให้ชัด มันต้องการเป็น "เพื่อนสนิทบางคน" ทำเนียน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เดินกลับเข้ามาเนียนในชีวิตเครียด ๆ ของตรูอีกครั้ง ซึ่งบอกตรง ๆ ว่าอย่าเลย เพราะตอนนี้คำว่าเพื่อนสนิท มันหมดไปเหลือแค่คำว่าคนรู้จักก็เท่านั้น...

มันไม่มีอะไรหรอก ก็แค่ยอมรับกับตัวเอง หรือให้เพื่อนสาวสองสามคนที่รู้เรื่องนี้ประมาณว่าเป็นคนใจแคบ ยืดอกรับว่าเป็นเช่นนั้น... และก็บอกกับเพื่อนสาวไปด้วยว่า กับคน ๆ นี้ เท่านั้นที่ทำให้เป็นแบบนี้ได้ เพราะ...

มันเจ็บว่ะ...

จริง ๆ น่าจะเลิกเจ็บเลิกรู้สึกอะไรกับมันไปนานแล้ว แต่พอมันเวียนกลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง กรูก็ยังเจ็บอยู่ดี

แต่ก่อนกินเที่ยวกันอยู่สองสามคน พอเริ่มมีแฟน กรูรู้สึกว่าตัวเองเป็นไม้กันหมา และพอมีแฟนเรียบร้อย กรูกลายเป็นส่วนเกิน และถูกถีบหัวส่งอย่างไม่ใยดี อย่างดีก็กริ๊งกร๊างมาบอกว่าเที่ยวที่นั่นที่นี่ มีความสุข แฮปปี้ ทั้งที่แต่ก่อนก็ไปด้วยกัน
เอาใจกรูไปใส่ใจมึงบ้างหรือเปล่าว่ารู้สึกยังไง ...เออก็ได้กรูน้อยใจ (แต่ตอนนี้มันหมดไปแล้ว) ไม่ต้องโทรมาบอกเลยยังดีกว่า...

กรูเข้าใจนะ..ว่าเป็นธรรมดาของสัตว์โลกที่ต้องมีคู่ สัจจะธรรมข้อนี้มันเป็นเรื่องธรรมดา ...แต่เวลาสัตว์โลกมีคู่มันก็มีระยะเวลาของมันถูกป่ะ พอหมดระยะเวลามันก็กลับเข้าฝูง

คนก็น่าจะเหมือนกันใช่ไหม... เพราะกรูก็มีเพื่อนหลายคนที่มีแฟน แต่ก็ไม่เห็นมีใครเป็นแบบนี้...หรือกรูเข้าใจผิด ว่ามีแฟนแล้วเพื่อนไม่สำคัญ ไม่จำเป็นกับชีวิต มีกันสองคนขึ้นจรวดไปโลกพระจันทร์ฮันนิมูนกันให้มวนชื่น แต่พอมีทุกข์แล้วคิดถึงเพื่อนคนนี้ได้ ...

ถ้าเป็นแบบนั้น กรูไม่ใช่ควาย...นี่ที่จะต้องอดทนยืนรอเพื่อนแบบมึง...
และกรูก็ไม่ใช่หมา..ที่ต้องรักเจ้าของ เพราะมึงไม่ใช่เจ้าของกรู

กรูรักมึงใช่...มึงเป็นเพื่อนกรู
กรูแคร์มึงก็ใช่อีก...เพราะมึงเป็นเพื่อนที่กรูรัก
มึงมีความสุขกรูก็สุขด้วย... แต่ไม่ใช่การทิ้งกันไปแบบนี้ กรูรับไม่ได้ว่ะ...
นานกี่เดือน กี่ปีแล้วที่มึงไม่เคยคิดถึงกรู จะทิ้งกันไปสามเดือนหกเดือนกรูรับได้ แต่ไม่ใช่เป็นปี แล้วพึ่งนึกได้ว่า เออมีเพื่อนคนนี้อยู่

สำหรับกรูจากอาการไม่เข้าใจ กลายเป็นงอน กลายเป็นน้อยใจ กลายเป็นเสียใจ และสุดท้ายมัน "ชาชิน" เพราะคิดได้แล้วว่ากรูไม่มีความหมายสำหรับมึง เหมือนที่มึงมีความสำคัญสำหรับกรูไง...

คำว่า "เพื่อน" ถ้าไม่มีความหมายโดยรวมว่า ทุกข์ สุข เหงา หัวเราะ รัก ห่วงใย รู้ได้ทุกเรื่องมากกว่าแฟนแล้วล่ะ ก็ไม่ต้องเป็น เป็นแค่คน "รู้จัก" ธรรมดาดีกว่าไหม

กรูว่าชีวิตกรูสุขสงบกับเพื่อนคนอื่น ๆ มานานจนลืมเรื่องมึงไปแล้ว แต่สุดท้ายกรูก็ไม่วายต้องวีนแตกอยู่ดี...

กรูอ่ะ...เข้าใจนะที่มึงมีแฟน
แต่...มึงอ่ะ...
เข้าใจไหมว่า กรูไม่เข้าใจว่า คนมีแฟนแล้วมันต้องทิ้งเพื่อนไปเลยหรือไง...

กรูจะต้องเจ็บซ้ำเจ็บซากกะมึงไปอีกเท่าไหร่...มาถึงตอนนี้กรูก็ยังเจ็บทุกทีเวลามึงเวียนเข้ามาในชีวิตของกรู แล้วทำเหมือนเมื่อก่อน แต่กรูสัมผัสไม่ได้ถึงความจริงใจเลยว่ะ...บอกตรงๆ

และบอกตรง ๆ ว่ากรูเกลียดตัวเองขึ้นทุกครั้งที่มึงทำเป็นไม่เคยทิ้งกรู...
ทำเหมือนว่าระหว่างมึงกะกูไม่มีอะไรเกิดขึ้น ...มึงอาจจะรู้สึกแบบนั้น แต่กรูเปล่าโว้ยยยย...กรูรู้สึกมากกว่านั้น กรูเสียใจ เจ็บใจ และเจ็บใจ....

ถ้าจะให้ดีถ้าคิดจะเป็นเพื่อนกันต่อไป กรูขอความจริงใจ เพราะความจริงใจอาจซื้อใจกรูกลับได้..แต่ดูท่ามันจะยากเกินไปสำหรับมึงหรือเปล่าก็ไม่รู้ หรือถ้าอยากจะเป็นแค่คนรู้จัก ก็ช่วยหยุดวุ่นวายกะกรู และทำเนียนว่าเรายังสนิดดดดด สนิทกันเหมือนเดิมสักทีได้ไหม...

กรูเหนื่อยพอแล้ว...และก็ก็ไม่อยากเจ็บซ้ำซาก กรูสงสารเพื่อนสาวสองคนที่เวลากรูวีนเรือ่งมึงทีไรแล้วพวกมันต้องกลายเป็นถังขยะอารมณ์ไปเสียทุกที

สำหรับเพื่อนสาวที่กรูโทรไปวีนใส่
สองสาวที่เป็นถังขยะอารมณ์ให้เมื่อวาน และสี่วันก่อน ขอบใจว่ะ..สำหรับคำแนะนำสุดโต่งที่ต่างกันโครตๆ
แกรู้ป่ะ...ว่าแกสองคน ให้ข้อสันนิฐานที่เหมือนกันเปี๊ยบเลยคือ
หนึ่ง มันไม่รู้ว่ากรูงอน (ซึ่งสรุปว่ากรูเลิกงอนไปชาติหนึ่งแล้ว และกรูก็ประกาศให้โลกรับรู้เมื่อวาน เมื่อคิดต่อยอดจากคำพูดของเพื่อนว่ามันอาจจะคิดว่ากรูงอนก็ได้)

