“ขวัญ.. ไม่สบายหรือเปล่าคะ" เสมือนว่าคนเอาแต่ได้ ได้แต่เอา เพิ่งจะรู้สึกตัวผู้จัดการสำนักพิมพ์ถามคนรักที่นอนเปลือยเปล่าตาแทบปิดในอ้อมกอดของเธอที่ไร้อาภรณ์เช่นกันคนอ่อนแรงยังหายใจหอบถี่จนอกประเปาะงามยุบหนอพองหนอ

“ขวัญก็ว่าอย่างนั้นไม่รู้ทำไมหมู่นี้เหนื่อยง๊ายง่ายอ่ะค่ะ หรือว่าจะแก่เสียแล้วมั้งคะ" พี่สาวมองหน้าปุเลี่ยนๆของน้องน้อยผมกระเซิงก็อดหัวเราะออกมากับความคิดไม่ได้

“ฮะฮะ..บ้าสิคะ ถ้าขวัญแก่พี่มิเป็นคุณยายแล้วหรือ..พี่ว่า ขวัญของพี่คงโหมงานมากไป พักเสียบ้างก็ได้นะคะคนดี" นั่นสินะ..ดูเหมือนคนพูดจะลืมอะไรไปเวลานี้ควรเป็นเวลาพักของสาวผมยุ่งแต่กลับต้องมาจุ๊กจิ๊กจิกหมอนเพราะคนข้างๆคอยเจ๊าะแจ๊ะมือไม้ปัดป่ายอยู่แต่เรือนร่างของเธอ

“หูย..คิวขวัญยาวปีชนปีเลยอ่ะค่ะไม่นับ sit-com ยังมี event ทั้งcontractกับมิสเตอร์หวงอิ๊ก" ภาษาอังกฤษของขวัญข้าวดีขึ้นผิดหูผิดตาชนิดที่เจ้าตัวก็ไม่คาดคิดมาก่อนเหมือนกันสาวเจ้ายังจดจำภาพตนเองเจื้อยแจ้วท่องคำศัพท์เป็นนกแก้วนกขุนทองกับ tablet ที่ซื้อสาวซื้อให้ได้ดีทุกเมล็ด มีวันนี้เพราะพี่ให้จริงๆ ซึ้งอ่ะ..

“พี่รู้ค่ะว่าขวัญฮอตแต่ก็อย่ารับงานใหม่เพิ่มอีกเลยนะรู้จักปฏิเสธไปบ้างบ้านหลังนี้พี่สร้างก็เพื่อเป็นวิมานดินของเราสองแต่กลายเป็นว่าปล่อยให้เป็นที่พำนักของฝุ่นไรไปเสียนั่น" จริงที่สุด เพราะตั้งแต่ตบแต่งแล้วเสร็จเมื่อเดือนก่อนทั้งไหมเงินและขวัญข้าวแทบจะไม่ได้มีโอกาสได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างที่วาดฝันไว้เลย

“คร้า..ขวัญจะเชื่อพี่ไหมทู๊กอย่าง" สาวผมยุ่งออเซาะคลอเคลียแนบอกของนักเขียนเอาแต่ใจแบบนี้จะไม่ให้หลงได้ยังไง

“ดีมากค่ะเป็นเด็กเป็นเล็กต้องเชื่อฟังผู้ใหญ่"

“แล้วผู้ใหญ่คนนี้จะฟังเด็กบ้างได้หรือเปล่าเอ่ย"ดาราสาวได้ทีดำเนินการเกลี้ยกล่อม แม้ตัวเธอจะตระหนักดีว่าภารกิจนี้มันสุดยากกว่าการเข็นครกขึ้นและลงจากภูเขาเหลียงซานความคิดและความพยายามที่จะแปรเปลี่ยนนิสัยเอาแต่ใจเอาแต่ตนเป็นที่ตั้งของพี่ไหมมิเคยเสื่อมคลายแต่ด้วยมันหยั่งฝังรากลึกเกินกว่าจะทำได้ในห้วงเวลาสั้นๆ

“พี่เพิ่งทะเลาะกับคุณบอสมาหวังใจว่าน้องรักจะไม่ขัดใจพี่อีกคนนะคะ" นักเขียนมีชื่อรู้ทางกันดีเธอเอ่ยปากดักคอไว้เสียก่อน แต่สาวผมยุ่งตั้งธงในใจมาล่วงหน้าแล้ว มีหรือที่จะยอมเธอค่อนข้างจะเห็นด้วยกับคุณคมนะ และก็เข้าใจจิตใจของพี่สาวที่รักดียิ่ง

