ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.230 "ความกลัว" ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.230 "ความกลัว" โจทย์โดย คุณกะว่าก๋า อยู่บ้านที่มีต้นไม้แยะโน่นนี่นั่น ก็ต้องเผชิญกับตัวยาวไร้ขาอยู่ตลอด ที่เจอบ่อยก็เขียวพระอินทร์ แสงอาทิตย์ แมงสาปคอแดง เขียวหางไหม้ สามเหลี่ยม เหลือม เจอบนต้นไม้ หรือเลื้อยเข้ามาในบ้าน ก็เอาน้ำฉีดไล่ เขาก็หนี ที่อกหวั่นพรั่นพรึงมากๆ ก็เห็นจะเป็นเห่านี่แหละค่ะ เจอทีไรใจเย็นเฉียบ เจอตั้งแต่เห่าเด็ก มาแผ่แม่เบี้ย ขู่แฟ่ดๆๆๆใส่ ที่ข้างขา ขณะกำลังเดินผ่านรูเขา ถนนดำๆ เลยไม่ทันสังเกต ว่าเขาออกมานอนขวาง พอก้าวขาจะผ่าน เห่าเด็กก็ตั้งท่า ดีที่ได้ยินเสียงแฟ่ดๆๆเสียก่อน จึงเผ่นแน่บ กระโปรงแทบฉีก ครั้งต่อมา นั่งเล่นใต้บ้านพัก ที่หลังเก้าอี้นั่งเล่น มีโพรงลงไปใต้พื้น รู้อยู่ว่าเป็นรูงู แต่ไม่รู้ว่าเป็นรูงูเห่า นั่งเพลินๆ ฟังเพลง ชมกล้วยไม้อย่างมีความสุข พลันหางตาเห็นอะไรแว๊บๆผ่านใต้ขา พอก้มลงมอง....เฮ๊ยยยยยยย...งูเห่าตัวเขื่อง เล็กกว่าข้อมือเล็กน้อย ดำมันมะเมื่อม ใจหล่นตุ๊บ แต่ตั้งสติได้ ท่องสัพเพสัพตา เคาะงอ เคาะงอ ตามที่ยายเคยสอนไว้ยามเจองู ค่อยๆชักขาขึ้นตั้งบนเก้าอี้ ใจตึ้กๆๆๆ กลั้นหายใจ นานเหมือนจะหมดลม เอิ้ก สายตาจ้องไปที่งูเห่า ตาไม่กะพริบ งูเห่าค่อยๆเลื้อยลอดขาเก้าอีตัวที่เรานั่ง ไหลลงรูไปเรื่อยๆ จนหายลับไปทั้งตัว แม่ตะลียังไม่วายตระหนก กว่าจะเอาขาลงได้ ตะคริวแทบจับ เฮ้อ!! รอดมาได้อีกครั้ง ครั้งต่อมา เดินตัดกิ่งไม้ ถอนหญ้า ข้าวหอม มะลิ ออกมาเดินคลอเคลีย ชมนกชมไม้ คอยตะครุบจับโน่นนี่นั่นเล่นอยู่ไม่ห่าง แป๊บเดียวเห็นข้าวหอมมะลิ จ้องนิ่งๆที่พงหญ้า ส่ายหางไปมา เหมือนจะจับอะไร เราหันไปดู ใจวูบเหมือนจะหมดลม เห่าตัวเท่าข้อมือ ยาวสัก1.5เมตร นอนยาวตรงๆ กำลังเลื้อยช้าๆ เข้าหาแมว2ตัวพี่น้อง ห่างจากชายผ้าถุงเราไปสัก 60ซม. โอ๊ยยยยยยย.....อะไรนี่ เรากระโดดผลุงออกห่าง ไล่แมวให้ออกไปจากตรงนั้น เพราะกลัวแมวโดนกัด แต่แมวทำไม่รู้ไม่ชี้ ยังจดๆจ้องๆ ส่ายหางไปมา เล่นกับเห่า เราคว้าหินคว้ากรวด คว้ากิ่งไม้ได้ ก็ขว้างใส่แมว เพื่อให้แมววิ่งออกห่าง แมวก็ยังดื้อไม่หนี เราก็ไม่กล้าเข้าไปใกล้ แต่ด้วยกลัวแมวถูกกัดตาย เห่าก็เลื้อยเข้าใกล้แมวเรื่อยๆ ในที่สุด... ตัดความกลัว กลั้นใจ ฉวยเอาตัวแมวทั้งสองขึ้นกอด แล้วรีบโกยแน่บออกจากตรงนั้น มายืนใจเต้นไม่เป็นส่ำอยู่ห่างๆงู ดีที่เห่าไม่ฉกเข้าให้ ยืนมอง เหนื่อยหอบ จนเห่าเลื้อยลงโพรงไป เราไม่ลงไปตรงนั้นอยู่เป็นอาทิตย์ เสียวขาอ่ะ กลัวตายไม่มีคนเห็น ครั้งต่อมา เจอเหลือม ที่คุณผู้ชาย เอามาดึงหางเล่น ก็ไม่กลัว เพราะรู้ว่าไม่มีพิษ มาครั้งล่าสุด เมื่อวันที่ 11 มิ.ย.62 นี้เอง เจอมะลินั่งเล่นตะปบอะไรเป็นวงดำๆอยู่ข้างแผ่นไวท์บอร์ด แต่พอเดินเข้าไปดูใกล้ๆ เฮ๊ยไม่ใช่ยาง แต่เป็น เห่า พุงป่องมาก กระโดดโหยงออกไกล แต่มะลิยังไปส่ายหางจ้องเป๋งอยู่อีก ไล่มะลิให้หนีห่าง เห่าค่อยๆเลื้อยหนีเข้าหลังแผ่นไม้ คุณผู้ชายเรียกคนงานมาช่วยจัดการ ที่จริงถ้าเป็นเราเห็นเองคนเดียว เราไม่เคยตีงู แต่คุณผู้ชายเห็นเป็นต้องหาคนมาตี ตัวไม่ใหญ่มากแต่เพราะกินหนูเข้าไป พุงเลยป่อง ดูเหมือนตัวใหญ่ น่ากลัว เฮ้อ....ได้แต่นึกเวทนา สัตว์ร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตาย แต่ก็มีความกลัวแฝงอยู่ ภาวนา ขออโหสิกรรมกัน แม้ว่าเราไม่ใช่เป็นผู้ฆ่าเขา แต่ก็ห้ามคนดีไม่ได้ เขาไม่ฟัง ไม่ถ่ายภาพตอนเห่าตาย เพราะเวทนา   (ในแผ่นไวท์บอร์ด มีบันทึกการเห่าครั้งแรกของเจ๊าะแจ๊ะด้วย..เพิ่งสังเกตเห็นค่ะ)  จากกลัวงู กลายเป็นกลัวบาป โธ่ เห่าเอ๋ย ...ไปเกิดใหม่ในภพภูมิที่ดีกว่านี้เถิด สวัสดี
แม่ตะลี๊ (ทำเสียงยาว ๆ ด้วยค่ะ) เจอพี่เห่าบ่อยไปมั๊ยคะ น่ากลัวอ่ะ
ล่าสุดเพิ่งเจอเมื่อเช้าวันก่อนค่ะ กำลังรดน้ำต้นไม้ น่าจะเป็นลูกงู สีเหลืองสวยเชียวค่ะ แต่ก็ไม่กล้าเข้าใกล้นะคะ กลัวค่ะ โดย: เนินน้ำ
  วันที่: 17 มิถุนายน 2562 เวลา:15:29:14 น.บ้านกรุงเทพฯเคยมีงูเหลือม
เรียก 191 มาเอาไป ไม่งั้นไอ้นุ้งเสร็จไปแล้ว ชอบไปตอแย แต่ที่บ้านป่า คนสวนสำเร็จโทษซะ ประจำเลย พี่เคยเดินๆอยู่ เหยียบอะไรนิ่มๆ ก้มมอง หูยยย เขียวหางไหม้ แต่เค้าก็เลื้อยเลยไป ไม่ได้ทำร้าย ขอบใจมาจนทุกวันนี้ ขอบคุณกำลังใจและเม้นท์ที่บ้านค่ะ  โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
 วันที่: 17 มิถุนายน 2562 เวลา:15:55:01 น.เป็นไปได้ไม่อยากเจอเลยค่ะ ไม่อยากทำร้าย แต่ก็กลัวเค้าทำร้ายเรา
โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน
 วันที่: 17 มิถุนายน 2562 เวลา:16:04:03 น.แถวบ้านมีงูท้องถิ่นเกือบทุกประเภทครับ
งูเห่าเข้าบ้าน ให้คนข้างบ้านมาตี เค้าของูกลับไป ไปทำอาหาร งูๆอื่นๆก็ต้องกลายทำบาปไป ว่าจะทำบ่วงบาศเหมือนกู้ภัย ก็ไม่ชำนาญ คาถา เคาะงอ เคาะงอ ใช้ได้ผลไหมครับ  โดย: สองแผ่นดิน
 วันที่: 17 มิถุนายน 2562 เวลา:16:22:23 น.ในบล็อกนี้มีหลายเห่าเลยนะคะ
