|
Duel ศึกประชันขนมหวาน
สามคนมะรุมมะตุ้มแบบนี้เขาเรียก threesome สินะ รับพรกลัวว่าตนจะมีรสนิยมแปลกประหลาดทางเพศ (perversion) ที่จำคำนี้ได้แม่นยำเป็นเพราะเคยหน้าแหกเอามาใช้ผิดน่ะสิเธอตั้งใจจะอธิบายว่าสามเท่า นั่นต้องใช้คำว่า threefold ร่างอรชรโยนความคิดบวมๆทิ้งไปเหลียวรอบกายขาวโพลนของตนเองมองหาผ้าผืนเล็กก็พี่สาวทั้งสองเค้ามีกันของเธอเล่าอยู่หนใด พี่พิมพ์คะ เอ่อ..ผ้าผืนเล็กของพรอ่า ไม่เห็นมี อ้าว! เหรอคะ พนักงานเขาคงลืมมั้งยัยแกงจืดเสียสละให้น้องหน่อยซีพิมพ์ลภัสทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทั้งที่ความจริงตัวเธอเองนั่นแลแกล้งน้องเข้าเต็มๆ ภารตีก็รับลูกเสียอย่างนั้นกลายเป็นยิ่งกว่าสาวนิ่งมีหูไว้กันหัวแสร้งปล่อยให้เสียงเลยผ่านไปกับอากาศไม่ใส่ใจ พี่พิมพ์อ่า แกล้งพรเล่นเป็นเด็กๆเลยคนมีดีกรีเกียรตินิยมใช่ว่าจะไม่เท่าทัน ตัดพ้อเข้าพอประมาณรู้สึกสงสารตัวเองจับจิตที่พี่สาวทั้งสองรุมแกล้งเอาแต่กับเธอทีตะกี้ยังบริภาษถึงกันและกันอย่างดุเดือดอยู่เลย ไฉนมาแท็กทีมร่วมมือกันกระทำการเยี่ยงนี้รับพรจำใจเดินโทงๆมาที่ห้องอาบน้ำซึ่งแบ่งเป็นสัดส่วนของใครของมันความอายค่อยๆลดน้อยลงตามเวลาที่ผ่านไปเธอสังเกตว่าแขกที่มาใช้บริการต่างอยู่ในโลกของตนไม่มีใครสนใจใครแม้กระทั่งจะมองหน้ากันบริเวณส่วนนี้เป็นแบบนั่งอาบน้ำสไตล์ญี่ปุ่น มีเก้าอี้และถังเล็กๆกับฝักบัวพร้อมครีมอาบน้ำแชมพูกลิ่นหอมและครีมนวดผมอาบน้ำกันพอเป็นพิธีเพราะประเดี๋ยวจะได้แช่ตัวแล้วสถานที่แห่งนี้เขาจัดให้มีบ่อแยกย่อยอีกราวๆ 5-6 บ่อเป็นพวกบ่อนวด เจ็ทสตรีมในอ่างจากุซซี่อะไรต่อมิอะไรที่รับพรไม่เข้าใจพี่พิมพ์พาเดินตรงรี่มาที่บ่อออนเซ็นที่อยู่ด้านในสุดพนักงานบอกว่าใช้แร่ธาตุมาจากจังหวัดระนองเป็นแร่พวกภูเขาไฟอะไรเทือกนั้นลูกสาวร่างทรงนึกสนุกตามวัยรีบเอาเรือนกายเปลือยเปล่าของตนจุ่มลงไปในน้ำทันทีไอ้คนห้ามก็ร้องตะโกนไม่ทัน อะจ๊าก!! โอยยยย!! ร้อนๆๆๆร่างเพรียวลงไปยังไม่ถึงสามวินาทีก็ต้องรีบกระโจนขึ้นมาเข้าใจความหมายของหมูกลัวน้ำร้อนได้เป็นอย่างดีคนญี่ปุ่นมันจะบร้าแช่ตัวลงไปในน้ำร้อนนรกนี้ได้ยังไง?? คนหน้าหวานกวาดตามองอ่างน้ำแบบเคืองๆ ก็ใครเขาใช้ให้ลงไปทั้งตัวแบบนี้ล่ะคะต้องค่อยๆหย่อนขาลงไปก่อน ให้ร่างกายค่อยๆปรับสภาพ พิมพ์ลภัสอธิบายกับคนไร้ประสบการณ์ทั้งยังสาธิตด้วยการค่อยๆเอาขาเรียวจุ่มลงไปในอ่างทีละข้างอย่างเนิบๆบ่อนี้มีอุณหภูมิเกือบๆห้าสิบองศาเซลเซียสเห็นจะได้ คนญี่ปุ่นเขาอาบน้ำกันร้อนๆแบบนี้จริงๆเหรอคะรับพรยังไม่ทะลุแจ้ง ทำหน้าเป็นเครื่องหมายปรัศนี ค่ะอุณหภูมิของน้ำจะช่วยปรับสมดุลในร่างกาย ระบบเลือดไหลเวียนดีอีกอย่างที่ญี่ปุ่นอากาศเย็นกว่าบ้านเรามาก แบบนี้กำลังพอดีค่ะ พรก็ยังไม่อยากเชื่อจริงๆว่าพวกเขาจะมีความสุขกับกิจกรรมแบบนี้น่ะค่ะคงทำงานกันหนักเกินไปไม่ก็เมากาวอ่า ความสุขของคนเรามันต่างกันนะคะ ทุกข์ถนัดของอีกคนหนึ่งอาจจะเป็นความหฤหรรษ์ของอีกฝ่ายหนึ่งก็เป็นได้ แบบที่พี่พิมพ์แกล้งพรใช่มั้ยเอ่ยหน้าคมๆกับเสียงหวานๆของคู่เจรจาทำเอาเธอโกรธไม่ลงหรอกแต่ของอนบ้างอะไรบ้างคราวหน้าคราวหลังคนขี้แกล้งอาจย่ามใจได้ใจ ไม่ปราณีหาเรื่องหยอกแบบขำไม่ออกอีกนี่ก็ล่อนจ้อนจนไม่เหลืออะไรแล้ว ใครว่าแกล้งคะ ของจริงทีเดียวเชียวหล่ะ? คนฟังสุดเซ็ง ยิ่งพี่สาวพูดกลับยิ่งเจ็บกระดองใจไม่รู้เลยหรือไรว่าเค้าเคือง พิมพ์ลภัสฉีกยิ้มเด็กน้อยของพี่เอ๋ยเจ้ายังเยาว์และอ่อนต่อโลกนัก พี่พามาให้เห็นประสบการณ์อีกด้านหนึ่งต่างหากเล่าคะการแก้ผ้าอาบน้ำในที่สาธารณะไม่ใช่เรื่องน่าอับอายเสมอไปแต่ก็ใช่ว่าจะทำแบบนี้ได้ทุกสถานที่ ทุกอย่างสังคมมีกฎเกณฑ์ของมันบางสิ่งที่เราคิดเองเออเองว่าถูกต้องนำมาเทียบเคียงกับบริบทของสังคมด้วยว่ามันสอดรับไปกันได้ไหมที่พี่เล่าเรื่องมาตาฮารีก็เช่นกัน เธอเป็นแม่ยั่วเมืองเร่ขายเรือนกายและสืบเอาข้อมูลแลกกับเงินสุดท้ายก็ไม่ต่างกับสุนัขรับใช้กระทั่งในวันที่โดนยิงเป้าไม่มีใครมารับศพเธอด้วยซ้ำไม่เว้นแม้ชู้รักชาวรัสเซียที่เธอรักมากและยอมถวายพลีทุกอย่างให้ จะว่ากระทบพรใช่มั้ยอ่า ลูกสาวร่างทรงหน้าเจื่อนไปนิดพูดเสียงอ่อย ถ้าพี่สาวจะอบรมเรื่องความคิดบ้องตื้นเด็กนวดนั่นอีกล่ะก็พูดกันมาตรงๆเลยจะดีกว่า จะอ้อมโลกให้มันเหนื่อยทำไม ประสบการณ์บางอย่างต้องใช้เงินเป็นใบเบิกทางในการได้มาประสบการณ์บางอย่างพร่ำสอนอย่างไรไม่เข้าใจถ่องแท้เทียบเท่ากับเรียนรู้ด้วยตนเองค่ะ คบกับคนไม่เอาไหนแบบพรพี่พิมพ์ดูเหนื่อยจังนะคะบัณฑิตสาวส่งนัยให้รู้ว่ารักเราคงเป็นไปได้ยากยิ่งอย่ากระนั้นเลยหยุดมันเสียตรงนี้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มจะดีกว่า อะไรที่ทำมาจากใจ มากแค่ไหนก็ไม่เหนื่อยหรอกค่ะคนตอบยิ้มจางๆสื่อความหมายที่ลึกซึ้งและแฝงด้วยความหวานที่กินใจ หากวันหนึ่งหมดใจ ทุกอย่างก็หมดกัน ก็คอยเติมเชื้อไฟรักอย่าให้มอดไหม้สิคะ นั่นแหล่ะประเด็นเชื้อไฟที่วาจะหามาจากไหนถ้าอีกฝ่ายใช้มันเปลืองและคนหาไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะขวนขวายพิมพ์ลภัสยังไม่ทดท้อหรือคิดว่าป่วยการที่จะโต้คารมกันต่อไปกับสาวน้อยตรงหน้าต้องค่อยๆใส่ความคิดไปทีละน้อยๆ ปากอาจจะมีหือมีเถียงแต่เธอเชื่อว่ารับพรเก็บไปคิดทุกเมล็ดเทียว พรเป็นเด็กดีและเก่งนะคะแต่ต้องใช้ความเก่งให้ถูกทางถูกที่และถูกเวลา พรมีทางเลือกอื่นหรือไงเจ้าคะแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ตามที่พ่อปู่บอกไร้ซึ่งวี่แววจะมีจะมองเห็น ขายของรึต้องดูฟ้าฝนหวังใจให้มีคนมาซื้อขายดีๆแบบวันต่อวัน อาจจะมีแต่ยังไม่เห็น หรือว่าเห็นแต่กลับไม่เลือกรึเปล่าลูกสาวเจ้าหนี้เปรยเป็นคำที่เข้าใจยากๆไปเสียอย่างนั้นเองเพราะเธอก็ยังหาวิธีที่ดีกว่านี้ในการช่วยรับพรไถ่บ้านจากบิดาของตนไม่ได้ ไม่เอาละค่ะ พี่พิมพ์ชอบพูดเป็นปรัชญาเมธี พรฟังไม่แจ้งว่าแต่เอ.. ยัยพี่ภาไปไหนนี่ จมน้ำตายไปแล้วกระมังรับพรมองหาผู้เช่าบ้านรอบทิศแต่ก็ไม่พบใจก็เป็นห่วงเกิดพามาเป็นอะไรที่นี่ได้กลายเป็นนางพรายหน้านิ่งติดอยู่กับบ่อแห่งนี้แหงมๆหูย! แค่คิดก็สยองแล้วอ่า โน่นค่ะ ดำผุดดำว่ายรื่นเริงบันเทิงใจอยู่ฝั่งโน้น พิมพ์ลภัสชี้มือไปที่สุดขอบอ่างอีกฟากฝั่ง เธอเห็นภารตีหน้าฟินมากมิน่าถึงยอมจ่ายหนักขอมาด้วยแม่นางเฉยเหมือนปลากระดี่ได้น้ำจริงๆก็ดี๊ด๊าเป็นเจ้าสำราญไม่ได้กลัวร้อนเลยหรือนั่น พี่ภา..พี่ภา มาคุยกันตรงนี้สิคนถูกเรียกลุกมาจากบ่อ เสยผมบิดน้ำออกให้พอหมาด ก่อนจะเดินโทงเทงกลับมาพิมพ์เพ่งพิศใช้ความคิดมโนเล่นๆ ดูไปแม่นี่ก็เซ็กซี่แบบธรรมชาติผมเผ้าสยายหน้าใสไร้เครื่องสำอาง ดูหยิ่งๆนิ่งๆแต่กลับฉลาดเป็นกรดอ่านใจเราทะลุไปถึงก้นบึ้งนี่หากแม่หญิงใดใคร่ได้ไปครอบครองจักโชคดีมิใช่น้อย แต่ผู้สาวคนนั้นต้องไม่ใช่แม่นางน้อยคนนี้ชิส์! เธอชื่นชมระคนหมั่นไส้ ร่างเปลือยหย่อนลงข้างๆกับสาวหน้าเข้มเมื่อครบองค์ประชุมรับพรได้โอกาสบอกบุญกับพี่สาวทั้งสอง พรุ่งนี้จะทำบุญพ่อแล้วพี่พิมพ์กับณัฐอย่าลืมมานะคะอ้อฝากชวนเฮียเลี้ยงด้วยนะคะ ใจเอนเอียงลำเอียงชัดๆเจ้าเรือนตั้งใจเชิญแขกสุดพิเศษโดยเมินแม่นางเฉยกระนั้นเลยรายนี้ไม่ชวนก็ต้องขอแจมอยู่ดี ดูอย่างวันนี้ปะไรติดสอยห้อยตามมาจนได้อีกอย่างงานศาสนางานพิธี