ความรักจรรโลงโลก ถ้าทุกคนรักกันโลกนี้คงน่าอยู่มากกว่านี้นะคะ
ไม่ว่าจะรักอะไรแค่ไหน อย่าลืมรักตัวเองด้วย เห็นด้วยเลยค่ะ

ทุกวันนี้มีพวกไม่รักตัวเองไม่พอ
ทำร้ายตัวเองแล้วพาลไปทำร้ายคนอื่นด้วย
พูดไปไกลเลย แหะ ๆ

สองเหมียวกับหนึ่งหมา และ หลานแม่ตะลี น่ารักน่าชังมากค่ะ

  

เข้ามาอ่าน ปลื้มปิติกับความรัก
ทุกรูปแบบที่แสดงไว้
เย็น รักตัวเองพอประมาณ
รักทุกสิ่งทุกอย่างแบบสายกลางค่ะ

  

รักตัวเอง​ดํแลสุขภาพ​ท่องๆๆๆๆ

  

ใกล้จะตื่นแล้วค่ะ.. อิอิ

วิถีแม่โดนบ่อยอาจจะดื้อยาเล็กน้อยค่ะ

  

ชอบข้อสรุปสุดท้ายมากเลยค่ะแม่ตะลี

นี่ก็พยายามมารักษาสุขภาพตัวเองมากขึ้นแหละค่ะ

หมาแมวนี่มันแสดงความรักจริงๆ นะคะ เราจะเห็นหมาชัดกว่าแมว แมวบางทีก็หยิ่งเกิ๊น แต่ข้าวหอมของแม่ตะลีน่ารักง่า

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เริงฤดีนะ Movie Blog ดู Blog
Rinsa Yoyolive Review Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
สองแผ่นดิน Photo Blog ดู Blog
JinnyTent Parenting Blog ดู Blog
**mp5** Dharma Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
Nior Heavens Five Diarist ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
ตะลีกีปัส Pet Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

  

ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้สามหนุ่มที่บ้านค่ะ

การแสดงออกถึงความรักของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
ทั้งคนและสัตว์ก็แสดงออกถึงความรักแตกต่างกันออกไป
ทางภาษากายและภาษาใจฉายแววออกทางดวงตา
ถ้ามันเป็นการแสดงออกของความรักแล้ว
ถ้ามันถูกกาละเทศะ มันดีเสมอ

ความรัก ควรเริ่มต้นจากครอบครัวนี่แหละเนอะ
ถ้าเรามีภูมิที่ดีแล้ว แม้ว่าเราจะเจอความรักที่แย่
ก็ยังสามารถเข้มแข็งยืนหยัดอยู่ได้
ยังมีที่ที่มีความรักเติมเต็มให้ตลอด ทำให้ไม่รู้สึกขาด
แม้ว่าข้างนอกจะโหดร้าย ก็ยังมีครอบครัวคอยอยู่เคียงข้างอยู่เสมอ

จากบล็อกพ่อเค้าหนีเที่ยวบ่อยค่ะ
บางทีก็เอาลูกไปด้วย บางครั้งจินขอลูกอยู่เป็นเพือนคนหนึ่ง
เหงาค่ะ 555 ให้สลับกัน ทริปนี้เอาลูกคนโตไป
อีกทริปเอาลูกคนเล็กไป บางทีก็พร้อมกันทิ้งแม่นอนเฝ้าบ้านคนเดียว

จินต้องดูร้านทุกวันเช้ายันดึก เดือนหนึ่งหยุด 2-3 วัน
ถึงจะได้ไปเที่ยวเป็นทริปของครอบครัว
ที่นำมาอัพบล็อกนั่นแหละค่ะ เดือนสองเดือนครั้งหนึ่ง
บางเดือนก็ป้วนเปี้ยนแถวเชียงใหม่

ไว้แวะมาเม้ามอยใหม่ค่า

  

อ่านบล็อกของพี่จบ
ผมนึกถึง "ความรัก" ที่อยู่แวดล้อมตัวเรา
ความรักไม่ได้หายไปไหนเลย
แม้อยู่ท่ามกลางความเกลียดชังคลั่งบ้าครับ

  

ส่งกำลังใจครับ

  

สัตว์เลี้ยงเขาจะแสดงความรักเสมอต้นเสมอปลาย หรืออาจน้อยใจบ้าง แต่ก็ลืมง่าย ชอบตรงนี้ครับ

ปล.ไม่เคยโรยพริกเกลือบนมะขวิด สงสัยต้องลองบ้างแล้ว

  

น้องหมาที่บ้านผมเวลามันดีใจมันวิ่งวนไปมาบ้าง แกล้งทำเป็นจะงับเท้าบ้าง ถ้ามันตื่นเต้นมากๆ มันจะวิ่งๆ กระโดดๆ บางทีโดดเตะเราก็มี (ใช้ขาหน้าถีบเราจากด้านหลัง) พอเราหันไปจะตีมันมันก็หลบอย่างรวดเร็ว พร้อมกระดิกหาง~

เจ๊าะแจ๊ะดูแก่มากแล้วจริงๆ ตัวที่บ้านผม 10 ปี ภายนอกยังดูแข็งแรงปกติ แต่ถ้าจ้องมองที่ตาของมันดีๆ จะเห็นได้ว่าตามันเริ่มไม่ใสเหมือนแต่ก่อนแล้ว

  

สวัสดียามเช้าครับพี่

  

จริงแท้เลยครับ.... บางครอบครัวมิได้แสดงออกมากมายอะไร
เพียงเห็นหน้า ลูก หลาน กลับเข้ามาบ้านแววตายิ้มสบายใจแล้ว

  

เสียงไม่ให้แต่ใจสู้ค่ะพี่ อิอิ

เป็นทอลซินอักเสบ หายแล้วค่ะพี่
แต่เสียงมันยังแหบอยู่ ยังไม่กลับมา
คาดว่าน่าจะอีกสักอาทิตย์สองอาทิตย์ค่ะ

ขอบคุณทีแวะไปทักทายกันนะค๊าาาา

  

สวัสดีครับแม่ตะลี
ข้าวหอมคงรักเจ๊าะแจ๊ะน่ะครับ อยู่ด้วยกันมานาน
หรือดูจากสายตาแล้ว อาจจะบอกว่า....เธอน่ะอ้อมแม่!
5555

คุณย่ากับหลานชายน่ารักจังเลยครับ
สมาชิกใหม่ของบ้านทุกคนคงมีความสุขมาก ๆ และรักเค้ามาก ๆ
จากที่น้องมองคุณย่า คงต้องรักคุณย่ามากแน่ๆ ครับ ^^

  

สิ่งหนึ่งที่ผมคิดว่าตัวเองโชคดี
ก็คือ ผมไม่เคยคิดว่าธรรมะเป็นเรื่องยากเลยครับ
แค่เข้าใจ หรือไม่เข้าใจ
แค่รู้ หรือยังไม่รู้
พอไม่คิดว่ายาก
การลงมือศึกษาก็เป็นเรื่องสนุกและน่าสนใจครับ

  

รักตัวเองที่สุดค่า 555

  

น่ารักมาก ๆ ครับ
ชอบบทสรุปเหมือนกันครับ รักตัวเอง ดูแลสุขภาพตัวเราสำคัญที่สุดครับ

  

ตะลีกีปัส Diarist ดู Blog
เป็นบล็อกที่เข้ากับเทศกาลมากค่ะ

  

สวัสดียามเช้าครับพี่