Bloggang.com : ตะลีกีปัส - ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 213

ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 213

ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 213

โจทย์ --- วันที่ใจเหน็บหนาว

ผู้คิดโจทย์ --- กะว่าก๋า

อากาศเช้ากำลังสดชื่นในเดือนตุลาคม

รดน้ำต้นไม้ไป จิบกาแฟไป

ขมนกชมไม้

เสียงโทรศัพท์มือถือดัง

ลูกโทรมา ยิ้มกับโทรศัพท์

ถึงหรือยังลูก

แต่ปลายสายลูก ตอบมาว่า..

แม่... ลูกรถคว่ำ!!!

ห้วใจเย็นเยียบเหน็บหนาวขึ้นมาทันใด

มืออ่อนตีนอ่อน

สายยางที่ถืออยู่สั่นระริก

อาการเหมือนคนจะเป็นลม

ทั้งที่ไม่ป่วยเป็นแบบนี้เอง

ลูกเป็นไงบ้าง อยู่ตรงไหน

เริ่มถามแบบลนลาน

ลูกเสียงสั่น ตอบว่ารถพังหมดเลย

บอกลูกว่าช่างมันไม่เป็นไร ลูกเป็นไงบ้าง

ลูกไม่เป็นไร แม่ไม่ต้องห่วง

อยู่ตรงไหน..

อยู่ที่....

