ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกม.ที่ # 239 : "กลับมานะคิดถึง"
ตะพาบหลักกม.ที่ # 239 "กลับมานะคิดถึง"
โจทย์โดย คุณกะว่าก๋า
หลายปีที่เข้ามาเวียนวนอยู่ในบล็อกแก๊ง
มีเพื่อนมากมายหลายท่านที่เวียนมาทักทายให้กำลังใจกันเสมอ
แต่ปีนี้หายตัวไร้ร่องรอยเลย คิดถึงจังค่ะ
เช่นคุณmambymam คุณข้ามขอบฟ้า คุณหมุยจุ๋ย
คุณruenara ครูเกศ และอีกหลายๆท่านที่หายจากบล็อกแก๊งไป
แค่อยากบอกว่าคิดถึงนะคะ กลับมาอัพบล็อก
หรือแวะเวียนมาบ้าง หากมีเวลาว่างจากงานอื่น
ไม่รู้เหตุผลในการจากลาบล็อกแก้งของทุกท่าน
แต่แม่ตะลียังคงแวะไปหาที่หน้าบ้านอยู่
แต่ไม่พบความเคลื่อนไหว
เคาะแล้ว กู่ก้องร้องตะโกนเรียกอยู่ริมรั้วแล้ว
ไม่มีใครมาก๊อกแก๊ก เปิดประตูเลย...
อพิโธ่ อพิถัง กะละมังถาด
"อย่าปล่อยให้ฉันยืนอยู่คนเดียวเปลี่ยวใจเหลือทน
ฝ่าพายุฝ่าแดดลมฝน จนมาพบเธอ
อย่าปล่อยให้ฉันคอย ด้วยใจท้อและทรมาน
เปิดประตูให้ฉันพักพิงอิงแอบสักครั้ง"
สามารถออกทะเลอันดามันไปได้ด้วยเสียงเพลงค่ะ
คิดถึงคิดถึง ถึงคิดถึงคิดถึง
คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิด ถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิด
คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึง คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึง
คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึง คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึง
คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิด
คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิด
ถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิด
ถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึง
คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึง
คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึง
คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึง
คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึง
คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิด
ถึงคิดถึงคิด
ถึง
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
เป็นเพื่อนบล็อกรุ่นแรกๆของผมเช่นกันครับ
เสียดายที่ทั้งสามไม่ค่อยได้เขียนบล็อกแล้ว
แต่มิตรภาพไม่จากไปไหนแน่นอนครับ