มีบันทึกการเห่าครั้งแรกของเจ๊าะแจ๊ะด้วย  โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 17 มิถุนายน 2562 เวลา:19:21:46 น.เคยเจองูเหมือนกันครับ ไม่รู้งูอะไร ส่วนมากก็ไล่ ไม่ก็ตีให้ตาย จริงๆ ผมอยากปล่อยนะ ประมาณว่าเราก็ต่างคนต่างอยู่ ไม่อยากทำร้ายมัน แต่เรานี่แหละที่กลัวว่ามันจะมาทำร้ายเรา รวมไปถึงสัตว์เลี้ยงของเราด้วย
โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 17 มิถุนายน 2562 เวลา:21:33:07 น.แง้วววว กลัวที่สุดก็พวกสัตว์เลื้อยคลานนี่แหละค่ะ
ไม่ว่าจะ งู ตะขาบ อย่าได้เจอะได้เจอกันเลย โดย: ALDI
 วันที่: 17 มิถุนายน 2562 เวลา:22:57:56 น.ขึ้นชื่อว่างูจะมีหรือไม่มีพิษก็อดกลัวไม่ได้ค่ะแม่ตะลี
ยิ่งงูเห่าแล้วล่ะก็ขออย่าเจอกันเลยค่ะ โดย: Sweet_pills
 วันที่: 18 มิถุนายน 2562 เวลา:0:57:01 น.น่ากลัวจัง งูเห่าด้วย สมัยก่อนที่บ้านปลูกต้นการะเวก ใบเขียวชอุ่ม จะมีงูเขียว บ่อยๆ น่ากลัว ถึงจะบอกว่ามันไม่เป็นพิษ ก็ยังกลัวอยู่ดีค่ะ โดย: newyorknurse
 วันที่: 18 มิถุนายน 2562 เวลา:2:24:13 น.สวัสดียามเช้าครับพี่ ขึ้นชื่อว่างู ผมกลัวทุกชนิดครับ 555 ไม่ต้องไปไกลถึงงูเห่าก็ได้ครับ ขนาดงูไม่มีพิษ ใจยังเต้นตึกตักๆๆๆๆๆๆ    โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 18 มิถุนายน 2562 เวลา:6:27:07 น.ที่บ้านเป็ฯสวนค่ะ มีเยอะอยู่ เห่า ก็ต้องจัดการเหมือนกัน เพราะกลัวคุณยายกับหลานเดินไม่ระวัง เป็นห่วงค่ะ
โดย: kae+aoe
 วันที่: 18 มิถุนายน 2562 เวลา:8:38:24 น.ตะลีกีปัส Diarist ดู Blog
คุณผู้ชายกับคนงานเลยได้บาปกันไปทั่วหน้าค่ะ งูเขาน่ากลัว แต่โทษไม่น่าถึงตายนะคะ  โดย: หอมกร
 วันที่: 18 มิถุนายน 2562 เวลา:11:51:34 น.ซูเปอร์ที่ไปซื้อกับข้าวนั้น
อยู่ในห้างซึ่งแต่ก่อนเรียกว่า department store น่ะค่ะ ขายทุกอย่าง  โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
วันที่: 18 มิถุนายน 2562 เวลา:16:01:04 น.แม่ตะลีเชื่อมั้ย
จินอ่านบล็อกแม่ตะลีแทบจะไม่หายใจ คือ นอกจากกลัวผีแล้ว จินยังกลัว ง.งู เป็นที่สุด อ่านที่แม่ตะลีเจองู รู้สึกเหมือนเจองูไปด้วย แม่ตะลีกลั้นหายใจ กลั้นหายใจไปด้วย อ่านจบบล็อก ถอนหายใจ เฮ้ออออ ยาวววว ๆ เลยละค่ะ 5555 โอ๊ย ลุ้นมาก ทำไม๊ทำไมเจอแต่ ง.งู บ่อยจังคะ เป็นจินขายบ้านหนีรูงูแล้ว ไม่ยงไม่อยู่มันแล้ว ชุมเกิ๊น ซะปะงู แถมเจอเห่าบ่อยอีก ตาย ๆ ขนาดอ่านไป มโนไป ยังมือไม้อ่อนขนาดนี้ อยู่ร่วมโลก เอ๊ย ร่วมบ้านกันไม่ได้ค่ะ เพราะกลัวบาปเช่นกัน มันไม่ไป เราไปเอง 5555 โดย: JinnyTent
