แพร_กิ๊ฟ ตอน 2 จบ
วรินทรเดินขึ้นห้องมาอย่างเหนื่อยอ่อน วันนี้เธอช่วยคุณลุงทำสวนลงต้นไม้ทั้งวันส่วนใหญ่เป็นไม้ดอกของไทยที่หาดูได้ยากแล้วทั้งหมดเป็นอภินันทนาการจากป้าหญิงแม่ของพี่ณัฐที่ยามว่างท่านมักจะขยายต้นกล้าไว้แจกจ่ายคนคุ้นเคย เด็กสาวเดินมาเปิดคอมเพื่อเช็คข่าวคราวและมีอีเมลฉบับหนึ่งเข้ามาจากเพื่อนเก่าสมัยมัธยมปลายที่ขาดการติดต่อกันไปนานแล้ว จดหมายถูกเปิดอ่านทันที สวัสดีกิ๊ฟ หวังว่าคงจำเราได้เรามีเรื่องสำคัญอยากจะคุยด้วยมาเจอกันที่ร้าน...ตอนหกโมงเย็นวันจันทร์ที่จะถึงนี้นะนีน่า... เธอไม่ค่อยเข้าใจเรื่องราวเท่าไหร่แต่เพื่อนคนนี้คงมีธุระกับเธอจริงๆ แต่คนที่ขาดการติดต่อกันไปนาน อยู่ๆทำไมถึงจะมีธุระกันนะหญิงสาวหันมองปฏิทิน วันจันทร์เป็นวันที่มายาวตีจะขึ้นแถลงข่าวในช่วงเช้านี่วรินทรครุ่นคิด เธอจะไป
เมื่อถึงวันแถลงข่าวแผนการถูกเปลี่ยนแปลงเนื่องจากตามตัววรินทรมาช่วยยืนยันด้วยอีกคนไม่ได้มายาวตีต้องรับบทหนักเต็มๆ นักข่าวจากหลายสื่อออกันอยู่เต็มพื้นที่ในห้องแถลงข่าวพวกเขาเห็นเพียงมายาวตีแต่เพียงผู้เดียวทำให้เกิดเสียงซุบซิบวิพากษ์วิจารณ์ตั้งแต่ยังไม่เริ่มงานเลยด้วยซ้ำกีกี้ต้องรีบมาชี้แจง และรีบเปิดงานแถลงข่าวทันที มายาวตีพูดทุกอย่างตามสคลิปที่กีกี้ร่างไว้ให้รวมถึงเตรียมคำตอบที่เดาทางนักข่าวไว้จนมาถึงประโยคสุดท้ายที่หล่อนจะพูดก่อนจบการแถลงข่าว วตีกับน้องกิ๊ฟเป็นแค่พี่น้องในวงการนางแบบเท่านั้นค่ะหล่อนยิ้มหวานเป็นการส่งท้ายและทำท่าจะลุกออกไป เดี๋ยวค่ะ เสียงๆหนึ่งดังมาจากด้านหลังห้อง มีพลังมากพอที่จะดึงทุกสายตาให้หันมองวรินทรเดินเข้าไปที่หน้าโต๊ะแถลงข่าว มายาวตีมองภาพนั้นด้วยความไม่เข้าใจทุกอย่างกำลังจะจบด้วยดีแล้ว แล้วหล่อนจะมาทำอะไรแบบนี้ทำไมวรินทรเดินเข้าไปหามายาวตี และสิ่งที่ไม่มีใครคาดถึงก็เกิดขึ้นเด็กสาวดึงหน้านางแบบสาวรุ่นพี่เข้ามาจูบ ค้างนิ่งเนิ่นนานจนพอใจก่อนจะปล่อปล่อยหล่อนให้เป็นอิสระแต่มายาวตียังยืนงงไม่ได้สติ วรินทรหยิบไมค์ขึ้นมาพูด นี่คือสิ่งที่กิ๊ฟอยากจะบอกกับทุกคน เมื่อพูดจบหล่อนก็รีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันที นี่คือสิ่งที่คนอย่างเธอสมควรได้รับมายาวตี!! หลังจากภาพข่าวแพร่ภาพออกไป ทุกคนที่รู้จักวรินทรต่างตกใจเมื่อเห็นสิ่งที่เขาทำแพรวามองข่าวนี้อย่างขมขื่น ขอบคุณที่มาช่วยตอกย้ำให้ฉันทำใจได้ง่ายขึ้น ณ ห้องนอนในคฤหาสน์หรูเสียงหวีดร้องดังขึ้นลั่นบ้านเมื่อมาแชลได้เห็นข่าวนี้ ผู้หญิงที่หลงรักสุดหัวใจถูกเพื่อนที่ไว้ใจจูบออกอากาศ วรินทรรีบขับรถกลับจากกรุงเทพเพื่อมาตามที่นัดกับเพื่อนไว้ตอนนี้ภารกิจของเธอเสร็จสิ้นแล้ว มายาวตีได้รับบทเรียนที่สาสมแล้ว