อย่าหวังพึ่งเหล่ามารพวกพาลผี

อย่าหวังพึ่งเทวดาบูชาพลี

อย่าหวังพึ่งฤทธีแม้มีจริง

๏ อย่าหวังพึ่งผู้อื่นตื่นศรัทธา

อย่าหวังพึ่งเงินตราผีบ้าสิง

อย่าหวังพึ่งผู้ซึ่งให้พึ่งพิง

อย่าหวังพึ่งแต่สิ่งภายนอกตัว

๏ จงหวังพึ่งความรู้จากผู้รู้

จงหวังพึ่งเป็นอยู่รู้ดีชั่ว

จงหวังพึ่งตัวเองไม่เกรงกลัว

จงหวังพึ่งดอกบัวในหัวใจ

๏ จงหวังพึ่งการกระทำรู้นำตน

จงหวังพึ่งการฝึกฝนพึ่งตนได้

จงหวังพึ่งธรรมาธิปไตย

จงหวังพึ่งความไม่ประมาทตน

๏ อย่าถือเทพเทวามานำธรรม

แต่จงถือหลักกรรมนำเหตุผล

ไม่ประมาทพัฒนาปัญญายล

จึงนับว่าเป็นคนพึ่งตนจริงฯ