มอนเตสเซอรี่..กับอุปกรณ์ ไปฟังมาที่บ้านครูบัว เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาค่ะ...แต่ว่าอยู่ได้แค่ 2 ชม.(ทั้งๆที่จัดทั้งวัน..เสียดายมากกกกกก) เริ่ม 10 โมงแต่เข้าเนื้อหาจริงๆ ก็ 10.30 น. ฟังไม่ทันไร กำลังเพลินๆ เที่ยงกว่าๆ ก็ต้องเผ่นแล้ว..เพราะมีงานต่อ...กว่าจะได้กลับบ้านโน่นนน..สองทุ่มกว่า เจ้ามิวมิวอยู่กะยายจนงอมเลยล่ะ จริงๆ จดมาเป็น mind map เป็นการฝึกเลคเชอร์แบบใหม่ไปในตัว และก็วาดรูปโน่นนี่ันั่น ไปตามเรื่อง...เพราะไม่ได้เอากล้องไป..แต่เห็นแม่ๆ หลายคนถ่ายรูปกันฉับๆๆๆ....ไว้ใครอยากเห็นของจริงก็รอหาอ่านกันเอาเองนะพี่น้อง ไอ่เราเองก็นั่งรออ่านของแม่ๆคนอื่นเค้าไปฟังกันเต็มวันเหมือนกัน เพราะเหมือนฟังมาได้ครึ่งๆกลางๆ...ก็นะ..สงสัยจะมีแต่คนงานยุ่งกันทั้งนั้น... ส่วนเรา...นอนไม่หลับ...(พุ่งนี้ต้องตื่นเช้าด้วยนะเนี่ย..งิ๊ดดด) หลักๆ เริ่มด้วยการคุยกัน...ว่าทำไมพ่อแม่ควรจะสอนลูกด้วยวิธีมอนเตสเซอรี่ เรื่องของจิตสำนึกของการเป็นพ่อแม่.... ถ้าสักแต่ว่าเลี้ยงตามดีตามเกิด ก็เป็นได้แค่คนที่ทำให้เค้าเกิดมาอะนะ...คนแบบนี้คงมีให้เห็นอยู่เยอะแยะ อาจจะเพราะความจำเป็นของแต่ละคนไม่เหมือนกัน เอาเป็นว่า..ใครอยาก input ลูกไปเท่าไหร่ คาดหวัง output มากน้อยแค่ไหน ก็แล้วแต่จิตศรัทธา มอนเตสเซอรี่ ที่เค้าว่าไว้ คือการให้เด็กๆเรียนรู้ด้วยตัวเองจากสิ่งที่คุณครู(หรือพ่อแม่) เตรียมไว้ให้ โดยจะค่อยๆเพิ่มขึ้นๆๆ เป็นการสร้างความท้าทาย ถ้างานชิ้นไหนที่เค้าสามารถทำได้แล้ว..ก็จะเก็บขึ้น ไว้ทบทวนทีหลัง..และเพิ่มงานใหม่ๆ เข้าไปอีก เด็กๆ กับของเล่น เป็นของคู่กัน..เพราะฉะนั้น..อุปกรณ์หรือสื่อสารสอน จึงทำออกมาในรูปของเล่น ให้เด็กๆ ได้ค่อยๆ เรียนรู้ และ สัมผัส เท่าที่นั่งฟัง หลักๆ คือ ครูบัวสอนการใช้อุปกรณ์(ของเล่น) เพื่อสอนเด็กๆ ตามแนวทางมอนเตสเซอรี่ ให้เด็กๆได้สัมผัสของจริง ค่อยๆซึมซับสิ่งที่เราต้่องการสอดแทรกเข้าไปอย่างไม่รู้ตัว ไม่ว่าจะเป็นระเบียบวินัย ความสะอาด เรียบร้อย การเคารพกฏกติกา มารยาท พื้นฐานของอารมณ์และจิตใจ หลายๆคนอาจจะเคยอ่านจากบล็อคพี่เก่ง Icyrose ก้อเซมๆ ล่ะนะ... สำหรับเด็กเล็ก...ศิ่งที่จำเป็นและต้องมีคือ...ทะด๊า....ผ้าวิเศษ เป็นผ้าเนื้อค่อนข้างหนาเช่นผ้าม่าน มีน้ำหนัก ขนาดพอประมาณ สำหรับวัยเตาะแตะ กะด้วยสายตาประมาณ 1 ฟุต*2ฟุต (ขนาดของผ้าจะใหญ่ขึ้น ตามวัยของเด็ก) จริงๆ ก็เป็นผ้าธรรมดานี่แหละ..แต่ พ่อแม่ต้องให้ความสำคัญ..ว่าเป็นอะไรที่ พิเศษมากๆ สำหรับเค้า..เพราะผ้า - เป็นสิ่งที่จะทำให้เค้าฉลาดขึ้น และช่วยเค้าในการเรียนรู้ - ช่วยให้เค้ารู้จักดูแลรักษาของ และมีระเบียบ ก่อนจะเริ่มทำกิจกรรมใดๆก็ตาม...