และ
สอง มันรู้ตัวว่าผิด แต่ก็แกล้งเนียนกลับเข้ามา (ซึ่งอันนี้ทำกรูเจ็บกว่า ถ้าเป็นแบบนี้นะโว้ย อย่ามายุ่งกะกรูเลยมันจะดีกว่า ชีวิตกรูพักนี้วุ่นวายอยู่แล้ว)

ขาดกรูไปสักคนมันคงอยู่ได้หรอกมีแฟนแล้วนี่...
ชีวิตกรูขาดมันไปสักคน กรูก็อยู่ได้ กรูก็หาเพื่อนเที่ยวคนใหม่ได้...ไม่เห็นเป็นไร
แต่กรูเจ็บ...ก็แค่นั้น...

อ่ะนะ..คนเราเกิดมาเพื่อรองรับความเจ็บปวด และสักวันมันก็จะผ่านไป กรูเข้าใจกรูยอมรับ..แต่กรูก็ไม่ชอบการเจ็บซ้ำซาก กรูไม่อยากเป็นไม้กันหมา หมดประโยชน์แล้วโยนทิ้งอีก ครั้งเดียวก็เกินพอสำหรับสถานการณ์นี้

สุดท้าย กรูแค่อยากบอกว่า กรูเลิกงอน เลิกเสียใจไปแล้ว และมึงเป็นแค่คนรู้จักที่ลดระดับจากเพื่อนสนิทแล้ว...ถ้าจะสงเคราะห์กรูอีกครั้งหากจำได้ว่าครั้งหนึ่งเราสนิทกันแค่ไหน

ก็ช่วย...เลิกทำให้กรูรู้สึกเจ็บซ้ำซากแบบนี้สักที กรูขอแค่ความจริงใจเหมือนเดิมถ้าทำไม่ได้ ไม่ต้องทำ!!!

เพราะกรูทำใจไปนานแล้ว...อย่าใช้เหตุผลในการเดินกลับมาหาเพื่อนคนนี้ด้วยเหตุผลว่าเป็นเพื่อนกันจากกันไปนานแค่ไหนก็ต่อกันติด

เพราะเหตุผลนั้นใช้ไม่ได้ในกรณีนี้

...เพราะกรูไม่ใช่ควายที่ต้องอดทนเพื่อมึง
...และไม่ใช่หมาที่มีมึงเป็นเจ้าของ

แต่กรูเป็นกรู ...คนที่เป็นเพื่อนมึง ตอนมึงไม่มีใคร เป็นห่วงแคร์ ห่วงในสารพัดเท่าที่เพื่อนคนหนึ่งจะมอบความจริงใจให้อีกคนหนึ่งได้ แต่มาถึงตอนนี้กรูรู้แล้วว่ามันไม่มีประโยชน์ ไม่ว่ามึงจะรู้ หรือมึงจะเนียนกลับมา

น้ำใจที่ใส่ในแก้ว มันแตกไปตั้งนานแล้ว...
กรูคงไม่ต้องอธิบายอะไรอีกใช่หรือเปล่า...

Create Date : 23 ธันวาคม 2553

Last Update : 23 ธันวาคม 2553 19:20:44 น.

3 comments

Counter : 651 Pageviews.

555 ขึ้นบล็อกเลยเหรอ

โดย: พี่ ณ IP: 203.146.6.28 วันที่: 27 ธันวาคม 2553 เวลา:7:02:43 น.

โอ้โฮเพื่อนเรา เก่งมากๆเลย

โดย: อุ๊ IP: 125.25.130.94 วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:16:47:03 น.

แวะมาอ่านจร้าขออนุญาตฝากเว็บไว้ในอ้อมกอดน้อยๆด้วยนะครับ|เข้าชมเว็บ บิ๊กอายขอบคุณครับ

โดย: bigeye (tewtor

) วันที่: 17 เมษายน 2554 เวลา:3:42:01 น.