เขียนเล่าเรื่องน่ารักดีค่ะ อ่านเพลิน

  

ตะลีกีปัส Diarist ดู Blog
เป็นใครก็ต้องจำเป็นประสบการณ์ชีวิตไม่ลืมแน่ค่ะ

  

สนุกดีค่ะ วีรกรรมเยอะเหมือนกันนะคะ
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วค่ะ อิอิ

  

ติดตามอ่านวีระกรรมของกุลสตรีศรีสยามนะคะ^^

  

แก่นเซี๊ยวมากเลยค่ะแม่ตะลี
รบกับคนก็เหนื่อยแล้ว
ยังรบกับยุงด้วยนะ 555

  

แม่ตะลีสมัยเด็ก ๆ แก่นเซี้ยวเปรี้ยวซ่าเอาเรื่องเลยนะคะนี่

หญิงนิ่มนวลสนิมสร้อย...แช่มช้อยมากค่ะ ชอบแบบแม่ตะลีมากกว่าค่ะ ห้าวดีค่ะ

  

หัวแข็งจริงด้วย ไม่ยอมออกจากท้องแม่ 555

ว่ายน้ำเก็บมะพร้าวที่ลอยกระจายในคุ้งน้ำ...ถ้าเป็นผมมะอาวแล้ว

พูดถึงคุณฉลอง... ผมจะชอบน้ำเสียง วิธีร้องเพลงคุณฉลองมาก
คือเพลง สลักจิต อื่อ อือ อื่อ อื่อ 555 โห..ไพเราะมากๆ
อาว์เดียว คงหล่อน่าดู แหะ อยากเป็ฯอาว์เดียว..

  

เขียนเล่าเรื่องได้ละเอียดดีครับ

  

โห! สนุกสนานมากเลยค่ะ ชอบ ๆๆๆ
แต่เค้าว่าน้ำไม่เป็นอ่ะ

  

แวะมาอ่าน
สนามรบบ้านนี้ด้วยความเพลิดเพลินเจริญใจค่ะ

  

ว่ายน้ำถ้าหมดแรงนี่แย่เลยนะ ถึงจะเป็นเด็กติดคลองก็เถอะ ช่วงเด็กๆ ก็ต้องมีแบบนี้บ้างแหละที่งัดกะแม่

คู่กรรม ผมได้ดูครั้งแรกเป็นพี่เบิร์ด แสดงครับ

  

สวัสดียามเช้าครับพี่

อ่านสนุกมากเลยครับ
ลุ้นไปด้วยตอนที่รกติด

ผมยังทันได้ดูทีวีขาวดำที่อยู่ในตู้ไม้แบบนี้ด้วย
ตอนนี้ไม่มีให้เห็นแล้วนะครับ

รออ่านตอนต่อไปครับพี่

  

เป็นสนามรบที่อ่านเพลินเลยค่ะ ย้อนไปหลายปี อิอิ

  

คุณแม่ตะลีเล่าชีวิตวัยเด็กสนุกดีจริงค่ะ
ยังวางภาพให้คุณแม่ดุซะ แต่ตามที่เล่ามาเย็นคิดว่า
คุณแม่ไม่ดุ ถ้าดุจริงคงโดนหวดโดดไปแล้ว
ไม่ปล่อยให้ซนแล้วซนอีกขนาดนี้นะคะ
พ่อแม่สมัยก่อน สอนให้ลูกทำงานบ้าน
เป็นข้อดีที่ควรส่งเสริม ให้เด็กๆได้ช่วยงานในบ้าน
เด็กสมัยนี้พ่อแม่จัดการให้หมด
ทำอะไรกันไม่เป็นสักอย่าง เห็นแล้วขัดตามากค่ะ

เรื่องเรือ มะพร้าวล่ม เป็นวีรกรรมที่เก่งจริงๆ
เย็นเอง พายเรือก็หมุนไปหมุนมา คนสอนให้คัดท้าย
บอกว่าพายแล้วต้องใช้พายคัดท้าย ก็ไม่เข้าใจทำไม่ได้คัดไม่เป็น

ว่ายน้ำก็ว่ายไม่เก่งเท่าไหร่ เรียนแล้วเรียนอีกก็ไม่แข็ง
ลูกหมาตกน้ำท่าพื้นฐานที่ใครๆว่าง่าย หมายังทำได้
เย็นก็ทำไม่ได้ คุณแม่่ตะลีเก่งหลายอย่าง
น่าจะได้ความเก่งและกล้ามาจากคุณแม่ด้วย
ขนาดท้องแรกรกคลอดยาก ถึงกับช็อค คุณแม่ยังท้องต่อๆมาอีก
ไม่กลัวแบบท้องแรกนะคะ นับถือเลยค่ะ

บ้านหลังนั้นที่มีต้นปาล์ม สร้างมา 22 ปีแล้วค่ะ

  

อ่านแล้วยิ้มมมมมม แค่อ่านยังมันส์เลย
ชีวิตจริงของแม่ตะลี จะดุเด็ดเผ็ดมันส์แค่ไหนน๊อ
ไม่กลัวใคร และดูท่าน่าจะเป็นหัวโจกละแวกนั้นด้วยเปล่าคะ 5555

จินรู้จักแม่ตะลีผ่านบล็อกได้ไม่นาน
ดูจากสไตล์การเที่ยว การเล่าเรื่อง
และการตอบเม้นส์ จะว่าไปก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่
กับวีระกรรมในวัยเด็ก อ่านแล้วเป็นไดอารี่ที่น่ารักอ่ะ

อีกอย่างคิดว่าแม่ตะลีเป็นคนลุย ไม่อยู่นิ่ง
และดูเป็นที่รักของเพื่อน ๆ ค่ะ เดาล้วน ๆ ^^