ยัยพี่ภามาตาฮารีอาจร้อนอยู่ใกล้พระเจ้าไม่ได้คนเขาประกาศปาวๆว่าไม่นับถือพุทธคริสต์ ฮินดู อิสลามนี่นะ จ้ะ แต่ป๊าน่ะไม่รับปากนะคะรายนั้นอยู่ไม่ค่อยติดบ้านคงกำลังติดอีหนูอยู่แน่ๆ พิมพ์ลภัสยิ้มหวานเธอพูดถึงเรื่องกิ๊กกั๊กของป๊าเหมือนไม่แยแสเก็บมาคิดมาก เฮียเลี้ยงติดอ่างพูกไม่ชักอ่า? ลูกหนี้ที่รักหยอกเอินพอขำๆสองคู่สนทนาหัวเราะร่วน รับพรนึกไปถึงว่าหากมีคนรุ่นคราวพ่อคราวลุงมาควงแขนเธอเดินฉุยฉายไปไหนมาไหนคงจั๊กกะเดียมจั๊กจี้พิลึก ตามประสาคนแก่ยังมีไฟ (ราคะ)น่ะค่ะ พี่ก็ปล่อยๆแกสาวหน้าคมก็ได้แต่แอบหวังใจเล็กๆว่าถึงคราวลูกผู้เป็นบิดาจะไม่ยุ่มย่ามเรื่องหัวใจบ้างจริงอยู่ที่เธอออกจะชัดเจนว่าเป็นเลส เฮียเลี้ยงก็รับรู้ซ้ำยังไม่แสดงว่าไม่พึงใจแต่กับคนหัวเก่าทั้งยังมีหน้าตา กลัวใจเหลือเกินว่าป๊าจะจับคู่ให้ออกเรือนความคิดเรื่องตัวต้องสะดุดเมื่อแม่นางเฉยพูดลอยๆขึ้นมา ให้มันจริงเถอะ ใครเค้าพูดกับหล่อนยะยัยท่ากระดานศึกครั้งใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น รับพรส่ายหน้าไหวไหว เอาอีกแล้ว ระวังเห๊อะจะได้คนรุ่นราวคราวเดียวกันมาเป็นแม่เลี้ยงภารตีจีบปากจีบคอขู่เข้าให้ ไอ้ตอนยังไม่มีมันก็ไม่รู้สึกหรอก เอ๊ะ! ยัยนี่ทำไมคิดจะจับป๊าเสียเองรึ เชิญเลย ลูกเลี้ยงคนนี้จะราวีไม่เลิก ไม่เหนื่อยกันบ้างเหรอคะ พรเป็นคนฟังยังหายใจไม่ทันเลย คนกลางชักปวดหัวอะไรมันจะไม่ลงรอยกันได้ขนาดนี้ ไม่!! เป็นอีกครั้งที่อริทั้งสองพูดพร้อมกันต่างสะบัดหน้าเมินไปคนละทาง คนที่เซ็งกลับมาหัวเราะได้อีกครั้งขำในท่าทางของคู่ความ แล้วกับข้าวกับปลาพร้อมแล้วเหรอคะ พิมพ์ลภัสถามขึ้นหากไม่เรียบร้อยเธอจะได้ยื่นมือเข้าช่วย หวังดีประสงค์รักน่ะสิ ค่ะ แม่สั่งน้าจิตร้านข้าวแกงเอาไว้แล้วน้าปุ๊กทำยำเห็ดสามอย่างไปด้วย ส่วนพร แหะๆ รอกินอย่างเดียวก็เค้ายังทำหมูทอดไม่เก่งนี่นาสาวน้อยเจื้อยแจ้วยิ้มแหยๆด้วยเรื่องครัวเป็นของแสลงสำหรับเธอแต่ไหนแต่ไรมา จะว่าอะไรมั้ยคะถ้าพี่จะทำขนมหวานไปเพิ่ม ว่าได้อย่างไรเล่าคะ คนมีจิตกุศลทำบุญนะ ไม่เห็นชวนพี่บ้าง สาวหน้านิ่งสอดขึ้นกลางวงอยากมีส่วนร่วมบ้างแม้เรื่องบุญกุศลอุทิศให้กับคนตายคนอยู่อะไรนั่นมันจะยากเกินความเข้าใจแต่ด้วยเห็นเป็นเรื่องสนุกเอาเสียมากกว่า ชวนไปให้เกะกะเป็นมลภาวะทางสายตากับพระเจ้าสิยะสาวหน้าหยกแค่นเสียงกระแนะกระแหนกระโดกกระเดกมารยาทไม่กระดิกแบบนี้ได้ทำเรื่องไม่งามให้พระท่านต้องอาบัติแน่ๆ ใครว่าเกะกะ ขนมฉันก็ทำเป็น ทั้งรับพรและพิมพ์ลภัสหันมามองหน้ากันต่างเป็นทำนองไม่เชื่อน้ำคำขนมหวานกับแม่นางเฉยนี่นะ!! ภารตียืนยันหนักแน่นว่าหล่อนคือตัวจริงเสียงจริงจู่ๆก็ร่ายกาพย์เห่ชมขนมหวานออกมาซะอย่างนั้น สังขยาหน้าไข่คุ้นเคยมีแกมกับข้าวเหนียวสีโศกย้อมเป็นนัยนำวาทีสมรแม่มาแม่ แถลงว่าโศกเสมอพ้อมเพียบแอ้อกอร สังขยาหน้าตั้งไข่ ข้าวเหนียวใส่สีโศกแสลงเป็นนัยไม่เคลือบแคลง แจ้งว่าเจ้าเศร้าโศกเหลือ คู่แค้นใช่ว่าจะยอมยกธงเรื่องบทกลอนหาได้เป็นรองใครไม่เอื้อนเอ่ยเป็นทำนองเสนาะไพเราะจับจิตตอบกลับทันที ซ่าหริ่มลิ้มหวานล้ำ แทรกใส่น้ำกะทิเจือวิตกอกแห้งเครือ ได้เสพหริ่มพิมเสนโรย ลำเจียกชื่อขนมนึกโฉมฉมหอมชวยโชย ไกลกลิ่นดิ้นแดโดย โหยไห้หาบุหงางาม รับพรได้แต่อึ้ง พี่สาวสองคนไม่ธรรมดาจริงๆ กาพย์เห่ชมขนมหวานเป็นบทพระราชนิพนธ์ของล้นเกล้ารัชกาลที่สองลูกสาวร่างทรงจำได้เลาๆและรู้เพียงเท่านั้นไม่คิดว่ายุคดิจิตอลแบบนี้จะมีใครมานั่งท่องกาพย์กลอนประชันกันได้ พอแล้วค่ะพอแล้ว ประเดี๋ยวเขาจะงงมาร้องอะไรในบรรยากาศแบบนี้ ก็ถ้าไม่ลำบากใครใคร่อยากทำอะไรก็เชิญตามสะดวกโยธินบูรณปฏิสังขรณ์เลยบัณฑิตสาวรีบตัดบท หากศึกติดพันเห็นทีจะไม่ได้ออกจากที่นี่แน่คงต้องมีใครโดนจับกดน้ำตายเสียก่อน แต่คู่อริราชใช่จะเลิกราเป็นฝ่ายคนหน้านิ่งที่เริ่มส่งสาส์นท้ารบอีกครั้ง เรามาประลองกัน รับพรสะดุ้งเฮือก อะไรกันคร้า?นี่ยังไม่หนำใจกันอิ๊ก รู้สึกแปร่งๆเกรงว่าตนจะโดนหางเลขเข้าให้ ว่ามาแม่มาตาฮารีพิมพ์ลภัสหาเกรงกลัว รับคำท้าแบบไม่ต้องคิด ทำขนมกันคนละอย่าง หากพระกินของใครหมดก่อนคนนั้นชนะกติกาฟังดูน่าสนุก เจ้าของงานบุญพยักหน้าหงึกๆสนับสนุน ยัยแกงจืด กับพระท่านไม่เรียกกินใช้คำว่าฉัน ฮู้! อย่ามาลีลา กลัวก็บอกมา ใครกลัว? แล้วคนชนะจะได้อะไร นั่นสิจะแข่งขันกันทั้งทีมันต้องมีเดิมพันเป็นน้ำจิ้มมันถึงจะลุ้นกันสนุกเข้มข้น ได้หอมแก้มพรไง พิมพ์ยิ้มชอบใจพยักหน้าเห็นด้วยนี่มันดีลแห่งปีเลยนะนั่นงานนี้เห็นทีจะต้องทุ่มสรรพกำลังสุดชีวิตไอ้แพ้น่ะไม่เท่าไหร่สามวันพอจะทำใจยอมรับแต่มันทนเห็นน้องรักต้องโดนยัยแกงจืดฟอดเข้าไม่ได้สามปียังมิรู้ลืมรับพรถึงกับหน้าเหวอ ปากค้างตาโต ไอ้ที่สนับสนุนน่ะคือเรื่องบุญ แต่ทำไม๊ทำไมต้องเอาเรามาเป็นตัวประกัน!!? ไม่! บ้าๆๆ!! ร่างขาวโพลนลุกพรวดขึ้นจากน้ำโวยลั่นห้องจนผู้ใช้บริการอื่นต้องหันมามองเท่านั้นเธอก็รู้ตัวเอามือรีบปิดปากตัวเองก็ป้ายแนะนำด้านหน้าเขาห้ามส่งเสียงดังมันเป็นมารยาท