“ถือเสียว่าทำเพื่อขวัญได้ไหมคะขวัญอยากอ่าน yayoi มาตั้งนานแล้ว และจะดีใจมากเลยค่ะถ้าพี่ไหมยอดดวงใจจะเป็นคนเขียน" ลูกล่อลูกชนแพรวพราวเสียจริงแม่คุณไปจำมาจากไหนนี่

“หืม..ไม่ต้องมาปากหวานยอกันเสียให้ยากเลยค่ะ งานนี้ไม่หมูไม่ไก่มีแต่ยาขมทั้งนั้น"

“รู้ค่ะ..แต่พี่ไหมเกิดมาเป็นนักเขียนพรสวรรค์เปี่ยมล้น สมองอัจฉริยะเอกอุเพริศแพรวพรรณราย เรื่องพล็อตมุกไม่มีใครเกิน"ขวัญข้าวยกเอาคำชมมาทั้งกระบิ นั่นทำให้สาวติสท์อ่อนลงบ้าง

“ขีดจำกัดสมรรถนะของคนมันมีที่สิ้นสุดนะคะไม่ใช่ว่าพี่จะแตกแขนงงานเขียนไปได้ทุกสาขา" ไหมเงินยอมรับความเป็นจริงคนเราย่อมมีความถนัดเฉพาะด้าน และเธอก็ค้นพบมันแล้วจะให้ไปเริ่มต้นอะไรใหม่ๆที่ไม่ใช่ตัวเอง อาจจะทำได้ก็จริง แต่คงไม่ใช่ pepsiจะได้ดีที่สุด เหมือนนักเรียนสอบผ่านเกณฑ์ แต่ไม่ได้ผลการเรียนเป็นเลิศกับคนที่ทำอะไรต้องสุดๆอย่างเธอ คงจะรับไม่ได้หากตนเองไม่ใกล้เคียงกับคำว่า thebest

“practicewhat your preach.” ขวัญข้าว สปีคสำนวนฝรั่งออกมาลอยๆนักเขียนสาวเบิกตากว้าง ยังไม่ทะลุแจ้งในความหมาย

“อะไรเอ่ย?”

“สอนอะไรคนอื่นจงปฏิบัติตัวเป็นแบบอย่างไงคะ..ขวัญอยากให้พี่ไหมเอาสิ่งที่สอนตอนกำกับขวัญมาใช้" คนฟังเริ่มจะเข้าใจพยักหน้าคิดตามอย่างมีนัยยะสำคัญ

“เป็นนักแสดงต้องเล่นได้ทุกบทบาท"คำนี้เธอมักจะย้ำกับดาราสาวอยู่บ่อยครั้ง เวลาที่ขวัญข้าวเล่นไม่ได้ไม่ถึง ไม่เข้าใจในคาแรกเตอร์ วันนี้คำนี้ถูกย้อนรอยกลับมาใช้กับผู้สอนจนได้

“ค่ะ..ในชีวิตจริงพี่ไหมเปรียบเหมือนเป็นนักแสดงของคุณคม ฉะนั้น พี่ไหมก็ควรจะ ‘เล่น’ ได้ตามบทบาทที่เจ้านายมอบหมาย" จุก!.. มันอัดแน่นไปด้วยเหตุผลล้วนๆไม่สำคัญเลยว่าผู้ให้ข้อคิดคือผู้ที่อ่อนเยาว์กว่าทั้งคุณวุฒิและวัยวุฒิหากเทียบกันระหว่าง ไหมเงินผู้เลิศเลอกับเด็กเมื่อวานซืนที่เพิ่งโด่งดังมีชื่อเสียงได้ไม่นานอย่างขวัญข้าวไม่จำเป็นต้องมีดีกรีการศึกษาสูงด้วยเพราะเนื้อหาสาระที่ขวัญข้าวเอื้อนเอ่ยมันสมบูรณ์และมีน้ำหนักยิ่ง

“อีกอย่างขวัญรู้นะคะพี่ไหมเกลียดความพ่ายแพ้ ชอบเอาชนะเป็นชีวิตจิตใจ เมินกับความล้มเหลวและหากนิยายของพี่ไหมสำเร็จ นั่นก็เท่ากับเป็นการตอกย้ำชัยชนะของพี่ที่มีต่อคุณคมต่อคนอ่านนิยายและที่สำคัญที่สุด พี่ไหมชนะใจตัวเอง" ศิลปินสาวยังนอนนิ่งด้วยทอดความคิดไปกับเหตุผลของน้องน้อย แม้จะคล้อยตามไปสัก 2 จาก10ส่วน แต่ความยึดมั่นในอัตตามันมิวายขอคัดค้านคะคานอยู่ดี

