ตามประสาวัยซนๆๆๆๆ ช่างพูด ช่างเจรจา เจ้ามิวมิวเลยมีเรื่องฮาๆ ได้ตลอดดดอะ...(ไม่นับวีรกรรมรายวันทั้งที่บ้านและที่ออฟฟิส)
เดี่ยวนี้ เวลาว่างๆอยู่กัน 2 คน เราก็จะพูดภาษาอังกฤษกับมิวมิว ซึ่งก็ปรับโหมดสับสวิตช์ได้ทันทีเหมือนกัน ฟังรู้เรื่องเยอะมาก ส่วนพูดนี่ ประโยคเบสิกๆ ง่ายๆ มีหลุดออกมาให้แม่มึนได้ตลอด ว่า อ๊าววว..รู้เหมือนกันนี่หว่า
I like music. I like thomas. I like train.
That's ........ อะไรก็ว่าไป
คำสั่งง่ายๆ เช่น close the door/ take a shower/ go get something for mamy/take off your clothes ไรงี้...ก็ตามปรกติอะนะ
feeling expression ทั้งหลาย เป็นต้น
บางอารมณ์ก็มึนๆ พูดภาษาไทย แต่ใส่ accent ลงไป ซะงั้น...(หลายคำเลย ทั้งเสียง s/k/t ท้ายคำ ใส่เติมลงไปในภาษาไทยซะฉิบ)
ล่าสุด....เล่นๆๆ กันอยู่ เจ้ามิวมิวก็มาเลย
Mamy that's ง.งูใจ๊กล้า. Stay ล๊บ (หลบ) and follow me!!
บางที ประโยคคำถามภาษาไทย ก็ขึ้นเสียงสูง...ฟังแล้วฮา
ฝรั่งดอง นั่งยองยองกินไอติม....55555
นี่..เมื่อวาน ไปเรียนดนตรีมา ต้องถึงขั้น จ้างวาน ไปเรียน... T-T
ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆ ก็ไม่ยอมไป สัปดาห์ก่อนไปเรียนก็ไม่ยอมเรียน เล่นตัวตลอด เด็กหลังห้องตลอด สัปดาห์นี้ต้องลากแม่เข้าไปในห้องด้วย เลยได้เห็นวีรกรรมสุดแสบ
เธอจะทำตามเฉพาะอันที่เธออยากทำ และสนใจ อันไหนยังไม่แน่ใจ.ว่าสนุกไม๊..ขอป่วนไว้ก่อน หรือถ้าให้ทำอะไรนานมากๆ ไม่เสร็จสักที เบื่อแล้วก็ป่วนอีก
คุณครูเล่านิทาน...นอนเลยเป็นไง บางทีก็กลิ้งไปกลิ้งมา วนเป็นเข็มนาฬิกาเอ่อ.....น่ะ (ทำไมเด็กคนอื่นไม่เห็นเป็นเลยอ๊า...เค้านั่งฟัง ตั้งใจ เรียบร้อย มีสมาธิ อดทน...จนบางทีนอยด์ว่า รึว่า มิวมันจะสมาธิสั้น หืมมมม ดูการ์ตูนเยอะไปปะ)
ระหว่างที่ครูเล่า ก็มีคำถามให้เด็กๆ ตอบเป็นระยะๆ ไอ่เด็กที่กลิ้งๆ หลังห้อง เหมือนจะไม่สนใจ ดั๊นนน ตอบเสียงดังฟังชัด คนแรกทุกที กวนมะล่ะ
ครูเล่านิทานว่า จอห์นนี่ เป็นช่างไม้ ทำงานหนักๆๆ กลับบ้านไป เค้าไม่อาบน้ำ นอนเลย เค้าเป็นคนสกปรก....สกปรก คืออะไรคะ เด็กๆรู้ไม๊
เสียงนึงลอยมาทันที "ซกม๊กค่าาาาาาา" (ตรูว่าแล้ววววว ได้แต่คิดในใจว่า อย่าพูดออกไปนะ อายยยยเค้า คุณยายสอนมาเนี่ยยยย
)
เพื่อนๆในห้อง หน้าเหวอ.....ส่วนคุณครู ขำก๊ากกกก
"นอกจาก จอห์นนี่กลับบ้านมาไม่อาบน้ำแล้ว..เค้ายังไม่ได้ทำอะไรอีกคะเด็กๆ ปรกติ กลับบ้านแล้ว ก่อนอาบน้ำ เราต้องทำยังไงก่อนคะ"
มาอีกละ...เสียงเล็กๆ แจ๋วๆ "ถูสบู่ค่า..."
คุณครูทำท่าใบ้ๆๆๆๆ ในระหว่างที่เด็กคนอื่นนั่งมึน เรียบร้อยอยู่นั้น หน้าม้าเจ้าเดิมก็รีบตอบ เฮอร์ไมโอนี่ก็ไม่ปาน
"กินข้าวค่า"
อะ ถูกต้องงง......จอห์นนี่ไม่ได้กินข้าวและไม่ได้อาบน้ำด้วย
เฮ่อ...สัปดาห์หน้าไม่รู้จะเป็นไง โดนลากเข้าห้องด้วยอีกป่าวไม่รู้เนี่ย อายครูว่ะค่ะ....
ดินเนอร์วันนี้ ไข่วันละฟอง....กินได้หลายๆวันติดๆๆ กันแระ..ไม่แคร์สื่อจริงจัง (แม่อายอีกตามเคย...)
ปิดท้าย..รูปตั้งแต่ไปนคร....ลิงงอนตุ๊บป่องๆๆ น่าเตะโคด
เจ้ามิวมิวอยากเล่นว่าวมากกกกกกก ชวนแม่ไปซื้อว่าวมาหลายวันละ
พอพาไปซื้อที่สนามหน้าเมืองด้วยข้อแม้ว่า ต้องเดินเอง...ซื้อเสร็จ เดินกลับบ้าน ไกลอยู่ บอกมิวมิวว่า เดินเอง จะได้แข็งแรง มีแรงเล่นว่าว
เดินๆๆ มาสักพัก ใกล้จะถึงบ้าน เจ้ามิวมิวเดินไมไหวจริงๆ ละมั้ง ขอให้แม่อุ้มมิวมิว "คุณแม่ อุ้มเค้าหน่อย เค้าเดินไม่ไหว"
แม่ "เดินเองซี่..ถ้าเดินไม่ไหวแล้วจะมีแรงไปเล่นว่าวได้ยังไงล่ะ"
มิวมิว "คุณแม่ อุ้มเค้าหน่อยซี่..เค้าจะได้เก็บแรงเอาไว้เล่นว่าวไง"
หึหึหึหึหึหึ......
สุดท้าย พอพามาเล่นว่าวจริงๆ วิ่งตามพ่อไม่ทัน...งอนนนนนนตูดปัดไปเลย
)
วันที่: 28 มีนาคม 2554 เวลา:9:44:45 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 75 คน [