|
๐๓๘-ธรรมชาติของสัตว์โลก...ย่อมรักชีวิตด้วยกันทั้งนั้น
มนุษย์เรารักชีวิตมากเท่าไหร่ บรรดาสัตว์ก็รักชีวิต รักภพภูมิของตัวเองมากเท่านั้น มนุษย์ชอบตั้งตัวเองเป็นใหญ่ เป็นผู้รู้ ผู้ครองโลก สามารถดลบันดาลให้ชีวิตของสัตว์อยู่หรือเป็น ได้ตามใจตัวเอง แต่พอตัวเราเองมีภัย ก็กลัวตายไม่ต่างอะไรกับสัตว์เดรัจฉาน อย่างเช่น มนุษย์เรากลัวเสือทำร้าย แต่ถ้าลองถามเสือมันดู ถ้ามันพูดได้มันคงต้องบอกว่ามันกลัวมนุษย์มากกว่า เรากลัวมันเสียอีก
เรากลัวงู เมื่อเห็นงูจึงต้องรีบตีให้ตาย ทั้งที่มันยังไม่ได้แสดงอาการของการจงใจทำร้ายมนุษย์ พอถูกมนุษย์เบียดเบียน มันก็ต้องต่อสู้ตามสัญชาติญาณ มนุษย์เราก็เลยต้องฆ่าเสีย ถ้าเราคุยกับมันรู้เรื่องมันคงไม่อยากเจอพวกมนุษย์หรอก
เรากลัวตาย กลัวความไม่ปลอดภัย จนขึ้นสมอง เห็นอะไรไม่ดีไม่ปลอดภัย ก็ต้องฆ่า ต้องทำลายก่อน ไม่เว้นแม้กระทั่งมนุษย์ด้วยกันเอง แต่เรื่องจริงที่ข้าพเจ้าอยากจะเตือนใจ ท่านทั้งหลายไว้ว่าในโลกปัจจุบันนี้เต็มไปด้วยมนุษย์และสัตว์ ได้อาศัยพึ่งพา และเบียดเบียนกันนั้น มีสัตว์อยู่พวกหนึ่งที่เคยปรารถนา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าหรือพุทธภูมิใด ๆ ในอนาคต และกำลังเสวยชาติเป็นสัตว์เดรัจฉาน เพื่อชดใช้กรรม และบำเพ็ญบารมีไปพร้อม ๆ กัน ซึ่งมีขนาดตั่งแต่นกกระจาบตัวเล็ก ๆ ไปจนถึงพญาช้าง
วันหนึ่งเราเกิดไปทำร้าย พระโพธิ์สัตว์ที่กำลังเสวยชาติเป็นสัตว์เดรัจฉานเข้า บาปกรรมนั้นจะติดตัวเราไปนานแสนนาน ถ้าหากไม่ได้อโหสิกรรมต่อกัน ก็จะเป็นเหมือนพระพุทธเจ้ากับพระเทวทัตต์ ที่จองเวรกันทุกภพทุกชาติ จนท้ายสุดพระเทวทัตต์ต้องตกลงไปสู่นรกอเวจี ชดใช้กรรมอีกนานแสนนาน กว่าจะได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์
หรือใครต้องการจะพบพระพุทธเจ้า ด้วยวิธีการแบบพิสดารเช่นนี้ก็ลองดูก็ได้ แต่ทำใจให้ถึงหน่อยนะ เพราะไฟในนรกนั้นร้อนมาก ไม่แน่เรื่องราวในพระไตรปิฎกของพระพุทธเจ้าที่จะตรัสรู้ต่อไปในอนาคต อาจจะมีเรื่องของท่านปรากฏเหมือนพระเทวทัตต์ก็เป็นไปได้...(ไม่แน่)
สารบัญ
Create Date : 14 เมษายน 2551 |
Last Update : 14 เมษายน 2551 10:36:52 น. |
|
2 comments
|
Counter : 1929 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:21:22:39 น. |
|
|
|
โดย: karuntun IP: 180.183.27.63 วันที่: 12 มกราคม 2557 เวลา:12:54:57 น. |
|
|
|
| |
|
|