ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกม.ที่ 301 : เรื่องที่อยากเล่า : กักตัว
#โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ
หลักกิโลเมตรที่ 301
"เรื่องที่อยากเล่า" โจทย์โดยคุณ toor36


 เดือนมีนาคมที่ผ่่านมา
ลูกกลับบ้าน2สัปดาห์ ดีใจทั้งแม่และลูก
กลับมาถึงวันที่ 2 ลูกไลน์จากห้องนอนชั้นบนมาว่า
เพื่อนที่พักห้องเดียวกันในหอพักโรงพยาบาลเป็นโควิด
ตัวลูกเสี่ยงสูงที่สุด ขอกักตัวเองในห้อง10วัน

เอาละซิ แม่แก่แล้ว ปกติขึ้นบันไดแค่วันละ 2 ครั้ง
ตื่นนอน และก่อนนอน
อยู่ชั้นล่างตลอดๆๆๆ
แพลนที่จองโรงแรม จองดำน้ำ ไปเที่ยวต่างๆหลายที่
ต้องยกเลิกทั้งหมด


มาคราวนี้ลูกอยู่ชั้นบน ห้องน้ำในตัว 
 แม่อยู่อีกห้อง ห้องน้ำในตัว แยกกันชัดเจน เด็ดขาด
แม่จัดเตรียมถ้วยจานชามช้อน ที่ล้างจาน น้ำยาล้างจาน
เอาไปไว้ให้ ตู้เย็นเล็ก ที่ซื้อไว้แค้มป์ปิ้ง ตุนอาหาร น้ำ ผลไม้ไว้ให้
ถุงดำแยก ยาฟ้าทะลายโจรที่มีติดบ้าน ยาแก้ไอ ไว้แก้ไขอาการเบื้องต้น
ชุดตรวจPTK ที่ซื้อตุนไว้หลายโหล เอาไปตั้งไว้ให้

 วันแรก ตรวจ ไม่ขึ้น ผ่านไปไม่มีอาการ
พ่อแม่พี่ ก็ต้องตรวจเช่นกัน ไม่มีอาการ  แยกบ้านกันอยู่เลย
แม่ออกตลาดสด ต้องทำอาหารวันละ 3 มื้อ ตามออเดอร์ที่ลูกอยากกิน
ใส่กล่อง ใส่ถุง ไปตั้งไว้หน้าห้อง
เข้าใจความรู้สึกของคนถูกกักตัวอยู่แต่ในห้อง
ดีที่ยังมีเน็ตใช้ คลายความเบื่อไปได้
แม่เดินขึ้นลงบันได วันละ 6 เที่ยว ทุกวัน
คุยกันทางไลน์และทางโทรศัพท์เอา

เข่าแม่เริ่มมีอาการคล่อกแคล่ก
แต่เพื่อลูก ต้องทำ
ตรวจเชื้อครั้งที่ 2 ไม่ติดเชื้อ
แม่ก็ใจชื้น  ลูกก็ดีใจ จนตรวจครั้งที่ 3 ตอนครบ 10 วัน ก็ผ่าน
ลูกออกนอกห้องได้ พุ่งมาเล่นกับแมวทันที 
อยู่นอกห้องได้อีก 1 วัน ก็ต้องเดินทางกลับ
สงสาร ที่มา 2สัปดาห์ แต่ไม่ได้เที่ยวเลย
ซ้ำยังกังวลใจ เป็นห่วงแม่พ่อ ที่แก่ๆแล้วไปด้วย
 ครั้งนี้เสี่ยงสูง แต่ไม่ติดเชื้อ รอดตัวไป

ลูกกลับไปทำงานแล้ว
กลับมาใหม่เดือนเมษายน ตรวจเชื้อก่อนเข้าบ้านเหมือนทุกครั้ง
ไม่มีอะไร
ออกเที่ยวตามแพลน คือ ดำน้ำ ไปกินข้าวกับเพื่อน
ให้คุ้มค่า เพราะคราวที่แล้ว ไม่ได้ไปไหนเลย
บินมากักตัวแท้ๆ
ผ่านไปได้สัก5วัน คราวนี้โทรจากบนห้องมาว่า
เพื่อนที่ไปเที่ยวด้วยกันไข้ขึ้น ติดเชื้อโควิดเข้าแล้ว
ให้เราเอาชุดตรวจขึ้นไปให้หน้าห้อง
ตรวจก็พบ ขึ้น 2 ขีด  เอาละซิ
แม่ตบอกอีกครั้ง 
แยงจมูกกันทั้งบ้านอีกครั้ง
ยังไม่ติด  ก็แยกห้องกักตัวเด็ดขาดกันอีกครั้ง
ระบบเดิมที่เคยจัดการไว้กลับมาใหม่
 ลูกโทรติดต่อเพื่อนหมอที่รพ. และไปรับยา ตรวจPCRที่รพ.
ได้รับยาต้านเชื้อฟาวิพิราเวียร์ แคปซูลฟ้าทะลายโจร ยาแก้ไอ
และโน่นนี่นั่นมากิน  
แม่วิ่งขึ้นลงวันละ 6 รอบอีกครั้ง ระวังตัวมากขึ้นกว่าเดิม
พ่นแอลกอฮอล์กันจนเหม็นไปทั้งบ้าน
พ่อ แม่ พี่ ฉีดวัคซีนกันแล้วคนละ 4 เข็ม
หากติดเชื้อจากลูก อุ่นใจได้ว่า คงไม่รุนแรง



อาการของลูก มีเจ็บคอ ไอ แต่ไม่มีไข้
แม่คอยไลน์ถามไถ่ทุกวัน พ่อก็ไลน์มาบอกว่า
ไม่ต้องกังวลมาก ลูกเราก็เป็นหมอ
เขารู้ว่าจะดูแลตัวเองและคนรอบข้างอย่างไร
ลูกบอกไม่ได้ว่า ติดเชื้อมาจากไหน
 บอกว่าไปกินข้าวนอกบ้าน เปิดแมสก์ คุยเฮฮากัน
ก็คงเหมือนเปิดประตูรับเชื้อได้ง่ายอยู่แล้ว
ครั้งนี้ลูกสั่งแกรบเอาเป็นส่วนใหญ่
บอกว่าสงสารแม่ ไม่อยากให้แม่ทำอาหารเหนื่อย
(ที่จริง คงเริ่มเบื่ออาหารฝีมือแม่นั่นแหละ)

พอครบกำหนดกักตัว กินยาครบโดส
ตรวจหาเชื้อครบรอบกันทั้งบ้านตามระยะเช็ค ไม่พบเชื้ออีก
ก็ออกจากห้องกักตัว แยกขยะทิ้ง แยกถังซักเสื้อผ้า
พ่นแอลกอฮอล์ ล้างน้ำยาฆ่าเชื้อในห้องนอน ห้องน้ำ ลูกบิดประตู
เปิดหน้าต่างรับตากแดดจัด ซึ่งร้อนตับแตกพอดีช่วงนี้
ฆ่าเชื้อได้ดีมาก

ออกมานอกห้องอีก3วัน ก็ต้องเดินทางกลับอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้ได้เที่ยวก่อนบ้าง 
ลูกบอกว่า โชคดีที่กักตัวที่บ้านยังสะดวกสบาย ไม่เครียด
คนที่เครียดก็แม่ไงคะลูก!
มิหนำซ้ำเข่ากลับมาคล่อกแคล่กอีกครั้ง...เฮ้อ

เมื่อไหร่โควิดจะหายไปเสียที
ถึงจะเป็นโรคประจำถิ่น ก็ไม่ไหวนะคะ
หากอาการหนักและเสียชีวิตได้
เรื่องที่อยากเล่า ก็มีแค่นี้ละค่ะ




สวัสดี


โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 302
"ทางแยก" โจทย์โดยคุณ กะว่าก๋า
คำอธิบายโจทย์
"ทางแยก" ทำให้นึกถึงอะไรบ้าง ในชีวิตมีทางแยกบ้างหรือเปล่า และคุณตัดสินใจอย่างไรเมื่อเจอทางแยก
เวลาส่งงาน 15 พฤษภาคม 2565 นี้แล้วเจอกัน~



Create Date : 02 พฤษภาคม 2565
Last Update : 2 พฤษภาคม 2565 10:00:22 น.
Counter : 703 Pageviews.

