สัปดาห์มาราธอน....

อาทิตย์นี้ เหนื่อยโคดๆ

ต้นอาทิตย์รีบเคลียร์งานให้เสร็จ เพื่อที่ปลายอาทิตย์จะได้ไปลั่นล๊าสบายใจ
วันพุธเสร็จงานแวะเซ็นทรัลเวริล กินข้าว และรอรถหายติด..ไปๆมาๆ ปาไปหลาย ชม. เพราะป๊ามิวมิวเดินรอตั้งแต่บ่าย เดินช็อบกันขาลาก ไส้เลื่อน สุดท้ายเจอค่าจอดรถไปอ้วกแตกอ้วกแตน...-_-''

ตอนกลางคืนนอนฟังเสียง ฝนตกกระหน่ำ ฟ้าผ่าแอนด์ร้องเปรี้ยงๆ ทั้งคืน แต่ก็ไม่วายแพคกระเป๋าออกเดินทาง...ไปใกล้ๆ นี่แหละ พัทยา ซื้อเว้าเชอร์ไว้จะหมดอายุแระ
เช้าวันพฤ ออกเดินทางแบบมึนๆ
(แต่ก็ยังไม่วายโดนลูกค้าตามยิกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เมล์ปุ๊บ ตามปั๊บ..จะไม่ให้หายใจหายคอกันเลยรึ..)

นานมากกกกกกกกแล้ว จำได้ว่าเคยไปนอนพัทยา 2 ครั้ง...แต่ไม่เคยเดินเที่ยวเล่น มาทำธุระ กินส้มตไปพีระเซอร์กิต อะไรประมาณนั้น..เที่ยวเล่นชิลๆ นี่ไม่เคยเลย
เช็คอิน รร.แถวๆ พัทยากลาง กะว่า สะดวกดี..แต่...คิดผิด..รถติดดีแท้ ถึงแม้จะรายล้อมด้วยของกิน 24 ชม. (เพิ่งมาคิดได้ว่า..ชาวบ้านปรกติ คงไม่มีใครมานอนริมหาดพัทยากันหรอกมั้ง หาดจอมเทียนดีกว่ามั้ย...กว่าจะคิดได้ก็สายไปแล้ว)

รถติด ไปผิดทาง ขับรถเลย รร. เลยถือโอกาสอ้อมโลกไปพัทยาเหนือ นั่งกินส้มตำหน้าเมือง พิกัด พัทยาเหนือ ฝั่งเดียวกะโลตัส ตรงข้ามโอท็อป ตามรอยมี๊ยุ้ยกะมาดามทราย
อร่อยอะ.....แซ่บหลาย รสจัด ทั้งๆที่เราสั่งไม่เผ็ดก็ยังอร่อย
ส้มตำปูม้า 35 บาทเองว่ะคะ

แต่แอบงงๆ กะเค้านะ..จานแรก น้อยมากถึงมากที่สุดง.อภัยให้ได้ 35 บาท ปูสด หวานอย่อยย

(อย่าไปสนใจเด็กหน้าเพลียละเหี่ยใจด้านหลัง)

เลยสั่งมาอีกสองจาน..ตำปูม้า และตำมะม่วง..
ดูจานที่สองดิ...ประมาณ 3 เท่าของจานแรก..ตรูล่ะงงกะเค้า คือถ้ามาจานเท่านี้แต่แรก ก็คงไม่สั่งเบิ้ลอะนะ อันนี้ไม่ให้อภัย..กินยังไงหมดละเนี่ย


ไก่ย่างน้ำผึ้งก็หย่อย ต้มยำไก่บ้านใบมะขาม ก็หย่อย..สรุป โอเคทุกอย่าง ถูก และไม่ต้องแย่งกันกิน

กินเสร็จ กลับไปพัทยากลาง...นั่งชีลๆ กะว่า จะให้มิวมิวเล่นน้ำทะเล แต่ปรากฏว่า น้ำขึ้นตอนเย็น....จะท่วมถึงเก้าอี้ผ้าใบอยู่ละ มิวมิวเลยไม่มีทรายให้เล่น ไม่ยอมลงทะเลซะงั้น
เกาะเป็นลิง


แคะมะพร้าวกิน


ทำเป็นลีลา....

สปอนเซอร์ชุดบายมะมี๊ข้าวสวยแอนด์บู๊ดี๊...ได้มาชาติเศษเพิ่งจะได้ถ่ายรูปตอนใส่ก็คราวนี้แหละ..อิอิ

มิวมิวไม่ยอมลงทะเล เลยเดินเล่นกันไปเรื่อยๆ ไปดูเซนทรัลพัทยาที่เพิ่งเปิดใหม่ดีก่า
เดินๆๆๆ ไป...ทีแรกก็ว่า คนคึกคักดี...
แต่ดูไปดูมา...เฮ้ยย ไม่ใช่แระ นี่ตรูข้าหลงมาอยู่ในดง แกง เคอรี่ๆ ทำงานกันกลางวันแสกๆ คิ้วงี้โก่ง ปากงี้แดงงงง...เครื่องแบบสายเดี่ยว กางเกงขาสั้นจุ๊ด...ประมาณร้อยละ 90 ของคนที่มาเดิน...คิดว่าใช่เลย
ถ้าหลงเดินมาคนเดียว อาจได้ปั๋วฝรั่งกลับบ้านไปด้วยได้
(ยิ่งคิด ก็ยิ่งรู้สึกว่า..ทำไรเรานี่เชยจังวะ...ชับรถผ่านเห็นมีคนยืนอยู่ริมหาดเยอะแยะ นักท่องเที่ยวเยอะเนาะ...เศรษฐกิจประเทศชาติดี๊ดี..ที่ไหนได้........)

กลั้นหายใจเดินกันต่อไป สามคนพ่อแม่ลูก จนกว่าจะถึง เซ็นทรัล...(แอบคิดในใจว่า โรคติดต่อคงไม่กระจายในอากาศง่ายๆ หรอกมั้ง..)

เด็กบ้านนี้เมืองนี้ แรงเยอะ..ชักกะเย่อกันจนแขนหลุด..น่าสงสาร


window shopping ตามประสา...มีแต่แบรนด์ฮิโซๆๆๆ ขายฝรั่ง โลเคชั่นห้างริมหาดนี่ แจ่มมาก..เคเอฟซีมีโซน open air หันหน้าออกทะเล และร้านอื่นๆ ห้างก็วางเลย์ ให้ร้านของกินมาอยู่ด้านหน้าส่วนนึง เป็นจุดชมวิว ไปในตัว..มีลิฟแก้ว ใสแจ๋ว...เห็นทะเล งามงด




ลั่นล๊าในลิฟแก้ว




เดินแต่พองาม คุณลูกหงิกได้ที่ก็พากันกลั้นหายใจเดินกลับ รร. ไปนอนพัก 1 ตื่น ละออกมาวนหาของกินแบบสิ้นคิด..ไม่รู้จะกินไร....ก็ตายรัง ชายสี่หมี่เกี่ยว อร่อยเหมือนกันทั่วประเทศ...(อุบาทว์ชิบ)

ทริปยาจก ขอตบท้ายด้วยขนมอร่อยๆ La Baguette (French style bakery)
หน้าด้านถ่ายรูปกันเสร็จสรรพ เพิ่งเห็นป้ายห้ามถ่ายรูปเล็กๆที่ประตูทางออก หุหุหุ เลยตามเลยนะฮะ


หย่อยใช้ได้เลย(ดีกว่า เค้ก บกว หัวหิน ประมาณ 2 ช่วงตัว แต่ราคาพอกัน)...แต่งร้านไฮโซ น่ารักมากกกกกกก หมดค่าขนมไปหลาย...รู้สึกดี ที่มะกี้ ลิ้นจระเข้ กินชายสี่ เรียกน้ำย่อยไปก่อน...ฮ่าๆ

กลับ รร. ไปนอนอึด มิวมิวก็คืกเกิ้น เปลี่ยนที่นอนละมั้ง
นอนร้องเพลง บังคับพ่อแม่ทำท่า ทำทาง..
ไอ๊ เลิฟ ยู๊...ไอ๊ เลิฟ มี๊..... @#$%$@ บิ๊ก ฮัก มี ทู ยู๊...ไอ๊ เลิฟ ยู ......(หายใจ 1 เฮือก)....ทู...
ร้องไม่หยุด....ร้องแม่เหนื่อยใจ...สุดท้าย ก็ร้องจนหลับไปเลย...

อีกวันนึง ก็..เก็บกระเป๋ากลับบ้าน
แวะเที่ยวสวนสัตว์เปิดเขาเขียว สวนกระแส ฟ้าครึ้มลมแรง... ตอกย้ำอีกที ด้วยการเช่ารถกอล์ฟ 2 ชม 300 บาท แต่ ขับไป ชม.เดียว ต้องรีบเอามาคืน เพราะฝนสาด...อืมม นะ...คนเรา


แต่ชอบอะ..สวนสัตว์ที่นี่ พื้นที่เยอะๆๆ สัตว์ไม่ค่อยรู้สึกว่าอยู่ในกรงละมั้ง เลยดูว่ามีชีวิตชีวา ไม่เหมือนเขาดิน..นอนกันแง่ก แป่กอยู่กะที่ทุกตัว
ทีนี่ ฮิปโป เดินไปเดินมา อ้าปากรอของกิน
หมีก็ออกมาเข้าแถวเรียงหน้ากระดาน...รอของกิน
ยีราฟ นี่เรียกว่ามาหายใจรดต้นคอเลยทีเดียว
ลิง มีให้เห็นได้ทั่วไปเลย
กรงนกใหญ่..ดูภายนอกเริศมาก..แต่ไม่ได้เข้า เพราะฝนตก
ช้าง ก็ ดูมีขีวิตดี

คำแนะนำในการเที่ยวเขาเขียว
1. ค่าเข้า ผญ 70 บาท เด็ก(สูงเท่าไหร่ขึ้นไปจำไม่ได้) 15 บาท รถ อีก 50 บาท เปิดกี่โมงจำไม่ได้ แต่ปิด 5 โมงเย็น
2. เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเดิน...และ ถ้าไม่ชิลจริงๆ ก็ไม่ต้องเสีย 300 บาท ขับรถกอล์ฟก็ได้...ไหนๆ ก็เอารถเข้าไปแล้ว ก็ขับเข้าไปเลยเหอะ ถึงแต่ละกรงจะห่างกันไม่มาก..แต่ขับรถไปเองดูจะสะดวกกว่าในแง่ของ สัมภาระ สะเบียง ฝนตกก็ไม่เปียก แดดออกก็มีแอร์ให้กลับขึ้นมาผึ่ง
และ 2 ชม ถ้าจะดูสัตว์ให้ทั่วจริงๆ อาจจะไม่พอ...เกิน 2 ชม รถกอล์ฟคิดตังค์เพิ่มอีก ชม. ละ 100 บาท
3. ถ้าพก ถั่วฝักยาว แตงกวา กล้วยไปเองได้ ก็เอาเลย..แต่อุดหนุนสวนสัตว์ กำละ 20 บาทไม่สะใจอย่างแรง น้อยโคดๆ หรือถ้าขี้เกียจเตรียม ซื้อด้านหน้าทางเข้า ถุงละ 20 3 ถุง 50 บาท ก็ยังจะดีกว่า
(แต่ด้วยความหวาดระแวงของบ้านเรา...ไม่ซื้อที่เค้าขายหน้าทางเข้า เพราะกลัวเป็นซุ้มดักเสี่ยว (อารมณ์ประมาณกัวเด็กขายพวงมาลัยลานพระบรมรูป) ข้างในก็มีแง๋..เกิดอันนี้แพงกว่าล่ะ อุดหนุนสวนสัตว์ดีกว่า เป็นคนดีที่หวาดระแวงมากไปหน่อย...เลยต้องไปเสียกำละ 20 เลย

นั่นแหละนะ..