และหลังจากนี้เธอจะไม่เข้าไปวุ่นวายกับวงการนางแบบอีกและเธอต้องรีบไปเคลียร์ใจกับสุดที่รักโดยด่วน วรินทรกวาดสายตามองหาเพื่อนเก่าเขายิ้มออกมาเมื่อเห็นเพื่อนสาว มานานหรือยังนีน่า เพิ่งมาเหมือนกันแต่ตอนนี้เรารู้สึกไม่ดีเลยเพราะเราควรมาหา กิ๊ฟเร็วกว่านี้ วรินทรมองเพื่อนอย่างไม่เข้าใจ เราเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกับมาแชลตอนนั้นเราสนิทกับมาแชลที่สุด แต่ตอนนี้เราเลิกคบมาแชลไปแล้ว วรินทรเลิกคิ้ว ไม่เข้าใจ แต่มาแชลติดต่ออยู่กับกิ๊ฟใช่ไหม วรินทรพยักหน้านิดๆ กิ๊ฟฟังเรานะ มาแชลมีปัญหาเกี่ยวกับระบบประสาทเป็นโรคจิตอ่อนๆมานานแล้วแต่มาแชลยังสามารถใช้ชีวิตแบบคนปกติได้ สามารถหลบซ่อนทุกอย่างได้อย่างแนบเนียนวรินทรมองเพื่อนเก่านิ่ง เธอกำลังวิเคราะห์ทุกสิ่งที่ได้ยินอย่างหนัก มาแชลหลงรักนางแบบรุ่นพี่ที่ชื่อมายาวตีเธอจินตนาการเรื่องราวทุกอย่างเกี่ยวกับความรักโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้เรื่องด้วยเลยก่อนที่เธอจะฆ่าตัวตายเธอเข้าไปบอกรักมายาวตีและถูกปฏิเสธกลับมาเธอจึงเอาเรื่องราวตรงนี้มาจินตนาการต่อ วรินทรนั่งตัวแข็งทื่อนี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน กิ๊ฟโกรธมายาวตีแทนมาแชลใช่ไหมกิ๊ฟตั้งใจทำลายหล่อนเพราะคิดว่าหล่อนทำร้ายมาแชลใช่ไหมวรินทรนิ่งอึ้งสมองมึนตื้อ เธอจะหาความจริงเรื่องนี้ได้จากที่ใด เราจะมาบอกกิ๊ฟเรื่องนี้แหละแต่มันคงสายไปแล้วและถ้ากิ๊ฟไม่เชื่อที่เราพูดก็ลองไปหาข้อมูลของมาแชลจากโรงพยาบาลที่เมืองฟอร์ตเวิร์ทดูเพราะเคทของมาแชลเป็นกรณีศึกษาของที่นั่นส่วนเรื่องของมายาวตีกับ มาแชลถ้าอยากรู้จริงๆก็ถามเอาได้จากคนในวงการนั่นแหละ นี่น่าลุกออกจากร้านไปนานแล้วแต่วรินทรยังนิ่งค้างอยู่อย่างนั้นมึนจนไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นคิดเรื่องอะไรก่อนดี ถ้าเป็นอย่างที่นีน่าพูดจริงมันก็หมายถึงเธอทำลายคนบริสุทธิ์นะซิไม่นะ
มายาวตีมองท้องฟ้าสีเทายามค่ำคืนด้วยจิตใจที่หมองเศร้าคนที่เธอรักทำลายเธอด้วยน้ำมือของเขาเองต่อหน้าของเธอ ทำไม?เธอเคยทำอะไรให้หล่อนหรือไร หล่อนถึงโกรธเคืองคิดฝังเธอให้จมดินแบบนี้แล้วความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นในคืนนั้นหละมันไม่มีความรักจากใจหล่อนเจืออยู่บ้างเลยเหรอ ทำไมหล่อนถึงใจร้ายกับเธอแบบนี้ทำไม หลังจากที่งดรับงานมาพักใหญ่แต่วันนี้เธอไม่สามารถบ่ายเบี่ยงที่จะไม่มาได้เพราะเป็นงานของผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่เธอเคารพรักและเมื่อเสร็จงานหล่อนก็รีบเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีเธอไม่อยากให้สัมภาษณ์อะไรในเรื่องนั้นอีกแต่เสียงที่ดังออกไมค์อยู่ตอนนี้ทำให้เธอต้องหยุดฟัง ขอบคุณพี่ๆนักข่าวมากเลยนะคะที่มาตามคำเชิญกิ๊ฟมีเรื่องอยากจะสารภาพกับทุกคนเรื่องพี่มายาวตีก่อนอื่นกิ๊ฟต้องขอบอกก่อนว่ากิ๊ฟก็เป็นนางแบบคนหนึ่งที่ใฝ่ฝันอยากจะเจริญเติบโตและประสบความสำเร็จสูงสุดในอาชีพนางแบบและพี่วตีคือภาพความสำเร็จที่กิ๊ฟเห็นเธอเพียบพร้อมและงามสง่าและ...