“ก็ได้..พี่..จะ...โธ่!แม่คุณ หลับปุ๋ยไปซะละตอนหลับยังน่ารักได้อีกเนาะ" ไหมเงินอ้าปากจะเจรจาความต่อแต่หันมาพิศดูคนรักกลับเห็นว่าเปลือกตาปิดหลับพริ้มไปเสียแล้วเห็นดังนั้นจึงปล่อยให้คนเพลียได้พักผ่อนจริงๆ นักเขียนหน้าสวยไม่ขอตอแยรบกวนเธอปลีกตัวลุกจากเตียงสวม bathrobe ก่อนจะเดินลงมาที่ชั้นล่างด้วยสุขลักษณะที่ดี เธอจัดระเบียบชีวิตเสียใหม่ขอแยกส่วนของการทำงานออกจากห้องนอนที่มาดหมายเอาไว้ว่าขอเป็นห้องที่ใช้นอนและเอิ่ม..กิจกรรมที่ทำในห้องนอนเท่านั้นชั้นล่างเธอแบ่งพื้นที่ส่วนหนึ่งเป็นมุมเขียนหนังสือมีตู้หนังสือใบใหญ่สองใบที่อัดแน่นไปด้วยผลงานตนเองเกือบร้อยเล่ม

ไหมเงินจะไม่มีทางมีวันนี้ได้เลยหากปราศจากชายที่ชื่อคมเดชน์ภาพในวันวานย้อนทวนขึ้นมาในหัว ภาพตนเองที่เหวี่ยงวีน ดื้อดึงเอาแต่ใจ ณ momentนั้นก็เป็นแบบหนึ่งแต่ในตอนนี้กลับนึกขำและขันตนเองนัก เรามันก็ยังร้ายกับคุณบอสไม่เปลี่ยนแต่ก็นะ..มาถึงขั้นนี้แล้ว เอาก็เอา สู้โว้ยยยย! ไหมเงินตะโกนให้กำลังใจตัวเองนักเขียนชื่อดังปรับใจและสร้างแรงบันดาลใจอยู่เพียงพักเดียว เธอหยิบดินสอ 2Bกับกระดาษ recycle ที่คนรักทำไว้ให้ ทำจิตใจให้เบิกบานปลดปล่อยจินตนาการและพลังความคิดมหาศาลให้โลดแล่นบรรจงร้อยเรียงเรื่องราวกับงานที่เธอรักยิ่ง...

ประสบการณ์ที่มากขึ้นนั่นทำให้เธอไม่ต้อง search& research ข้อมูลอะไรอีกต่อไป จะเป็นเกย์ ตุ๊ด แต๋ว กะเทยสาวสอง บัณเฑาะว์ ทั้งมวลก็คือมนุษย์ซึ่งหากยังเวียนว่ายอยู่ในวัฏสงสารก็ย่อมไม่แตกต่างกับเพศสภาพอื่นที่ยังคงมีความต้องการเฉกเช่นเดียวกัน กินกาม เกียรติและที่สำคัญก็คือ ‘ความรัก’องค์ประกอบหลักของนิยายประโลมโลก

ไหมเงินคิด plotโดยแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ theme หลัก ’ใจ..ไม่คลายรักจากนาย’ คือชื่อเรื่องที่คิดไว้ของนิยายวายเรื่องแรกในชีวิตของเธอเริ่มต้นด้วย drama จัดๆก่อนจะปิดท้ายด้วยความสมหวังตามสูตรสำเร็จ ประเด็นที่ค้างคาคือส่วนที่ 2หนทางที่จะนำมาซึ่งความรักของคนทั้งสองตามสไตล์ วาย ที่เธอไม่ประสาความกับบทเลิฟซีน อุ่ย..แค่คิดก็ขนลุกซู่ ภาพของผู้หญิงรักกันมันน่ารักน่าหยิกแต่ผู้ชายจะมาจ๊ะจ๋ากัน จั๊กกะเดียมพึลึก!! ผู้ชายกับผู้ชายเขาจะรักกันยังไง?? จิ้นจิกหมอนกันแบบไหนไหมเงินคิดไม่ตกขบไม่แตกแต่ก็ไม่ขอเวิ่นเว้ออีกต่อไป นักเขียนสี่ตากลับมาสะสางการงานอื่นๆไปพลางวันนี้เพียงเริ่มต้น ได้ชื่อเรื่องกับ plot ก็มาได้ไกลแล้ว...

Create Date : 03 กันยายน 2558
Last Update : 3 กันยายน 2558 9:23:14 น.		1 comments
Counter : 500 Pageviews.
Share Tweet