 วันที่: 18 มิถุนายน 2562 เวลา:16:47:02 น.ทั้งที่เล่า
ทั้ฃที่เห็น กลัวๆๆๆตามไปด้วยมากๆค่ะ โดย: เริงฤดีนะ
 วันที่: 18 มิถุนายน 2562 เวลา:19:50:39 น.เฮ่อ..ผู้หญิงไงกลัวงู มากมายขนาดนั้น....เล็งดูเพื่อน ๆ ผู้ชาย
อ้าวคุณก๋าก็กลัวเมียนกัน 555 แม่ตะลีเล่ามาก็อ่านเรื่อย ๆ น่ากลัว..ตอนที่นั่งแล้วงูเลือยผ่าน อ้าว คว้าแมวหนีงูซะงั้น แสดงว่ารัก ข้าวหอม มะลิมากกว่า ตัวเอง...ยอดๆๆๆ ส่วนผมเหรอ ไม่อยากบอกเลย เมื่อก่อนตีงูเห่าในบ้านบ่อย ในกท.นะครับ งูเยอะ แต่ตอนนี้คงถูกชาวท้องถิ่นที่ราบสูงจับ ไปกินเลยเบาลงหน่อย ที่สวนจันทบุรี ตอนโพล้เพล้.. ผมมักจะไม่เดินไปในสวนหรือ แม้แต่ บริเวณบ้าน งูมันเยอะ แต่กลางวันเวลาไปทำสวน จะใส่บูทยางเสมอ ถ้างูกัดก็คงถูก รองเท้าหรือไม่กางเกงจะได้ รอดจากเขี้ยวงู วันหนึ่ง ไปฟันหญ้าในส่วนสวนมะม่าง มันขุนศรี เป็นแถวยาว ฟันได้น่าจะเกือบ 50 เมตร หมดแรงหิวข้าวเช้าแล้วก็เดิน กลับ เจอหญ้าเป็นแถวยาวสูงเท่าหน้าแข็ง กลั้นใจฟันหญ้า ให้เป็นทางเดิน หวดได้ 5 ครั้ง เอะ..ท่อนไม้สีดำยาว ขวางหน้า ใครมาทิ้งท่อนไม้ไว้ยาวเกือบสองเมตร งอ ๆ ด้วย..ดูไปเห็นเงาเลื่อมขยับไปมา ขนลุกชัน จงอาง... เกือบทิ้งมีดหวดตั้งสติ เขาว่าจงอาง วิ่งตามได้ไกล เลยหันหลังวิ่งไปไกลไปยืนหอบบนเนินสระ เก็บน้ำในสวน แข้งขาสั่นกะว่า จงอางวิ่งตามจะใช้มีดหวดฟัน แต่... ไม่ไหว ขาสั่นระริก... แถวสวนมะม่วงติดต่อกับ สวนสะตอมีโคกดินใหญ่เป็นที่อยู่ ของจงอาง ผมไม่ค่อยกล้าไปแถวนั้นให้แต่ แหะ ๆ คนสวน ไปทำหญ้า.. โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 19 มิถุนายน 2562 เวลา:5:23:33 น.สวัสดียามเช้าครับพี่ คอมเม้นท์แรกโดนแบน สงสัยผมพิมพ์ผิดแน่ๆเลยครับ 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 19 มิถุนายน 2562 เวลา:6:29:06 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
เคยเจองูเห่า เรียกร่วมด้วยช่วยกันมาจับออก ปรากฏว่าพบไข่เพียบอะ
ถ้าได้ฟักนี่อยู่กันเพลิน
งูเหลือมก็มาให้เห็นเป็นระยะ เรียกร่วมด้วยอีกแหละให้ช่วยมาจับ ครั้งนึงมันกินแมวข้างบ้าน เสร็จแล้วก็อืดสิ อุ้ยอ้าย เจ้าของแมวก็โวยวายลั่นจะให้งูคายแมว งูอยู่บนหลังคาบ้านมันก็กลัวเป็นเหมือนกัน ด้วยความที่กินแมวไปทั้งตัวเคลื่อนที่ลำบากมันก็ขย้อนแมวออกมา แล้วเลื้่อยเข้ามาในครัวรุ้ง เฮ้อ ! งูถูกจับเป็น แมวตัวนั้นก็ตายอยู่ดี ยังคิดว่าแมวก็ตายไปแล้วปล่อยไว้ในท้องงูอย่างน้อยงูก็อิ่มไม่ต้องพรากชีวิตสัตว์อื่น