ตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 311 "คืนที่ฝนตกหนัก"
โจทย์โดยคุณ NENE77 ฝนตกจั้กๆๆๆๆๆๆในที่ที่เราอยากไปเที่ยวและเฉพาะเจาะจง ต้องไปหน้าฝนมันจะได้เห็นทุ่งนาขั้นบันไดเขียวสวยแน่นอน เราออกทริป..Go No Plan2คนตา ยาย (ที่จริงเป็นปู่ย่าแล้วแต่ยังไม่ได้เป็นตายายค่ะ)นาขั้นบันไดบ้านป่าบงเปียงชาวนาเขาหัวเราะคนเมืองที่แห่แหนไปนอนกระท่อมในนาไร้ฟูกหมอนเตียงนอนหรูหราแสงไฟฟ้า ปลั๊กเสียบก็หามีไม่ยังดั้นด้นกันไปที่จอดรถรึ...ก็หายากอาหารการกิน ที่จัดให้ก็มีแต่ผักผลไม้ตามที่เขาปลูกกันกับไข่เจียวยืนพื้นเช้าก็เป็นข้าวต้ม ที่ใช้ข้าวเย็นไปต้ม ใส่หมูสับ2-3ก้อนกับกาแฟซอง และน้ำร้อนใส่กระติกแบบโบราณมาให้มีอะโวคาโดลูกโตๆ หรือลูกพลับผลผลิตตามฤดูมาด้วยเราตา-ยายชอบนะเพราะปกติก็มิได้กินอาหารมากมายก่ายกองหรืออาหารเหลาอะไรคือง่ายๆ ธรรมชาติ ดิบๆดีกระท่อมห้องนอนก็รูรอบ กางมุ้งสีหวานซะด้วยพัดลมสักตัวก็ไม่มี.. ก็เขาไม่มีไฟฟ้าใช้ไงจะเอาพัดลมมาตั้งหาพระแสงอะไรล่ะคะนี่ไงคะ หลังคากระท่อมที่เราพักตรงเนินมีต้นอะโวคาโดเด่นเป็นสง่า1ต้นวันแรกที่ไป ฟ้ามืดตึ๊บ แต่ฝนไม่ตกโห...เราก็กระดี๊ กระด๊า...ลงไปลุยถ่ายภาพมาจนหนำใจหน้าที่คล้ำอยู่แล้ว กลายเป็นสีดำอ่อนกันเลยแต่ไม่ยั่นค่ะบางช่วงฝนปรอย เราก็ผลุบพอฝนหยุด เราก็โผล่ ออกไปกลางนาเช่นเดิมขี่ จยย.คันเล็กที่ติดเอาไปด้วย เวียนรอบหมู่บ้านแวะที่ตรงโน้น ตรงนี้ ไปทั่วมาตายเอาตรงได้ยินเสียงดังแก๊กๆๆๆ..แกร๊กกกกตลอดทาง แล้ว รถเบรคไม่ได้ เพราะ...เพราะ..อย่าโทษว่าสะก๊อยพังแป้นทำโช๊คพังนะคะ ไม่ช้าย..ไม่ใช่น็อตเบรคหลังหลุดหายทั้ง 2 อันเบรคอลงมาห้อยระล้อตอนขี่ ตาบอก เบรคหลังไม่ได้ตอนลงเนินแต่ใช้เบรคหน้าเอา เกือบได้พาพังแป้นตกคูน้ำปลายเนินซะแล้วอาหารเย็นมาแล้ว มีผักน้ำพริก ปลาย่างหอมควันฟืนสุดๆฟักทองต้มหวานมาก กินจนหมดจาน ข้าวเหลือเต็มชามเพราะกินกันแต่ผักและผลไม้นั่นไม่ใช่ประเด็นค่ะประเด็นแท้จริงคือ หลังจากเข้ากระท่อมตอนบ่ายแก่อาบน้ำอาบท่ากินข้าวเย็นเสร็จฝนกระหน่ำค่ะ แล้วก็จั้กๆๆๆๆๆทั้งค่ำทั้งคืนเห็นเต๊นท์3เต๊นท์บนเนินหลังกระท่อมที่เราพักโดนพายุและฝนกระหน่ำทั้งคืน จนออกมาคอยกระทุ้งน้ำให้ไหลลงจากหลังคาที่ตกท้องช้างอยู่ ..