ทั้งพ่อทั้งแม่ใจสั่นมือสั่น

รีบโทรแจ้งประกันแล้วบึ่งรถไปหาลูกทันที

ระยะทาง60กิโลเมตร ช่างไกลจริงๆ

โทรคุยกับลูกตลอด เป็นห่วงเหลือเกิน

ไปถึงที่เกิดเหตุ

วิ่งเข้าไปหาลูกก่อน

กอด จับเนื้อตัวว่ามีแผลตรงไหน เจ็บตรงไหนบ้าง

น้ำตาของแม่ไหลริน

ลูกบอกไม่เป็นไร ลูกปลอดภัย

มีขากระแทก เลือดซิบ และเจ็บไหล่

ดีที่หมอจากโรงพยาบาลที่ลูกทำงานอยู่

ขับรถตามมาเห็นพอดี

ช่วยทำแผล

ชาวบ้านแถวนั้นใจดี

ช่วยเหลือนำตัวลูกออกจากรถ

เช้านั้นฝนพรำๆ ถนนลื่น

เป็นโค้งที่เพิ่งมีอุบัติเหตุแหกโค้งมา

รวมทั้งลูกด้วย

เป็นรายที่ 7

ลุกบอกว่าขับรถมาตามปกติ

ไม่เร็วมาก แต่พอมาถึงโค้งนี้

รถมันลอย แล้วพลิก

รู้ตัวอีกที นอนมึนหัวอยู่ในรถ

โชคดีที่ลูกรัดเข็มขัดนิรภัย

ชาวบ้านที่ร้านกาแฟข้างทาง

เล่าว่า เห็นรถลอยตัวพลิก2ตลบ

แล้วลงมาตั้งอยู่กลางถนน

โชคดีที่ไม่มีรถตามหลังมา

พวกเขาก็เลยมาช่วยเอาตัวลูกออกมานั่ง

ที่ร้านกาแฟก่อน

สภาพรถของลูกพังยับ หลังคายุบ

กระจกแตกล้อหัก

เมื่อประกันเรียกรถยกมาเอาไป

พ่อแม่ช่วยเก็บของออกจากรถ

ขอบคุณเพื่อนๆและพี่ที่โรงพยาบาลของลูก

ที่พาลูกไปเช็คต่อที่โรงพยาบาล

ลูกเฝ้าแต่บอกว่ารถพังหมดเลย

เพิ่งทำเบาะใหม่เก็บสีทั้งคันใหม่

มาแค่อาทิตย์เดียว

แม่พ่อบอกรถพังช่างมัน ลูกปลอดภัย

นั่นโชคดีที่สุดแล้ว

เคลียร์กับบริษัทประกันเสร็จ

พาลูกไปเช็คร่างกาย

รับกลับบ้าน

ลูกกลับถึงบ้านยังมีอาการหวาดหวั่น

เพราะเป็นอุบัติเหตุรถยนต์ครั้งแรก

ตั้งแต่ขับรถมา 8 ปี

พ่อแม่ต้องช่วยให้กำลังใจ

เท่าที่จะทำได้ ให้ลูกมั่นใจว่า

ไม่ใช่เกิดจากการขับรถ

แต่เกิดจากถนนและโค้งที่ไม่รับกัน

สัญญานเตือนก็ไม่มี

(หลังอุบัติเหตุของลูก

ได้มีการมาทำป้ายเตือน

มีสัญญานไปกระพริบ

และมีที่กั้น ตลอดโค้ง)

ราว 3 ทุ่มของวันนั้นเอง

ได้รับโทรศัพท์จากน้อง

แจ้งว่าแม่ของแม่ตะลีเสียแล้ว

ตั้งแต่เช้ามาแม่ไม่ลืมตา

เรียกไม่รู้สึกตัว

หลับตลอด

และสิ้นใจหลังจากทุกคนกลับถึงบ้าน

เพราะหมดเวลาเฝ้า

แค่เวลาอยู่ในโรงพยาบาลเพียง 15วัน

หัวใจที่เหน็บหนาวจากตอนเช้าเรื่องลูก

ดูเหมือนจะเย็นเยียบยิ่งกว่าน้ำแข็ง

เมื่อรู้เรื่องแม่

เมื่อ 1 ตุลาคม 2559

วันที่หัวใจเหน็บหนาว ที่สุดในชีวิต

และหนาวยิ่งยวดตลอดเดือนนั้น ปีนั้น

Create Date : 09 ตุลาคม 2561
Last Update : 10 ตุลาคม 2561 7:21:23 น.
Counter : 882 Pageviews.

20 comments

	Oh!! my sassy boss ตอนที่ 22 หน้า 1 unitan (11 เม.ย. 2567 07:22:50 น.)		: หยดน้ำในมหาสมุทร 31 : กะว่าก๋า (9 เม.ย. 2567 05:58:44 น.)
	Oh!! my sassy boss ตอนที่ 21 หน้า 4 unitan (8 เม.ย. 2567 08:00:29 น.)		:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 349 :: กะว่าก๋า (8 เม.ย. 2567 05:48:36 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณmambymam, คุณวลีลักษณา, คุณhaiku, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณtoor36, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะว่าก๋า, คุณSweet_pills, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณkae+aoe, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณruennara, คุณmcayenne94, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณสองแผ่นดิน

อ่านเรื่องแรกก็ใจคอไม่ดีไปด้วย พอเรื่องที่สอง เสียใจด้วยนะคะ เป็นวันที่....เหน็บหนาวที่สุด

โดย: kae+aoe

วันที่: 9 ตุลาคม 2561 เวลา:20:38:40 น.

เรื่องรถชวนใจระทึกมากค่ะ ถึงขนาดรถลอยแล้วพลิก
คนเป็นพ่อแม่ใจแทบสลายเลยนะคะ
โชคดีมากเลยที่ลูกไม่เป็นอะไรมาก
ุคุณพระคุ้มครองจริงๆ
ตกกลางคืนมีเรื่องสุดเศร้าอีก
เป็นวันคืนที่เหน็บหนาวใจสุดๆเลยค่ะ

โดย: mambymam

วันที่: 9 ตุลาคม 2561 เวลา:20:55:26 น.

งานเข้าเลยค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 9 ตุลาคม 2561 เวลา:21:37:49 น.

อ่านแล้วก็พลอยเหน็บหนาวไปด้วยนะคะ

โดย: วลีลักษณา

วันที่: 9 ตุลาคม 2561 เวลา:21:50:55 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
อุ้มสี Diarist ดู Blog
นกสีเทา Travel Blog ดู Blog
ravio Education Blog ดู Blog
ตะลีกีปัส Diarist ดู Blog

หนาวสะท้านเลยค่ะ
กลืนน้ำลายตาม.....แบบหนาวหนาว

โดย: เจ้าหญิงไอดิน

วันที่: 9 ตุลาคม 2561 เวลา:22:43:33 น.