ทำไมพรจะต้องมาเป็นรางวัลของใครด้วย ความสนุกที่มโนไปเมื่อครู่มลายหายไปกลางนภากาศเรื่องนี้มีแต่เสียไม่คุ้มได้ อ้าว! งานบุญพ่อตัวนะแม่นางเฉยให้เหตุผลแบบมึนๆ ช่าย.. อีกอย่างพี่ไม่ได้พามาที่นี่ฟรีๆหรอกนะคะนี่ก็มึนอีกคน โว๊ะ! อะไรกันคร้า แก้มคนนะไม่ใช่น่องไก่จะมาแย่งกันเพื่ออาราย พวกพี่ใจร้าย รังแกคนไม่มีทางสู้ บัณฑิตสาวฮึดฮัดฟึดฟัดเขาว่าลงจากหลังเสือมันยากนักหนา นี่เป็นแม่เสือร้ายถึงสองตัว ตายๆๆ รับพรเจ้าป่าทั้งสองหันมาสบสายตากัน แน่นอนต่างไม่มีใครยอมใครแน่ประมาณว่ามั่นอกมั่นใจกันทั้งสองนางทีเดียว ก็ได้.. แต่ให้แค่หอมนะมากกว่านั้นเค้าไม่ยอม ก็รับส่งๆไปก่อนรอดูแม่นางเสือทั้งสองฟาดฟันกันให้สาหัสไปทั้งคู่คนอยู่บนภูอย่างเราคงหาทางรอดได้ล่ะน่า ลูกสาวร่างทรงก็มั่นใจในกลวิธีของตนเช่นกัน งั้นประเดี๋ยวเราไปกินเนื้อย่างกันแล้วก็หาซื้อของไปทำขนมด้วยเลยนะคะ พิมพ์ลภัสสรุปที่ประชุมอนุมัติ สาวหน้าคมลุกยืนขึ้นได้เวลาลาจากออนเซ็นแล้ว ขืนแช่นานเกินพอดีไอ้ที่ว่าดีต่อสุขภาพจะส่งผลร้ายเอาครั้งแรกร่างกายอาจจะยังไม่คุ้นชิน พรไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธพวกพี่ๆอยู่แล้วนี่ ความจริงน่ะมีแต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เบื้องลึกเบื้องหลังในห้วงความคิดรับพรพึงใจกับการได้ใกล้ชิดพี่สาวทั้งสอง มันสบายใจและมีความสุขเหมือนช่วงเวลานี้ร่างเพรียวขึ้นมาจากออนเซ็นรู้สึกสบายเนื้อตัวอย่างมากมันคงไม่ใช่เป็นอุปทานคิดเองรู้สึกเองอย่างที่ได้ยินมาคราวนี้รับพรหมดสิ้นความกระดากอายเดินเย้ยฟ้าท้าลมตัวปลิวกันทีเดียวของมันเคยๆแล้วนี่นะ พิมพ์ลภัสพาว่าที่คนรัก (อันนี้มโนเอง) กับศัตรูหัวใจ (อันนี้ก็มโนว่าอยากไล่ไปเสียให้พ้นๆหน้า) มากินเนื้อย่างแบบฉบับญี่ปุ่น สงครามรักสงครามประสาทยังดำเนินเกมของมันต่อไปต่างฝ่ายไม่มีทีท่าจะยอมกัน รับพรก็พุงกางสิคร้า ก็แม่นางเฉยกับพี่พิมพ์คีบเนื้อหมู ผักและอีกสารพันใส่ให้แต่ในจานของเธอ สักพักก็ไปเดินย่อยในเจแปนทาวน์ปิดท้ายวันเดย์ทริปด้วยการชวนกันไปหาซื้อขนมทำบุญที่ตลาดสดใกล้บ้านเรือนไทย บ้าบิ่น! ชื่อดูไม่เป็นมงคลเลยรับพรประหลาดใจนิดๆ หลังจากรู้ว่าภารตีจะทำขนมบ้าบิ่นก็เธอไม่ได้ลิ้มรสแม้กระทั่งเห็นขนมนี้มานานโข มิน่า