ถนนสายนี้มีตะพาบ #24: "ของแจก" โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 244 "แจก" โจทย์โดย คุณกะว่าก๋า ตอนเด็กๆนี่ชอบเหลือเกินกับ ของแจก ยิ่งในวันเด็กด้วยแล้ว ไปที่ไหน ทุกหน่วยงานก็มีของแจก แจกกันสะบั้นหั่นแหลกทีเดียว ไปทำเนียบรัฐบาล ไปเขาดิน ไม่ได้รับแจก 100เดียวเที่ยวทั่วไทยนะคะ แต่ได้ของแจกเป็น สมุดปกสีน้ำตาลๆ กระดาษเนื้อสีตุ่นๆ ดินสอที่เหลาทีไรไส้หักในทุกที เหลาจนหักหมดอัน ตกลงไม่ได้เขียน มีดเหลาดินสอ ยางลบ สมุดวาดเขียนหน้าปกรูปเทพ๊วินัสแขนด้วน ไม้บรรทัดที่บางและอ่อนระแน้ เอามาแกว่งเล่น มันเต้นได้ พลิ้วด้วยซิ ขนมปังปี๊บ ก็มีแจกด้วยนะคะ มีตัวอักษรเอบีซีดี แต่สมัยโน้น ชอบค่ะ เพราะเขาแจกฟรี ขนกลับบ้าน หลายคนพี่น้อง เอามากองรวมกันได้แยะเลย ใช้กันเป็นปี ไม่เคยมีภาพเที่ยววันเด็กกับใครเขาเลย ไม่เคยมีกล้อง ไม่มีใครอยากถ่ายเด็กตัวเล็กๆดำๆ ในชุดนักเรียนมอมแมม ที่ตาจูงไปเที่ยว รองเท้าไม่ได้ใส่ ที่เดินไปมาในทำเนียบรัฐบาล และเขาดิน เทศกาลปีใหม่ ดูเหมือนจะมีของแจก เป็นสบู่ตราลูกไก่ และนกแก้ว ผงซักฟอกยี่ห้อแฟ๊บ ยาสระผมไม่มีในสมัยโน้น เราใช้สบู่และแฟ๊บสระผมเอาค่ะ ไม่รู้จักแชมพู รู้จักแต่น้ำมันก๊าด และใบน้อยหน่า เอามาหมักเหม็นหัวหึ่ง เพราะเป็นเหาเต็มหัว แต่สิ่งที่อยากให้เขาแจกมากๆคือ ตุ๊กตา ไม่มีใครแจกให้เลย อยากได้ ก็ไม่มีเงินซื้อ ตอนเด็กๆ ไม่มีตุ๊กตาเล่น ต้องปั้นดินเหนียวเป็นช้างม้าวัวควาย เป็นเด็กแกละ เด็กจุกเอา ตามจินตนาการ วาดตุ๊กตากระดาษแล้ววาดเสื้อผ้าให้เอง อยากได้ชุดอะไรก็ วาดๆๆๆ ตัดๆๆออกมา เล่นเองคนเดียว สนุกดี มีจินตนาการ มีทั้งชุดว่ายน้ำ ชุดราตรี ชุดเดินเล่น ชุดชายหาด เราชอบวาดเขียน วาดตุ๊กตาเล่นเองตั้งแต่เด็กๆ ภาพจำยังติดในสมอง ว่าเป็นตุ๊กตาใส่ชุดว่ายน้ำทูพีซ แบบนี้ วาดกี่ครั้งก็จะออกมาเป็นแบบนี้ทุกที ตอนนั้นก็ว่าสวยจับจิตทีเดียว มาดูตอนนี้หัวเราะกร๊าก..แขนขา ช่างไม่สมประกอบเสียเลย ยิ่งนิ้วมือ มันช่างวาดยากเหลือเกิน บางภาพก็เอามือไพล่หลังซะ จะได้ไม่ต้องวาดนิ้ว ต้องใส่ส้นสูง เพราะพอเอาไปใส่เสื้อผ้าอื่นแล้ว ไม่ต้องวาดรองเท้าอีก   พอโตมาเป็นผู้ใหญ่ ก็ไม่ค่อยได้นึกถึงของแจกแล้ว ยิ่งไปเดินห้าง แล้วมีคนคอยแจกของอยู่ตามประตูห้าง ถ้าเป็นใบปลิวโฆษณานี่ ก็จะปฏิเสธไป แต่ถ้าเป็น ผลิตภัณฑ์มห้ทดลองใช้ ก็จะพิจารณาดูก่อน ว่าจะรับมาลองใช้ดีหรือไม่ ส่วนใหญ่เป็นผงซักฟอกและปรับผ้าหอม เป็นอาหารก็รับมาแล้วดูข้อมูลละเอียดๆ ก่อนทดลอง แต่เป็นพวกครีมทาหน้าทาผิว ก็ไม่รับ ไม่อยากสุ่มสี่สุ่มห้ารับของแจกฟรี แล้วต้องหาหมอ เคยได้รับของแจกเป็นข้าวสาร อาหารแห้ง หม้อ ชามรามไห ตอนบ้านของพ่อสามีประสบสึนามิ เขาเอามาแจกตามบ้าน รับมาแกะดู เป็นอาหารจำพวกบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ปลากระป๋อง น้ำปลา โน่นนี่นั่น รวมถึงข้าวสาร ที่ลองเอามาหุงดู มันแข็งมากๆ ร่วนซุย ไม่มียางข้าวเกาะเลย ซึ่งเราไม่คุ้นกับการกินข้าวแบบนี้ ไม่กล้าเอาไปแจกต่อ ได้แต่เอาไปให้เป็นอาหารนก คิดว่าคนอื่นเขาก็คงกินไม่ลงเหมือนกัน น้ำปลาสีดำปี๋ มีเกลือตกตะกอนอยู่ก้นขวด ปลากระป๋อง เปิดมาดูกลิ่นไม่ค่อยดี ยี่ห้อไม่คุ้นตา คิดในใจว่า คนแจกเขาดูถูกดูแคลน คนรับแจกจัง ของที่แจกดูไร้คุณภาพเสียจริงๆ สักแต่ว่าแจกๆๆๆๆไป ของหมดอายุ ของไม่ดี เอามาแจกให้พ้นสต๊อกเสีย เฮ้อ! อย่างนี้เรียกว่า "แจกเรี่ย แจกราด" แจกไปก็ไร้ค่า มาวันที่ต้องเป็นผู้ แจกบ้าง ถ้าผู้รับเป็นเด็กๆ เราก็นึกถึงตุ๊กตาทันที ให้เมื่อไหร่ได้รับ รอยยิ้มปริ่มสุขจากเด็กๆกลับมาทุกที พรุ่งนี้วันเด็ก เรานั่งเลือกของแจก จากกองตุ๊กตา ในถุงพลาสติกใหญ่ มัดปากถุงไม่ให้ฝุ่นเข้า ที่อยู่ในตู้ เป็นตุ๊กตาที่ได้มาบ้าง ซื้อเก็บไว้บ้าง ลูกซื้อเอามาบ้าง มาถึงวันนี้ ตุ๊กตาร่อยหรอลงไปเกือบหมดแล้ว   พ่อบ้านบอก เดี๋ยวซื้อขนมกล่องใหญ่ๆไปด้วย เด็กๆจะได้กินกัน เราเห็นดีเห็นงาม ของแจก อยากได้อะไร ชอบอะไร ก็จะซื้ออย่างนั้นมาแจกอย่างนั้น สิ่งไหนไม่ชอบ ไร้ประโยชน์ทั้งกายและใจ ก็อย่าเอาไปแจกเลย แจกแล้วมีโทษ เช่น "แจกหมาก" ก็อย่าได้ไปแจกใครเขา เพราะอาจโดนแจก ลูกปืน กลับมาก็เป็นได้ เพราะคำว่า "แจกหมาก" หมายถึง ชก ต่อย ด้วยว่าเมื่อเคี้ยวหมากจนละเอียดดีแล้ว น้ำที่ออกมาเป็นสีแดงคล้ายเลือด จึงเป็นที่มาของคำว่า "แจกหมาก"  หรือคุณครูบอกว่าจะ "แจกลูก" ก็ไม่ต้องตอบปฏิเสธคุณครูว่า "หนูไม่รับค่ะ คุณครูเอาไว้เลี้ยงเองเลย" แจกลูกที่คุณครูบอก คือการให้แยก พยัญชนะ สระ และตัวสะกดให้ถูก เช่น จอ-แอ-กอ=แจก แจกอะไรก็ได้ ที่ผู้ให้มีความสุข ผู้รับได้ประโยชน์ ของแจกที่ผู้แจกไม่ต้องลงทุนลงแรง และแจกได้เสมอ คือ แจก ความรัก ความเมตตา ความสามัคคี และแจก การอภัย ให้กันนะคะ สวัสดี ขอบคุณภาพบางภาพจากเน็ตด้วยค่ะ โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 245 "ของสะสม" โจทย์โดยคุณ JinnyTent คำอธิบายโจทย์ ตามโจทย์ตรงๆ เลย มาเขียนถึงของสะสมของคุณ ของที่คุณอยากสะสม หรือจะเอาของสะสมมาโชว์ให้เพื่อนๆ ดูก็ได้นะ เวลาส่งงาน 24 มกราคม 2563 นี้แล้วเจอกัน~
