ฝนกระหน่ำซ้ำอยู่เป็นชั่วโมง
นั่งมองน้ำในคลองเอื่อท้นมาเรื่อยๆ
ฝนยังตกๆหยุดๆ
อดไม่ได้ที่จะนึกถึงวันนั้น

วันที่ต้องขนข้าวของหนีน้ำ
หมาแมวไร้ที่อยู่
ต้นไม้ตายเกลี้ยง
บางต้นลอยไปกับสายน้ำ



ถนนหนทางไปไม่ได้
อาศัยเรือแทนรถ
นั่งกะละมังแทนเรือ

อะไรๆเสียหาย
ก็ไม่เท่า เสียน้องสาวสุดที่รัก

น้องสาวเก็บข้าวของหนีน้ำเสร็จ
ตามสามีไปบ้านพักต่างจังหวัด
ระหว่างทาง ที่จุดกลับรถ
รถของเธอถูกรถตู้โดยสารชนเต็มลำ
ร่างเธอถูกอัดติดประตู
สามีซีโครงหัก ไหปลาร้าหักอาการหนัก
ลูกสาวและหลานกระเด็นออกนอกรถ
เธอไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาล
พร้อมกับแฟนหนุ่มของหลานสามี
ส่วนลูกสาวแค่ถลอกและฟันหน้าหัก2ซี่
พิธีสวดอภิธรรมศพ สุดเศร้าวังเวง
สามีนอนเจ็บหนักในโรงพยาบาล
ลูกสาวคนเดียวเพิ่งอยู่มัธยมต้น
นั่งเฝ้าหน้าหีบศพแม่
ช่างทำดอกไม้ที่เป็นเพื่อนของญาติ
ลุยน้ำไปซื้อดอกไม้
ลุยน้ำมาจัดดอกไม้หน้าศพให้
ในเย็นที่ไฟฟ้าดับ

ฝนกระหน่ำทุกวัน
น้ำก็ท่วมท้นบ้านและทางเดินทุกแห่ง
รถเข้าวัดไม่ถึง เพราะวัดก็น้ำท่วม
จนยากที่จะมีเพื่อนร่วมงานมางานศพได้
แขกในงานสวด 5 คืนมีแต่ญาติพี่น้อง
เพื่อนบ้านใกล้เคียง
และแม่ที่นั่งร้องไห้ทุกคืน

ไม่มีใครรับจ้างทำอาหาร
เพราะทุกบ้านต้องกู้น้ำ
เราพี่น้องและญาติต้องทำกันเอง
ทุลักทุเล
ลุยน้ำครึ่งเอวบ้างครึ่งเข่าบ้าง
เข้าออกวัดและบ้าน
คนแก่นั่งเรือ
ไฟฟ้าบางคืนไม่มี
ต้องจุดตะเกียง
และเทียน
ฝนที่มาให้ความสดชื่น
แต่ฝนก็มาพัดพาน้องสาวสุดที่รักไป
ฝนตกคราใด
หัวใจเต็มด้วยน้ำตา

ขอให้ฟ้าหลังฝน
มีแต่สิ่งดีงาม
RIP