15 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณปัญญา Dh, คุณทนายอ้วน, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณเริงฤดีนะ, คุณmcayenne94, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณอุ้มสี, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณ**mp5**, คุณหอมกร, คุณชีริว, คุณnewyorknurse

  
อ่านแล้วก็เหนื่อยใจแทนเลยค่ะ
ก็คงต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันไปอย่างนี้ ฉีดวัคซีนเข็ม 4 5 6 ไปเรื่อย ๆ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 2 พฤษภาคม 2565 เวลา:12:05:49 น.
  
ตอนแรกไม่คิดว่าจะติด ไปๆ มาๆ ดันติดซะอย่างงั้น ยังดีที่ไม่ได้ติดด้วยตัวเอง คนหนุ่มสาวติดแล้วหายง่ายกว่า

ถือว่ายุคนี้ยังดีที่มีอินเทอร์เน็ตให้ใช้ ไม่งั้นกักตัวอยู่แต่ในห้องคงเบื่อแย่ แต่เอาจริงๆ ผมพออยู่ได้นะ ถ้ามีอินเทอร์เน็ตกับหนังสือ แต่ไม่ได้ออกนอกห้องเลยมันก็น่าเบื่อจริงๆ น่ะแหละ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 2 พฤษภาคม 2565 เวลา:12:48:10 น.
  
อ่านแล้วนึกถึงตอนที่มาดามกับหมิงติดโควิดเลยครับพี่
ทำอาหาร ยกไปให่้กิน เก็บจานมาล้าง
วันละ 3 มื้อ
ไม่เหนื่อยก็เหนื่อย กังวลด้วยครับ
ว่าจะเป็นนู่นเป็นนี่

โควิดติดง่ายขึ้นจริงๆ
แถมบางพื้นที่ไม่มีฟราวิฯให้แล้วครับ
ได้แต่กักตัวอยู่บ้านรักษาตัวตามอาการ
หายากินเอง

ไปตรวจที่โรงพยาบาล คือ เพื่อเอาใบรับรองไปเบิกประกัน

ปล.หนังสือผมอ่านมาตั้งแต่ ม.2 ครับ
พอทำงานพอมีเงินก็ซื้อมาอ่านเองเยอะมาก
ตอนนี้กลายเป็นห้องสมุดได้เลยครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 พฤษภาคม 2565 เวลา:15:38:15 น.
  
มาอ่านวันนี้ได้รับความรู้ และการเตรียมตัว เตรียมพร้อมสำหรับคนที่ติดโควิดไปด้วยเลยครับพี่
โดย: The Kop Civil วันที่: 2 พฤษภาคม 2565 เวลา:15:42:32 น.
  

เฮ้อ!!
ลุ้นเหนื่อยนะคะ..จิตตกไปแผล๊บ
ผ่านไปได้แล้ว..
ดีใจด้วย
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 2 พฤษภาคม 2565 เวลา:18:44:45 น.
  
คิดว่าคุณแม่ตะลีกักซะอีกค่ะ ถ้าเด็กๆสบมยห
โดย: mcayenne94 วันที่: 2 พฤษภาคม 2565 เวลา:19:06:05 น.
  