บ้าเหมือนคนทำคู่กัดอย่างพิมพ์ลภัสยังไม่คลายเกลียวสงครามน้ำลาย คนหน้านิ่งปล่อยวางตั้งใจก้มหน้าก้มตาเลือกมะพร้าวที่จะนำมาใช้ทำขนม บ้าบิ่นแบบดั้งเดิมสูตรที่พี่มีรสชาติหวานมันหอมเราจะใช้มะพร้าวสองชนิดรวมกันคือมะพร้าวทึนทึกและมะพร้าวอ่อน แล้วมะพร้าวทึนทึกเป็นไงอ่า บัณฑิตสาวสงสัยใคร่รู้เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม้เพิ่งเคยได้ยิน เป็นเหมือนคนที่พรคุยด้วยยังไงคะ.. สาวทึนทึกพิมพ์ ลภัสยังไม่หยุดก่อกวนความสงบ ได้ผลครานี้คนหน้านิ่งหันมาตอกกลับ อย่ามาโมเม ยัยโคกมะตูม เรามันก็คือกันล่ะว้า เอิ่ม..ตกลงพรจะได้คำตอบมั้ยนี่รับพรมองคู่กรณีทั้งสองที่คอยจดจ้องชิงเหลี่ยมพื้นที่หัวใจตลอดเวลาจะพูดดีๆกันสักเรื่องได้ไหม สาวหน้าคมยิ้มหวานเธอเปิดอินเตอร์เน็ตจากหน้าจอโทรศัพท์เปิดข้อมูลให้ดู พี่พิมพ์คะเด็กสมัยนี้เค้าไม่อ่านอะไรยาวๆเกินสามบรรทัดหรอก เอาแบบเรื่องเล่าสนุกไม่มีเหรอ เรื่องสนุกจากขนมไทยน่ะมีแน่ค่ะแต่ไว้โอกาสหน้าแล้วกันเนาะ ท้าวกีบทองอยากฟังมั้ย อยากสิคะ คงสนุกไม่น้อยลูกสาวร่างทรงพอจะเคยยินกิตติศัพท์ของนางมาบ้างถ้าจำไม่ผิดนางถือเป็นต้นตำรับของเจ้าแม่ขนมไทยเลยทีเดียวเชียวแต่นางมิใช่คนไทยหรอกนะ ก็รู้แค่งูๆปลาๆ มะพร้าวที่ใช้ทำขนมไทยมีอยู่ด้วยกัน 4 ชนิดค่ะ มีมะพร้าวทึนทึก มะพร้าวอ่อน มะพร้าวห้าวและมะพร้าวกะทิมะพร้าวทึนทึกก็คือมะพร้าวกลางอ่อนกลางแก่ ลูกสีน้ำตาลอ่อนเราจะนำมาขูดเอามาทำไส้ขนมต่างๆค่ะ พิมพ์แจกแจงอย่างละเอียดภารตีเลือกมะพร้าวได้แล้วห้าหกลูก สาวหน้าหล่อได้จังหวะซื้อกะทิเอาด้วยเลย แล้วพี่พิมพ์จะทำขนมอะไรคะ ของพี่เหรอ ขนมทองเอก..เป็นยังไงแค่ชื่อก็กินขาดแล้วใช่ป่าว ค่ะ แต่พรว่าก็น่าทานทั้งคู่เนอะคนตอบพยายามรักษาน้ำใจทั้งสองฝ่ายแม้ใจลึกๆมันจะออกเอนเอียงมาทางคนที่ผูกพันกันมากกว่าอยู่ครึ่งช่วงตัวแต่คนหน้านิ่งก็น่าลุ้นน่าเชียร์ไม่น้อย ใครไม่เห็นเธอเห็นก็แล้วกันพี่ภามีมุมน่ารักนะจะบอกให้ ลูกสาวเจ้าหนี้หน้าเจื่อนไปพลันมือก็หยิบเอาแป้งเท้ายายม่อมเพื่อทำขนมของตัว คนช่างสงสัยชะโงกหน้ามาดูไม่คุ้นอีกแล้วกับชื่อประหลาดตา ชื่อเท้ายายม่อมเป็นคนคิดหรือคะ เป็นแป้งที่ทำมาจากหัวของต้นเท้ายายม่อมค่ะเจ้าหัวนี้เมื่อยังสดมันจะมีพิษ แต่หากแปรรูปออกมาแล้วก็นำมาใช้ประกอบอาหารได้คุณสมบัติของมันก็คล้ายๆกับแป้งมันสำปะหลัง ด้วยความหนักของแป้งจะช่วยให้ขนมเหนียว เกาะตัวดีไม่เละหรือคืนตัวค่ะ ข้อมูลแน่นจุง สมกับที่เป็นเจ้าของร้านขนมคนได้รับคำชมยิ้มหวานก่อนจะหันมาเล่นหูเล่นตาเย้ยหยันแม่นางเฉยและกระแทกเสียงถาม ได้ของครบหรือยังยัยแกงจืด ถ้าครบแล้วก็กลับคนหน้านิ่งพยักหน้าน้อยหนึ่ง ทั้งสามสาวจึงช่วยกันถือของกลับมาขึ้นรถเมื่อถึงบ้านของรับพร เก็บข้าวของแล้วเสร็จเจ้าเรือนก็เอ่ยขึ้น พรุ่งนี้พรจะหยุดขายของสักวัน มาช่วยพี่ๆดีไหมคะแน่นอนว่าพิมพ์ลภัสรอโอกาสนี้อยู่ ตอบกลับเป็นเชิงขออนุญาต เราต้องตื่นแต่เช้ามาทำขนม พี่คงต้องค้างบ้านพรแล้วค่ะนอกจากจะเป็นไม้กันหมาอย่างถึงที่สุดมันยังเป็นการเพิ่มโอกาสเข้าทำให้กับตัวเธอเอง ได้สิคะ คำน้อยตอบสั้นๆเจ้าเรือนห่วงความรู้สึกแม่นางเฉยเข้าให้แต่สมองปราดเปรื่องกับวาบความคิดสนุกสนานขึ้นได้นางหนึ่งไม่เชื่อเรื่องศาสนาหรือภูติผีวิญญาณ อีกหนึ่งนางคือเจ้าหนี้ที่รักชะรอยต้องเมคสตอรี่ขึ้นมาเพื่อความกลมเกลียวซะแล้ว ห้องพรเล็กนะคะเราไปนอนกันที่เรือนเล็กดีกว่า สะดวกและเป็นส่วนตัวด้วยเกิดพี่ๆเถียงกันเสียงดังจะได้ไม่กวนแม่สาวหน้าหยกไม่ได้เอะใจว่าเจ้าเรือนหน้าใสซื่อจะมีแผนเฉกเช่นกันกับคนหน้านิ่งที่เดินปลีกวิเวกออกมาดูผักไฮโดรฯที่ตัวเธอเพาะไว้มันเริ่มแทงต้นอ่อนๆแล้ว อ้าวหนูพิมพ์ งานวันพรุ่งนี้อย่าลืมมานะจ๊ะแม่สุดาเดินออกมาจากห้องเห็นลูกสาวเจ้าหนี้จึงเอ่ยปากชักชวนตามมารยาทแม้จะรู้ว่าลูกตนไม่พลาดจะเชิญแขกสำคัญก่อนหน้านี้แล้ว พิมพ์ขอค้างที่นี่เลยค่ะ มาทำขนมช่วยงานขออนุญาตน้าสุดาด้วยนะคะ ผู้สูงวัยพยักหน้ารับ เธอรู้สึกไม่ค่อยดีเอามากๆกับอาการไม่สบายของตนเอง พรแกก็ดูแลพี่ๆให้ดีนะ แม่ไปนอนก่อน มึนหัวไม่เลิก ไปหาหมอมั้ยแม่รับพรรีบปรี่เข้ามาดูแม่จับตามเนื้อตัวไม่ได้มีไข้อะไร อย่ามาเจ้ากี้เจ้าการ มีอะไรก็ไปทำเถอะ แม่จะดื้อเอาโล่หรือไง พรมีตังค์นะวันนี้ขายของดีแม่ไม่ต้องห่วงหรอกสองแม่ลูกเริ่มขึ้นเสียงใส่กัน พิมพ์ลภัสและภารตีได้แต่เฝ้าดูอย่างห่วงๆ ชั้นมีแม่แค่คนเดียวและก็ตายไปแล้วด้วยลูกอย่างแกอย่าริอาจอวดดีมาสั่งสอนกัน สุดาตวาดใส่ลูกตนอย่างไม่อายคนอื่นรับพรน้ำตารินวิ่งลงจากเรือนมานั่งจ๋องนั่งจ๋อยที่ริมสระน้ำ เปล่า..ไม่ได้จะคิดสั้น จะมาคิดยาวๆต่างหาก..
| Create Date : 22 สิงหาคม 2558 | | |
| Last Update : 22 สิงหาคม 2558 8:48:58 น. |
| Counter : 415 Pageviews. |
| |
|
| |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