ผมยังทันรุ่นแต่งตัวให้ตุ๊กตากระดาษนะครับ
555 สมัยก่อนฮิตมากๆเลย ตอนนี้เด็กรุ่นใหม่คงไม่รู้จักกันแล้ว งานวันเด็กไม่เคยพาหมิงไปเลยครับพี่  โดย: กะว่าก๋า
  วันที่: 10 มกราคม 2563 เวลา:13:12:35 น.มารับแจก ความรัก ความเมตตา ความสามัคคี การให้อภัยด้วยคนค่ะ
โดย: mcayenne94
 วันที่: 10 มกราคม 2563 เวลา:13:14:18 น.ตุ๊กตากระดาษฝีมือแม่ตะลี พร้อมชุดสวยงามมากค่ะ
สมัยนี้ก็ยังเล่นได้นะคะ แต่เปลี่ยนเป็นผ้าแทน  โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 10 มกราคม 2563 เวลา:15:25:43 น.คิดถึงตุ๊กตาเปลี่ยนเสื้อผ้าแบบนี้จัง สมัยก่อนเล่นกันจริงจัง เพื่อนแต่ละคนก็จะมี แล้วก็เอามาเจอกัน ไปเที่ยวกันตามจินตนาการ ฮ่า
คำว่าแจกหมาก แถวบ้านไม่พูดนะ ไม่รู้จักอ่ะ แปลกจัง จริงด้วย สมัยเด็ก เราอยากได้แจกเป็นตุ๊กตาเนอะ เพราะมันไม่มีให้เล่น หายาก ต้องบ้านไหนที่พ่อแม่มีตังค์เนอะ โดย: Sai Eeuu
 วันที่: 10 มกราคม 2563 เวลา:16:30:07 น.ทานเผ็ดไม่เก่งค่ะ โชว์พริก 3 เม็ด แต่ใช้จริงเม็ดเดียว
 โดย: ฟ้าใสวันใหม่
วันที่: 10 มกราคม 2563 เวลา:18:11:30 น. ของแจกบ้านนี้อ่านแล้วเห็นภาพ อมยิ้มตามเลยค่ะ เคยได้ขนมปังปิ๊ก ABC เหมือนกันนน... แต่แจกหมาก ขอ บาย ไม่รับค่ะ  ไว้แวะมาวันหน้าอีกครั้งนะคะ  โดย: เริงฤดีนะ
 วันที่: 10 มกราคม 2563 เวลา:21:40:36 น.สวัสดีครับแม่ตะลี
อ่านแรกๆ นี่ฮาทุกเรื่องครับ เรื่องแรกๆ อ่านแล้วนึกถึงวันเด็กเลยครับ ดินสอ สมุดนี่ต้องแจกกันเต็มเลยแน่ๆ ข้างสารอาหารแห้งนี่พอนึกออกครับ ตอนน้ำท่วมปี 54 เกือบเป็นผู้ประสบภัยเหมือนกัน ดีที่ไหวตัวทัน คงเหมือนชุดสังฆทานตามร้านอ่ะครับ อะไรจะหมดอายุก็แอบๆ ยัดมา ขนาดไม้ขีดยังจุดไม่ติด หลังๆ นี่เป็นความรู้ใหม่เลยครับ ทีแรกไม่เข้าใจเลยว่าอะไรหรอ แจกหมาก นึกว่าเพราะเป็นสารเสพติดเลยแจกไม่ได้ซะอีก แต่แจกลูกนี่ยังไม่ค่อยเข้าใจครับ สมัยผมเรียกว่าอะไรซักอย่าง กระจายรูป ลดรูปอะไรไม่รู้ ลืมไปหมดแล้วครับ โดย: จันทราน็อคเทิร์น