กิ๊ฟอยากไปยืนอยู่ในจุดที่พี่วตียืนหรือถ้ากิ๊ฟไปยืนอยู่ตรงนั้นไม่ได้ กิ๊ฟก็ต้องการที่จะดึงพี่วตีลงมา เสียงอื้ออึงดังไปทั่วห้องจัดงานมายาวตีได้ยินเรื่องราวทั้งหมดเธอรู้ดีวรินทรโกหก!เพราะเธอเองยังเคยสงสัยว่าหล่อนเข้ามาวงการนี้ทำไมเกือบทุกครั้งที่ทำงานร่วมกันเธอไม่เคยเห็นแววสนุกหรือมีความสุขในดวงตาของหล่อนเลยและวรินทรยังปฏิเสธงานใหญ่ๆที่นางแบบหลายคนใฝ่ฝันอยากจะไปยืนอยู่บนนั้นหลายต่อหลายงาน กิ๊ฟเป็นคนโทรไปแจ้งนักข่าวเองในวันนั้นวันที่ท่านทั้งหลายได้รูปกิ๊ฟยืนจูบอยู่กับพี่วตีซึ่งเรื่องจริงแล้วมันไม่มีอะไรเลยเราทั้งคู่ต่างเคยชินกับวัฒนธรรมตะวันตกจากการใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกหลายปีการจูบกันเมื่อพบหรือเมื่อจากกันเป็นเรื่องปกติแต่กิ๊ฟตั้งใจให้มันเป็นประเด็นขึ้นมาวันนี้ที่ กิ๊ฟออกมาพูดเพราะสำนึกได้แล้วว่าสิ่งที่ทำลงไปมันไม่ยุติธรรมกับพี่วตีและไม่เป็นผลดีกับใครกิ๊ฟอยากจะขอโทษพี่วตีและทุกคนที่ผิดหวังในตัวกิ๊ฟ หญิงสาวพนมมือไหว้ขอโทษ และกิ๊ฟขอลงโทษตัวเองด้วยการออกจากวงการนี้ค่ะเพื่อไม่ให้เป็นแบบอย่างที่ไม่ดี พูดจบหญิงสาวรีบเดินลงมาและหลบออกไปทันทีโดยไม่รอให้นักข่าวได้ถามไถ่อะไร เสียงอื้ออึงวิพากษ์วิจารณ์ดังไปทั่วทั้งห้องวรินทรตรงไปที่รถรีบไขกุญแจเปิดประตู แต่เสียงเสียงหนึ่งทำให้หล่อนต้องหยุด จะไม่อธิบายอะไรให้พี่ฟังเลยเหรอ วรินทรหันมองต้นเสียงอย่างรู้สึกผิด กิ๊ฟขอโทษ เธอคิดคำพูดที่ดีที่สุดในตอนนี้ได้เท่านี้จริงๆ ทำเรื่องไว้แล้วอยู่ๆก็จะทิ้งกันไปแบบนี้เหรอ ใจร้ายเกินไปหรือเปล่ามายาวตีกล่าวโทษตัดพ้อเธอต้องการเอาความรู้ผิดในใจดึงหล่อนไว้กับเธอ คือกิ๊ฟ เธอไม่รู้จะเริ่มต้นแก้ไขอะไรอย่างไรเลย กับความโง่เง่าเอาแต่ใจของตัวเอง พี่อยากรู้ว่าเรื่องระหว่างเราจริงๆแล้วมันคืออะไรกิ๊ฟรักพี่เหมือนที่พี่รักกิ๊ฟบ้างไหม มายาวดีจ้องมองรอคำตอบ คือกิ๊ฟ วรินทรพูดอะไรไม่ออกแต่อาการอ้ำอึ้งไม่พูดอะไรก็เป็นคำตอบที่ชัดเจนให้กับอีกฝ่ายแล้ว กิ๊ฟขอโทษค่ะ ขอโทษ
