|
|
๐๖๔-อาณาจักรของ
ตัวเงินตัวทอง
สองปีก่อนได้นั่งรถเมล์ ไปทำธุระแถว ๆ สนามหลวง ขากลับผ่านสวนสัตว์ดุสิต สะพานแดง และกองทัพบก บริเวณใกล้ ๆ นั้น ข้าพเจ้าสังเกตเห็น คลองระบายน้ำ มีน้ำเน่าเหม็น สีดำ ๆ ไหลออกมาจากท่อระบายน้ำ ทำให้ไม่น่ามองสักเท่าไหร่ แต่นั่นก็ต้องยอมรับว่าเป็นสิ่งที่เหลือ จากกิจกรรมของมนุษย์ทั้งหลาย ที่เรารังเกียจกัน
ข้าพเจ้ามองไปเห็น เจ้าตัวเงินตัวทองตัวหนึ่ง กำลังว่ายน้ำเน่าไปมา โดยที่มันไม่รังเกียจ ความเน่าเหม็นเลยสักนิด หรือบางทีมันอาจจะชอบก็เป็นไปได้ เพราะตั่งแต่มันเกิดมา มันคงไม่ได้เห็นได้สัมผัสกับน้ำที่สะอาด สดชื่น ตามธรรมชาติ แต่นั่นมันคงไม่ได้อยากเรียกร้องอะไร ขอให้มีที่อยู่ มีอาหาร มีการผสมพันธุ์ ออกลูกผลิตหลานให้เยอะที่สุดก็เพียงพอ
จนบัดนี้ประชากรตัวเงินตัวทอง คงแผ่ขยายนับหลายหมื่นตัว ภายใต้กรุงเทพ ฯ (เคยได้ยินข่าวงานวิจัยกันว่าอย่างนั้น)
ลองมานั่งนึกดูว่า ถ้าเราเกิดเป็นตัวเงินตัวทองบ้าง เราจะรู้สึกรังเกียจ สภาพแวดล้อมแบบนี้หรือเปล่า
'คำตอบ' คือ เราจะไม่รู้สึกว่าน้ำเน่า คือน้ำเน่าน่ารังเกียจเลยสักนิด และพร้อมจะยินดี ที่จะอยู่ในสภาพแบบนั้น และจะมองหาตัวเมียผสมพันธุ์ ตามสัญชาติญาณเป็นแน่ และคงจะรู้สึกตัวเองโชคดีที่เกิดมาเป็นตัวเงินตัวทองเท่านั้น
สิ่งนี้เองเป็นธรรมชาติจัดสรรค์ ในทางพุทธศาสนาก็คือกรรมนั่นเองเป็นตัวจัดสรรค์ ทำให้เราไม่สามารถมองเห็นธรรมชาติ ตามความเป็นจริง
ไม่ต่างอะไรกับที่เราเกิดมาเป็นมนุษย์ เราเองก็ยังรักใน ภพภูมินี้ ไม่อยากจากไปไหน และมักจะอธิษฐานให้ได้เิกิดเป็นมนุษย์อีก เราเองก็มองไม่สามารถมองเห็นความสวยงาม และน่าอยู่ของภพอื่น
เทวดาเองก็ต้องรังเกียจ มนุษย์ไม่น้อย เขาไม่ได้รังเกียจเพราะเหตุที่มนุษย์นั้นเป็นศรัตรูแต่ที่เขาเกียจคือ สภาพการดำเนินของชีวิตบางพวก(ส่วนใหญ่) เต็มไปด้วยอกุศลกรรม ซึ่งเป็นที่น่ารังเกียจของเทวดา เพราะพวกเขารู้ดีว่าการเข้าใกล้ มนุษย์จำพวกนี้ จะทำให้เขาติดมลทินไปด้วย ประมาณว่าเหมือนกับเราลงไปคลุกน้ำเน่ากับพวกตัวเงินตัวทองอย่างนั้น
ดังจะเห็นได้จากพระสูตรที่กล่าวที่ว่า หากมีพวกมนุษย์อยู่ ณ สถานที่ใด เทวดาผู้มีศักดิ์ จำต้องหลีกให้ไกลออกไปถึง ๑๒ โยชน์(ถ้าจำตัวเลขไม่ผิด) คือไม่กล้าเข้าใกล้เลย จะยกเว้นก็เพียงเทวดาชั้นต่ำ ๆ ชั้น จาตุมหาราชิกา ที่เลือกที่อยู่เองไม่ได้ ต้องอาศัย ต้นไม้ บ้านเรือน ซุ้มประตู ของมนุษย์เป็นที่อยู่ที่อาศัยแทนเท่านั้น
ดังนั้นการดำรงชีวิตของมนุษย์นั้นเราควรที่จะพึ่งพาอาศัยกัน ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ เทวดา ต้องไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน เพราะทุกคนต่างก็รักภูมิ ภพ ของตัวเองไม่ต่างกัน...อย่างนั้น
| Create Date : 18 กันยายน 2551 |
| Last Update : 18 กันยายน 2551 8:41:42 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 1527 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: discipula  วันที่: 18 กันยายน 2551 เวลา:9:33:59 น. |
|
|
|
| โดย: แม่ไก่ วันที่: 18 กันยายน 2551 เวลา:10:01:25 น. |
|
|
|
| โดย: VICT วันที่: 18 กันยายน 2551 เวลา:13:57:44 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋๋า (กะว่าก๋า  ) วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:8:15:14 น. |
|
|
|
| โดย: พลอย IP: 125.26.5.189 วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:14:02:33 น. |
|
|
|
| โดย: พลอย IP: 125.26.5.189 วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:14:02:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
|
ทุกข์ใดจะทุกข์เท่า การเกิด
ดับทุกข์สิ่งประเสริฐ แน่แท้
ทางสู่นิพพานเลิศ เที่ยงแท้ แน่นา
คือมรรคมีองค์แก้ ดับสิ้นทุกข์ทน
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดียามเช้าค่ะ
