ถนนสายนี้...มีตะพาบ หลักกม.ที่ 254 "สัญชาตญาณ" ตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 254 "สัญชาตญาณ" โจทย์โดยคุณต่อ(toor36) ด้วยบ้านตะลีกีปัสนั้นอยู่ใกล้วัด ดังนั้นเรื่องราว กิจกรรมทั้งหลายทั้งปวง ที่เกิดขึ้นในอดีต ก็จะเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับวัดไปเสียหมด ดังเช่นเรื่องนี้ ตี4-ตี5 เราก็รีบปลุกน้องอีก2คน ลุกขึ้นเตรียมตัวไปวัดกัน ฟงฟัน ไม่ต้องแปรงหรอก แค่หยิบกระดาษหนังสือพิมพ์ เสื่อ ม้วนๆ แล้วก็เดินงัวเงียกันตรงไปที่ต้นสารภียักษ์อายุเป็นร้อยปี 3-4ต้น ที่เรียงรายอยู่ข้างกำแพงโบสถ์ บนต้นมีดอกที่กำลังบาน ส่งกลิ่นหอมฟุ้งกระจายไปรอบทิศ พร้อมเสียงหึ่งๆๆๆๆ ของผึ้งและภู่ ที่ขยันตื่นแต่ไก่โห่ออกมาหาน้ำหวานเหมือนกับเราเลย สารภี  พี่น้องรีบกางเสื่อ กางหนังสือพิมพ์รอบๆต้น เพื่อรองรับดอกสารภีที่ร่วงลงมามากมาย เป็นกิจกรรมที่บ้านของเราทำสืบต่อกันมาตั้งแต่ตา เพราะตาเป็นแพทย์ประจำหมู่บ้าน สืบทอดกิจกรรมมาถึงลูกหลาน ไม่ใช่แค่ดอกสารภีเท่านั้น แต่ยังมีดอกพิกุล ดอกกระดังงาไทย ดอกบุนนาค ที่ถึงฤดูกาลดอกอะไรบาน ก็ไปเก็บดอกไม้ชนิดนั้น ไม่ได้ปีนขึ้นไปเก็บบนต้นหรอกนะคะ จะรอให้ดอกเขาร่วงหล่นลงมาเอง และดอกไม้ที่ว่าทุกอย่างก็เป็นต้นไม้ที่ปลูกอยู่ในวัดทั้งสิ้น บุนนาค  กระดังงาไทย  พิกุล   รู้นะ อยากถามใช่มั๊ยคะ...ว่าเอาไปทำอะไร คำตอบคือ...เอาไปตากให้แห้งดี แล้วเก็บรวบรวบใส่ถุงกระดาษหรือขวดโหลไว้ เอาไปขายที่ร้านยาเจ้ากรมเป๋อ ที่ตาของเราคุ้นเคยกันดีกับเจ้าของร้าน เพราะมาซื้อขายเครื่องปรุงยากันอยู่ประจำ ตาของเราปรุงยาแผนไทย เพื่อเอาไว้ใช้ในครอบครัว และปันให้กับคนในหมู่บ้าน เป็นที่รู้กันทั่วไป ว่ายาธาตุน้ำแดงของตาอร่อยที่สุด เด็กๆเคยแอบกินตลอด แม้มิได้ปวดท้องแต่ประการใด ก็มันหอม อร่อย ซ่าดี...แห่ะ แรกๆตาเป็นคนพาไปเพราะยังเด็ก เดินทางไม่ถูก แต่พอโตหน่อยก็ไปเองกับน้องได้ ไปถึงก็บอกที่ร้านว่าเอาดอกไม้แห้งมาส่ง เขาก็เปิดถุงกระดาษ คุ้ยๆดูทั่วๆว่าดอกไม้ที่เอามาส่งแห้งดีมั๊ย มีรา มีสิ่งอื่นเจือปนหรือเปล่า ถ้าใช้ได้ ก็ชั่งแล้วจ่ายเงินตามน้ำหนักและราคาที่เคยตกลงกันไว้ แต่เบื้องต้นที่เคยเอามาส่งให้ แต่ละคราวก็ได้เงิน10-20บาท อักโขอยู่ ตามความคิดของเด็กๆ เมื่อ40-50ปีก่อนโน้น เงินที่ได้มาก็เอามาเก็บไว้เป็นเงินออม ซื้อขนม ซื้อชุดนักเรียน เพื่อช่วยเหลือค่าใช้จ่ายให้พ่อแม่ ย้อนกลับมาที่ใต้ต้นสารภี ในความมืดมิด ระหว่างที่รอให้ดอกสารภีร่วงปุ ๆ ๆ ไปเรื่อยๆอยู่นั้น เด็กๆไม่มีอะไรทำ ก็เริ่มเหงา เอาเสียงเป็นเพื่อน ด้วยใกล้ต้นสารภี ก็ยังมี ป่าช้าฝังศพอยู่มากมาย ทั้งฝังในดิน และเป็นล็อคๆ เรียงรายกันไป เราก็เริ่มร้องเพลงกัน มีเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวอีก2บ้าน มาเก็บด้วยเช่นกัน ก็เริ่มคุย หัวเราะกันเสียงดังขึ้น เพื่อกลบความน่าสะพรึงกลัวของสถานที่รอบตัว ไฟฟ้าในสมัยโน้นก็ไม่มีใช้ เราต้องใช้ความเคยชิน ในการเดินทางและคลำสิ่งรอบตัว และหูที่คอยฟังเอา กับตะเกียงน้ำมันก๊าดเล็กๆที่มีติดไป แสงก็ไม่ทั่วถึงนัก ขณะที่กำลังร้องเพลงปรบมือกันอยู่นั้น พลันก็ได้ยินเสียงคราง!!! ทุกคนหยุดกึก ฟังเสียง...ฮือ ฮือ ฮือ !!!!!!!!!! พวกเราหันมองหน้ากัน กระเถิบเข้าชิดกันอย่างไม่ได้นัดหมาย อะไรวะ เอาล่ะซิ....เสียงครางฮือ ๆ ๆ ๆ ยังอยู่ เสียงมาจากหลังกำแพงโบสถ์ด้านใน ห่างพวกเราเพียง3เมตร พวกเราหันขวับ แล้วพลัน สิ่งหนึ่งโผล่พรวด พ้นกำแพงโบสถ์ขึ้นมา เป็นร่างคลุมด้วยผ้าขาวทั้งตัว พี่น้องร้องกรี๊ดดดดด....... สัญชาตญาณ ให้ตะโกนออกไปว่า ...ผีมา พร้อมเสียงตะโกน ต่างก็กระโจนโกยอ้าวออกจากตรงนั้นทันที กลับไปตั้งหลักที่บ้าน ทั้งทียังไม่สว่าง เพื่อนหญิงของเราจับไข้ในวันรุ่งขึ้น ส่วนพวกเรา พอหายขวัญผวา รอจนสว่างก็รีบกลับไป เก็บรวบรวมดอกสารภี ที่หล่นเกลื่อนเต็มเสื่อ เอากลับไปตากที่บ้าน รวมทั้งตะเกียงน้ำมันก๊าดที่ทิ้งไว้ด้วย แล้วก็เว้นระยะไม่ไปเก็บดอกไม้ร่วงกันอยู่หลายคืนที่เดียว เพราะกลัวผีหลอก เราเอาไปเล่าให้พ่อแม่และตาฟัง ว่าเราเจอผีหลอก ตาบอกว่าไม่มีอะไรหรอก เดี๋ยวไปดูให้ มารู้ว่าไม่ใช่ผี ก็หลายวันต่อมา เพราะตาไปวัดและรู้เรื่องว่า พระท่านบอกว่าหนวกหูเด็กๆ กุฏิท่านอยู่ใกล้ๆ เลยทำเป็นผีมาหลอกซะ ตากลับมาเตือนหลานๆว่า ให้ไปเก็บเงียบๆ อย่าโวยวายเสียงดัง พระท่านจะหลับจะนอน อะพิโธ่ อะพิถัง กาละมังถาด!! โกยกันเกือบตาย หลวงตาหนอหลวงตา เล่นซะเกือบจับไข้หัวโกร๋น สวัสดี