น่าสงสารอ่ะเราก็ได้แต่นั่งมอง อย่างช่วยอะไรไม่ได้นั่งคุยกันได้แป๊บเดียวที่นอกชานกระท่อม ยุงจะหามต้องคลานเข้ามุ้ง นอนคุยกัน ในคืนที่ฝนตกหนักฟังเสียงฝนไปเรื่อยๆ ปรึกษากันว่า ถ้าหากพรุ่งนี้ฝนตกหนักอีกจะทำไง ไปต่อหรือพักอีก ตาบอก พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน ดูเหตุการณ์ก่อนเช้ามา ฝนก็ยังตกกระหน่ำสลับโปรยปราย เราอุตส่าห์นุ่งซิ่นห่มสไบกะจะถ่ายรูปท้องนาสวยๆวันรุ่งขึ้นอดค่ะ....เพราะคันนา และทางเดินเละตุ้มเป๊ะขืนลงไปนวยนาด คือได้จับกบจับอึ่งอ่างแน่นอนเด็กๆบ้านรอบๆ จะนินทาว่ายายเอาได้..ว่าไม่เจียม bodyกินข้าวเช้า กาแฟเสร็จงั้นก็โฉบไปโฉบมา อยู่ในชายคาระเบียงบ้านกันเถอะไม่ให้เสียเที่ยวอาหารเช้ามีอะโวคาโด้กับลูกพลับสด เปรมใจเลยค่ะนุ่งซิ่นจกแม่แจ่ม ชื่อลาย "แม่แจ้" ซื้อไว้นานเกือบ10ปีแล้วเป็นผืนที่ส่งประกวดได้ที่ 1 ในการประกวดซิ่นจกแม่แจ่มในปีนั้นเป็นซิ่นที่มีเรื่องราว เพราะพอได้รางวัลที่1ก็มีผู้มาขอซื้อหน้างานกันทันทีแต่เจ้าของผ้า ไม่ยอมขายให้ใคร แม้จะได้ราคามากกว่าที่เราสั่งทำไว้มากก็ตาม ยังคงยืนหยัดที่จะส่งให้เรา ในราคาที่เราจ่ายไว้แล้วทำให้รักน้ำใจ ของแม่ค้ายิ่งนักและได้อุดหนุนกันต่อมา จนมีครบเกือบทุกลายแล้วจึงหยุดซื้อผืนนี้นุ่งบ่อยที่สุดในจกลายแม่แจ่ม ในวันฝนตกหนักเราก็เป็นแบบนี้ละค่ะ...สวัสดี
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 312"เรื่องไม่เป็นเรื่อง" โจทย์โดยคุณ จันทราน็อคเทิร์นคำอธิบายโจทย์ทำไมเรื่องไม่เป็นเรื่องถึงได้เป็นเรื่องอยู่เสมอ มาแบ่งปันประสบการณ์เรื่องไม่เป็นเรื่องกับเพื่อนๆ กันครับเวลาส่งงาน 10 ตุลาคม 2565 นี้แล้วเจอกัน~
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
อรุณสวัสดิ์ครับพี่
เป็นทริปที่ได้ภาพมามากมายแน่ๆเลยครับพี่
แม้จะเจอฝนบ้างก็ตาม
แม่ค้าซิ่นน่ารักมากนะครับพี่
รักษาวาจา
นาขั้นบันไดมีความสวยงาม
พอมีฝน ผมว่าดูชุ่มชื้น เขียวชะอุ่มดีครับ