ขอให้รอยยิ้มแบบเดิมอยู่กะมิวมิวตลอดไป...

พูดแล้วก็เศร้า แอนด์เซ็ง........

วันนี้ยิ่งเซ็งหนัก..........

เฮ้ออออออออออออ


เรื่องของเรื่องคือ เมื่อคืนวันศุกร์...มิวมิว แม่ละก้อแด๊ดดี่...เล่นกันอยู่ในห้องนอนน้องชายเรา...ย้ายทีสิิงสถิตเพราะ แอร์ห้องเราเสีย..จริงๆแล้วห้องเรานี่จัดห้องให้เซฟในระดับนึงแล้วนะ...ปูแผ่นรองคลาน อุดปลั๊กไฟ และอื่นๆ จนเรียกได้ว่า ปลอดภัยมากกสำหรับเด็กแล้ว

แต่พอย้ายห้องนอนนี่สิ..ได้เรื่องเลย

เล่นๆกันอยู่....ท่าไหนไม่รู้..เอาเป็นว่าเจ้ามิวมิวคิดว่าพ่อจะวิ่งไล่..เลยวิ่งหนีแล้วเบื๊อกสะดุดขาเก้าอี้ (ที่เจ้าตัวลากมา) หกล้ม...โป่กกก..

แม่กะแด๊ดดี่ก็รีบวิ่งมาอุ้ม..มิวมิวร้องไห้แบบไม่มีเสียงเลย..แสดงว่าเจ็บมากกกกกกกกก

เรานึกว่าหัวโขก...แต่สักพัก เลือดเริ่มไหลในปาก...จัดว่าเยอะมากทีเดียว...
เอาล่ะสิ..ร้องไม่หยุดด้วย ท่าทางจะเจ็บน่าดู พอมองเข้าไปในปากเท่านั้นแหละ

พ่อกะแม่ ซีดเลย...ทำอะไรไม่ถูก ก็ฟันกระต่ายคู่หน้า ที่พ่อกะแม่ อุตส่าชื่นชม ฟันคู่แรกของลูก...
มันออกจะน่ารัก เวลายิ้ม..ฟันซี่ใหญ่ๆ สองซี่ ยิ้มแล้วน่ารักโคดดดดดด

มันผลุบเข้าไป ผิดตำแหน่งจากที่เคยเป็นอยุ่

เลือดไหลไม่หยุด...ในระดับนึง
เลยตัดสินใจพาไปหาหมอ...เพราะทำอะไรไม่ถูกแล้ว ไม่รู้จะเป็นอะไรมากหรือเปล่า
ระหว่างทาง เจ้ามิวมิวได้นมแม่เข้าไป ก็หยุดร้องดูดนมแล้วหลับไป จนไปถึง รพ.

ได้หมอศัลยซึ่งเป็นหมอเวรมาช่วยดู
ยังบอกอะไรไม่ได้มากต้องรอหมอฟันมาดูอีกที นัดวันรุ่งขึ้น ที่ทำได้ตอนนี้คือ
ทำความสะอาดแผลด้วยน้ำเกลือ ชุบสำลีเข้าไปเช็ดๆ ให้ยาแก้ปวดมากิน ให้ยาป้ายปากมาทา ลดอาการปวดบวม

กลับมาบ้าน มิวมิวนอนดูดนมตลอดเวลา หลับๆ ตื่นๆ รู้สึกตัวทีก็ร้องที..จนประมาณ ตี 4-5 สงสัยแผลจะระบมมาก...ร้องไม่หยุดเลย นมก็ไม่เอาแล้ว พอแม่เปิดไฟเท่านั้นแหละ..แทบช็อคซินิม่า ทำอะไรไม่ถูกเลย...ปากเจ่อเป็นเต่าแบบสุดๆๆๆๆๆๆ ท่าทางจะเจ็บมาก

เลยต้องลุกขึ้นมาช่วยกันกรอกไทลีนอล สักพัก มิวมิวถึงจะหลับสนิท..นอนยาวถึงเช้า (อะ..ก้อมันจะเช้าอยู่แล้วนี่นา)

ตอนเช้าแม่โทรหาเพื่อนที่จบทันตะ ก็ได้คำแนะนำมาหลายอย่าง..ที่สำคัญคือให้ไปพบหมอฟัน เฉพาะทางสำหรับเด็ก จะดีที่สุด