และเรื่องคืนนั้นล่ะ มันไม่ความหมายกับเธอเลยเหรอ น้ำตาพร่างพราวออกมาจากตาดวงสวยไม่ง่ายเลยที่ความรู้สึกรักมากมายจะเกิดขึ้นกับใครสักคนแต่ตอนนี้มันเกิดขึ้นกับเธอแล้วกับคนตรงหน้าเธอคนนี้ และหล่อนก็กำลังจะเดินจากเธอไป คืนวันนั้นกิ๊ฟกับพี่ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นพี่แค่หลับไปมายาวตีเกิดอาการไม่เข้าใจ กิ๊ฟสร้างเรื่องให้พี่คิดไปเองกิ๊ฟต้องการทำร้ายจิตใจพี่ กิ๊ฟต้องการทำให้พี่เสียใจเพราะกิ๊ฟเข้าใจผิดกิ๊ฟขอโทษที่ทำให้พี่รัก กิ๊ฟ... เกินที่เธอจะรับฟังได้อีกแล้วมายาวตีพูดแทรกขึ้น เธอทำใจให้รักพี่ไม่ได้เหรอพี่จะลืมเรื่องทุกอย่างแล้วเรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม หญิงสาวมองคนตรงหน้าด้วยสายตาวิงวอนเธอยอมทิ้งศักดิ์ศรีทุกอย่างขอแค่ดึงรั้งหล่อนไว้ได้ กิ๊ฟขอโทษจริงๆกิ๊ฟรักพี่ไม่ได้กิ๊ฟมีคนที่รักมากอยู่แล้วลาก่อนนะคะ วรินทรเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถและขับออกไปทันทีเธอกำลังเจ็บปวดกับเรื่องที่ก่อไว้เหลือเกินผู้หญิงดีๆคนหนึ่งต้องมาเจ็บปวดเพราะเธอแต่เวลาไม่หวนคืนมันจะเป็นเรื่องที่ผิดพลาดที่เธอต้องจดจำไว้เป็นบทเรียนไปชั่วชีวิตภาวนาขอพรจากพระผู้เป็นเจ้า ได้โปรดประทานพรให้พี่วตีเจอคนที่ดีและรักเธอมากๆด้วยนะคะ มายาวตีมองตามรถที่เคลื่อนออกไปทรุดตัวลงกับพื้นร้องไห้อย่างหนักความรักหลุดลอยไปไกลแล้ว ลาก่อนหัวใจของฉัน
กีกี้เดินตามออกมาเมื่อเห็นมายาวตีทรุดกองอยู่กับพื้นก็รีบเข้ามาประคองด้วยความห่วงใยมองสภาพหล่อนด้วยความเห็นใจ วริศามองโทรศัพท์มือถือของตนไม่แน่ใจในสิ่งที่เห็นว่าเป็นเรื่องจริงเหรอว่าฝันไปเพราะเบอร์เรียกเข้าที่โชว์อยู่หน้าจอมือถือมันเป็นเบอร์ของแพรวานี่พระเจ้าประทานโอกาสให้เธอแล้วใช่ไหม จ้ะแพร แพรอยากเมาค่ะพี่หมอคืนนี้พี่หมอพาแพรไปหน่อยนะคะ ถึงเธอจะไม่เข้าใจอารมณ์ปลายสายเท่าไหร่แต่การได้อยู่ใกล้ชิดกันมันก็เป็นเรื่องที่ดีไม่ใช่เหรอ ได้ซิเดี๋ยวคืนนี้พี่ไปรับแพรที่บ้านนะ ค่ะ แพรจะรอ เมื่อวางสายจากวริศาไป แพรวาครุ่นคิดเหม่อมองไปไกลเธอจะทำทุกทางเพื่อลืมคนใจร้ายคนนั้นให้ได้ วริศามองคนที่รักอย่างเป็นห่วงก็ตั้งแต่มาถึงที่นี่หล่อนเอาแต่ดื่มเหล้าไม่สนใจอะไรเลย แพรจ้ะพี่ว่าค่อยๆดื่มดีไหม นี่ก็ดื่มไปเยอะแล้วนะ แพรวามองคนที่ห้ามเธออย่างสนใจหล่อนยิ้มสวยส่งไปให้และก็ยกเหล้าขึ้นดื่มเหมือนเดิม วริศามองคนเมาแล้วอย่างทำใจตามใจก็แล้วกันนะ เธอมีหน้าที่อารักขาไปรับถึงที่กับไปส่งให้ถึงบ้านก็ทำไปในส่วนลึกเธอรู้ดีอาการที่แพรวาแสดงออกมันเป็นอาการของคนอกหักใครกันนะที่ทำให้หล่อนฟูมฟายได้ขนาดนี้ แพรคงรักเขามากซินะ อริสรานั่งมองหญิงสาวคู่หนึ่งอยู่นานเป็นคนรู้จักของเธอทั้งคู่คนหนึ่งก็แพรวาที่ตอนหลังเหมือนจะเป็นอดีตคนรักของหลานเธอส่วนอีกคนก็คุณหมอเจ้าของไข้ของฟ้า แต่ประเด็นคือทำไมสองคนนี้ถึงมาด้วยกันเธอฟันธงได้ตั้งแต่แรกเห็นคุณหมอคนสวยว่าหล่อนก็ไม่ต่างไปจากเธอที่พอใจในเพศเดียวกันแล้วหลานตัวป่วนของเธอกับแพรวาเลิกกันแล้วจริงๆเหรอเธอไม่อยากจะเชื่อและอาการเมามายของแพรวาตอนนี้ทำให้เธออดเป็นห่วงไม่ได้หากเกิดพลาดพลั้งผิดฝาผิดตัวกันขึ้นมาจะแย่กันไปหมดแต่ยังไงเสียเธอก็ต้องถือข้างหลานซิ ใช่ไหม?