วันที่: 10 มกราคม 2563 เวลา:21:41:48 น.ขำเรื่องดินสอ แต่เป็นเรื่องจริงนะ ผมพอเดาออกเลยว่ายี่ห้ออะไร แต่ไม่พูดถึงดีกว่า เดี๋ยวเขาฟ้องเอา บางทีได้มาแล้วแทบอยากปาทิ้งเลยเหมือนกหัน เพราะมันไม่มีประโยชน์เลย ไส้หักในเหลาแล้วกว่าจะได้ใช้เกือบครึ่งแท่งเข้าไปแล้ว
วันเด็กสมัยก่อน ผมไม่ค่อยได้ออกไปเที่ยวเท่าไหร่ จะว่าไปก็เป็นเรื่องดี เพราะไปไหนคนก็เยอะ พวกของที่ได้แจกมาทดลองใช้เมื่อก่อนผมมักจะเก็บไว้ก่อนค่อยใช้ จนกระทั่งเสีย หลังๆ ได้มาผมมักจะรีบๆ ลองใช้เลยจะได้ไม่เสียของ โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 10 มกราคม 2563 เวลา:23:26:11 น.อ่านข้างบนแล้ว อมยิ้ม... เคยได้รับแจกเหมือนกัน
ตอนเด็กมาก ๆ รร.ได้รับนมยูนิเซฟเป็นถังนมผง ก็ชงให้นักเรียน กิน ครูบอกให้แต่ละคนนำ ข้นติดตัวมา รร.ด้วย จะได้รับแจก กันทุกคน ผมก็ได้ขันมาใบจากบ้าน นมที่แกว่งน้ำอุ่นมันเยอะ ครูเลยตักใส่ ขันจนเต็ม กำชับดื่มให้หมดนะ ผมงี้ดื่มจนจุกกลัวคูเอ้ยครูตี เพื่อนสนิทมันรู้ทัน เอาแค่จอกไปสบาย ๆ ไม่จุก นมไม่อร่อย ไม่ใส่น้ำตาล .... ตอนเด็กดินสอหายาก ไม่ค่อยมีตังค์ซื้อ รุ่นผมตอนเด็กมาก ๆ ยังใช้ดินสอชนวนเขียนบนกระดานดังกิ๊ด ๆ 555 โบ..ขนาดไหน.. บาทหลวงก็หลงพ่อ ท่านจะแจกดินสอให้ไปฟังท่านเทศน์ที่ รร.ปริ็นซรอยแยลนะ ผมก็ไปทั้งที่อยู่ รร.พุทธ บาทหลวงท่านมีเมตตาก็แจกดินสอให้ เวลาเหลาไม่หักแบบที่แม่ตะลีว่า ผมเหลาแล้ว ดมกลิ่นไม้หอมมาก ๆ 555 ถ้าปัจจุบันน่าจะแจก มือถือนะครับหลงพ่อ จะได้จิ้ม ๆ ตัว หนังสือ โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 11 มกราคม 2563 เวลา:5:04:29 น.ตุ๊กตานางงามสวยหุ่นดี คิดถึงๆสมัยเล่นตุ๊กตากระดาษ.. วาดชุดเปลี่ยนด้วย  โดย: เริงฤดีนะ
วันที่: 11 มกราคม 2563 เวลา:8:41:57 น.เห็นตุ๊กตา กระดาษแล้วคิดถึงสมัยเด็กๆ นะคะ นั่งเล่นได้เป็นวันๆ แต่วาดไม่สวยเท่าของแม่ตะลี
โดย: วลีลักษณา
 วันที่: 11 มกราคม 2563 เวลา:18:00:49 น.การ์ตูนชุดนี้มี 4 เล่มครับพี่
ผมชอบทุกเล่ม เลยรีวิวทั้ง 4 เล่มเลยครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 12 มกราคม 2563 เวลา:20:08:02 น.เข้ามาส่งกำลังใจค่ะ..
การ์ตูนวาดสวยมากค่ะ ชอบความหุ่นนางแบบง่ะ  โดย: nonnoiGiwGiw
วันที่: 12 มกราคม 2563 เวลา:21:37:08 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
ของแจกที่ผู้แจกไม่ต้องลงทุนลงแรง
และแจกได้เสมอ
คือ แจก ความรัก ความเมตตา ความสามัคคี
และแจก การอภัย ให้กันนะคะ
ใช่เลยค่ะ