พอบ่ายๆ แม่ก็พามิวมิวเข้าไปหาคุณหมอฟันเด็ก...มิวมิวเริ่มพูดได้นิดหน่อยแม่ก็ใจชื้นขึ้นมาว่าเออ อย่างน้อยก็พูดได้ ร่าเริงเหมือนเดิม (สักพักเริ่มพูดมาก)

คุณพยาบาลเป่าลูกโป่งทำเป็นหมาน้อยให้ มิวมิวก็ชวนคุณหมอคุยโน่นนี่...จนโดนจับแหกปาก...
และสุดท้าย ต้องเอ๊กเรย์ดูฟัน แต่ก็ให้ความร่วมมือดีมากเลยทีเดียว
เพราะ เป็นหมอฟันเฉพาะทางของเด็ก เลยใจเย็นๆๆๆ คอยหลอกล่อโน่นนี่ ดีลกับเด็กได้ดีในระดับนึงเลย มิวมิวไม่ร้องตอนหมอขอดูฟัน ตอนจับง้างปากใส่แผ่นที่ไว้รองฟันเอ็กเรย์ จนได้ฟิลม์มาชัดแจ๋วสวยงาม

หมอบอกว่า...กระแทกในลักษณะนี้ (ฟันผลุบเข้าไป) ลักษณะรากฟันจะเอียงไปด้านหน้า ทำให้ไม่ไปกระทบหน่อฟันแท้ ซึ่งเป็นเซลล์ที่กำลังสร้างฟันแท้กันอย่าง ขะมักขะเมน ถ้าหากมีอะไรไปกระทบ เซลล์มันอาจจะงงๆ หยุดการเจริญเติบโต หรือเติบโตแบบมึนๆ ทำให้ฟันแท้ออกมาอาจะมีจุดเหลือง หรือมีสีที่ผิดไป หรือขึ้นมาแบบเกๆ
ดีกว่าการกระแทกที่ฟันเหยินไปด้านหน้าแล้วรากฟันผลุบเข้าไปข้างใน...(จริงๆแบบไหนก็คงไม่ดีทั้งนั้นล่ะนะ..เหอะๆๆ)

แต่...ทั้งนี้ ฟันของเด็กในวัยนี้ รวมไปถึงกรามยังสามารถเปลียนรูปร่างไปได้อีกเยอะมากก...
ถ้าฟันผลุบเข้าไป แล้วเซลล์ยังสร้างอยู่ เลือดไปหล่อเลี้ยงแบบทั่วถึง คือ ฟันไม่ตาย..ก็สามารถเจริญต่อไป ไม่ต้องทำอะไรทั้งสิ้น มันจะดันตัวเองออกมาเอง..

แต่..ถ้าฟันตาย...คงต้องถอน หรือถ้าโยกมาก คงต้องถอน หรือถ้ารากฟันไปกระทบหน่อฟันแท้ ต้องถอน

ต้องมาลุ้นกันล่ะ...

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา มิวมิวก็ยังพอจะซ่าได้บ้าง...ปากเต่ายุบลงอย่างค่อนข้างรวดเร็ว
เพราะแผลในปาก ปรกติแล้วเลือดจะออกเยอะมากก แต่แผลจะหายอย่างรวดเร็วยิ่งเด็กๆแล้วยิ่งหายไวมาก..เท่าที่เห็นก็จริง

มิวมิวต้องล้างแผลด้วยน้ำเกลือและแปรงฟัน ทายา วันละครั้งหรือมากกว่า เท่าที่โอกาสจะอำนวยยอมให้จับมานอนแปรงฟันอะนะ

แต่แล้ว.ความซวยก็บังเกิดอีกรอบ

เมื่อกี้........

นั่งเล่นๆ ห่างจากพ่อไม่ถึงฟุตในห้องนอนที่ปูแผ่นรองคลานไว้เกือบเต็ม ยกเว้น พื้นที่ ครึ่งตารางฟุต ตรงปลายเท้าเจ้ามิวมิว

มันดั้นนน..นั่งอิท่าไหนไม่รู้ กลิ้งลงมาหัวโขกพื้นดังโปก...
ร้องไห้จ้าผิดปรกติอีกแล้ว...ปรกติไอ่เด็กคนนี้ถ้าไม่เจ็บจริงมันจะอึดมากก

ป๊ามิวบอกเฮ้ยเลือดๆ ไหลอีกแล้ว..เราก็มึนๆ เอ๊ะ ตกลงเอาหัวหรือเอาไรลงเนี่ย.

เลือดสาดดดดดดด ท่วมปาก เลาะเสื้อเรา เลอะเสื้อตัวเอง หยดลงที่นอน โศกนาฎรรมยิ่งกว่าทีแรกซะอีก

ทำเอาพ่อกะแม่กระโดดตัวลอยคว้ากระเป๋าจะไปรพ.แทบไม่ทัน....ใจหายไปถึงตาตุ่ม

แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไป เพราะสักพักมิวมิวก็หยุดร้อง และคิดว่าไปหาหมอตอนนี้ก็คงทำอะไรไม่ได้มากเหมือนเดิม รอให้เลือดหยุด ให้กินน้ำ แล้วแอบๆดู ไม่มีอะไรที่ดูจะเลวร้ายไปกว่าที่เป็นอยู่ก่อนหน้านี้
ก็จัดการทำแผล ให้กินไทลีนอล รอดูอาการกันต่อไป สันนิษฐานว่าไม่ได้โดนปากแบบเต็มๆ เพราะหน้าผากปูด แต่คงจะกระเทือนไปถึงแผลที่ยังไม่หายสนิท

ล่าสุดจากแผลที่หายบวมเกือบสนิท กลับมาเจ่ออีกครั้ง


อะไรจะซวยปานนั้น.......สองครั้งที่เกิด พ่อแม่อยู่ด้วยใกล้ๆ แท้ๆ
อุบัติเหตุ ห้ามลำบาก ไม่รู้จะโทษอะไร โทษใคร....

คิดในแง่ดี แย่ที่สุดคือฟันหลอไปจนกว่าฟันแท้จะขึ้น (ดีตรงไหนวะเนี่ย......ฮือออออออออ)
เพราะความเบื๊อกแท้ๆเลยเจ้ามิวเอ้ยย
โชคดีอีกอย่างหนึ่งคือ ดีที่มิวมิวกินนมแม่ เวลาดูดนมเลยไม่เจ็บปากมาก และเคยอ่านมาว่านมแม่ช่วยเรื่องแผลในปากได้ด้วย
โชคดีต่อมาคือ... baby sign ช่วยได้...เวลามิวมิวหิวน้ำ ก็ทำไซน์น้ำ หิวนม เอาอีก และอื่นๆที่เป็นไซน์เบสิกๆ สำหรับอยู่รอด (รวมไปถึง Beer ก็ยังไม่วายทำ ตอนเดินผ่านตู้แช่) ปากเจ็บแต่ทำมือช่วย ก็ยังดี

อีก 2 อาทิตย์ หมอนัดดูฟันอีกที..หวังว่า ฟันกระต่ายซี่น้อยๆ จะอยู่กับหนูไปจนกว่าฟันแท้จะขึ้นนะ

ชั่วเสี้ยววินาที คิดถึงหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ ที่ลูกเป็นอะไรเลวร้ายกว่านี้...แบบนั้นคงจะแย่ยิ่งกว่า ขนาดเรายังทำอะไรไม่ถูก อธิบายไม่ถูก รู้สึกว่า หัวใจโดนบีบอย่างแรง สงสารเด็กตัวเล็กๆที่ร้องไห้จ้าแบบไม่มีมารยา สำออยไม่เป็น รู้แต่ว่า เจ็บ

มิวมิวกับฉายาใหม่....เจ่อ ปากเกร็ด...

รูปอัพเดทล่าสุด วันอาทิตย์ ณ ฟาร์มโชคชัย


เฮ้ออออ(อีกที)

ใครมีหลวงพ่อวัดไหนแนะนำด้วย....จะพาเบื๊อกไปสะเดาะเคราห์

Create Date : 02 มีนาคม 2552 Last Update : 3 มีนาคม 2552 1:01:34 น. Counter : 1429 Pageviews.		31 comments
Share Tweet

	22 มี.ค. 68 ค่าย LANGUAGE WORLD kae+aoe (11 เม.ย. 2568 08:47:38 น.)		10 มี.ค. 68 เทปูน kae+aoe (5 เม.ย. 2568 09:10:57 น.)
	โจทย์ตะพาบ ... ทริปในฝัน ... tanjira (3 เม.ย. 2568 14:55:10 น.)		มีการรวมตัว วันที่แผ่นดินไหว tanjira (31 มี.ค. 2568 15:54:28 น.)