อริสราคิดเองเออเองก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อส่งต่อข่าวสารทันทีสงสัยงานนี้เธอคงต้องลงไปช่วยเคลียร์ระบบเสียแล้ว วรินทรเดินเข้าไปหาคุณน้าคนสวยและทั้งคู่ก็พากันเดินไปที่โต๊ะเป้าหมายอริสราทักทายคุณหมอและขอนั่งด้วยและก็ทำเป็นประหลาดใจที่เจอแพรวาที่นี่เพราะว่ารู้จักสนิทสนมกันดีและต่างก็แนะนำตัวกันวรินทรพูดคุยเป็นมิตรกับวริศาราวกับไม่มีเรื่องใดในใจแต่สำหรับแพรวาหล่อนแทบไม่เหลือสติที่จะจำใครได้แล้ววรินทรมองแม่เมรีอย่างนึกระอาใจนี่ถ้าลูกศิษย์ลูกหามาเห็นเข้าจะได้เอาไปนินทากันสนุก เสียงแตกตื่นดังมาจากหลังร้านทำให้สี่สาวบนโต๊ะต้องหันไปมองอย่างสนใจและก็มีเสียงตะโกนขอความช่วยเหลือว่ามีคนเป็นลมชักกัดลิ้นตัวเองอยู่ ใครรู้วิธีช่วยเหลือบ้าง และด้วยสัญชาติญาณของความเป็นหมอทำให้วริศาหูผึ่งกระตือรือล้นจะไปช่วยเหลือแต่อดห่วงคนที่มาด้วยไม่ได้อริสราเห็นดังนั้นเธอจึงรับเสนอตัวดูแลแพรวาให้และให้คุณหมอรีบไปช่วยคนก่อนดีกว่าเมื่อเบาใจว่ามีคนดูแลแพรวาวริศารีบแทรกฝูงชนไปหาคนเจ็บทันทีตะโกนไปตลอดทางว่าเป็นหมอเพื่อเป็นการขอเปิดทางอริสรามองตามอย่างรู้สึกผิดนิดๆที่ต้องมาหลอกคนดีๆอย่างหมอวริศา จัดการต่อเองนะเจ้ากิ๊ฟเดี๋ยวเรื่องหมอน้าจัดการต่อเอง วรินทร กล่าวขอบคุณและรีบประคองแพรวาออกไป แพรวาบิดขี้เกียจขับไล่ความปวดเมื่อยทั้งที่ยังไม่ลืมตาแต่ผ้าห่มที่หลุดร่วงไปทำให้ความเย็นของเครื่องปรับอากาศกระทบผิวหนังของหล่อนโดยตรงเมื่อสัมผัสได้ถึงความผิดปกติแพรวาก็ลืมตาขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นสภาพของตัวเองทำให้ต้องรีบดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายทันทีก็ทั้งเนื้อทั้งตัวเธอไม่มีอาภรณ์ใดๆติดกายอยู่เลยและเมื่อมองไปรอบๆที่นี่มันก็ไม่ใช่ห้องของเธอแต่เธอก็รู้สึกคุ้นตามากและเสียงลูกปิดที่ประตูทำให้เธอต้องหันมองอย่างหวั่นใจดึงผ้าคุมกายจนถึงคอ ตื่นแล้วเหรอคะหิวหรือยัง คนเข้ามาใหม่ ดูหน้าตาแจ่มใสในชุดลำลองสบายๆ ทำไมฉันถึงมาอยู่นี่ได้แพรวาถามเสียงห้วน ก็นั่งรถมาไง ใครจะพาคุณอุ้มเดินมากรุงเทพล่ะกรุงเทพ! อะไรกันเนี่ยนี่เธอเมาไม่รู้เรื่องจนใครนึกจะพาเธอไปไหนมาไหน ก็ได้ตามใจอย่างนั้นเหรอและพี่หมอล่ะทำไมถึงไม่ยอมดูแลเธอให้ดี ปล่อยให้เธอมากับคนคนนี้ได้ยังไงกัน หญิงสาวกวาดสายตามองหาเสื้อผ้าของตัวเองเธอต้องการไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุด แต่เธอก็ไม่เห็นมันเลยสักชิ้น เอาเสื้อผ้ามาฉันจะกลับแล้ว ถ้าทำตัวดีจะเอามาให้ บ้าไปแล้วหรือไงเธอไม่มีสิทธิ์จะมาทำอะไรกับฉันแบบนี้นะ วรินทรยิ้มสวยเดินเข้ามานั่งข้างๆบนเตียง ไม่ว่าจะอีกกี่ปีคุณก็จะเป็นสิทธิ์ของฉัน ทั้งคู่สบตากันเกินกว่าที่ใครจะคิดว่ามันจะเกิดขึ้นแพรวาเหวี่ยงมือมาที่หน้าของวรินทรเต็มแรง คนอย่างเธอไม่มีสิทธิ์มาพูดกับฉันแบบนี้ วรินทรมองคนที่กำลังโกรธเกรี้ยวอย่างเข้าใจและยอมรับอย่างไม่มีข้อแก้ตัวใดๆว่าเธอผิดเองทั้งหมด ฉันขอโทษฉันอยากอธิบาย เด็กสาวส่งสายตาวิงวอน เธอปรารถนาโอกาส ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรทั้งนั้นเรื่องของเรามันจบไปแล้วและฉันก็มีคนใหม่แล้วด้วย เหรอแล้วถ้าแฟนใหม่ของคุณรู้ว่าคุณมานอนอยู่กับคนอื่นแบบนี้ เขาจะยังโอเคอยู่เหรอวรินทรถามกลับด้วยแววตาใสซื่อ เขาต้องเชื่อใจว่าฉันไม่มีวันนอกใจเขาเพราะฉันไม่ได้มีนิสัยแบบนั้น วรินทรยิ้มให้กับคำพูดที่หล่อนเสียดสีเธอ เหรองั้นเรามาพิสูจน์ด้วยกัน แพรวาไม่เข้าใจแต่ก็ต้องใจหายเมื่ออีกฝ่ายกระชากผ้าห่มออกไปจากตัวและโถมตัวเข้ามาทาบทับตัวเธอ ว้าย!! จะทำอะไรปล่อยฉันนะ... อีกฝ่ายทำหน้าแปลกใจทำไมหล่อนลืมง่ายแบบนี้ ก็เพิ่งบอกไปเมื่อกี้เอง ก็พิสูจน์ไงจะได้รู้ว่าคนรักของคุณเขาจะยอมรับที่คุณไปนอนกับคนอื่นได้ไหม นี่!! อย่าทำแบบนี้กับฉันนะ ฉันไม่ได้ที่ระบายความใคร่ หรือของเล่นของเธอนะวรินทรมองอีกฝ่ายยิ้มๆ ก็ไม่ใช่ไงแต่คุณเป็นคนที่ฉันรักแพรวาชะงักมองอีกฝ่าย คำว่ารักของคนคนนี้คือสิ่งที่เธอไม่รู้ว่ามันหมายความว่ายังไง แต่เธอเป็นคนที่ฉันเกลียดและเธอก็ไม่รู้อีกเหมือนกันว่าคำว่าเกลียดสำหรับเธอมันหมายความว่ายังไง เหรองั้นก็ต้องพิสูจน์เรื่องนี้อีกเรื่องว่าคุณเกลียดฉันหรือว่าจริงๆแล้วคุณรักฉันสุดหัวใจกันแน่ นี่... วรินทรหยุดการสนทนาด้วยการครอบครองริมฝีปากบางของหล่อนดูดกลืนทุกความคิดทุกคำพูดร้ายๆที่มันจะหลุดออกมาเธอรักผู้หญิงคนนี้เกินจะยอมแพ้และเดินจากไปและเธอก็มั่นใจหล่อนก็รักเธอไม่ต่างกัน เรี่ยวแรงของวรินทรใช้บังคับฝืนใจร่างที่บางกว่าในคราแรกแต่จากนั้นสองร่างก็ตอบสนองกันเป็นอัตโนมัติสำหรับแพรวาเธอกำลังโกรธตัวเองที่ไม่อาจควบคุมร่างกายไม่ให้ไหลไปในทางที่อีกฝ่ายชี้ชวนได้ไม่ใช่เพราะหล่อนเจ้าเล่ห์หรือล่อหลอกเธอแต่เป็นเพราะลึกๆเธอก็ต้องการสัมผัสเหล่านี้ เมื่อเกลียวคลื่นแห่งความรักสงบลงเรี่ยวแรงเริ่มกลับมา แพรวาก็พยศขึ้นมาทันทีหล่อนพยายามที่จะบิดกายไปมาเพื่อให้หลุดจากอ้อมกอดของคนใจร้ายแต่อีกฝ่ายหรือจะยอมง่ายๆกลับกอดกระชับแน่นขึ้น ปากและจมูกก็ซุกซน ลากไล้ไปทั่วยิ่งหล่อนดิ้นรนเธอก็ยิ่งอยากแกล้ง นี่ อื้อ บ้า หยุดน้า ถ้าคุณยอมฟังฉันจะหยุด แต่ถ้าไม่ฉันจะปล้ำคุณและขังคุณแบบนี้ไปเรื่อยๆ แพรวากำลังคิดหนักไม่อยากจะอ่อนข้อให้คนเอาแต่ใจง่ายๆแต่เรื่องที่หล่อนขู่เธอเชื่อว่าหล่อนทำได้จริงๆเพราะวรินทรจะมีวิธีไปบอกกับคนรอบตัวเธอว่าไม่ต้องเป็นห่วงและไม่ต้องตามหาเธอ พอได้แล้ว คนบ้า ฉันฟังก็ได้แพรวาชักสีหน้าใส่คนเจ้าเล่ห์เอาแต่ใจแอบคิดเคืองว่าไม่น่าไปหลงรักคนที่ฉลาดเป็นกรดอย่างหล่อนเลยจริงๆถ้าตัดใจจากหล่อนไปได้นะจะไม่มีแฟนที่ฉลาดมากๆอีกแล้ว สวยมากแบบนี้ก็ไม่เอาด้วยชิส์ วรินทรพลิกตัวขึ้นไปทาบทับอยู่บนตัวแพรวา จ้องมองเข้าไปนัยน์ตา ขี้โกงนี่เอาตาหวานๆของตัวเองมามองเธอแบบนี้ก็ละลายกันพอดี แพรวาคิดเคือง ฉันขอโทษนะสำหรับหลายเดือนที่ผ่านมาฉันทำให้คุณเข้าใจผิดและเสียใจ แพรวามองกลับด้วยสายตาที่เป็นคำถามเข้าใจผิด? วรินทรเล่าทุกอย่างให้แพรวาฟังจนถึงเรื่องที่เธอไปสารภาพผิดออกสื่อ ทำไมฉันไม่รู้เรื่องนี้ แพรวาทำหน้าฉงน แต่ก็นะงานเธอก็ยุ่งจนแทบไม่มีเวลาจะโงหัวเลยและอีกอย่างวรินทรก็เป็นต้นเหตุให้เธอไม่อย่างรับรู้เรื่องราวใดๆ ที่ฉันไม่บอกคุณตอนนั้นเพราะไม่รู้จะอธิบายกับคุณยังไงและกลัวมันจะไม่แนบเนียนตั้งใจไว้ว่าจะจัดการทุกอย่างให้เร็วที่สุด คุณเชื่อที่ฉันพูดไหมคุณแพรวาวรินทรมองเข้าไปในแววตาที่สั่นระริกคล้ายสับสนของแพรวา หัวใจฉันอยู่ที่คุณนะฉันไปไหนห่างคุณไม่ได้หรอก คุณอย่าไล่ฉันไปไหนเลยนะฉันคงอยู่ไม่ได้แน่ๆถ้าไม่มีคุณตอนนี้มีหยดน้ำพราวอยู่ในตาดวงสวยของแพรวามันตื้อไปหมดสำหรับเธอสองกายที่แนบชิดกอดก่ายกันอยู่กระแสแห่งความรักไหลเวียนถึงกันอย่างไม่มีสิ่งใดมาขวางกั้น ฉันไม่สัญญาอะไรกับคุณหรอกนะเพราะคำพูดมันไม่สำคัญเท่ากับสิ่งที่ฉันจะทำหลังจากนี้ฉันจะรักและดูแลคุณให้ดีที่สุดตลอดไป วรินทรโน้มหน้าลงมาหาริมฝีปากของคนที่กำลังสับสนอย่างหนักสัมผัสที่หยอกล้อเชิญชวนช่วยเรียกสติหล่อนกลับมาได้เธอจะคิดอะไรได้ล่ะก็คนคนนี้มีอำนาจเหนือเธอทุกอย่าง เธอเป็นสิทธิ์ของหล่อนจริงๆทั้งกายและใจแพรวาตอบสนองกับทุกสัมผัสที่อีกฝ่ายส่งมา เธอเชื่อในทุกสิ่งที่หล่อนพูดเพราะเธอรักผู้หญิงคนนี้สุดหัวใจ ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายระหว่างกันมันคือสีสันที่ทำให้เรื่องราวความรักของเราไม่จำเจแต่ไม่ว่าจะเกิดเรื่องราวใด ขอเพียงแค่สองหัวใจยังดึงดูดเข้าหากันความรักก็จะดำเนินไปต่อได้เสมอ วริศาเดินดูของเรื่อยเปื่อยอยู่ในห้างไฮโซกลางกรุงเธอเข้ามาหาซื้อของขวัญวันเกิดให้กับคุณแม่ โอ๊ะ!! แรงกระแทกทำให้วริศาเซล้มลงไปและตัวต้นเหตุของแรงกระแทกก็ถลาล้มตามมาทับซ้ำอีก และเมื่อสองสายตาสบกัน สวยมาก วริศาเพ้อพูดออกมา หญิงสาวอีกคนเขินจนแก้มแดงแต่ก็แอบสงสัยกับตัวเองว่าจะเขินทำไมก็รู้ตัวมานานแล้วว่าตัวเองสวยและทุกคนก็ชมเธอกันทั้งนั้นและคนที่ชมเธอก็ดูดีน้อยอยู่เสียเมื่อไหร่คนถูกชมว่าสวยทำท่าจะยันตัวลุกแต่ก็รู้สึกเจ็บที่ข้อเท้า