ต้องปูผ้านี้ซะก่อน.. แม่.หรือครู..ต้องใช้คำพูดที่อ่อนหวาน.. "นี่เป็นผ้าของหนูนะคะ...ผ้านี้จะช่วยให้หนูเรียนรู้สิ่งต่างๆที่แม่จะสอน เพราะฉะนั้นหนูต้องดูแลรักษาผ้านี้ไว้ให้ดี..ค่อยๆ กางออกมา..จับแบบนี้นะ...ทำให้เรียบๆ " อะไรก็ว่าไป...และพอจบกิจกรรม หัดให้เค้าพับผ้าเก็บขึ้นให้เรียบร้อย ไม่นำออกมาเล่นลิงๆค่างๆ ถ้าไม่ใช่เวลาเรียน ปูผ้าให้เรียบ นั่งเก็บมือ เก็บเท้า ไม่ยุกยิกๆ หลังตรง จะได้มีสมาธิในการฟังที่เราสอน..เป็นการฝึกระเบียบวินัย ถ้าไม่ใช่เวเลาเรียน เราก็ปล่อยเค้าตามสบายในอิริยาบทที่เค้าต้องการ แต่พอถึงเวลาเรียน..ให้นั่งเรียบร้อย  อุปกรณ์เบสิคที่ครูบัวแนะนำ คือ บล็อคไม้ 10 ลูก ขนาดต่างๆกันตามลำดับ แม่ๆ เรียกว่า..หอคอยสีชมพู สำหรับเด็กเล็กอาจจะใช้บล็อคขนาดต่างกันแค่ 3 อัน จากนั้นค่อยๆ เพิ่มเมื่อโตขึ้น วางบล็อคไว้ข้างๆ ด้านนอกผ้าที่ปูไว้ แล้วค่อยๆหยิบมาทีละชิ้น ใช้มือสัมผัสด้านต่างๆ ของบล็อค แล้ววางลงอย่างช้าๆ จากอันใหญ่ ไปเล็ก วางซ้อนกันขึ้นๆ ไป อันจิ๋วที่สุดใส่ไว้ในกล่อง...แล้วค่อยๆเอาออกมาวาง ให้เด็กๆรู้สึกว่า อันสุดท้าย เล็กจิ๋วนี่ละนะเป็นสิ่งพิเศษ เสร็จสมบูรณ์แล้ว หอคอยสีชมพู...ให้ลูกพูดตาม เด็กที่เริ่มโต น่าจะอยู่ดูจนจบนะ...จากนั้นให้เค้าหัดวางซ้อนด้วยตัวเอง..โดยใช้มือสัมผัสด้านต่างๆของบล็อคเหมือนอย่างที่แม่ทำ  เพื่อ - ใช้ประสาทสัมผัสเรียนรู้รูปทรง จำนวน - ฝึกกล้ามเนื้อมือ - สมาธิ แค่บล็อคธรรมดาๆ....คนเป็นแม่สามารถใช้เล่นกับลูก บนผ้าผืนน้อย...สอนสอดแทรกสิ่งต่างๆ ที่เราต้องการ บล็อคไม้ธรรมดาๆ ก็เป็นได้ล้านแปดอย่างที่เราต้องการ ไม่จำเป็นต้องไปเสาะแสวงหาอะไรมากมาย เพียงแต่แม่สวมวิญญาณเด็กบวกจินตนาการเข้าไป เห็นครูบัวเล่นสมมติให้ดู..เช่น.. นี่เป็นบันไดน๊า เราจะก้าวขึ้นบันไดกัน..ขั้นที่ 1..2...3...เอ้า..ถึงบ้านแล้ว หรือถามลูกว่า..อันไหนอยู่ล่างสุด..อันไหนอยู่บนสุด...ทำไมถึงอยู่บนสุด เล่นเสร็จแล้ว ต้องให้เก็บเข้าที่ อย่าลืมพับผ้าให้เรียบร้อย..... อะไรนิ่งๆแบบนี้..สำหรับเด็กลิงอย่างเจ้ามิวมิว..คงอีกไกล... นู๋ทำด๊ายยย แต่ม่ายยทามมมม..มีไรปะ  ^ ^ ถ่ายที่สวนลุม เมื่อวาน..ระหว่างรอแม่คุยงาน..ปะป๊าเลยพามิวมิวไปเดินเล่นที่สวนลุม ลั่นล๊าชิมิล๊า...ฮิฮิ   ไปล่ะ ไว้จะมาเขียนเพิ่ม
สวัสดีค่ะ คุณเกด อ่านมานานละ ขอทำความรู้จักและขอเจิมวันนี้ละกันนะคะ (ขี้เกียจมานาน) แล้วเมื่อไหร่จะมาเล่าเรื่องมิวมิวกินยากกกก ละคะ รอฟังอยู่ลูกสาว1.5 ก็กินยากใช่ย่อย อยากแลกเปลี่ยนความเห็นกันน่ะค่ะ
โดย: หญิง IP: 75.51.88.214 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:5:13:10 น.
เกดขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆจ้ะ เออเราก็เล่นต่อหอคอยกับเจ้าข้าวสวยนะ แต่ขานั้นชอบเล่นเป็นก็อตซิลล่าอ่ะจิ พังหอคอยตลอด ยกมา.. แค่บล็อคธรรมดาๆ....คนเป็นแม่สามารถใช้เล่นกับลูก บนผ้าผืนน้อย...สอนสอดแทรกสิ่งต่างๆ ที่เราต้องการ อ่านตรงนี้เออฉุดคิดขึ้นได้ตอนเล่นกับลูกเราก็ตั้งใจแต่จะอยากเห็นเขาต่อให้ได้สูงๆ ทั้งๆที่เราน่าจะใส่ใจสอดแทรกเรื่องอื่นไปด้วย (หอคอยที่เรามี จะมีเนื้อหาดีๆแตกต่างไปแต่ละด้าน เช่นมีนิทานหนึ่งเรื่องต่อเนื่องกันในบล็อกทั้ง 10 แต่เกลับเน้นให้เค้าต่อๆอย่างเดียว
โดย: ดวงขวัญ
 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:36:37 น.จุ๊บ จุ๊บ มิวมิว
โดย: หมูหวาน IP: 203.209.22.234 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:32:49 น.
หูยความรู้ เก็บๆๆ แม่เกดน่ารักจริงๆ มีความรู้มาฝากทุกๆคนอยู่เรื่อย
ว่าแต่ไมมิวมิวหน้าทะเล้นแบบนี้อะจ๊ะ  โดย: OneDeeK
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:09:24 น.ซนเป็นลิงแบบข้าวหอมจะทำได้ป่าวเนี่ย แค่ต่อบล็อคมันยังปัดกระจุยเลย....
โดย: แต๋ง IP: 58.9.64.237 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:31:19 น.
55555555รูปแรก กับคำบรรยายภาพ เข้ากันได้ดี ฮามากค่ะ
โดย: makeup IP: 220.255.7.228 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:10:24:31 น.
อิอิ อยู่ถึงตอนจบ แต่ฟังไปหลับไป (ได้ประโยชน์ไหวหว่า)
โดย: แม่ปลา IP: 58.9.250.179 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:20:41 น.
รร. ของครูบัวอยู่ที่ไหรคะ พอดีกำลังา ที่เรียนให้ลูกอยู่ค่ะ
เลือกอยู่ระหว่าวอลล์ดอฟ กับ มอนเตสเซอรรี่ แต่แถวบ้านไม่มีวอลล์ดอฟ เลย มีแต่มอนเตสเซอรรี่ ไม่ทราบว่าใช่ที่เดียวกับที่จะไปติดต่อรึเปล่า ยังไงเมลล์บอกเป็นการส่วนตัวได้ไม๊คะ จะได้ไม่เข้าข่ายโฆษณา enigmajoyjee@yahoo.com โดย: enigmajoyjee IP: 124.121.14.56 วันที่: 14 กรกฎาคม 2552 เวลา:2:46:03 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
)
ผู้ติดตามบล็อก : 75 คน [