อ่านเรื่องแล้วนึกถึงหนังสือเรื่องคุณตาคุณยายยังเด็ก เค้าเล่าว่าไปเก็บเกสรดอกบุนนาคมากำแป้งร่ำครับ
โดย: ทนายอ้วน
  วันที่: 6 มิถุนายน 2563 เวลา:16:49:12 น.อ่านแล้ว กลัวขนลุก 555 เขียนเล่าได้ดีเลยครับ
กะว่า ภิกษุไม่บาปเหรอ มุสา.. แต่มานึกในทางที่ดิแค่ทำเสียง หน่อย เด็กคิดไปเองนี่นา 555 ไม่บาปหรอก หลวงตาจะได้ จำวัดสบาย เช้ามาจะได้ไปบิณฑบาท เอ..เจ้ากรมเป๋าของมั่งก๊อก งั้นแม่ตะลีก็อยู่ภาคกลางซิทีแรก คิดว่า อยู่ภาคใต้ วันนี้หมดเป๋าครับ โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 6 มิถุนายน 2563 เวลา:18:42:17 น.อิอิอิ
เพิ่งรู้ว่าดอกร่วงๆ นี่ชื่อดอกสารภี อุ้มเชยจุง โดย: อุ้มสี
 วันที่: 6 มิถุนายน 2563 เวลา:23:40:20 น.ไม่รู้จะฮาหรืออย่างไรดี พระท่านก็น้า ทำไปได้
โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 6 มิถุนายน 2563 เวลา:23:54:15 น.สวัสดียามเช้าครับพี่ หลวงตาท่านหยอกแรงจังเลยครับ 555 สมัยก่อนมีคำว่าจับไข้หัวโกร๋น จับไข้นี่คงเป็นเพราะกลัวมากๆนั่นเองนะครับ ดอกพิกุลพอนำมาเรียงเป็๋นคำว่า Happy สวยดีครับพี่    โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 7 มิถุนายน 2563 เวลา:7:12:44 น. ส่งบุหงา ดอกไม้อบแห้งให้ร้านเจ้ากรมเป๋อ ร้านยาในตำนาน** สวดยอดเลยค่ะ  เป็นเด็กชอบกินยาธาตุหอมๆเช่นกัน (ตัวเองกินของวิทยาศรม) ไม่มีคุณตาปรุงยาเก่งๆ แบบบ้านแม่ตะลีฯ (คุณตาเป็นตะหานดุๆ เท่านั้น แอบนินทา)  อ้าว!! ผีหลวงตา..แกล้งหลอกเด้กๆคุยกันเสียงดัง ทำลายสมาธิการปลีกวิเวก..นั่นเอง แหมๆๆๆ..  โดย: เริงฤดีนะ
 วันที่: 7 มิถุนายน 2563 เวลา:9:01:11 น.สมัยก่อนคนผูกพันกับวัดมากเลยนะครับ
ผมจำได้สมัยเด็กๆ พ่อก็พาไปวัดบ่อยๆ ตอนนี้แทบไม่ได้ไปเลยครับ ห่างวัด แต่ไม่ห่างธรรมครับ  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 7 มิถุนายน 2563 เวลา:12:04:03 น.ขำหลวงตา5555
ชอบดอกสารภีค่ะพี่มันฮ้อมมมหอมมมม  โดย: nonnoiGiwGiw