เหนื่อยแทนจริง ๆ ครับเรื่อง ขึ้นบันไดวันละหลายครั้ง

ที่บ้านผมอยู่ข้างล่างมาหลายปีแล้ว ชั้นสองไม่มีคนอยู่ครึ่งเดือน
ค่อยขึ้นไปกวาด ถูบ้านหน่อย

แต่แม่ตะลีอยู่ในเหตการณ์แบบข้างบนเครียดแน่นอน แต่เหตการณ์ค่อย ๆ คลี่คลายไป ดีใจด้วยครับ

ผมเคยต้องนอน รพ. 1 อาทิตย์สองข้างที่นอน เป็นคนเคยติดโควิดมาแต่หายแล้ว อยู่ไปก็กลัวเหมือนกัน 555

เขาบอกว่าหายแล้วนะพี่ ผมเกิดอุบัติเหตรถชนเดินไปไหนไม่ได้...
ส่วนผม ขอห้องพิเศษ หมอบอกว่า เสี่ยงมากที่ไปอยู่แบบนั้น
หมอขอแนะนำให้อยู่ ห้องนี้เพราะ มี พยาบาลเข้าเวร 6 คน
จนท.อื่นอีก 3 คนหมอเตรียมพร้อมตลอดเวลา.. ผมก็ได้แต่
พยักหน้า ทำไรไม่ได้ 555 สายน้ำเกลืออยู่ตลอดเวลายกเว้นวันสุดท้ายถอดออก ฉีดยาฆ่าเชื้อเข้าเส้นเลือดทุก 8 ชม.
เจาะเลือดทุก 8 ชม. นอนหลับ ๆ มีคนมาแตะแขน เจาะเลือดหน่อยนะค้า..

แม่ตะลีผ่านพ้นมาแล้ว คงหายเครียดแล้ว สู้ ๆ ต่อไปครับ
โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 2 พฤษภาคม 2565 เวลา:21:05:41 น.
  
อินเทรนค่ะ
เขียนให้สบายใจ
โดย: อุ้มสี วันที่: 2 พฤษภาคม 2565 เวลา:21:30:18 น.
  
การ์ดตก ติดทันทีครับ
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 2 พฤษภาคม 2565 เวลา:22:37:32 น.
  

อรุณสวัสดิ์ครับพี่

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 พฤษภาคม 2565 เวลา:6:21:34 น.
  
สวัสดีค่ะแม่ตะลี

โควิดใกล้ตัวมากจริงๆนะคะ
ขอให้แม่ตะลีและลูกได้เที่ยวตามแพลนเต็มกำหนดเวลาในครั้งหน้า
ไม่มีเหตุการณ์กักตัวใดๆอีกค่ะ
โดย: Sweet_pills วันที่: 3 พฤษภาคม 2565 เวลา:8:02:49 น.
  
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ
โดย: **mp5** วันที่: 3 พฤษภาคม 2565 เวลา:8:31:14 น.
  
ลูกยังแข็งแรงค่ะ แม่ตะลีติดซิจะแย่ 55

โดย: หอมกร วันที่: 3 พฤษภาคม 2565 เวลา:13:41:44 น.
  
ขอบคุณแม่ตะลีที่แวะตรวจการบ้านนะคะ

แม่ตะลีนอนหลับฝันดีคืนนี้ค่ะ

โดย: Sweet_pills วันที่: 4 พฤษภาคม 2565 เวลา:0:04:37 น.
  
บ้านเดียวกัน home isolation ลำบากน่าดูเลยครับ
ช่วงโควิดผมรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่อยู่ตัวคนเดียว 555
อาทิตย์ก่อน บ้านที่กรุงเทพก็ติดกันทั้งบ้านเลย แต่หายแล้ว
เพราะฉีดวัคซีนกันหมดแล้วด้วยครับ เลยเป็นไม่แรงมาก

ฟาวิพิราเวียร์โดสอย่างโหดเลยครับ 9 เม็ด!
แม่ผมก็อึ้งเหมือนกัน ยาอะไรต้องกินเย้อเยอะ
โดย: ชีริว วันที่: 4 พฤษภาคม 2565 เวลา:0:38:01 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Rueanmaihom.BlogGang.com

ตะลีกีปัส
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]

บทความทั้งหมด