ขับรถนี่ประมาทไม่ได้จริงๆ บางทีไม่ประมาทแต่สภาพถนนมันก็ทำให้เกิดอุบัติเหตุได้

กสนสูญเสียคนที่เรารักไปเป็นเรื่องเศร้าจริงๆ ครับ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 9 ตุลาคม 2561 เวลา:23:42:41 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่

ทั้งสองเริื่องสองเหตุการณ์
เป็นบททดสอบที่หนักหน่วงจริงๆครับ
เวลาเกิดอะไรขึ้นกับคนที่เรารัก
เราอยากจะเป็นแทนด้วยซ้ำนะครับ
แต่ก็ทำไม่ได้
ไม่ว่าจะเป็นความเจ็บป่วยหรือการจากลา

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 ตุลาคม 2561 เวลา:7:05:43 น.

เป็นสองเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นในวันเดียวกันนะคะ
นึกถึงใจแม่ตะลีขณะทราบข่าวลูก ดีใจที่ลูกแม่ตะลีปลอดภัย
และขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณแม่ของแม่ตะลีด้วยค่ะ

ขอบคุณแม่ตะลีสำหรับกำลังใจนะคะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 10 ตุลาคม 2561 เวลา:8:59:30 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ

วันที่ได้ลูกกลับคืนมา
แต่ต้องเสียแม่ไป

มันทรมานใจจังเลยค่ะ
มีคนพูดว่า
ยายมาช่วยหลาน
ยิ่งเศร้า

ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ

โดย: ตะลีกีปัส

วันที่: 10 ตุลาคม 2561 เวลา:13:15:43 น.

ด้วยความยินดีค่ะป้าตะลี

โดย: mambymam

วันที่: 10 ตุลาคม 2561 เวลา:13:35:41 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่

ตอนผมเกิดวิกฤตในชีวิต
เสียพี่ชายไป
ธรรมะช่วยผมไว้มากจริงๆ
พอตั้งสติได้
ก็จัดการทุกอย่างได้
ประคับประคองจิตใจของคนในบ้านได้
จัดการกับชีวิตของตัวเองได้

ถ้าไม่ศึกษาธรรมะไว้ก่อน
คงล้มนานเลยครับในครั้งนั้น

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 ตุลาคม 2561 เวลา:14:46:58 น.

เมื่อเราเป็นแม่ จะเข้าใจแม่และลูกเลยค่ะ

โดย: kae+aoe

วันที่: 10 ตุลาคม 2561 เวลา:20:56:32 น.

เป็นวันที่เหน็บหนาวระทึกขวัญมากเลยนะคะ
แต่ก็ผ่านไปแล้ว ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป
ขอบคุณกำลังใจดี ๆ ด้วยค่ะ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่

วันที่: 10 ตุลาคม 2561 เวลา:22:44:55 น.

สวัสดีครับ
อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกเลยครับ
คนที่รักมากๆต้องมาเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันแบบนี้
เป็นใครก็ต้องหนาวเยือกในหัวใจ
หลายเรื่องโชคดีที่ใช้เวลาเพียงครู่ก็สามารถลบเลือนไปได้
อีกหลายเรื่องต้องใช้ระยะเวลาเป็นตัวชั่ว
จะสักกี่มากน้อยก็ว่ากันไปครับ
และที่แน่ๆ ความหนาวมันจะมาเยือนเราอย่างไม่ทันตั้งตัวอีก
ในอนาคตเบื้อหน้า ทำได้แต่เพียงเตรียมตัวเตรียมใจ
ก้าวข้ามผ่านพ้นมันไปให้ได้ครับ

โดย: ruennara

วันที่: 11 ตุลาคม 2561 เวลา:2:22:50 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 11 ตุลาคม 2561 เวลา:6:31:42 น.

เรื่องแบบนี้ไม่เจอเองก็ไม่รู้หรอกว่า
หนาวเหน็บได้แค่ไหน สองซ้ำสองซ้อนทีเดียว
แต่ก็ผ่านไปเรียกได้ว่านานพอสมควรแล้วนะคะ
ทุกชีวิตต้องทำใจเผื่อไว้รับอารมณ์นี้ให้ได้เสมอ

หมดทุกข์หมดโศกนะคะ