ตะพาบ #337 : งานเลี้ยงรุ่น
โจทย์โดย คุณtanjira
จบมัธยมปลายมานาน 50ปีแล้ว
ได้ไปงานลี้ยงรุ่น 2 ครั้ง
เขาจัดในกทม. เราอยู่เกาะ ก็จะไกลกว่าคนอื่น
ปลดหัวโขนกันได้ทุกคน
ก็จะคุยกันอย่างสนุกสนาน เหมือนตอนเป็นเด็กมัธยมแหละ
ครูบาอาจารย์ท่านที่ยังแข็งแรงมาได้ ไม่กี่ท่าน
ก็ได้กราบคารวะกัน นึกถึงบรรยากาศตอนได้เรียนกับท่าน
ศิษย์บางคนเป็นที่จดจำได้สำหรับอาจารย์
เพราะมีวีรกรรมเด็ดๆ เช่นเรียนอ่อนมากๆ
หรือเก่งมากๆแบบนั้น บางทีก็เป็นคนที่เฮี๊ยวสุดในรุ่น
หรือพวกที่ชอบหนีเรียน แหวกออกทางกำแพงสังกะสีหลังโรงอาหาร
ไปจ๊ะเอ๋กับพระที่กำลังทาสีเจดีย์อยู่ก็มี ..ก็แม่ตะลีกับแก๊งส์นี่แหละ
โรงเรียนของเราอยู่ในวัด ติดแม่น้ำ อยู่หน้าวัง ข้างวัง
ดังนั้นเราจะมีเรื่องราวสนุกสนานทุกวัน
เอากลับมาพูดถึงได้ไม่รู้จบ
ได้ทำบุญด้วยได้สนุกสนานอิ่มท้องด้วย ดีที่สุดค่ะ
เรารวมรุ่นกันได้เกือบร้อยคน ได้หลายโต๊ะ ที่ติดต่อไม่ได้ก็แยะ
เสียชีวิตไป 2 คน แก๊งส์เพื่อนสนิทของแม่ตะลี
แต่ละครั้งก็มีธีม ผ้าไทยบ้าง โน่นนี่นั่นแล้วแต่จะคิดกัน
ก็สนุกสนานกันตามประสา เฮกันลั่นๆ
เพื่อนที่อยู่ต่างประเทศก็มาร่วมงานด้วยบางครั้ง
มีกลุ่มที่เที่ยวด้วยกันตลอดอยู่หลายกลุ่ม
ก็จะติดต่อกันง่าย กลุ่มวัด ชอบทำบุญ
กลุ่มเที่ยวแบบกินหรูอยู่สบายๆก็มี
กลุ่มคณิตคิดเลขเร็วก็มี
แม่ตะลีอยู่ไกล มีกลุ่มสนิทจากมัธยม
ติดต่อกันยาวนานมาทุกวันนี้ นัดกันยากมาก
แต่ก็ได้ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยทั้งใน และนอกประเทศ
และผลัดกันเดินทางเยื่อมเยือนกันอยู่เสมอ
อันที่จริงงานเลี้ยงรุ่นมิได้เป็นจุดหมายหลักของเรา
ในการพบปะกันหรอกค่ะ แค่อยากร่วมกันทำบุญกับโรงเรียน
เพราะทุกคนยินดีจ่ายค่าบัตร โดยมิได้มาร่วมงาน
หรือบริจาคอย่างเดียวก็หลายคน
เรามีกลุ่มไลน์และคอยส่งข่าวคราว
งานบวชงานแต่ง งานศพให้รู้กัน
และร่วมทำบุญกันตลอดอยุ่แล้ว
มิตรภาพไม่เคยลืมเลือนค่ะ
เพื่อนกลุ่มที่แน่นเหนียวกันมากที่สุด
ก็เป็นเพื่อนกลุ่มที่เรียน
ตั้งแต่มัธยมต้น
ถึงมัธยมปลาย
นี่แหละค่ะ
) วันที่: 15 ตุลาคม 2566 เวลา:15:33:43 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [