ณ บัดนาว ดญ.มิวมิว อายุ 2 ขวบ 4 เดือนกว่าๆ แล้ว.....ไวเนาะ
จากเบบี๋ๆ...มาเป็นวัยเตาะแตะๆ ต้วมเตี้ยมๆ กลายเป็นวัยชุลมุน เลียนแบบ กวนประสาทได้แล้น
ยกเว้นพฤติกรรมวิ่งวุ่นกู่ไม่กลับ ไม่กลัวอะไรเลย ในที่สาธารณะแล้ว นับว่าวัยนี้ มีความน่ารักแฝงน่าตีบอยู่มาก....บางครั้ง เห็นรูปเบบี๋ๆ ตัวจิ๋วๆ ก็อยากจะย้อนนนเวลากลับไปด้วยความหวังเล็กๆ ว่า...มันจะได้ไม่ซน...และแม่จะได้ประวิงเวลายังไม่ต้องเตรียมสอนอะไรมากมาย...(แต่ตอนลูกเบบี๋ๆ ก็อยากจะให้มันโตไวๆ เสี้ยนอยากสอนโน่นนี่ จิตใจพองโต อยากเห็นเวลาลูกได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ)
ดญ.คนนี้..อย่างที่บอกชอบเล่นรถ รถไฟ เครื่องบิน หัวข้อที่หยิบมาสอนก่อนนอนก็คือ ยานพาหนะ
ให้ดูรูปยานพาหนะชนิดต่างๆ...จำแนกว่าเป็นทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ..(เข้าหัวบ้างป่าวก็ไม่รู้..)
ทดสอบๆ..มิวมิว...บอลลูนทำไงถึงลอยอะคะ..
มิวมิว : บอลลูนต้องจุดไฟ...จุดไฟแล้วลอยยยย...มิวมิวกัวบอลลูนร้องไห้แงๆ(ผลจากการพาไปดู Hot Air Balloon)
มิวมิว..ยานพาหนะมีหลายแบบนะ...เครื่องบิน บินบนท้องฟ้า...รถไฟวิ่งไปตามรางรถไฟ ส่วนในน้ำ...ในน้ำมีอะไรน๊า....(ชี้ๆๆ รูปเรือ...)
มิวมิว : ในน้ำมีรถไฟตกลงไปจมน้ำ
#$%#$)^)#%^(%^ (นึกขึ้นมาได้ทีหลัง..เอามาจากโทมัสแน่ๆ มีตอนนึงรถไฟตกลงน้ำต้องลากขึ้นมา)
รอบที่สอง..สอนใหม่..ยานพาหนะมีอะไรบ้าง บลาๆๆๆ
ถามใหม่..ครื่องบิน บินบนท้องฟ้า...รถไฟวิ่งไปตามรางรถไฟ ส่วนในน้ำ...ในน้ำมีอะไรน๊า
มิวมิว : มีเข้
@#$$%$@#@$$@%@%
วันนี้ เรานั่งเล่นคอมอยู่..อ่านโน่นนี่ไปเพลินๆ
มิวมิว :คุณแม่ คุณแม่..เข้ามาในบ้านมิวมิวด้วยยย
แม่: มิวมิวก็เข้าบ้านมิวมิวไปสิค๊า..คุณแม่จะทำงาน
มิวมิว:คุณแม่ เข้ามาหน่อยซี่....เข้ามาหน่อยซี่ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อะอะ..เข้าก้อได้ฟระ...เอาขาสอดเข้าไปในผ้าห่มครึ่งตัว
มิวมิว :คุณแม่...เข้ามาอีก...มิวมิวจะปิดประตู ปิดตรงนี้ มันหนาววว...เดี๋ยวหนาววว ต้องปิดประตู
อ่อ...อืมม..ติดหัวกะบาลแม่อยู่ ปิดประตูไม่ได้ เข้าไปทั้งตัวละจะเล่นเฟซบุ๊คไงล่ะลูก อ่าวเฮ้ยไม่ใข่ละ คุณแม่ทำงานอยู่น๊า
อะอะ...เข้าก้อได้...
เวลาผ่านไป...ร้อนสัด...เปิดแอร์น่ะ แต่ให้มุดถ้ำผ้าห่มที่ไม่แหวกรูไว้เลยนานๆ แม่จะเป็นลม เดี๋ยวแม่มานะ...
จัดแจงเอาบ้านบอลมากาง...เอาผ้าห่มคลุมๆ หลังคาให้มืดๆ ทะด๊า..นี่ไง บ้านมิวมิว..เชิญเข้าไปเล่นได้ เล่นคนเดียวให้สบายอุราเลยลูก
มิวมิว : คุณแม่..เข้ามาหน่อยซี่...
สุดท้าย...แม่ไม่เข้า มิวมิวก็ย้ายยยมาเล่นคลุมโปงผ้าห่มบนเตียงตามเดิม (ระหว่างนี้ก็ลากแม่เข้าๆ ออกๆ พยายามปิดประตูผ้าห่มให้สนิททุกบาน ไม่ว่าแม่จะแอบแหวกรูไหนไว้หายใจ )
พอแม่ไม่ไหว..หายใจไม่ออก..พักยก หนีมาเล่นคอมต่อ เป็นงี้อยู่หลายรอบ
มิวมิว : คุณแม่..ปิดคอมพิวเต้ออันนี้ด้วยย...คุณแม่..เข้ามาในบ้านมิวมิวหน่อยยย
หูยย..ฟังดูน่าสงสาร ถึงขนาดสั่งให้แม่ปิดคอม (เดี๋ยวปั้ด) สนใจเค้าหน่อย เข้าก้อดะ
คราวนี้..เอาเท้าพาดกำแพงไว้ หลังคาถ้ำจะได้สูงๆ
มิวมิว พยายามเขย่งจับปลายเท้าเราที่อยู่สูงขึ้นไป
มิวมิว : คุณแม่ จับแมวแมวตัวนี้ด้วย..
ไหนฟะ..แมวไรของมัน..มุขไรเนี่ย แมวไหน..ไหนแมว..แมวอะไรหืมมม
มิวมิว:จับแมวแมวตัวนี้ด้วย...
@#$@#$%$%
จากนั้น..มันก็ทำท่าเอาเก้าอี้มาตั้ง แล้วเหยียบบบบมาบนลำไส้เล็กกลางใหญ่ ของแม่...ทำท่าปีนต้นไม้...
โอเค...แม่เก็ทแล้ว..แมวมันติดอยู่บนต้นไม้(ขาอันเรียวงามของแม่)...มิวมิวจะช่วยแมว...เอาเก้าอี้มาปีน(บนตัวอิชั้นนี่น่ะ) มุขนี้ เลียนแบบมาจาก Caillou ตรูเพิ่งจะเก็ท หลังจาก 5 นาทีผ่านไป โดนเหยียบล้ำไส้ขึ้นๆ ลงๆ ปีนต้นไม้อยู่นาน
ช่วยแมวได้แล้วใช่ปะ..แม่เด็กใจบุญ
แม่..: มิวมิว...แม่เสียใจด้วย..ต้นไม้มันล้มแล้ว...(เมื่อยขาเหมือนกันนะเฟ้ยยย)
ถ้ำถล่ม... บ้านพัง..The End
วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:6:14:39 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 75 คน [