 วันที่: 7 มิถุนายน 2563 เวลา:14:51:05 น.อาหารร้าน What a View ราคาสูงอยู่ครับ ตามมาตรฐานร้านสไตล์นี้
คะแนนดาว worth pricing เลย 2 แต่อร่อยจริงนะ ไม่ได้เห็นกระดังงา สารภี นุนนาค เสียนาน สมัยก่อนที่ปลูกต้นไม้ดอกหอมๆกันเยอะๆ พอลมพัดทีคงหอมทั่วเลยนะครับ ดอกที่ร่วงลงมาแล้วก็สวย เก็บไปขายร้านขายยาได้อีกนะเนี่ย นอกจากหอมแล้วยังอร่อยด้วย ส่วนพระท่านทำเอาเด็กๆจับไข้หัวโกร๋น มุกหลอกผีนี่ได้ผลชะงัด โดย: ชีริว
 วันที่: 7 มิถุนายน 2563 เวลา:15:37:50 น.ตะลีกีปัส Home & Garden Blog ดู Blog
เคยมีประสบการณ์เก็บดอกพิกุลร่วงบ้านย่าตอนเด็กๆ ค่ะ ดอกอื่นไม่เคยเห็นหรือมีประสบการณ์ โดย: หอมกร
 วันที่: 7 มิถุนายน 2563 เวลา:21:25:56 น.555 อ่าเพลินดีค่ะ เหมือนได้อ่านหนังสือ เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก ค่ะ
ตอนแรกลุ้นนะ คิดว่าเป็นนกฮูก ที่ไหนได้ พระนี่เอง ให้เป็นงงนะที่พระทำแบบนี้ โดย: Sai Eeuu
 วันที่: 7 มิถุนายน 2563 เวลา:22:28:11 น.สวัสดีครับแม่ตะลี ช่วงนี้เพิ่งเริ่มมีเวลาครับ กลับมาหาแม่ตะลีอย่างไว ^^
ดอกพิกุลน่ารักจังครับ เอาจริงๆ ก็เพื่งเคยเห็นดอกจิงๆเลยนะครับเนี่ย เคยได้ยินแต่ชื่อ การไปวัดแต่เช้า บรรยากาศเป็นอย่างที่แม่ตะลีว่าเลยครับ ฟงฟันไม่ได้แปรง โดนขุดขึ้นมาแต่เช้า... แต่ไม่ได้ แม่ผมไม่ได้นะ ไปวัดต้องอาบน้ำสะอาดเรียบร้อย จะกินก่อนพระฉันก็ไม่ได้ แล้วทำไงเมื่อพระยังไม่ฉัน แต่....ฉะ...ฉันหิว - - หลวงตาสุดยอดครับ เป็นผมก็หนีกระเจิงเลยเหมือนกัน ยิ่งกลัวผีอยู่ ขนาดหลังบ้านตัวเองยังกลัวร้องชวนหมาออกไปเป็นเพื่อนตลอด ไอ่หมาก็ขอบหนีเข้ามาบ้านก่อน ทิ้งคนไว้นอกบ้านเฉยเลย โดย: จันทราน็อคเทิร์น
 วันที่: 8 มิถุนายน 2563 เวลา:9:59:44 น.อ่านสนุกมากๆเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ เขียนแบบเห็นภาพตามไปด้วยเลย สุดยอดมากๆ ดอกพิกุลสวยมากนะคะ ไม่คิดว่าเคยเห็นแบบเป็นๆมาก่อนเลยค่ะ
ก่อนจะลืม จะขอบคุณเรื่องที่สอนวิธีเก็บรักษาถั่วงอกค่ะ ทำตามแล้ว ได้ผลดีมากเก็บไว้ทานได้หลายวันเลยค่ะ  โดย: Max Bulliboo
วันที่: 9 มิถุนายน 2563 เวลา:15:48:05 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [