เอ่อ...
ปั่นต้นฉบับทริปเชียงคาน เซฟดราฟไว้หลายเอนทรี่ละ..แต่ยังอัพไม่ได้..เพราะ ยังไม่ได้ทำรูปเนื่องจาก ไปซื้อฮาร์ดดิสมาใหม่ แล้วจะต้องจัดสรปันส่วนพื้นที่และอื่นๆ ที่ล้วนแต่ทำเองไม่เป็นทั้งนั้นเลยได้แต่รอ ร๊อ รอ....แถมพอเป็นแมคแล้ว..ทำอะไรก็ยังไม่ถนัด จะใส่ลายน้ำบนรูป..ยังทำไม่เป็นเลยวุ้ย...รวมไปถึงเอ็มเอสเอนที่ัยังไม่ได้ลง T-T
รอไปก่อนละกันน๊า...แฮ่...หมักไว้ๆ
ทิตย์นี้ ไม่ได้ไปแอบเมียงมองที่สวนรถไฟกะเค้า..เพราะ...ดันตรงกะมิตติ้งคลับรถซิ่ง Initial G ที่เลื่อนขึ้นมาตรงกะทิตย์นี้พอดี....ปีอื่นๆ จะไปตอนใกล้ปีใหม่ มักจะตรงกับวันคริสมาสต์ของทุกปี...หนาวกะลังได้ที่เลยเชียวล่ะ ไม่เคยพลาดสักปี ลุงๆ น้าๆ นี่ก็เมากันยันเช้า ครบขากันแบบนี้ ตลกคาเฟ่เจอมีม้วนเสื่ออะ
งัดมุขกันมาชนิดถ้าคนไม่คุ้นเคย นี่ต้องเตรียมถังอออกซิเจนติดตัวมาด้วย..ไม่งั้นมีขาดใจตายแน่ๆ (มุขคนดีๆ รับกันไม่ได้อะนะ...5555)
ปีนี้...ไปกันใกล้ๆ พอ..เอาแค่บางแสน ขี้เมานัดเจอกันแต่เช้า......
นี่ถ้าไม่มีมิวมิว...มะมี๊ก็เป็นไข่แดงในวงล้อมชาย(หน้าตา)โฉด 6-7 คน...ดีที่มีมิวมิวมาช่วย...รอดไป...
เด็กน้อยไร้เดียงสา..มีคนรับใช้ตามติด..ในวงล้อมชาย(หน้าตา)โฉด...แต่รักเด็ก โอเค๊...พอให้อภัย
เจ้ามิวมิวซี้ปึกกับลุงๆ อยู่แล้น...ไม่งอแงงี่เง่า เพราะคอเดียวกัน (คอทองแดง เอิ๊กกกกกกก)
เบรคฟาสร้อนๆ ก่อนออกเดินทาง
รูป โดยป๊ามิว กล้อง+โพรเสสรูปโดย น้าแหลม คอมแพค โซนี่ T อะไรสักอย่างที่เห็นว่าตกรุ่นไปแล้ว...ยืมเล่นนิดหน่อยมันส์ดี สีสด ถ่ายมันส์ เป็นตัวเลือกที่น่าเล่นทีเดียว
นั่งหม่ำๆ ริมหาด จนบ่ายๆๆ รอให้แดดร่มๆก่อน
เห็นทะเลละเป็นงี้ไปเลย ลูกเพื่อนอีกคนที่มาด้วย 4 ขวบ ดั๊นไม่ชอบทราย ชวนเล่นน้ำก็ไม่เล่น มิวมิวเลยไม่มีเพื่อนเล่นเลย...
ขี้เมาจับโยนลงทะเล...(ไม่รู้จะสงสารดีป่าว...เพราะเจ้าตัวหัวเราะร่า เอิ๊กอ๊าก จะเอาอีก)
โอวเย่...ทะเลที่เลิฟ
อิกังหัน 20 บาทนี่ นึกว่าจะพังตั้งแต่ถึงมือ ปรากดทนทายาท จับลากพื้น เคาะ ตี ดึง ทึ้ง ยังรอดสมประกอบได้ถึง ณ บัดนาว
แทบจะไม่ยอมขึ้นจากน้ำเลยเชียวล่ะ....จับเปลี่ยนเสื้อ ก็ยังจะลงไปเล่นอีก
เย็นๆ ก็นั่งๆ นอนๆ กินๆ กันอยู่ที่บ้านพักริมหาด ส่วนป๊ามิวอะหรอ...
