ทริปนี้ เป็นทริปปลายปี 58 "แพร่ น่าน บ่อเกลือ"
ออกจากเชียงใหม่วันแรกตั้งหลักที่ จ.แพร่ เพื่อสวดมนต์ข้ามปีที่ วัดประธาตุช่อแฮ
วันที่สองไปกางเต็นท์นอนที่ ดอยเสมอดาว
วันที่สามช่วงเช้าแวะเข้าในตัวเมือง เพื่อกราบพระบรมธาตุที่ วัดพระธาตุแช่แห้ง พระอารามหลวง
จากนั้นก็เดินทางต่อไปยัง อ.บ่อเกลือ เพื่อชมบ่อเกลือสินเธาว์แห่งเดียวในโลก
ปัดหมุดที่ ม่อนสายลมโฮมสเตย์ ที่ซุกหัวนอนค่ำคืนที่สาม
ม่อนสายลม โฮมสเตย์ เป็นที่พักน่ารักทำเลดี
มีทั้งบ้านพักเป็นกระต๊อบทรงเอหลังเล็ก ๆ กับที่พักแบบกางเต็นท์
มีห้องน้ำหลายห้องพร้อมเครื่องทำน้ำอุ่น เอาใจคนขี้หนาวแต่อยากสัมผัสอากาศหนาว
เต็นท์หลังเล็ก หลังละ 500 บาท/คืน (สำหรับนอน 2 คน) และ
เต็นท์หลังใหญ่ หลังละ 800 บาท/คืน (สำหรับนอน 4 คน) พร้อมชุดเครื่องนอน หมอน ผ้าห่ม
ราคานี้รวมอาหารเช้าแบบง่าย ๆ ข้าวต้ม ชา กาแฟ
ตอนเช้ามีชาวบ้านแถวนั้น แว๊นมอไซส์เอาน้ำเต้าหู้ ปลาท่องโก๋มาขายด้วย
ส่วนกลางคืนสามารถสั่งอาหารจากร้านค้าชาวบ้านด้านล่างขึ้นมาทานบนที่พักได้ เค้าเอามาส่งให้
เช่น หมูจุ่มเป็นชุดและอุปกรณ์ ราคากันเองแบบชาวบ้านค่ะ
รวบรัดตัดตอนมาดูบรรยากาศตอนเช้ากันเลยค่ะ
เพราะกว่าเราจะเดินทางมาถึงอำเภอบ่อเกลือก็เกือบเย็นย่ำ ไกลจากตัวเมืองเกือบร้อยกิโลเมตร
มาถึงก็จัดการเข้าที่พักที่โทรศัพท์จองแบบฉุกเฉินไว้เลย
บ้านพักเต็ม เลยนอนแบบกางเต็นท์ ซึ่งบ้านเรายังไงก็ได้ กินง่ายอยู่ง่ายอยู่แล้ว
ก็เป็นอีกที่ที่อยากแนะนำค่ะ
เป็นที่พักแบบกินง่ายอยู่ง่าย สะดวกสบายแต่ไม่หรูหรา
บรรยากาศดี วิวทิวทัศน์สวย ราคาน่ารัก
ถ้าเพื่อน ๆ สนใจ สำรองที่พักได้ที่ โทร.081-1112532
ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกและอิ่มท้องกันแล้ว ก็เก็บข้าวของเดินทางต่อ
โปรแกรมวันสุดท้ายของทริปนี้ ไม่มีอะไรมาก
คือไปชม บ่อเกลือสินเธาว์ที่เดียวของโลก กันค่ะ
อันที่จริง บ่อเกลือนี้ใฝ่ฝันอยากจะมาเห็นสักครั้งตั้งนานแล้ว
ปีนี้สมใจเสียที คนใจดียอมขับรถทางไกลพาเที่ยว
มารู้จัก บ่อเกลือ แบบย่อสักนิด..
อำเภอบ่อเกลือ เดิมเรียกว่า เมืองบ่อ
เพราะมีบ่อน้ำเกลือสินเธาว์ถึง 9 บ่อด้วยกัน แต่ปัจจุบันเหลือเพียง 2 บ่อเท่านั้น
ชาวบ้านเค้าเรียกบ่อเหนือกับบ่อใต้ บ้านเราเลือกชมแค่บ่อใต้
กรรมวิธีในการทำเกลือแบบดั้งเดิมก็คือ ตักน้ำเกลือจากบ่อ
แล้วนำมาพักไว้ก่อนจะนำไปต้ม ประมาณ 4-5 ชั่วโมง
จากนั้นนำไม้พายมาตักน้ำเกลือมาใส่ตะกร้าที่แขวนไว้บนกะทะ ให้น้ำเกลือไหล
เหลือแต่เกล็ดเกลือบนตระกร้า ทำแบบนี้เรื่อย ๆ น้ำในกะทะแห้ง
ก็เติมน้ำเกลือที่ตักมาจากบ่อเติม แล้วนำเกลือที่ในตะกร้ามาแพคใส่ถุงขาย
บ้างก็นำมาแปรรูปก่อนจำหน่าย เช่น เกลือสปาขัดผิว เกลือแช่เท้า สบู่ดอกเกลือ เป็นต้น
เกลือสินเธาว์นี้ ไม่มีสารไอโอดีนเหมือนเกลือทะเล
เกลือที่ใช้สำหรับปรุงอาหารนั้น จะเติมสารไอโอดดีนให้ก่อนจำหน่าย
ยังไงใครไปเที่ยวแล้ว ลองสอบถามพ่อค้าแม่ขายแถวนั้นดูนะคะ
เดินชมและชิมเกลือที่บ่อใต้ และซื้อติดไม้ติดมือเป็นของฝากแล้ว
จากนั้นก็เดินชมหมู่บ้าน อ้อยอิ่งจนได้เวลาเดินทางกลับ
ก็ทำเวลาลากยาวต่อจนถึงเชียงใหม่
ทริปนี้ กว่าจะกลับถึงบ้านก็นั่งรถกันจนงอมพระราม
ขอบคุณคนขับรถใจดีที่ขับลากยาวมือเดียว พาเที่ยวบ่อเกลือที่อยากจะมาเห็นตั้งนาน
สมใจเสียที ชอบมากค่ะ เป็นหมู่บ้านที่มีเสน่ห์มากมายเลย
..ปิดทริป ปิดท้ายด้วยภาพนี้ค่ะ..
ร้านขายเครื่องดื่มและของที่ระลึกน่ารักน่าชังที่บ่อเกลือ
..... 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 43 คน [