โอ๊ย!! วริศาหน้าตาตื่นเมื่อเห็นใบหน้าที่เจ็บปวดของอีกฝ่าย จึงรีบยันตัวขึ้นและค่อยๆประคองหญิงสาวอีกคนให้ลุกขึ้นตามมา ค่อยๆลุกนะคะยึดฉันไว้อย่าลงน้ำหนักเท้าข้างที่เจ็บมากนะ ข้อเท้าคงพลิก วริศาพาคนเจ็บมานั่งที่เก้าอี้ตัวยาวก่อนจะคุกเข่าลงถอดรองเท้าของหล่อนออกและพลิกเท้าไปมาเพื่อดูอาการสัมผัสจากผู้หญิงคนนี้ทำให้มายาวตีรู้สึกสุขใจอย่างประหลาดแววตาและการกระทำของหล่อนดูใสซื่อจริงใจมีเสน่ห์มากเลยทีเดียว ทำอย่างกับเป็นหมอมายาวตีพูดขึ้นมาลอยๆเพื่อไม่ให้บรรยากาศมันเงียบมากนัก ฉันเป็นหมอค่ะ วริศาเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มให้และกลับไปดูที่ข้อเท้าต่อ คุณสวยมากเลยนะปากก็พูดไปเรื่อยแต่สติยังอยู่ที่ข้อเท้า คุณไม่รู้จักฉันเหรอวริศาเงยหน้าขึ้นมองเลิกคิ้วสงสัย แล้วทำไมเธอต้องรู้จักหล่อนแต่สวยแบบนี้ก็พอจะเดาได้ว่าหล่อนอาจจะเป็นดารา หรือไม่ก็นางแบบเธอไม่รู้เรื่องราวพวกนี้เท่าไหร่หรอกเพราะไม่ค่อยได้ติดตามข่าวสารเท่าไหร่และเธอก็ไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้ด้วยอ่อ! แต่เธอก็เพิ่งรู้จักกับคนหนึ่งนะที่เป็นนางแบบน้องกิ๊ฟคนรักของแพรวา สำหรับสองคนนี้ เธอมองอย่างชื่นชมและยินดีเป็นเธอเองที่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไปในวันนั้นวันนี้แพรวามีความสุขเธอก็ดีใจด้วย อย่าโกรธฉันเลยนะเพราะฉันไม่ค่อยได้ติดตามสื่อเลยทำแต่งานแต่ฉันก็เดาได้ว่าคุณคงเป็นดารา ยังไม่ทันที่มายาวตีจะได้ตอบอะไรเสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าก็ดังขึ้นเป็นเบอร์ของเจ๊กีกี้เธอบอก ณ จุดที่เธออยู่และก็บอกถึงอาการบาดเจ็บไม่นานเจ๊กีกี้ก็มาถึงและมองอีกคนอย่างเป็นคำถาม เขาช่วยวตีไว้ค่ะกีกี้หันมาขอบอกขอบใจและรีบขอตัวเผื่อยังมีนักข่าวหลงเหลืออยู่แถวนี้วริศายิ้มรับนิดๆ ไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะแต่หลังจากนี้อีกสองชั่วโมงมันจะปวมแล้วก็จะปวดมากให้ใช้ยาคลายกล้ามเนื้อนวดเบาๆไปในทางเดียวกันและก็ทานยาแก้ปวดได้เป็นปกตินะคะวริศาทำท่าจะเดินออกไป เอ่อ...คุณ...ชื่อ มายาวตีทำทุกอย่างแบบมีฟอร์มวริศาหันมายิ้มใจดี และหยิบนามบัตรออกมายื่นให้และเดินออกไป *** ทั้งคู่เดินไกลกันออกไปเรื่อยๆหลังจากนี้ก็แค่เชื่อมั่นในการทำงานที่มีประสิทธิ์ภาพของหัวใจสองดวงที่มันจะพยายามดึงดูดและเรียกร้องหากันอยู่ตลอดเวลาไม่สำคัญเลยว่าความรักมันจะจบลงที่ใดแต่มันสำคัญที่ว่าวันนี้ความรักทำให้หัวใจของเรามีความสุข
Create Date : 01 ตุลาคม 2556 | | |
Last Update : 1 ตุลาคม 2556 11:00:33 น. |
Counter : 618 Pageviews. |
| |
|
|
|