พอถึง กทม. ก็สลบเป็นตายกันทั้งบ้าน แต่ต้องแหกขี้ตาตื่นไปงานแคนอน ส่งปั๋วตอนเช้าที่เซนทรัลเวริล หนีไปเดินงานหนังสือ กลับมาเซ็นทรัลเวริล เดินไปแพลททินั่ม เดินกลับมาเตร่ที่เซนทรัลเวริล
เพื่อนนัดเจอ เลยพาเด็กๆ ไปวิ่งเล่นใน TK Park (เอ๊ะ ยังไง เค้าเป็นห้องสมุดไม่ใช่รึ..ลิงวิ่งกันพล่านเลย)
ตบท้ายด้วยดินเนอร์ กะเพื่อนมหาลัย....ขนาดว่ากลับไปจอดตอนบ่ายๆ ถึงค่ำ ล่อเข้าไป 9 ชม. โฮกก..(แต่งวดนี้ไหวตัวทัน ขอผู้มีอุปการะคุณ พี่เก่งช่วยไว้..รอดไป แหะๆๆๆ)

แฟชั่นแนวไหนไม่รู้..ไม่น่าหลวมตัวกับเสื้อโทมัส..มิวจาส่ายอันนี้..อันนี้..มิว จา ส่าย เสื้อโทมั๊บ..(แต่ก็ยังดีวะ..ไม่ปวดตับเท่าเสื้อเจ้าหญิง เสื้อก้านกล้วย)



ยังๆ ไม่จบ...กลับมาบ้าน เจอ น้องของมิวมิว (ที่ยายมัดมือชกเอามาให้) นอนครางหงิงๆๆ ในลัง.อืมม..ไหนว่า ปอม ไง..อุตส่าทำใจได้แล้ว(ว่าต้องมีภาระเพิ่ม) แต่ แต่ แต่...นี่มัน พุดเดิ้นนี่หว่า......ดำ และ หยิก อะนะ..ไหนๆ ก็ไหนๆ ก็ได้วะ สงสารมัน

หอบหิ้วกันมาเล่นบนห้อง อย่าให้เซดว่าคุณลูกจะออกอาการตื่นเต้นขนาดไหน...
จบท้ายด้วย เช็คขี้หมา 1 กอง ก่อนจะเข้านอน..หมดแรงทั้งคนทั้งหมา

แต่..ยังไม่จบซะทีเดียว กลางดึก หมานอนในลังมองไม่เห็นคน..ตื่นขึ้นมาตะกุยๆ
เราก็ลุกขึ้นมาดู พาออกมา..ดูใจกันสักพัก
กรูว่า.ถ้าอยู่นอกลัง เช้ามาแกต้องเซอไพรส์ด้วย อึกองนึง กะฉี่รดของเล่นแน่..เพราะงั้น กลับลงลังไปซะ..
ลงปุ๊บ ร้องปั๊บ..
นอนฟังอยู่สักพัก ทนไม่ไหว...ตายแน่ๆ ลูกอดนมแล้วนึกว่าจะได้นอนยาว..นี่ต้องนอนฟังเสียงหมาร้องอีกหรอเนี่ย
ออกไปนอนหน้าห้องเลยเอ็ง.....

แฮ่.........ใจร้ายเนอะ..แต่...ทำไงได้...ง่วงนี่หว่า

Create Date : 18 ตุลาคม 2552 Last Update : 19 ตุลาคม 2552 21:30:58 น. Counter : 1530 Pageviews.		19 comments
Share Tweet