หึหึหึหึ...มันหนีไปดูคอนเสริตไฮเนเก้น ที่มารีน่า ยอร์ช คลับ ตั้งแต่ 6 โมงเย็น ยันห้าทุ่ม วงเจ๋งๆ มาเพียบบบบบบ.......อิชั้น อด...อด..อด..เซ็งเป็ด...
แต่ได้ดูตลกคาเฟ่กะเจ้ามืวที่บ้านแทน...ฮาสัด...มุขต้องเซนเซอร์ไม่สามารถนำมาเล่าในทีนี้ได้....หยาบโลนเสียภาพพจน์ผู้ดอย่างเรา 555555555
มิวมิวแฮปปี้ดี ไม่มีงอแงเลย กินง่าย นอนง่าย เข้ากับคนง่าย จับถ่ายรูปง่าย.....สบายที่สุดในโลก เสียแต่ว่า เวลากิน ไม่ค่อยจะยอมกิน
ดญ.มิวมิว เช้าวันอาทิตย์...อากาศดี ลมโชยยยย....ลั่นล๊ามากกกก.......
(พ่อกะแม่ นี่ยังหวัดกิน ไอค่อกแคก ไม่หายสักที)
ช่วงนี้ คิดพ่อมากก....ถ้าเดินหายไปต่อหน้านี่มีร้องตาม...หายไปนานๆ มีเรียก แด๊ดดี่...แด๊ด แด๊ด...แด๊ดดี่..ชัดเจนแจ่มแจ๋ว...
ร๊ากกพ่อ...กอดดด...หอมมมมมม.....นอนเอาตรีนก่ายย...เสยปลายคาง นัวกันอยู่สองคน
พ่อสอนให้พูด ไก่(เวลาเห็นตัวเป็นๆ)...วัว..(มิวมิวเรียก วาวววว มั่ง..หรือบางทีเป็น งัววว งัววววว ไปซะ)
หมา..หมา...นี่ ธรรมดาไปแล้ว..เบ เบ...ใครๆ ก็เรียกได้ อย่างมิวมิว เจอหมา..ละเดี่ยวนี้ ขู่เฟ้ยยย..ขู่หมา...จนหมาวิ่งหนีไปเลย...ทั้งหมานนทบุรี หมากทม. หมาเพชรบูรณ์ หมาเชียงคาน หมาภูเรือ
แฮ่...แฮ่่...แฮ่่....
บางทีแม่ดุ แม่ห้าม ทำไรไม่ถูกใจ..ไอ่เบื๊อกมันหันมาขู่แม่อีกแหนะ....
เรื่องพูด นี่ ย่าทวด เรียก ปากเป็น รมณ์ดีๆ หน่อย พูดไม่หยุด เป็นภาษาที่ฟังเหมือนจะรู้เรื่อง พ่อกะแม่เหวอไปเลย.....หรือว่า มันจะเป็นญี่ปุ่นกลับชาติมาเกิด.....แด๊ดดี่ %$#@$&%$# #%$&%$# พูดเสร็จทำหน้าเครียด ส่ายหัวๆๆๆ (แปลว่าไรฟะ ด่าพ่อก้อพูดมาตรงกะได้) บางที ก็ เดินกินหนมไป โออิชิ โออิชิ....ซะงั้น
ร้องเพลง เห็นซีดีเป็นไม่ได้ "อะ ลัล ลัลลัล ลัล ลา" ละหยิบซีดีมาส่งให้แม่ หรือไม่ก็พยายามยัดเข้าไปในเครื่องเล่นเอง(ทั้งๆที่มันมีแผ่นอื่นอย่แล้วก้อไม่ละความพยายามยัดลงไป) เอานิ้วจิ้มปุ่ม เปิดวิทยุ เปลี่ยนคลื่น นั่งหัวโขยก ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ร้องเพลงคนเดียวหน้าวิทยุ
ทำหน้าเพนกวินได้ด้วย...โฮะๆๆๆ
นึกออกละมาเล่าต่อ....แก้ขัดจริงๆบล็อคนี้
ผู้ติดตามบล็อก : 75 คน [